benim işlerim aşırı yoğun olduğu için sadece 1 gün izin kullanabildim dün saat 17.00 gibi çıktım işten gittim yanına beraber yemek yedik 20.00 gibi eve geçtik bir süre böyle yapıcaz sanırım elimden geldiğince yanında olmaya çalışıyorum zaten bana gelmek istemiyorBenim eşim de 2 yil oldu kaybetti babasini.Sevgi ve şefkatle yaklaştım.Ilgi gösterdim her anlamda.Yaninda olduğumu acısını paylaştığımı hissettirmeye çalıştım.Kayinvalidemle ayni binadayiz zaten.7-8 ay bizim evde kaldi.Hic uyumlu bir insan değildir kendisi.Karakter ve dünya görüşü olarak çok farklıyız.Denedik ama birlikte yaşayamadık.Kendi evinde kalıyor 1 seneyi geçti.Hala alışamadı kaynanam.Yalniz kaldim diyor her gördüğü insana.Kabullenemiyor kayinpederin öldüğünü.Psikolojik destek alıyor ama iyi olmaya kendi hayatına devam etmeye hiç niyeti yok.Size tavsiyem eşinize sevgiyle şefkatle destek olun sabırla acisinin hafiflemesini bekleyin her şeyde olduğu gibi zaman en iyi ilaç.Kayinvalideniz de benimki gibi değilse makul uyumlu inançlı bir insansa zamanla kabullenecektir.Elinizden geldiğince destek olun ama birlikte yaşamak istemiyorsanız da mesafeyi koruyun derim.Ona acılı günlerinde destek oldugunuzu hissettirin ama eninde sonunda herkesin kendi hayatina döneceğini bilsin.