Utanç ve Değersizlik

dr_yad .!.:
Ee nerden bilebilirim anlatılmayan şeyleri ki sizi anladım da ama bir baba çocuğunun kul hakkına girer mi cümlenizden düşündüm ki nelerin hakkına girmiş babanız.
Karşı tarafa da çok üzülüyorum veya ne yaşadığını tahmin bile edemiyorum vs diye bir cümle görmek istedim sadece sanırım.
Burda anlatılanlardan yola çıkıp yorum yapıyoruz sonuçta.
Unutmak ve irdelememek istiyorsunuz çünkü çok zor Allah yardım etsin inşallah karşı taraf güzel bir hayat kurmuştur kendine
Genişletmek için tıkla...
Kadın hiç suçu olmadığı halde düştüğü durumu, yaşadığı utancı anlatıyor.Karşı taraf ile ilgili birşey dememiş. Kendi yaşadığı sıkıntıdan bahsetmiş, içini dökmüş. Sizin ne okumak istediğinizin bir önemi yok bu durumda.
Konu sahibi üzerinden 15 değilde 25 senede geçse malesef bu “leke” sizde hep kalacak. Sizin bir suçunuz yok, tek suçunuz o babanın kızı olmanız. Malesef ordan taşınmadığınız ve çevrenizi değiştirmediğiniz sürece bunlar hep sizin önünzd çıkacak.
Çocuklarınız varmı bilmiyorum ama onlara bile yansicak bu durum.
Evet taşınmak zor olabilir, hele ülke değiştirmek tamamen ütopik kabul. Ama şuan bulunduğunuz yerde kalmaya devam ettikçe bunlarla hep karşılaşacaksınız, nekadar terapide alsanız bu böyle olacak
 
MorAnka .!.:
Kadın hiç suçu olmadığı halde düştüğü durumu, yaşadığı utancı anlatıyor.Karşı taraf ile ilgili birşey dememiş. Kendi yaşadığı sıkıntıdan bahsetmiş, içini dökmüş. Sizin ne okumak istediğinizin bir önemi yok bu durumda.
Konu sahibi üzerinden 15 değilde 25 senede geçse malesef bu “leke” sizde hep kalacak. Sizin bir suçunuz yok, tek suçunuz o babanın kızı olmanız. Malesef ordan taşınmadığınız ve çevrenizi değiştirmediğiniz sürece bunlar hep sizin önünzd çıkacak.
Çocuklarınız varmı bilmiyorum ama onlara bile yansicak bu durum.
Evet taşınmak zor olabilir, hele ülke değiştirmek tamamen ütopik kabul. Ama şuan bulunduğunuz yerde kalmaya devam ettikçe bunlarla hep karşılaşacaksınız, nekadar terapide alsanız bu böyle olacak
Genişletmek için tıkla...
Ee başta bana cevap verip neden konu sahibine döndünüz ki?
İki mesaj yazsaydınız.
Ben fazlaca empati kuran bir insanım ve konu da bu şekilde yazılmış ve istemesem de konudaki diğer mağdurlarla da empati kurdum.
O babanın kızı olmak istemezdiniz ve o kişinin karşısına çıkan biri de olmak istemezdiniz.
Olay tek kişilik değil dedim.
İnsani duyguların yakınından bile geçmiyormuş adam.
 
dr_yad .!.:
Ee başta bana cevap verip neden konu sahibine döndünüz ki?
İki mesaj yazsaydınız.
Ben fazlaca empati kuran bir insanım ve konu da bu şekilde yazılmış ve istemesem de konudaki diğer mağdurlarla da empati kurdum.
O babanın kızı olmak istemezdiniz ve o kişinin karşısına çıkan biri de olmak istemezdiniz.
Olay tek kişilik değil dedim.
İnsani duyguların yakınından bile geçmiyormuş adam.
Genişletmek için tıkla...
Neden tek mesajda iki kişiye yorum yapılmıyor diye bir kural geldi de benim mi haberim yok? Öyle uygun gördüm demekki.
Empati yeteneğizin olması çok güzel, fakat birazda konuya ve konu sahibine odaklansaydınız keşke, çünkü kendisi sıkıntısından bahsediyor konu şuan ölen babası yada belkide hayatını zindana çevirdiği karşı taraf değil.
Haklısınız ama ne öyle bir babanın kızı olmak isterim ne öyle biriyle karışlaşmak. Allah herkesin evladını öyle pisliklerden korusun. Ama konu o değil, konu o olsa hepimiz adama sövüp mağduru konuşalım
 
Oncelikle Allah sabir versin ve gecmis olsun.


Elestirmiyorum, sadece durum tespiti yapiyorum.

Bulundugunuz yeri en azindan sehiri degistirememe sebebinizin altinda yatan bilmediginiz bir psikolojik problem olabilir. Cunku boyle olaylarin ardindan kurbanin ve failin ailelerinin sehir hatta ulke degistirmeleri en dogal tepkidir. Yani elbette kolay degil yasadigin yerden ayrilmak ama sizi oraya baglayan tek sey babanizdan kaynakli kotu bir gecmis yarasi. Orda kalarak bu yaranin kabuk baglamasina engel oluyorsunuz ve belki kurban, kurbanin ailesi de sizin orada yaşamanizdan kaynakli tekrar tekrar ayni sorunla yuzlesiyor olabilir.



Soyle bir ornek anlatayım, buyudugum mahallede benim arkadas cevremden olmayan bir oglanin babasi birgun aniden kayboldu, ayni sizdeki gibi olay ulusal basina dahi yansidi cunku adamin cesedi korkunc bir sekilde bulundu. Herkes adamin kurban olduğunu dusunurken cesedin bulunma sekli ortaya ciktiginda adamin bir tecavuz vakasinin faili oldugu anlasildi, kurban ise yine intihari cok konuşulmuş bir genc kizdi (intihar basina yansimadi).

Kurbanin ailesi hemen bulundukları sehri terkettiler, aileden birkac erkekte uzun yillardir hapis yatiyor.

Once fail sonra kurban olan adamin ailesi semti dahi terketmedi, imkansizliklarini one surerek gitmediler bir yere ama bir daha da asla dikis tutturamadilar, bildigim ve duydugum kadariyla ailedeki herkesin durumu su an icler acisi, kimi kotu yola dustu, kimi uyusturucu bataginda, adamin eşi birkac yil sonra aniden vefat etti vs vs...


Siz, bilmeden bu olayin kurbani olmayi secmis olabilirsiniz, en azindan sehri ya da semti / bolgeyi degistirememeniz bana bunu dusundurdu.

Aldiginiz terapide bu irdelenmiyor mu merak ettim?

Dedigim gibi elestirmiyorum ama babanizin yarattigi bu utanc girdabindan cikmayi tercih etmiyor olabilirsiniz istemeden.

Ornegin Turkiye'de boyle toplumsal tepkiye yol acan olaylarda fail ve kurban ailelerinin polis esliginde yasadiklari yerden tasindiklari cok olmustur. (1974 Kibris harekati sonrasi dogu illerinden Kibris'a yogun bir goc dalgasi tesvik edilmisti, asiretler arasi kan davalarini onleme amaci ve Kibris'ta yitip giden Turk toplumunu cogaltma amaciyla)
 
MorAnka .!.:
Neden tek mesajda iki kişiye yorum yapılmıyor diye bir kural geldi de benim mi haberim yok? Öyle uygun gördüm demekki.
Empati yeteneğizin olması çok güzel, fakat birazda konuya ve konu sahibine odaklansaydınız keşke, çünkü kendisi sıkıntısından bahsediyor konu şuan ölen babası yada belkide hayatını zindana çevirdiği karşı taraf değil.
Haklısınız ama ne öyle bir babanın kızı olmak isterim ne öyle biriyle karışlaşmak. Allah herkesin evladını öyle pisliklerden korusun. Ama konu o değil, konu o olsa hepimiz adama sövüp mağduru konuşalım
Genişletmek için tıkla...
Yapılır tabii ki ama direkt konu sahibini alıntılayıp yapsanız okuduğundan emin olursunuz diğer türlü gözünden kaçabilir.
Başını okuyup bırakabilir bana yazmamış diye.
Kendi sıkıntısından bahsediyor ben konu sahibini çok haklı görüyorum zaten ve olay onunla da ilgili değil babası kimseyi düşünmemiş,kardeşini de düşünmemiş söylemiş zaten kendisi.
Bir sürü mağdur var konuda ve bence konu sahibi yaşı itibariyle şehir değiştirebilir artık isterse.
Ki uzun süredir olmuyormuş biraz uzak kalabilmiş yine ve bu olayla görmüş ki her an tekrar canlanabilir.
Yeni hayat kurabilir kendine yeter ki olayı kafasında götürmesin o en zorudur.
 
dr_yad .!.:
Yapılır tabii ki ama direkt konu sahibini alıntılayıp yapsanız okuduğundan emin olursunuz diğer türlü gözünden kaçabilir.
Başını okuyup bırakabilir bana yazmamış diye.
Kendi sıkıntısından bahsediyor ben konu sahibini çok haklı görüyorum zaten ve olay onunla da ilgili değil babası kimseyi düşünmemiş,kardeşini de düşünmemiş söylemiş zaten kendisi.
Bir sürü mağdur var konuda ve bence konu sahibi yaşı itibariyle şehir değiştirebilir artık isterse.
Ki uzun süredir olmuyormuş biraz uzak kalabilmiş yine ve bu olayla görmüş ki her an tekrar canlanabilir.
Yeni hayat kurabilir kendine yeter ki olayı kafasında götürmesin o en zorudur.
Genişletmek için tıkla...
Şimdiye kadar yeni hayatı kurmaması hata zaten
Evlenip ayrıldığından bahsetmiş ozamanlar bile taşınması gerekekirmiş, kendi ailesini kurarken böyle olaylarlan anılmamak için
Bu işin tam aksi boyutu var, ben çevresine çok faydası ve iyiliği dokunmuş bir babanın kızıyım, bunun kaymağınızda fazlasıyla yerim, kardeşler olarak yeriz. Babam olmasa bile bizi nasıl ağırlayacaklarını şaşırır insanlar, mahçup oluruz. Bu böyle gider ve eminim benim çocuklarım bile faydalanır ilerde.
Malesef konu sahibi aksini yaşamış ama bu işler böyledir, annemizi babamızı seçemiyoruız ama kendi tercihlerimizden biz sorumluyuz. O yüzden terapiden ziyade mekan değiştirmek daha faydalı olurmuş
 
skyrose .!.:
Kızlar merhaba. O kadar kötü hissediyorum ki. Keşke yer yarılsaydı da içine girseydim. Anlatmak rahatlamak istiyorum. Hemen konuya girmek istiyorum müsadenizle:KK43:

Yaşadığım şehirde yurtdışında yaşıyorum yıllar önce babam bi suç işledi. Taciz olayı. Çok detayına girmek istemiyorum. Fakat medyaya dahi yansıyan büyük bir olaydı. Herkes tarafından duyuldu. Babam cezasını çekti ve Türkiye’ye döndü akabinde. O gitti biz kaldık rezilliğin içinde. Ki ben sırf bu olay yüzünden babamla görüşmedim yıllarca. 2 sene önce de kaybettim babamı.

Bizim milletimizden herkesin birbirini bildiği tanıdığı küçük bi yerde yaşıyoruz. Bugün abla dediğim bi insanla bir kaç yıl sonra görüşmeye evine gittim. O sonradan geldi yurtdışına. Bu olayı bilmiyor. Eşi de yıllardır burda yaşayan geçen sene evlendiği biri. Ve adam babamı yakınen tanıyan birisi fakat beni tanımıyor. Ben kalkacağım sırada adam geldi ve abla ayak üstü bizi tanıştırmak istedi. Kimlerdensin falan diye sorunca ben babamın ismini söyledim ve adamın yüzü değişti.

Kızlar o kadar kötü hissettim ki . Hiç bi tepki vermeden sadece yüzü değişerek hı tamam dedi ve arabaya yöneldi birşey alma bahanesiyle. Abla da anladı bozulduğumu o utandı falan dedi ama sanki gayet konuşmaya istekliyken bi anda vazgeçti. Başımdan aşağı kaynar sular döküldü. 30 yaşındayım ama yıllar önce ki o 15 yaşında ki çocuğa dönüştüm o an. Daha önce de erkek kardeşim bi işletmeye yemek yemek için girdiğinde kimin çocuğu olduğunu söylediğinde bir daha buraya gelme demişlerdi işletme sahipleri.

Ben hayatım boyunca hep değersiz hissettim. Hep rezil hissettim. Hep insanlar benim ve ailemin hakkında konuştular. Hep büyük sırlarım gizli yaralarım oldu insanlardan saklamam gereken. Hep davranış problemlerim oldu öfke sorunum oldu insanlara sebebini söyleyemediğim. Yıllar geçti aradan unutuldu zannettim. Kendimce üzerini kapattım utancımın. Ama bugün farkettim ki ben hiç bi suçum günahım yokken bile hala alnımda taşıyorum o kara lekeyi. Sırf bu insanın çocuğu olduğum için. Bi insan kendi evladının kul hakkına girer mi? Yaşadığım o kötü günleri küçücük yaşımda çektiğim sıkıntıları hatırladım.

Tüm hayatımı etkiledi bu olay. İnanın anlatsam roman olur buraya ancak bu kadar sığdırabildim. İnsan ilişkilerini hiç beceremedim hayatta. Evlendim evliliği beceremedim boşandım. Cinsellik hep uzak durmam gereken bir şey gibi geldi. Cinsellik yaşadıkça değersizleştim sanki. İnsanlarla iyi ilişkiler kuramadım. İçimde kocaman öfkeden bi alev topu yandı ben hep etrafıma sıçrattım biraz olsun öfkemi acımı dindirebilmek için . Evladınız varsa söylüyorum ona bırakabileceğiniz en güzel miras temiz bir isim inanın gerisi önemli değil..

Kendimi çok değersiz hissediyorum. Hep en yakınlarımdan zarar gördüm kimseye güvenemiyorum. Sanki herkes bana her kötülüğü yapabilir sürekli insanları didikliyorum. Kim bana ne kazık atacak diye tetikte bekliyorum . Yaşadığım evliliğin de etkisi var bunda. O da ayrı bi travma. Terapi de alıyorum uzun süredir fakat aşamıyorum. Ben bu duyguyu nasıl aşacağım kızlar..
Genişletmek için tıkla...
Canım benim yazdıklarına çok üzüldüm :KK43: babanın suçu evlattan sorulur mu hiç ne kötü insanlar var ya sizi ötekileştirmek ezmek o suçun cezası mı sanki . Terapi alabilirsen daha iyi geleceğini düşünüyorum ayrıca canım lütfen başını da dik tut yani seni bunun için kınayan defolsun
 
Helene .!.:
Canım benim yazdıklarına çok üzüldüm :KK43: babanın suçu evlattan sorulur mu hiç ne kötü insanlar var ya sizi ötekileştirmek ezmek o suçun cezası mı sanki . Terapi alabilirsen daha iyi geleceğini düşünüyorum ayrıca canım lütfen başını da dik tut yani seni bunun için kınayan defolsun
Genişletmek için tıkla...
Güzel yorumun için çoook teşekkür ederim ❤️ böyle şeyler duymak içime su serpiyor 🥺 sizler gibi insanlar iyi ki var 🙏 terapi alıyorum canım 6-7 aydır ama daha uzun bi yol var sanırım katetmem gereken . Umarım aşarım bunları birgün. Kendime de şaşırdım bugün. Bunca zaman sonra bi bakıştan bi tavırdan hala bu kadar etkilenebiliyor olmama. Sanırım bu da sarstı beni biraz.. Bu meseleyi büyük oranda aştığımı sanıyordum çünkü. Aşamamışım demek ki. Küçük bi an yetti tekrar hatırlamama ve böyle berbat hissetmeme. Ama ne güzel söyledin. Benim suçum ne? Ben bu hayatta bana örnek olması gereken bi insanın yaptığı hataların bedelini ödemek zorunda kaldım. Babalık dahi yapmadı zaten doğru düzgün. Hata yapma şansım olmadı hiç hayatta. Hep herşey mükemmel olsun diye didindim durdum. Yeri geldi çabaladıkça battım yeri geldi çabaladıkça emeğimin karşılığını aldım. Hayatta bi yerlere gelebildim çok şükür ama dediğim gibi insan ilişkilerini bir türlü beceremedim. Herkeste bi açık aradım herkes bana sonunda acı ve kötülük bırakacak gibi geldi hep. Belki böyle düşünerek kötüyü kendime çektim. Yaşamaktan korktuğum ne varsa tekrar tekrar yaşadım. Allahtan tek dileğim yaşadıklarımı unutturacak mutluluklar nasip etmesi bana bundan sonra. Başka tutunacak umudum yok.
 
Öncelikle babanızın hayatta olmayisina cok sevindim.bunu yazmadan edemeyeceğim.size gelince hiçbir günahın bedelini ödemek zorunda değilsiniz.o leke babanızın lekesi olarak onunla cehenneme kadar gidecek.siz varliginizla ayrı bir yerdesiniz.hayatinizi güzelleştirmeye bakın.babanizi affedemeyisiniz, bu tip bir duyguyu yanınızda çanta gibi taşıyor oluşunuz yıllardır sizi yoran şey .bırakın gitsin o adamla birlikte toprağa girsin.ozgurlesin ,hayatınıza bakın.
 
cilekl1hurma .!.:
şu neden gitmiyorsun diyenlere bir çift söz edeyim bugün siz değil çok değer verdiğiniz biri utanç verici bir suç işlesin insanlar size kötü baksın bakalım hemen orayı terkedebiliyor musunuz ? Çalışıyorsanız işten çıkacaksınız ev eşya nereden baksanız en az 3 ayınızı alır , o 3 ayda insanı yerin dibine sokup sokup çıkarırlar zaten , empati yapın biraz …
Size dönecek olursam çok ağır şeylerin sonucunu sizler yaşamışsınız ama maalesef insanlar böyle başkalarının hatalarını sen yapmasan bile o hataları alıp duvara asarlar kendi hatalarını çuvala basarlar …
Rabbim güzel günler nasip etsin sizlere .
Genişletmek için tıkla...

Olay dün bir bugun iki degil ki 15 senelik mevzu. Isteyene 15 sene gidilmeyecek bir süre değil. Belki inatla kalmasinin baska nedeni vardir bilemiyorum.
 
Son düzenleme:
skyrose .!.:
Güzel yorumun için çoook teşekkür ederim ❤️ böyle şeyler duymak içime su serpiyor 🥺 sizler gibi insanlar iyi ki var 🙏 terapi alıyorum canım 6-7 aydır ama daha uzun bi yol var sanırım katetmem gereken . Umarım aşarım bunları birgün. Kendime de şaşırdım bugün. Bunca zaman sonra bi bakıştan bi tavırdan hala bu kadar etkilenebiliyor olmama. Sanırım bu da sarstı beni biraz.. Bu meseleyi büyük oranda aştığımı sanıyordum çünkü. Aşamamışım demek ki. Küçük bi an yetti tekrar hatırlamama ve böyle berbat hissetmeme. Ama ne güzel söyledin. Benim suçum ne? Ben bu hayatta bana örnek olması gereken bi insanın yaptığı hataların bedelini ödemek zorunda kaldım. Babalık dahi yapmadı zaten doğru düzgün. Hata yapma şansım olmadı hiç hayatta. Hep herşey mükemmel olsun diye didindim durdum. Yeri geldi çabaladıkça battım yeri geldi çabaladıkça emeğimin karşılığını aldım. Hayatta bi yerlere gelebildim çok şükür ama dediğim gibi insan ilişkilerini bir türlü beceremedim. Herkeste bi açık aradım herkes bana sonunda acı ve kötülük bırakacak gibi geldi hep. Belki böyle düşünerek kötüyü kendime çektim. Yaşamaktan korktuğum ne varsa tekrar tekrar yaşadım. Allahtan tek dileğim yaşadıklarımı unutturacak mutluluklar nasip etmesi bana bundan sonra. Başka tutunacak umudum yok.
Genişletmek için tıkla...
eskide kaldığını zannettiğimiz şeyler bazen tokat gibi carpabiliyor suratımıza malesef ama bu olayda o kadar haksızlar ki … suç senin değil gunahini ceremesini neden çekesin ? Söylemekle olmaz eminim ama kendini mutlu etmeye aşmaya çalış lütfen 🙏 hayat uzun daha ortasında bile değiliz yolun yaşayacak çok güzel şeyler de var onları görmeyi umalım 💗
 
skyrose .!.:
Kızlar merhaba. O kadar kötü hissediyorum ki. Keşke yer yarılsaydı da içine girseydim. Anlatmak rahatlamak istiyorum. Hemen konuya girmek istiyorum müsadenizle:KK43:

Yaşadığım şehirde yurtdışında yaşıyorum yıllar önce babam bi suç işledi. Taciz olayı. Çok detayına girmek istemiyorum. Fakat medyaya dahi yansıyan büyük bir olaydı. Herkes tarafından duyuldu. Babam cezasını çekti ve Türkiye’ye döndü akabinde. O gitti biz kaldık rezilliğin içinde. Ki ben sırf bu olay yüzünden babamla görüşmedim yıllarca. 2 sene önce de kaybettim babamı.

Bizim milletimizden herkesin birbirini bildiği tanıdığı küçük bi yerde yaşıyoruz. Bugün abla dediğim bi insanla bir kaç yıl sonra görüşmeye evine gittim. O sonradan geldi yurtdışına. Bu olayı bilmiyor. Eşi de yıllardır burda yaşayan geçen sene evlendiği biri. Ve adam babamı yakınen tanıyan birisi fakat beni tanımıyor. Ben kalkacağım sırada adam geldi ve abla ayak üstü bizi tanıştırmak istedi. Kimlerdensin falan diye sorunca ben babamın ismini söyledim ve adamın yüzü değişti.

Kızlar o kadar kötü hissettim ki . Hiç bi tepki vermeden sadece yüzü değişerek hı tamam dedi ve arabaya yöneldi birşey alma bahanesiyle. Abla da anladı bozulduğumu o utandı falan dedi ama sanki gayet konuşmaya istekliyken bi anda vazgeçti. Başımdan aşağı kaynar sular döküldü. 30 yaşındayım ama yıllar önce ki o 15 yaşında ki çocuğa dönüştüm o an. Daha önce de erkek kardeşim bi işletmeye yemek yemek için girdiğinde kimin çocuğu olduğunu söylediğinde bir daha buraya gelme demişlerdi işletme sahipleri.

Ben hayatım boyunca hep değersiz hissettim. Hep rezil hissettim. Hep insanlar benim ve ailemin hakkında konuştular. Hep büyük sırlarım gizli yaralarım oldu insanlardan saklamam gereken. Hep davranış problemlerim oldu öfke sorunum oldu insanlara sebebini söyleyemediğim. Yıllar geçti aradan unutuldu zannettim. Kendimce üzerini kapattım utancımın. Ama bugün farkettim ki ben hiç bi suçum günahım yokken bile hala alnımda taşıyorum o kara lekeyi. Sırf bu insanın çocuğu olduğum için. Bi insan kendi evladının kul hakkına girer mi? Yaşadığım o kötü günleri küçücük yaşımda çektiğim sıkıntıları hatırladım.

Tüm hayatımı etkiledi bu olay. İnanın anlatsam roman olur buraya ancak bu kadar sığdırabildim. İnsan ilişkilerini hiç beceremedim hayatta. Evlendim evliliği beceremedim boşandım. Cinsellik hep uzak durmam gereken bir şey gibi geldi. Cinsellik yaşadıkça değersizleştim sanki. İnsanlarla iyi ilişkiler kuramadım. İçimde kocaman öfkeden bi alev topu yandı ben hep etrafıma sıçrattım biraz olsun öfkemi acımı dindirebilmek için . Evladınız varsa söylüyorum ona bırakabileceğiniz en güzel miras temiz bir isim inanın gerisi önemli değil..

Kendimi çok değersiz hissediyorum. Hep en yakınlarımdan zarar gördüm kimseye güvenemiyorum. Sanki herkes bana her kötülüğü yapabilir sürekli insanları didikliyorum. Kim bana ne kazık atacak diye tetikte bekliyorum . Yaşadığım evliliğin de etkisi var bunda. O da ayrı bi travma. Terapi de alıyorum uzun süredir fakat aşamıyorum. Ben bu duyguyu nasıl aşacağım kızlar..
Genişletmek için tıkla...
Yaşadıklarınıza çok üzüldüm… babanızın yaptıklarından siz sorumlu değilsiniz. Biliyorum çoğu kişi böyle hissettirmiyor. Çok üzüldüm gerçekten… kendinizi suçlamayın lütfen insan ailesini seçemiyor ❤️
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

S
Kız kardeşimin sevgilisi
5 6 7
Yorumlar
126
Görüntüleme
4K
civciv89
civciv89
Koalina
Boşanma Sebebi
4 5 6
Yorumlar
110
Görüntüleme
9K
TheQueeninthenorth
TheQueeninthenorth
D
Bir ailemin olmaması/ Ayrı eve çıkmak
2
Yorumlar
34
Görüntüleme
2K
dearpoison
D
D
  • Kilitli
Çapa’nın Gururu Sendromu
14 15 16
Yorumlar
300
Görüntüleme
9K
Aystkaramelmahkiyato
A
ladylena
yalnız olmanın ve olmamanın bedeli
Yorumlar
3
Görüntüleme
765
esracaheleyan
esracaheleyan
X