Ailelerden ikimiz de ebeveynlik dahil kayda değer bir şey görmedik eşimle. Mal mülk zaten yoktu. Kendimiz de evlendik. Kimsenin çay fincanı falan hariç hediyesi bile yok evimizde.
İş kurduk, çok iyi gitti. Battı kaldık el el baş başta.
Çalıştık. Geçindik. Son 10 senede çalışarak genelde sadece geçinilebiliyor zaten bilirsiniz. Arada 92 model araba aldık falani. Öyle başlayıp büyüttük yani. Dönem dönem evi sadece benim geçindirdiğim zamanlar oldu, sadece eşimin geçindirdiği zamanlar oldu. İkimizin işi aynı anda rast gitmedi yani.
Şartlar olgunlaştı tekrar iş kurduk.
Allah'a şükür çok da iyi gitti. Ev için birikim yapıyoruz. Nşa peşinat çıktı, fakat faizlerden dolayı çekmiyorum kredi falan. kredi taksidinin x 3 katını kenara altın alıp atıyoruz kasaya. Çok acelemiz de yok açıkçası, zira bu süreçte arabayı milyon üstüne çıkarmasak, şirket aracı almasak, büyük ofis+imalat bölümü kurmasak zaten ev alırdık da. Kirayı rahatça ödeyebiliyorken öncelik vermedik. Versek iyiymiş, ama bugün yine deseler işe mi yatırım eve mi işe yatırırdım. Pişman değilim.
Pişman olduğum tek bir şey var ki, ikimizin de ailesine gereksiz destek olduk son 2 senedir. Aylık ortalama 30-40 tırtıklıyor iki taraf da. Bir kuruşu da geri ödemediler. Çalışıp yapsalarmış bana ne deyip çıkıyorum artık işin içinden. Zira ben yenidoğan bebe ile işe gidip geldim, hala da gidip geliyorum. Evet belki başkasının yanında çalışmak kadar yorucu değil ama yine de kolay da değil ya. Bizimkiler de kayın aile de daha 40'ların sonunda el ayak çekti işten güçten. Bizden destek gelmediğini görünce mecbur çalışacaklar, herkes gibi. Zamanında yapmadıkları birikimin sorumlusu biz değiliz.
Hedefim çocuklarıma birer ev bırakmak, üniversiteye giderken altlarına arabalarını çekmek, o arada da kendime bir yazlık bir kışlık ev yapmak. O da olmazsa yürüyen ve kazanan bir şirket bırakmak. Holdingten bahsetmiyorum. Normal bir ticari işletme işte.
Evlilik hayatının 10 senesinde arada 2 sene kolay ve güzeldi maddi açıdan ve son 2 sene oldukça güzeldi. Genel olarak baktığımda işte %60 zor ama yoo ben mutluyum ya. Seçimlerimden, kolaylıkla elde ettiklerimden, zorlanıp elde edemediklerimden falan memnunum yani. Hayattan gerçekten keyif alıyorum.
Geçen hafta bir tanıdığımızın oğlunu toprağa verdik. Yenidoğan daha. Artık şey gibi geliyor bana. Evlatlarımız sağlıklı ve iyi olsun, kalan her şey için çözüm üretilir.