1 yasinda bebegim var yine hamileyim.

Hayir onu demek istemedim gonlum gercekten dogurmaktan yana.. sanki yasli bir anne olucam ve ikisine birden yetemeyecegim korkum var mesele benim zorlanmam degil
Günümüzde herkes yaşlı anne :)
Ben kızım 1.sinifa başlandığında inşallah kızım annem yaşlı diye üzülmez diye düşünmüştüm, bı baktım en çıtır velilerden biri benim😀
Evlilik yaşı ilerledi. Sağlığınız yerindeyse yetersiniz.
 
Tam 40 yaşında muhtemel kendi doğum günümde ya da yakın tarihte 2. Yi doğuracağım. Çocuğum olmuyor diye korunmuyordum. Oluyormuş meğer. Kendisini çok istiyorum iyi ki oldu geldi ama bu korkular bende de var.
 
Kusura bakmayın ama kimse burada size aldırın diyip o vebalin altına giremez. Benim yaşım sizden küçük 1.5 yaş bebem var ikinciyi düşünmüyorum şuanlık ama kazara hamile kalsam kaç yaşımda olursa olsun doğururum. O yüzden ben bişey söylemek istemem vicdanı sorumluluk size ait.
 
Asıl tek çocuğa enerji yetirmek çok zor.Oyun arkadaşı da siz oluyorsunuz kardeşi de.Bizim zamanımızdaki gibi değil ki çıksın sokağa saatlerce oynasın arkadaşlarıyla.O yüzden ilk birkaç yıl sizi çok zorlayacak olsa da sonrasında oyun arkadaşı olacaklar.Tadını çıkarın.Sağlıkla büyütün
 
Zor ama ikiz gibi de düşünebilirsiniz. Tedavi ile olsaydı yüksek ihtimalle ikiz olurdu. Peşpeşe olması küçük bebek varken hamilelik gerçekten zor. Ama her zorlugun bir kolaylığı da oluyor. İmkanınız varsa bakıcı desteği alırsınız.
 
Ben ağır bir lohusalık geçirdiğim için aldırırdım ama bu konu yoruma açık bir konu değil. Kimi kadın anaçtır cengaverdir üç dört bebeği bile çekip çevirebilir kimi de benim gibi bir tane de yamulur 😀
 
Herkese merhaba sorunum kisa surede tekrar hamile kalmak degil sorunum yasim. 40 yasina geldim ve bebegim hala cok zor bir bebek esimde 49 yasinda 50 ye girecek daha onceki evliliginden 2 cocugu daha var bu bebegi cok istiyor ama ben biraz daha gercekci olmak istiyorum bebegime 8 yillik evlilikten sonra sahip olduk bu zaman kismetmis artik nasil olsa olmuyor dedigimiz bir anda geldi.. zorluguyla tatliligiyla devam ediyoruz. Ama simdi 2. Bir ebbek enerjimiz yetmezse diye endiseleniyorum
Siz olsaniz naparsiniz duygusal degil mantikli tavsiyelere ihtiyacim var tesekkurler
Bebekler genel anlamda 3 yasina geldiklerinde daha bagimsiz, kendilerini ifade edebilir duruma geliyorlar. Bence 1 yil daha bekleyip cocugunuz 2 yasini gecince hamile kalin. Bu cocugun da keyfine vara vara buyumesini bekleyin.

Ben kendim ilk cocugum. Kardesimle aramizda iki ysatan az var. Ihmal edildigimi dusunurum hep. Buyuk cocuga verilen enerjinin calisnmasi bence kucuk kardes.
 
Sizin 1 ama eşinizin 3 çocuğu var. Bu da doğunca 4 çocuğu olacak. Eş yardımı desteği, full devam edecek mi? Ben de 32 ve 34 yaşımda anne oldum, şimdi üst üste korunuyorum. Olur da buna rağmen hamile kalsam aldırırım. Kimsenin ne düşündüğü veya vicdan vs umurumda olmaz. Annenin durumu bence daha önemli. Fiziksel veya psikolojik olarak kaldıramayabilirim, gücüm yetmeyebilir, peşinde gezemem diğer çocuğumun bakımını aksatırım diyorsanız bence aldırın. 2 yaş aralı iki çocuk büyütmüş biri olarak bence iyi düşünün.
 
Hayir onu demek istemedim gonlum gercekten dogurmaktan yana.. sanki yasli bir anne olucam ve ikisine birden yetemeyecegim korkum var mesele benim zorlanmam degil
Genç bir anne olmuş olsaydınız, ikisine yetememe gibi ihtimaliniz yine olacaktı. Yaşları birbirine yakın iki çocuğun bakımı her yaşta zor bir şey. Bu kadar yaşa takılmayın; herkesin enerji dinamikliği farklı oluyor ve bu dinamizm illa yaşla ters orantılı olmak zorunda da değil. Misal bnm 60 yaşındaki teyzem hala fıldır fıldır etrafta dönüp ne iş yapsam diye bakar, bu yaşında bir torun büyüttü, ikinci olsa ikinciye de bakarım n'olacak kafasında. Benzer yaşlar da olmalarına rağmen annemde ise tam tersi bir durum geçerli.

Kendinizi en iyi siz tanırsınız. Genç anne olanlar da ileri yaşta anne olanlar da iki çocukla zorlandıklarını belirtmişler zaten. Annelik, çocuk bakımı konusunda ne kadar zorlanırsan zorlansan gün sonunda "iyi ki doğurmuşum yavrumu" diye bitiyor. O yüzden burda "doğurma pişman olursun" tarzı yorumlar görmen çok düşük bir ihtimal. Onlar da zaten ya linçlenmemek ya da böyle bir konuda vebal almamak adına susmayı tercih ederler.

Bir de tabi ki bu konunun ahlaki, dini ve vicdani boyutları da var. Insanlardan bunları göz ardı ederek yorum yapmalarını beklemeniz yanlış olur. Akıl almak istediğiniz kişiler hali hazırda anne rolünde olan kişiler oldukları için onların bu duruma vicdani bir sorumluluk yükleyerek yorum yapmaları gayet normal. Konunun en başında bebeği aldırmayı düşünmediğinizi açık açık belirtip sadece tecrübeleri dinlemek istediğinizi söylemiş olsaydınız şayet bu şekilde sizi rahatsız edici eleştirel yorumlarla karşılaşmayacaktınız.
 
bebeğim 9 aylıkken yeniden hamile kaldım. herkesten aldırmam gerektiği yönünde nutuk dinledim ki sağlık problemi de vardı 2. bebeğimin. kıyamadım ona. şimdi 5 yaşında ve ona her baktığımda iyi ki yanlış bir karar vermemişim diye şükrediyorum. artık 2. bebeğim olsun mu olmasın mı demek için çok geç. o zaten gelmiş ki kendiliğinden var olmadı. siz istediniz ya da korunmayı ihmal ettiniz. şimdi istemiyorum demeyi doğru bulmuyorum. elbette hiç kolay olmayacak ama isterseniz üstesinden gelirsiniz. ve emin yıllar içinde siz de iyi ki senden vazgeçmedim diyeceksiniz.
 
Uye niye cosmus ki boyle, yas itibariyle yakın biri olarak 2 bebekle neler yasadigimi, olurunu, olmazini ben yazmistim mesela ilk sayfada. Bekledigi sey neymis? Onun gibi ileri yasta olanlarin 2.bebege dair yorumlari, ee ben ve birkac kisi yapmisti bu yorumlari iste.

Cok ilginc.

Tup bebek sonrasi kolay yoldan elde edilen 2.gebelik hikayesini o kadar cok okudum ki, kendisinin haberi mi yokmus? Ben anlayamadım yalan degil.
 
Uye niye cosmus ki boyle, yas itibariyle yakın biri olarak 2 bebekle neler yasadigimi, olurunu, olmazini ben yazmistim mesela ilk sayfada. Bekledigi sey neymis? Onun gibi ileri yasta olanlarin 2.bebege dair yorumlari, ee ben ve birkac kisi yapmisti bu yorumlari iste.

Cok ilginc.

Tup bebek sonrasi kolay yoldan elde edilen 2.gebelik hikayesini o kadar cok okudum ki, kendisinin haberi mi yokmus? Ben anlayamadım yalan degil.
Beklediği şey herkesin aldır yazmasıydı. İlk mesajına dönüp baktım ne yszmışsın diye, o kadar uzun yazacağına ben peş peşe 2 bebeyle perişanım sen aldır benim gibi olma yazsaydın çok beğenirdi 😂
 
Hayir yanlis anlasilmis.. ilk bebegim bu sekilde oldu ikinci degil.. 8 yil bebegim olmayinca bende hamile kalirim diye dusunmedimmhic o sekilde hikayemi anlatmak istemistim yanlis anlasilmis

Oki, şimdi kaptım. Öyleyse karar sizin istemiyorsanıız da istemiyorsunuz, yetemeyeceğiniz çocuğu dünyaya getirmemekte hiçbir yanlış yok bence. Çocuk büyük bir sorumluluk, önümüzdeki yılların en az 20yılını adamanız gerekiyor, ee 1 numaralı çocuğu ihmal edeceğinizi düşünüyorsanız, yapamam diyorsanız ben olsam ben de dünyaya getirmezdim sanırsam. Kürtaj karşıtı değilim, ortada günah olduğunu da düşünmüyorum.
 
Ahh biliyorum siz bunu zorda kaldığınız için yazmışsınız ama öyle imrendim ki. Hamilelerin duası kabul olurmuş, bana da dua eder misiniz 17 aylık bebeğim var çok çok çok istiyorum ikinciyi.
Sizin için hakkınızda hayırlı olsun
 
Vallahi 26 yaşında oğlumu 31 yaşıma yakın kızımı doğurdum şuan 33 yaşındayım araları 4.5 yaş buna rağmen zorlandım. Dehşet zorlandım. Hala çok zor kızım 27 aylık .. 40 yaşımdayken 2 yaş sendromlu bir çocuk ve bir bebeğe bakacak olsam kesin tımarhanelik olurdum. Ben doğurmazdım annem 50 yaşında anneanne oldu 2 saat bile bakmazdı oğluma binbir naz niyaz tepemden silindir geçti falan derdi .. çocuk 10 yaşındayken 50 yaşında olacaksınız enerji yetmez buna .. yetenin yeter de 50 yaşında kaç tane dinamit gibi insan var çocuk bakma , büyütme temposunu kaldırabilecek ben bilemedim yapana da helal olsun ben elendim şimdiden 😅
 
Çocuğu doğurup doğurmamak sizin kararınız fakat eğer kendi yaşınızdan dolayı endişeleniyorsanız yaşınızda bir sorun yok. Benim asıl takıldığım nokta eşinizi, adam 50 yaşına gelmiş ve daha önceki evliliğinden de 2 çocuğu daha var. Hala çocuk istemesi bana normal gelmiyor. Eşinizin çocuk istemesi çocukları sevdiğinden değilde, bu yaşımda hala çocuk yapabiliyorum imajını vermeye çalışıyor gibi geldi. Çünkü çocuk 10 yaşına geldiğinde eşiniz yaşarsa tabi 60 yaşında olacak. Bu yaştaki bir adam 10 yaşındaki bir çocuğa iyi baksa dahi babalık hissi veremez, daha çok dedelik hissi verebilir.
 
Benim abimin 13 ay arayla 2 bebeği oldu. Çok zor hala zor. Biri 1 yaşında biri 2. Biri sırtında biri kucağında. İlk zamanlar çok kıskandı büyük olan bebek olduğu için. Şimdi kreşe gidiyor tam gün. Ama gelir gelmez başlıyor zulüm etmeye. Bilerek emziğini alıyor kaçıyor. Küçük olan neye elini atsa alıyor hemen. İlk doğduğu zaman büyüğüne işte anne bebiş getirecek bu kadarcık sana arkadaş gelecek diyorduk. Kocaman akülü araba aldılar kardeşin almış diye. Ama yaptığı ilk şey tokadı geçirmek olmuştu. Emerken falan gelip vuruyordu saniyelik olaylar. Benim bile psikolojim bozuldu ikisi yüzünden. Ağlamaya başlıyorlar hemen. Pis ıslak mendil için bile kavga etmeye başlıyorlar. Küçük olan da saç çekiyor. Destek olmaya çalışıyoruz ama durmuyorlar ki. Büyük olan iyice delirdi annem beni dövüyor diye anlatıyor. Sözde annesi onun kafasına ayakla vuruyormuş. Böyle bir şey asla yoktur çünkü yengem bağırmamak için oturup ağlar. Vursa çocuk mu yaşar. Küçüğün adı Lina onu siz alın o zaman vurmaz ona kızıyor diyor hep
 
X