İşe giden anne

ben işe başladım kızlar bebeğim 14 aylık kayınvalidem bakıyor.
Doğduğundan beri kayınvalidem yanımızdaydı zaten sık sık görüşüyorduk bebeğim dedesini de onu da çok seviyor. Haftada 4 gün işe gidiyorum sabah onlar geliyorlar kızımın başına biz işe gittikten sonra kızımı uyandırıp hazırlayıp köye götürüyorlar köyde bakıyorlar akşam 18 de babası alıp getiriyor
Kızım köyde hiç ağlamıyormuş uyanınca dedesini görünce çok mutlu oluyormuş akşama kadar tavuklarla çiçeklerle komşularla felan vakit geçiriyormuş çok yoruluyormuş orda oynarken
Eve gelince beni görünce kapıyı açtığımda hiç ağlamıyor afallıyor önce bakıyor sonra evde geziyor yanıma beş dakika sonra felan geliyor emziriyorum uyuyor ben emzirince ordada çok yoruluyormuş uyanınca akşam yemeğini yediriyorum geceye kadar oyun oynuyoruz sonra yatıyoruz sorum şu ki ben vicdan azabı çekiyorum bebeğim doğduğundan beri onları görüyor yani orda mutluymuş ama eve gelince beni görünce şaşırıyor çok üzülüyorum sabah kalkınca onları görünce çok mutlu oluyormuş dedesine düşkün zaten ama gene de vicdanım rahatlamıyor bana ne tavsiye edersiniz çalışan annenin çocuklarının genelde psikolojisi biraz bozuluyor bana neler önerirsiniz

Gayet normal bence tam tersi olsaydı sevincekmiydiniz ? Onlarla olunca ağladaydı mutsuz olsaydı sürekli anne deseydi sizi görünce koşup kucağınıza atlasaydı ? Aklınız kalcaktı bu seferde. Bence gayet güzel ne güzel mutlu onlarla. Sizde zaten gelince vakit geçiriyorsunuz onunla.

Üzülmeyin bence hatta sevinin ne güzel bebeğiniz seviyor eşinizin ailesini. Doğal bir ortamda gününü geçiriyor ve akşamına sizde onunla zaman geçirip elinizden geleni yapıyorsunuz. Bebeğinizin geleceği için çalışıyorsunuz sonuçta, bunu düşünüp rahatlayın

Olması gereken bu. Sizden ayrıldığı için kendini kötü hissetmiyor. Güvende olduğunu ve sizin geleceğinizi biliyor. Bu yüzden sizi gördüğünde de ağlamıyor. Güvenli bağlanmış çocuğunuz ne güzel. Birlikte de vakit geçiriyorsunuz. Çocuk onu seven insanlarla köyde bir yere tıkılmadan büyüyor. Mis gibi işte.

Ya kiyamam ama, üzülmeyin lutfen, her seye ragmen onun dunyasi SİZSİNİZ. herkes bir yana siz bir yana, bunu suan hissettiremiyor çünkü cok küçük annesi

Çalışan annelerin çocukları psikolojik olarak sorunlu olmuyor önce bunu aklınızdan çıkarın. Ne güzel dedesiyle ninesiyle mutlu bir çocuk yetiştiriyorsunuz. İçiniz rahat olmalı. Tam tersi olsaydı mutlu mu olacaktınız?

muvahhis .!.:

Olması gereken bu. Sizden ayrıldığı için kendini kötü hissetmiyor. Güvende olduğunu ve sizin geleceğinizi biliyor. Bu yüzden sizi gördüğünde de ağlamıyor. Güvenli bağlanmış çocuğunuz ne güzel. Birlikte de vakit geçiriyorsunuz. Çocuk onu seven insanlarla köyde bir yere tıkılmadan büyüyor. Mis gibi işte.

Genişletmek için tıkla...

Ben en çok bunu merak ediyorum bu konu hakkında araştırma yaptım ama hala anlayamadım bebek annenin arkasından ağlarsa güvenli bağlanmış oluyor diyor benim bebeğim de ağladığı oluyor ama köyde çok mutluymuş babaannesine de mi güvenli bağlanmış oluyor yani bu konuyu anlamadım babannesi doğduğundan beri evet görüşüyoruz onu görüyordu hep

Abruzzie .!.:

ben işe başladım kızlar bebeğim 14 aylık kayınvalidem bakıyor.
Doğduğundan beri kayınvalidem yanımızdaydı zaten sık sık görüşüyorduk bebeğim dedesini de onu da çok seviyor. Haftada 4 gün işe gidiyorum sabah onlar geliyorlar kızımın başına biz işe gittikten sonra kızımı uyandırıp hazırlayıp köye götürüyorlar köyde bakıyorlar akşam 18 de babası alıp getiriyor
Kızım köyde hiç ağlamıyormuş uyanınca dedesini görünce çok mutlu oluyormuş akşama kadar tavuklarla çiçeklerle komşularla felan vakit geçiriyormuş çok yoruluyormuş orda oynarken
Eve gelince beni görünce kapıyı açtığımda hiç ağlamıyor afallıyor önce bakıyor sonra evde geziyor yanıma beş dakika sonra felan geliyor emziriyorum uyuyor ben emzirince ordada çok yoruluyormuş uyanınca akşam yemeğini yediriyorum geceye kadar oyun oynuyoruz sonra yatıyoruz sorum şu ki ben vicdan azabı çekiyorum bebeğim doğduğundan beri onları görüyor yani orda mutluymuş ama eve gelince beni görünce şaşırıyor çok üzülüyorum sabah kalkınca onları görünce çok mutlu oluyormuş dedesine düşkün zaten ama gene de vicdanım rahatlamıyor bana ne tavsiye edersiniz çalışan annenin çocuklarının genelde psikolojisi biraz bozuluyor bana neler önerirsiniz

Genişletmek için tıkla...

Çocuğum yok ama o daha bir bebek. Saatlerdir görmediği birini görünce şaşırması normal geldi bana. Çünkü çocukken, bebekken bir gün bile süre olarak aşırı uzun geliyor. İnsan büyüdükçe 1 sene bile çabuk gecmiş oluyor.

Bebeğiniz çok şanslı bence. Çünkü onu düşünen annesi, dedesi, ninesi var. Hem de ne güzel köyde doğayla ic içe büyüyor. Çevresini keşfediyor, hareket etmekten yoruluyor. Sürekli evde olup ekran bağımlısı olsa daha kötü olurdu.

Ayrıca siz keyfinizden çalışmıyorsunuz. Eminim en çok bebeğinizin geleceği için çalışıyorsunuzdur. Bebeğinizin yaşam şartları çok iyi bence. Boş yere kendinizi üzmeyin.

darkmore .!.:

Çalışan annelerin çocukları psikolojik olarak sorunlu olmuyor önce bunu aklınızdan çıkarın. Ne güzel dedesiyle ninesiyle mutlu bir çocuk yetiştiriyorsunuz. İçiniz rahat olmalı. Tam tersi olsaydı mutlu mu olacaktınız?

Genişletmek için tıkla...

elbette olmayacaktım şimdilik halimizden memnunum ama yine de bağlanmamız zarar görürse diye korkuyorum

Welldone0 .!.:

Çocuğum yok ama o daha bir bebek. Saatlerdir görmediği birini görünce şaşırtması normal geldi bana. Çünkü çocukken, bebekken bir gün bile süre olarak aşırı uzun geliyor. İnsan büyüdükçe 1 sene bile çabuk gecmiş oluyor.

Bebeğiniz çok şanslı bence. Çünkü onu düşünen annesi, dedesi, ninesi var. Hem de ne güzel köyde doğayla ic içe büyüyor. Çevresini keşfediyor, hareket etmekten yoruluyor. Sürekli evde olup ekran bağımlısı olsa daha kötü olurdu.

Ayrıca siz keyfinizden çalışmıyorsunuz. Eminim en çok bebeğinizin geleceği için çalışıyormuşsunuz. Bebeğinizin yaşam şartları çok iyi bence. Boş yere kendinizi üzmeyin.

Genişletmek için tıkla...

Ben aslında ücretsiz izindeydim maddi açıdan bir sıkıntımız yoktu ama şu son iki üç aydır çok sıkıştık kızıma bir yazlık takım bile alamadım henüz maaşlarımızı bekliyoruz almak için bu yüzden de canım sıkılıyor çünkü maddi durumumuz iyiydi son iki üç aydır sıkıştık başladım işe bende

mybiglove .!.:

Ya kiyamam ama, üzülmeyin lutfen, her seye ragmen onun dunyasi SİZSİNİZ. herkes bir yana siz bir yana, bunu suan hissettiremiyor çünkü cok küçük annesi

Genişletmek için tıkla...

Bağlanmamız azalır zayıflar diye çok korkuyorum bebeğim çok mutlu ve sosyal bir bebek her insanı seviyor huzursuz değil bağlanmamız güçlü kalmaya devam etsin istiyorum bu sebeple yazdım size

Abruzzie .!.:

Ben aslında ücretsiz izindeydim maddi açıdan bir sıkıntımız yoktu ama şu son iki üç aydır çok sıkıştık kızıma bir yazlık takım bile alamadım henüz maaşlarımızı bekliyoruz almak için bu yüzden de canım sıkılıyor çünkü maddi durumumuz iyiydi son iki üç aydır sıkıştık başladım işe bende

Genişletmek için tıkla...

Ee yani mecbur kaldığınız için çalışmaya başlamışsınız. Çalışmıyor olsanız bu sefer " bebeğime bir kıyafet bile alamıyorum" diye üzülürdünüz.

Hem sizin sürekli evde olmanız tüm gün bebeğinizle güzel vakit geçireceğiniz anlamına gelmiyor. Çünkü malûm ev işleri oluyor veya bazı ufak tefek işler oluyor. Kendinize vakit ayırma ihtiyacı duyabiliyorsunuz.

Yani çalışmıyor olsanız da bebeğinizle güzel vakit geçirme süreniz şimdikiyle hemen hemen aynı olurdu bence.

Aramızda psikolog vs varsa söyler ama benim bildiğim o aylarda bebekler anne babadan ayrılınca ağlaması vs lazım. Eğer ağlamazsa anne babayla güvenli bağlanamamış demekmiş. Kendi çocuklarımdan da böyle biliyorum ama ben bu işin uzmanı değilim. Siz bir bilene danışın isterseniz.
Ben sizi anladım. Bi ağlaması hiç olmazsa özlemesini belli etmesini istiyorsunuz. Bazen tepkisizlik de bir sorundur.

Güvensiz – Kaçınmacı Bağlanma

• Anne oyun odasını terk ettiğinde, bebek pek etkilenmemiş görünür.
• Anne oyun odasına geri döndüğünde, bebek ya annesini görmezden gelir ya da bilerek annesinden kaçar. Bebeğin hem annesinden ayrıldığında hem de tekrar annesiyle birlikte olduğunda, psikolojik olarak yüksek düzeyde uyarıldığı gözlenir. Bu da bebeğin annesinden ayrılmaya içsel bir psikolojik tepki verdiğinin göstergesidir.

darkmore .!.:

Çalışan annelerin çocukları psikolojik olarak sorunlu olmuyor önce bunu aklınızdan çıkarın. Ne güzel dedesiyle ninesiyle mutlu bir çocuk yetiştiriyorsunuz. İçiniz rahat olmalı. Tam tersi olsaydı mutlu mu olacaktınız?

Genişletmek için tıkla...

Kim dıyo bunu nerden kanıya varmış hanımefendi. Benım annemde çalışan bir kadındı. Abim 36 yaşında bebekken babaannem bakıyor daha sonra cıkıyor. Ben 7 yasından ıtıbaren calısmaya basladı yani ikimizde gayet kariyerli düzgün insanlarız. Birimiz uluslararsı yönetici birimiz genetik mühendisi. Ruhsal olarakta kompleksi olmayan, tek başına da biyerlere giden insanlarız aksine evde annesi olup büyütenlere göre. Hıc bi eksıgımızde olmadı. Bu anneye bağlı bırazda ben çalışıyorum dıye cocuguna ılgı vermeyen onemsemeyen cok ınsan görüyorum.

Donya .!.:

Aramızda psikolog vs varsa söyler ama benim bildiğim o aylarda bebekler anne babadan ayrılınca ağlaması vs lazım. Eğer ağlamazsa anne babayla güvenli bağlanamamış demekmiş. Kendi çocuklarımdan da böyle biliyorum ama ben bu işin uzmanı değilim. Siz bir bilene danışın isterseniz.
Ben sizi anladım. Bi ağlaması hiç olmazsa özlemesini belli etmesini istiyorsunuz. Bazen tepkisizlik de bir sorundur.

Güvensiz – Kaçınmacı Bağlanma

• Anne oyun odasını terk ettiğinde, bebek pek etkilenmemiş görünür.
• Anne oyun odasına geri döndüğünde, bebek ya annesini görmezden gelir ya da bilerek annesinden kaçar. Bebeğin hem annesinden ayrıldığında hem de tekrar annesiyle birlikte olduğunda, psikolojik olarak yüksek düzeyde uyarıldığı gözlenir. Bu da bebeğin annesinden ayrılmaya içsel bir psikolojik tepki verdiğinin göstergesidir.

Genişletmek için tıkla...

Evet bende anlamadım neden böyle olduğunu evin içindeyken ağladığı oluyor yanından ayrıldığım zaman ama genel olarak kızım huzursuz ağlayan bir bebek değildi ben evdeykende ben varlende dedesini babaannesini seviyordu mutlu oluyordu hala mutlu oluyormuş yani normal olanı hangısı ben anlayamadım bizim durumumuz normal mi olması gereken yoksa bu değil mi ağlamaması tabiki beni mutlu ediyor ama yine de vicdan azabı çekiyorum

Abruzzie .!.:

ben işe başladım kızlar bebeğim 14 aylık kayınvalidem bakıyor.
Doğduğundan beri kayınvalidem yanımızdaydı zaten sık sık görüşüyorduk bebeğim dedesini de onu da çok seviyor. Haftada 4 gün işe gidiyorum sabah onlar geliyorlar kızımın başına biz işe gittikten sonra kızımı uyandırıp hazırlayıp köye götürüyorlar köyde bakıyorlar akşam 18 de babası alıp getiriyor
Kızım köyde hiç ağlamıyormuş uyanınca dedesini görünce çok mutlu oluyormuş akşama kadar tavuklarla çiçeklerle komşularla felan vakit geçiriyormuş çok yoruluyormuş orda oynarken
Eve gelince beni görünce kapıyı açtığımda hiç ağlamıyor afallıyor önce bakıyor sonra evde geziyor yanıma beş dakika sonra felan geliyor emziriyorum uyuyor ben emzirince ordada çok yoruluyormuş uyanınca akşam yemeğini yediriyorum geceye kadar oyun oynuyoruz sonra yatıyoruz sorum şu ki ben vicdan azabı çekiyorum bebeğim doğduğundan beri onları görüyor yani orda mutluymuş ama eve gelince beni görünce şaşırıyor çok üzülüyorum sabah kalkınca onları görünce çok mutlu oluyormuş dedesine düşkün zaten ama gene de vicdanım rahatlamıyor bana ne tavsiye edersiniz çalışan annenin çocuklarının genelde psikolojisi biraz bozuluyor bana neler önerirsiniz

Genişletmek için tıkla...

Ne mutlu, çok şanslısın

MonicaGellerrr .!.:

Kim dıyo bunu nerden kanıya varmış hanımefendi. Benım annemde çalışan bir kadındı. Abim 36 yaşında bebekken babaannem bakıyor daha sonra cıkıyor. Ben 7 yasından ıtıbaren calısmaya basladı yani ikimizde gayet kariyerli düzgün insanlarız. Birimiz uluslararsı yönetici birimiz genetik mühendisi. Ruhsal olarakta kompleksi olmayan, tek başına da biyerlere giden insanlarız aksine evde annesi olup büyütenlere göre. Hıc bi eksıgımızde olmadı. Bu anneye bağlı bırazda ben çalışıyorum dıye cocuguna ılgı vermeyen onemsemeyen cok ınsan görüyorum.

Genişletmek için tıkla...

Ben henüz bir hafta oldu başlayalı ama o gelmeden evvel yemeğimi hazırlıyorum babası getirdiği için o gelince bir bardağı bile kaldırmıyorum inanın ev kalsın öyle diyorum hem bende çok özlğyorum onu sadece onunla vakit geçiriyorum

Aslan Burcu .!.:

Ne mutlu, çok şanslısın

Genişletmek için tıkla...

Şanslıyım değil mi anlamadığı için güvenli bağlanma olmuyor diyorlar ama benim bebeğim pek ağlayan bir bebek değil ki çok sosyalde zaten ben varken de insanlara güveniyor ama beni görünce ağlamaması beni şüpheye düşürd

Abruzzie .!.:

Evet bende anlamadım neden böyle olduğunu evin içindeyken ağladığı oluyor yanından ayrıldığım zaman ama genel olarak kızım huzursuz ağlayan bir bebek değildi ben evdeykende ben varlende dedesini babaannesini seviyordu mutlu oluyordu hala mutlu oluyormuş yani normal olanı hangısı ben anlayamadım bizim durumumuz normal mi olması gereken yoksa bu değil mi ağlamaması tabiki beni mutlu ediyor ama yine de vicdan azabı çekiyorum

Genişletmek için tıkla...

Doğduğundan beri onları gördüğü için onlara da güvenli bağlanmış aslında. Köy hayatı valla çok şanslı bence.

Abruzzie .!.:

Şanslıyım değil mi anlamadığı için güvenli bağlanma olmuyor diyorlar ama benim bebeğim pek ağlayan bir bebek değil ki çok sosyalde zaten ben varken de insanlara güveniyor ama beni görünce ağlamaması beni şüpheye düşürd

Genişletmek için tıkla...

Ağlasa huzursuz olsa daha mı iyi,ne güzel aklın kalmaz