12 yaşında kızım var.Arkadaşlarına çok düşkün.whatsapp grupları var takip ediyorum,kızlar küfür ediyor,kızım arkadaşına güzel sözler yazıyor arkadaşı cevap vermiyor,onlara harçlığı ile yiyecekler alıyor kendini sevdirmeye çalışıyor.arkadaşlarının kızımı kullandığını düşünüyorum.defalarca söyledim.Benim okulda 1 tane yakın arkadaşım vardı onunla gezerdim yerdim içerdim.kızım öyle değil herkesle iyi olmak istiyor ancak görüştüğü arkadaş grubunun kızımı takmadığını görüyorum. Defalarca konuştuk eşimle anlattık ama size öyle geliyor diyor oralı olmuyor ne yapıcam bilmiyorum yaştaki kızların bu şekilde küfür etmesine çok şaşırıyorum.
Nasıl anlatıcam kızıma,geçici bir süreç mi acaba?
İki ergen kız annesiyim. Metropolde yakınen kendim tecrübe etmiştim bu durumu (kendi eğitim ve öğretim zamanımda) genelde (hepsi değildir ama büyük kısım bu şekilde)eğitim seviyesi düşük ailelerin "çoğunlukta" olduğu ikame edilen bölgelerde bu sorun oluyor. Sadece okulda da değil mahalle arkadaşlıkları, dershane, kurs vs. 10 çocuktan 7 si bu şekilde oluyor. Çocuğunuz aileden düzgün yetişse bile arkadaşlar arasında bu dönemde kabul görme veya farklı oldukları düşüncesi ile uyum sağlamak için onlar gibi davranmaya çalışabilir. Çocuğunuz ile aranızdaki iletişimdeki bu dönemde olmaması gereken en önemli şey yargılamamak.
Büyük kızım kendisini nedense hep kraliyet ailesinden zannedip ona göre davranıyordu ki ilk çocuk hep tecrübesiz dönemlerine denk gelir insanların fazla özveri olsa bile ebeveyn tecrübesizliğinden kaynaklı biraz hurraaa büyümüş olur. Buna rağmen gayet aklı selim yetişti.
İkinci kızım kolay adapte olabilen uyumu her türlü sağlayan küfürse küfür, dövüş ise dövüş ile karşılık vermeye çalışan değişik bir çocuktu. ( Evde küfür veya şiddet asla görmediği halde.) Bizim tecrübemizi, bilgi birikimimizi de afallatan bir çocuk oldu çok zorladı bizi. Önce okul değiştirdik.
Sonra kendini yetiştirebileceği ne kurs varsa yolladık resim/drama/spor nerede tutunursa orada kalıp sosyal çevresinin iyi olması için.Yalnız gerçekten ayna psikolojisi çok güçlü olduğu için önce sinirini kontrol edebilmesi adına savunma sporlarına yönlendirdik. Oralarda da kavga edebileceği tiplerle karşılaştı elbette eski okulunda 10 kişi ise burada ayda yılda 1/2 kişi oluyordu.
Kızım birinci okulunda iken ilk konuştuğumda neden küfüre küfür ile karşılık yada dayağa dayak ile karşılık verdiğini sorduğumda "anne onları güzellikle uyarıyorum anlamıyorlar sadece kendileri gibi davrandığım zaman beni rahat bırakıyorlar bende dayanamıyorum sinir oluyorum "demişti.Elbette orada kalıp onlarla baş etmesini sağlayabilirdim ama bu kumar gibi bir şey olurdu. Gözümün önünde zorbalanmasına müsade edemedim.
Kızınızın birilerine bir şeyler alarak onlarla iletişim yada arkadaşlık kurmasını beklemek öğrendiği bir sevgi gösterme modeli. Ailede kendisine bir şeyler alınınca sevginizi bu şekilde hissetmiş olup bu şekilde kendisine kodlanmış olabilir. Yada daha mühimi kendisinin arkadaş kurduğu ortamda bir kaç ısmarlama ile arkadaşlarının kendisine yakınlaştığını hissedip bunu bir bağ kurma aracı olarak görüyor olabilir. Ismarlama konusu için bir konuşma yapmanız gerekiyor sanırım.
Okul değişikliği bir çözüm olabilir ama iyi bir yer bulmalısınız ve ona iyi bir şekilde açıklamanız gerekir.Bir ceza gibi anlamamalı hatta bir ödül gibi sunulmalı yeni okul teklifi. Biz kurstan bir arkadaşının okulunu bulmuştuk iyi anlaşıyorlardı annesine sordum okulu ve biraz araştırdım. Arkadaşı ile kurs dışında bir/iki hafta sık buluşma ayarladık iyice ısındılar sonra kızıma teklif ettim okulu uça uça kabul etti.
Bu sorunların önüne bu şekilde geçmiştik ama ergenlikte sorunlar bitmiyor maalesef. Bir şekilde toleranslı olup hayatı öğrendiğimiz kadar öğretmeye çalışmaya devam ediyoruz. Ebeveyn çocuk arasındaki çözülemeyen sorunlar arasındaki en büyük etken güven bağının az olması anladığım kadarıyla. Size ne kadar güvenir ise işler o kadar kolaylaşıyor.
