Hayatımda en anlam veremediğim olay

Kizlar uzun olucak. Bundan 4 ay önce, bir ay öncesinden cv biraktigim işyeri geri dönüş yaptı. Uzun zamandır iş arıyordum sadece görüşmeye cagirmalari bile beni çok mutlu etmişti. Görüşmeye gittiğim gün anlaştık,pazartesi basla dediler. O gün patron hemen gitme istersen seni diğer kızlarla tanıştirayim dedi (karı-koca olmak üzere iki patron var). Ve benim haricimde çalışan iki kız var. Tanistik. Bir tanesi beni gördüğü andan beri garip garip bakıyordu, bundan sonrasında kizlar karışmasın diye bu bahsettiğim garip bakan kıza Ayşe diyeceğim. Patron bizleri tanistirirken arkadaş olursunuz ilerleyen zamanlarda dışarıda bile gorusursunuz dedi. Ayşe iş ayrı arkadaşlik ayrı benim için dedi. Bence bu dk 1 gol 1miş, ama ben yine de çok bir anlam yüklememistim üstünde durmamistim, ilerleyen zamanlarda anladım ki aslında kız kendini baştan belli etmiş. Bu Ayşe bu işyerinde 7 senelik çalışan o yüzden her şeye çok hakim. Yeni girenlere işi o öğretiyor. Ptesi daha ilk çalışma günümde herhangi bir şey sorduğumda ters ters cevap verdi sürekli göz devirdi vs. Kızın yapısı bu heralde dedim o şekilde devam ettim kişisel algılamadim. Gel zaman git zaman her geçen gün kızın dozu arttı. Bariz bir şekilde bana laf sokmaya başladı. Bir şey sorduğumda yüzüme bakmadan cevap vermeler. Alakasız bir şekilde beni kontrol etmeler, bir bahane bulup acigimi yakalamaya çalışmalar vsvs ben sustukça kızın dozu arttı. Hatta yapmadığım bir şeyi sen yapmışsındir diyerek bardağı taşırdı bende. Diğer kızla sohbet ediyor benimle etmiyor, girdiğinde diğer kıza günaydın diyor bana demiyor, üçümüz oturduğumuzda asla sohbete katılmama müsaade etmiyor, ben ortam ısınsın bana mı alisamadi acaba diye düşünerek konusmaya sohbet etmeye çalıştım ama yok kiz yüzüme bakmadan konuşuyor falan. Bariz bir dışlama. Anlam veremedim de umrumda olmadi çünkü ben oraya çalışmaya geldim arkadaşlık kurmak zorunda değil veya beni sevmek zorunda değil dedim. Ama işler öyle yürümedi, kız işyerinde baya baya huzurumu kacirmak için çabalıyordu. Baktım susarak olmuyor bunun derdi neymiş bir ogreneyim dedim. Ayşe bir sıkıntı mı var sen benden hoşlanmadin heralde neden böyle davranıyorsun ogrenebilir miyim dedim. Bağırmaya başladı bence sen benden hoslanmadin vs gibi saçma sapan cümlelerle geçiştirdi. Konuyu kapatırken tatlıya bağladık diye düşünmüştüm ki, kız daha da kinlenmis. Diğer kıza beni konuşurken yakalamaya başladım ki zaten duyurmaya da calisiyordu. Bir zamanda böyle geçti ama olmuyordu ben de artık patrona anlattım durumu. Toplantı yaptık, beni haklı gördü ve birdaha böyle şeylerin yasanmasini istemedigini söyledi. Yine biter sandım. Asla bitmedi. Kızın durup dururken bana bakışları bile bir değişik. Bir gün patronla(kadın olan) baş başa konuşurken sen iyi dayandin normalde Ayşe'ye 1 hafta bile dayanamayan çok oldu dedi. Hatta sonradan öğrendim ki benim yerine girdiğim kız ,bu Ayşe'yle kavga ettiği için çıkmış o kız da işyerleri acildigindan beri yanlarında olan bir kızmış hem de. Çok garip geldi. Her neyse, artık çalışmamın 4.ayina girdiğimde tükendiğimi hissediyordum. Hiçbir zararimin dokunmadigi bu kız bana karşı neden boyleydi cozemiyordum. Konuştum olmadı, sustum olmadı, kavga ettim olmadı. Tek bir şey fark ettim ama sesimi yükseltip bağırıp cagirdigimda kız 3-4 gün normal davranıyordu sonra yine fabrika ayarlarına dönüyordu. Diger kızı da sindirmiş benim yaşadıklarima şahit oldugu halde ağzını açıp tek bir kelime edemiyordu. Bir gün yine sudan bir sebepten gelip sabahın köründe bana zehrini akıttı,zaten yeterince dolmustum bağırıp çağırmaya başladım yeter ben de insanım benden ne istiyorsun diye, bir yandan da ağlıyorum. Sinir boşalması yaşadım. Ve siz yerime birini bulana kadar beklerim öyle çıkarım diyerek istifamı bastım o gün. Kadın olan patron Ayseyle mi bir şey oldu dedi sadece, hiç umursamadi ne oldu diye bile sormadı. Hatta birkaç saat sonra birlikte kahve bile içtiler gülüştüler. Diğer patron çok üzüldü. Son günümde herkesle vedalasirken Ayşe'ye son bir cift söz olarak sana hakkımı helal etmiyorum, belki şuan umrunda olmaz ama bir gün muhakkak aklına gelir dedim. Çıktım gittim. Anlam veremiyorum işimi severek yapıyordum, o kadar zamandan sonra iş bulmuştum, kızın bana yasattiklari o kadar anlamsiz ki. Beni ilk gordugu günden beri içlerinde olmami istemedigi belliydi, yani beni tanıdı sevmedi olayı da değil. Bu kızın derdi neydi inanın hala cozemedim,ben ne yaşadım öyle anlam veremiyorum. Bir insan neden bunu yapar?
İnsanların davranışlarını kisel algilamadiginizda hayatınız çok daha kolay olacaktır.
Çok takilmissiniz o kıza. Ne gerek var ki size öyle böyle baksın ne olacak siz de ona bakmayın. İşi öğrenin önünüze bakın. Bu şekilde çok insanla tanışacaksınız böyle kişisel algilarsaniz üzgünüm ama daimi personel olmanız çok çok çok zor.
Muhtemelen yaşınız küçük ve ilk iş deneyiminiz. Bu deneyim size ders olsun aynı yanlışlara düşmeyin. İşinize odaklanın yalnızca işinize.
 
X