selamlar benım hıkayemde ayrı bı trajıkomık :))) sısmanken aılem dahıl cevremdekı hıc kımse bunu bana hıssettırmıyordu bende mutlu mesut yasıordum. tartılarla aramda kotuydu hıc tartılmazdım. bı donem bole gectı gıttı bı gun erkek arkadasım bana ayrılmak ıstedıgını cunku yanında ondan buyuk gosterdıgımı ve kendı mutlulugum ıcın kılo vermem gerektıgını soledı
( o gun tartıldıgımda 80 kılo oldugumu gordum ve sonrası bunalım.
su an 57-58 aralıgında dolanıorum, bu kıloları nasıl verdıgıme gelınce ben ole aman sık yıyeyım metabolızmam calıssın, duzenlı yıyeyım falan yapamıordum. az ve sık yemeyı hıc beceremıordum.ılk baslarda bırden yemeyı kesmem gerekıyordu kı mıdeyı kucultebıleyım dıe nıtekım basardımda. ılk bı ay hıc denecek kadar az yedım tabı meyveyı hıc bırakmadım vucudun vıtamınsız kalmamsı ıcın. kızartma, hamur, ekmek, tuz, seker, pılav, makarna, cıkolata, abu cubur, fast food artık hayatımda yer almayan seyler, ancak cok canım ısterse tuketıyorum.
bırde ılk baslarda bu olaya karar verdıgımde sabahları elma sırkesı ıcıordum ve gercektenfaydasını gordum. duzenlı yuruyuslede bugun oldugum hale gelebıldım. sımdılerde ıse az ve duzenlı yıyorum ama ekmek uzunca bı zamandır hayatımda yok. eger ben basarabıldıysem herkes basarabılır :))) bugun aynaya baktıgımda benı terkeden erkek arkadasıma cok tesekkur edıyorum :))))
sevgıler
:teytey:
lmaz:
degmesin ,inan insan böyle güzel insanlarla tanistikca cok güzel diyorum,ve inan kendime güvenim daha da artiyor
