Çocuk Çalışıyor Diye Ödenen Sosyal Yardım Kesilir mi? Anneye Annelik Yapmak İstememe ve İç Dökme Konusu

Kar zarar hesabi yapardım kar ve zarar annesine bağlı bir insan olarak ben koşullara bakarım.Sizin koşullar sizi sözle acindirarak yönetme üzerine Kulak amiliyati olacaksınız kimsesiz kalmiyim meselesi ....bakıcı tutun Annenizi cagirmayin hatta iyi bir terapi alın çözün bu işi ve artık uzak durun.Annneye yardım yapmak isteğe bağlıdır her iyilik isteğe bağlıdır Size yapıldığı gibi aba altından ödül gösterilerek olmaz İlerde daha cok canınız sıkılacak ben çok dikkatli okudum yazdiklarinizida geçmiş konuda diğer bilen üyelerin yorumlarınıda üzgünüm siz bu bağı kesip atmadiginiz sürece kangren olmuş her ilişkide olanı yasarsiniz ne derdiniz biter ne yazacaklarınız.İyi bir görüş destek alıp olayı bayramdan bayrama döndürün.Daha bu ne ki anneniz yaş aldıkça o kızkardeşler büyüdükçe sizin haliniz vahim.Ben artık duyar kasmakla değil kişilere gerçeği söylemek ile yardımcı olurum kafasindayim.Fikrim bu siz nasıl isterseniz öyle davranın tabiki.
Neden destek olmak
Merhabalar, bu konuyu internetten çok araştırdım. Ama bilgi bulamadım. Bu yüzden buradan sormak istedim çünkü sitede herhalde üyelerin çalışma alanı çeşitliliğinden genelde bilgisi olan birileri çıkıyor.


Önceki konularımı biliyorsunuz. Annem babamdan boşanıyor ve geliri olmadığı için de çok az bir miktar sosyal yardım alıyordu (Miktarı az ben sadece annemin söylediği sözlere taktım.). Bu yıl yenilemek için tekrardan başvurmuştu. Görüştüğü memur da benim hangi ilde olduğumu ve memur olduğumu görmüş bir şekilde. "Aa, iyi iyi çok sevindim kızın memur size çok yardımı oluyordur." demiş. Ve bu sene için heyetten düzenli ödeme çıkmamış. Annem bunu haber verirken durumu bana bağladı. Ama ben onlarla yaşamıyorum. Bu benden kaynaklı olabilir mi?


Ev sahibi de kira için zam yapacak çünkü bir yılı doluyor. Geçen anlatıyor " Ben de kızım da şu borcu ödemek zorunda kaldı o da zor durumda falan diye anlatacağım kadına." dedi. Ben de "Ben ne alakayım şimdi senin kiran ile?" diye sordum. "Ee kızın çalışıyor o verir diyorlar bana." dedi. Ben de "Ben çalışabilirim. Çalıştığımı senin ev sahibine verme gibi bir durumum yok. Ben ayrı bir bireyim." dedim. O da anlatmaya başladı "Herkes 'Senin çocuğun çalışıyor sana destek oluyordur.' diyor. Çünkü insanın çocuğu çalıştı mı desteği olur." falan diye zırvalamaya başladı. Ben de sinirlenip kapattım telefonu. Yani açık açık destek ol demiyor da ona getiriyor.


Görevlendirme ile yaşadığı şehre bir uzaktan akrabası geldi ve üç beş ay için ev tutmak istemedi onunla kalıyor. Sanırım kiraya vereceği parayı da vermediği için yük olmamak adına bir miktar eve harcıyor bu sebepten. Yani diyelim ev tutsa on bin verecekti zaten o da bunu vermediği için dört bin liralık market alışverişi yapıyor aylık. Geçen "Bu kadın da bu kış bize hediye olarak mı geldi o olmasa açlıktan öldürdük." falan dedi. İçimden sen de bir doyabilseydin demek geldi. Kadın da hemşire ve babası iyi biri olmadığı için annesine para gönderiyor sürekli. Kadının annesine olan bu muhteşem bağlılığını , hayırlı evlat oluşunu dinlemekten midem bulandı artık.



Çalıştığım hastanede gerçekten eğitim seviyesi olarak her telden insan var. Yaşı çok büyük olmasına rağmen çalışmaya devam eden bir nöroloji uzmanı var mesela. İstanbul 'da yaşayan yüksek lisans mezunu mühendis kızının kirasını ödüyor. Emekli olması gerektiği halde olmayan yaşlı bir hemşire var mesela. Çünkü Muğla' da üniversite bitiren oğlu bir yıldır iş bulma bahanesi ile yanına gelmiyor ve o da oğlu Muğla'da iyi bir hayat sürsün diye tüm maaşını ona gönderiyor. Kızı araba alsın diye yüklü miktar kredi çeken sekreter abi var. Kamburu çok belirgin iki büklüm çalışan bir hasta taşıma personelimiz var çoğu zaman utanırım çağırmaya. "Oğlana yüksek lisansı okuttum bir de evlilik borçlarını bitirdim mi emekli olacağım." diyor. Bunun gibi yüzlerce insan sayabilirim. Ve ben böyle ortamlarda hep sanki tüm çocuklara bir şeyler dağıtılmış herkese güzel şeyler hediye edilmiş bir bana defolu kimsenin istemeyeceği şeyler atılmış gibi hissederim. Yani o kadar adam akıllı insanlar varken benim suçum neydi de bu insanlar bana denk geldi diye düşünüyorum. Üstelik sıradan bir işim var. Yüklü paralar kazanmıyorum. Çoğu insan memur maaşı ile geçinemiyor bile. Herkesin beni hedef alması gerçekten ağırıma gidiyor.


Bunun yanında annem ve kardeşlerim yine bana nazaran daha rahattalar şu an. Deprem olur olmaz şansı yaver gitti ve erkenden çok yeni ve güzel bir evi uyguna tuttu. Kardeşlerimin zaten dünya umurlarında değil. Bu şartlarda dahi ne isteseler anında yapıyor. Asla saygı görmüyor onlardan küfür hakaret dahi işitiyor ama hizmetçilikten asla vazgeçmiyor. Yaşları küçük ama bir ton makyaj yapıp (Makyaja karşı değilim ben de çok yaparım bu arada, dikkat çektiğim şey makyaj değil bu ağır makyajlara yaşlarının uygun olmaması.), gezip, sosyal medyaya fotoğraf atmaktan başka dertleri yok. Doğum günleri bile koşullar ne olursa olsun şaşalı yapılıyor. Annem onların regl günlerini bile kendisi takip ediyor önceden ped alıp hazır bulundurmak için. Ben ise bir deprem ilinde çalışıyorum ve depremden çok ama çok korktuğum için üç katlı bir villanın üst katını kiralamıştım. Ama sanırım sonradan eklenmiş kat bu yüzden asla alt katlar kadar lüks değil, ısınma bile elektrikli soba ile oluyor. Zaten geçen ay ki şiddetli artçıda kolonlarda problem oluştu. Ayrılmam gerekecek muhtemelen. Yani deprem bölgesinin her türlü zorluğunu yaşıyorum. Daha idareli harcamalar yapıyorum çünkü bir araba almayı çok istiyorum. Bu şehre ilk geldiğimde depremden dolayı her yer karman çormandı. Kalacak yer bulamadım. Ağlamaklı şekilde arayıp ev arkadaşı bulamadığımı mecburen fiyat ne olursa olsun tek başıma ev kiralayacağımı söylediğimde bana "Sen tek yaşa hele, bize de Allah kerim." dedi. Beni düşünme seviyesi bu kadar işte. Yine de çalışmayı seviyorum, şikayet de etmek istemiyorum. Servisim çok yoğun ama servisimi bile seviyorum. Ben onların yaşındayken şunları şunları yaşattılar bana kısmına ise hiç girmiyorum çıkmam mümkün olmaz.


Babanı sildiğin gibi anneneni de sil o halde diyenler olacak. Bilmiyorum galiba tamamen kimsesiz kalmaktan korkuyorum da biraz. Çünkü bazen hastaneye kimsesi olmayan insanlar geliyor. Diğer hastaların etrafında bir ordu pervane olurken yapayalnız o sedyede uzanmak ameliyata giderken telefonunu dahi emanet edecek kimseyi bulamamak çok dikkat çekiyor ve çok üzücü görünüyor. Ben de burnumdan, kulağımdan falan sonraki aylar ameliyat olacağım. Mecburen onu çağıracağım. Kimin kime muhtaç olacağı da belli olmuyor. Tamamen yok sayarsam bir gün muhtaç olursam ne olacak diye düşünüyorum.


Şahitlik Yapınca Karşı Taraf Adresimi Öğrenebilir mi? Bu konuda da mesela çoğu kişi "Boş ver, kendini tehlikeye atma." dedi ama boş verirsem işim düştüğünde ne yapacağım? Bunun yanında boşanıp babasının aylığını alabilirse bu benim de kârıma olur. Gerçekten ne düşünmem gerektiğini şaşırdım artık.


Geçen hastaneden bir abla "Sen ne kadar güzelsin, ne kadar dikkat çekiyorsun. İnsanın böyle olması için kesinlikle hem çok gamsız olması hem de iyi bir genetiğinin olması şart." dedi. Aynen aynen genetik muhteşem hele gamsız olabilmek...


Bu aralar kafam dağılsın diye araba ilanlarına bakıyorum. Kredi çıkabileceğini de sorup öğrendim. Ama arabadan anlayan da kimseye sahip değilim. Gerçekten öyle bir insan bile yok. Yaşadığım ilde bir arkadaş bulamadım. Bazen bir erkek arkadaşım olsun diyorum. Evlenmek için değil en azından az kafam dağılsın sonra ayrılırız mantığı ile. O bile yok.

Sosyal yardım sorusunu sormak için açtığım bu konunun bu kadar uzayacağını hiç düşünmemiştim. İçimi döktükçe dökmüşüm.:KK43:
Sosyal yardimi falan gectim de annenize kirada yardim etmeniz cok buyuk birsey degil sizi okuyup buyuttuler baktılar bir yere getirmisler çok mu biraz evlat olarak destek olmanız haksiz buldum sizi
 
Neden destek olmak

Sosyal yardimi falan gectim de annenize kirada yardim etmeniz cok buyuk birsey degil sizi okuyup buyuttuler baktılar bir yere getirmisler çok mu biraz evlat olarak destek olmanız haksiz buldum sizi
Önceki konularına bakın isterseniz bı konu sahibinin babasının ölüm tehditleri annesinin pek ilgilenmesi falan bildiğiniz gibi değil yani
 
Biraz eski yazilariniza da baktım. Babanızi geçiyorum ama annenize neden bu kadar tepkilisiniz. Herkes aynı şekilde güçlü olmayabilir. Yani bırakalım surunsun mu? Bana çok değişik geldi.
 
Yardım edin desem teşekkür edip yan cebine koycakmış gibi geldi. Hani minnettarlık değil de yapman lazımdı zaten gibi bir havası var annenizin. Ama yardım etsem de yaranamayacağımı anlamak için bir iki kere yardım eder sonra tepkilerine bakardım hala konuşmalarda para konuları dönüyorsa, benim durumuma empati yapamiyor ve bencilse ilişiğimi keserdim. Ama tepkileri değişirse her ay değil(aliskanlik olur) 2 ayda bir 3 ayda bir yardim yapardim. Öyle para gönderme değil bu ay iyi idare ettim elektrik faturasini ödiyim. Yada internet vb ara faturalara destek olabilirm. Gibi gibi
 
mantiken cocugu okuyan varken cocugu memur olana,yardim verilmez .o yuzden sizle alakasi vardir diye dusunuyorum
 
Biraz eski yazilariniza da baktım. Babanızi geçiyorum ama annenize neden bu kadar tepkilisiniz. Herkes aynı şekilde güçlü olmayabilir. Yani bırakalım surunsun mu? Bana çok değişik geldi.
Bence benim yeni kocası olmamı istiyor
Herkes ektiğini biçer. Beni bir kenara itip kocasına yaranmaya çalışırken böyle günler geleceğini bilmiyor muydu? Bu yaşa kendi kendime gelince mi kıymete bindim? Kadın vardır zayıftır ama çocuklarına kendini siper eder. Masaya yumruğunu vurmaya gücü yetmez ama en azından çocukları zarar görmesin diye bariyer olur. Gerekirse tuvalet temizler okutur çocuklarını. Benim ki süs biberi gibi durdu kenarda uğradığım tonla haksızlığı seyirci gibi izledi, benim için maddi ve manevi hiçbir şey yapmadı. Kaldı ki konuda ki örneklerde dahi bahsettim, çocuklarının önlerine dünyayı serip büyüten insanlar bile kazık kadar olan çocukları rahat etsin diye maddi manevi her şeylerini yine siper ediyorlar. Çünkü ebeveynlik budur zamanı geldiğinde sana baksın diye üremezsin. Hayvanlar bile bu amaçla üremiyor. Sürünmek istemiyorsa da tüm kadınlar gibi çalışabilir.
 
Bence benim yeni kocası olmamı istiyor
Herkes ektiğini biçer. Beni bir kenara itip kocasına yaranmaya çalışırken böyle günler geleceğini bilmiyor muydu? Bu yaşa kendi kendime gelince mi kıymete bindim? Kadın vardır zayıftır ama çocuklarına kendini siper eder. Masaya yumruğunu vurmaya gücü yetmez ama en azından çocukları zarar görmesin diye bariyer olur. Gerekirse tuvalet temizler okutur çocuklarını. Benim ki süs biberi gibi durdu kenarda uğradığım tonla haksızlığı seyirci gibi izledi, benim için maddi ve manevi hiçbir şey yapmadı. Kaldı ki konuda ki örneklerde dahi bahsettim, çocuklarının önlerine dünyayı serip büyüten insanlar bile kazık kadar olan çocukları rahat etsin diye maddi manevi her şeylerini yine siper ediyorlar. Çünkü ebeveynlik budur zamanı geldiğinde sana baksın diye üremezsin. Hayvanlar bile bu amaçla üremiyor. Sürünmek istemiyorsa da tüm kadınlar gibi çalışabilir.
Nasıl okudunuz peki?
Ben mesela üniversite boyunca çalıştım
Annem de çalışan bir kadın değildi
Babamın durumu önceden iyiydi ama sonra bozuldu
Kendi kendime okudum şuan annem canımı istese veririm gibi geliyor
Maddi manevi elimden geleni yapmaya çalışıyorum aynisini kayınvalidem için de
Çünkü çocuk yetiştirmek bir yasa getirebilmek çok zor parayla olmuyor sadece
Bir emzirmek bile ergenligi ve ne bileyim herşeyi çok zor
Bunlar için bile takdiri hakeder eşinin yanında durmak zorunda kalmış olabilir kimi siper olur kimi durumu idare eder
 
bu biraz vicdanınızla ile alakalı eğer ki vicdanen rahatsız olmuyorsanız yardım etmeyin ama yardım etmeniz gerekiyor gibi görünüyor sadece belli bir miktar edebileceğ,nizi söyleyin onun üstüne çıkmayın bu şekilde daha insani olur sanırım
 
Merhabalar, bu konuyu internetten çok araştırdım. Ama bilgi bulamadım. Bu yüzden buradan sormak istedim çünkü sitede herhalde üyelerin çalışma alanı çeşitliliğinden genelde bilgisi olan birileri çıkıyor.


Önceki konularımı biliyorsunuz. Annem babamdan boşanıyor ve geliri olmadığı için de çok az bir miktar sosyal yardım alıyordu (Miktarı az ben sadece annemin söylediği sözlere taktım.). Bu yıl yenilemek için tekrardan başvurmuştu. Görüştüğü memur da benim hangi ilde olduğumu ve memur olduğumu görmüş bir şekilde. "Aa, iyi iyi çok sevindim kızın memur size çok yardımı oluyordur." demiş. Ve bu sene için heyetten düzenli ödeme çıkmamış. Annem bunu haber verirken durumu bana bağladı. Ama ben onlarla yaşamıyorum. Bu benden kaynaklı olabilir mi?


Ev sahibi de kira için zam yapacak çünkü bir yılı doluyor. Geçen anlatıyor " Ben de kızım da şu borcu ödemek zorunda kaldı o da zor durumda falan diye anlatacağım kadına." dedi. Ben de "Ben ne alakayım şimdi senin kiran ile?" diye sordum. "Ee kızın çalışıyor o verir diyorlar bana." dedi. Ben de "Ben çalışabilirim. Çalıştığımı senin ev sahibine verme gibi bir durumum yok. Ben ayrı bir bireyim." dedim. O da anlatmaya başladı "Herkes 'Senin çocuğun çalışıyor sana destek oluyordur.' diyor. Çünkü insanın çocuğu çalıştı mı desteği olur." falan diye zırvalamaya başladı. Ben de sinirlenip kapattım telefonu. Yani açık açık destek ol demiyor da ona getiriyor.


Görevlendirme ile yaşadığı şehre bir uzaktan akrabası geldi ve üç beş ay için ev tutmak istemedi onunla kalıyor. Sanırım kiraya vereceği parayı da vermediği için yük olmamak adına bir miktar eve harcıyor bu sebepten. Yani diyelim ev tutsa on bin verecekti zaten o da bunu vermediği için dört bin liralık market alışverişi yapıyor aylık. Geçen "Bu kadın da bu kış bize hediye olarak mı geldi o olmasa açlıktan öldürdük." falan dedi. İçimden sen de bir doyabilseydin demek geldi. Kadın da hemşire ve babası iyi biri olmadığı için annesine para gönderiyor sürekli. Kadının annesine olan bu muhteşem bağlılığını , hayırlı evlat oluşunu dinlemekten midem bulandı artık.



Çalıştığım hastanede gerçekten eğitim seviyesi olarak her telden insan var. Yaşı çok büyük olmasına rağmen çalışmaya devam eden bir nöroloji uzmanı var mesela. İstanbul 'da yaşayan yüksek lisans mezunu mühendis kızının kirasını ödüyor. Emekli olması gerektiği halde olmayan yaşlı bir hemşire var mesela. Çünkü Muğla' da üniversite bitiren oğlu bir yıldır iş bulma bahanesi ile yanına gelmiyor ve o da oğlu Muğla'da iyi bir hayat sürsün diye tüm maaşını ona gönderiyor. Kızı araba alsın diye yüklü miktar kredi çeken sekreter abi var. Kamburu çok belirgin iki büklüm çalışan bir hasta taşıma personelimiz var çoğu zaman utanırım çağırmaya. "Oğlana yüksek lisansı okuttum bir de evlilik borçlarını bitirdim mi emekli olacağım." diyor. Bunun gibi yüzlerce insan sayabilirim. Ve ben böyle ortamlarda hep sanki tüm çocuklara bir şeyler dağıtılmış herkese güzel şeyler hediye edilmiş bir bana defolu kimsenin istemeyeceği şeyler atılmış gibi hissederim. Yani o kadar adam akıllı insanlar varken benim suçum neydi de bu insanlar bana denk geldi diye düşünüyorum. Üstelik sıradan bir işim var. Yüklü paralar kazanmıyorum. Çoğu insan memur maaşı ile geçinemiyor bile. Herkesin beni hedef alması gerçekten ağırıma gidiyor.


Bunun yanında annem ve kardeşlerim yine bana nazaran daha rahattalar şu an. Deprem olur olmaz şansı yaver gitti ve erkenden çok yeni ve güzel bir evi uyguna tuttu. Kardeşlerimin zaten dünya umurlarında değil. Bu şartlarda dahi ne isteseler anında yapıyor. Asla saygı görmüyor onlardan küfür hakaret dahi işitiyor ama hizmetçilikten asla vazgeçmiyor. Yaşları küçük ama bir ton makyaj yapıp (Makyaja karşı değilim ben de çok yaparım bu arada, dikkat çektiğim şey makyaj değil bu ağır makyajlara yaşlarının uygun olmaması.), gezip, sosyal medyaya fotoğraf atmaktan başka dertleri yok. Doğum günleri bile koşullar ne olursa olsun şaşalı yapılıyor. Annem onların regl günlerini bile kendisi takip ediyor önceden ped alıp hazır bulundurmak için. Ben ise bir deprem ilinde çalışıyorum ve depremden çok ama çok korktuğum için üç katlı bir villanın üst katını kiralamıştım. Ama sanırım sonradan eklenmiş kat bu yüzden asla alt katlar kadar lüks değil, ısınma bile elektrikli soba ile oluyor. Zaten geçen ay ki şiddetli artçıda kolonlarda problem oluştu. Ayrılmam gerekecek muhtemelen. Yani deprem bölgesinin her türlü zorluğunu yaşıyorum. Daha idareli harcamalar yapıyorum çünkü bir araba almayı çok istiyorum. Bu şehre ilk geldiğimde depremden dolayı her yer karman çormandı. Kalacak yer bulamadım. Ağlamaklı şekilde arayıp ev arkadaşı bulamadığımı mecburen fiyat ne olursa olsun tek başıma ev kiralayacağımı söylediğimde bana "Sen tek yaşa hele, bize de Allah kerim." dedi. Beni düşünme seviyesi bu kadar işte. Yine de çalışmayı seviyorum, şikayet de etmek istemiyorum. Servisim çok yoğun ama servisimi bile seviyorum. Ben onların yaşındayken şunları şunları yaşattılar bana kısmına ise hiç girmiyorum çıkmam mümkün olmaz.


Babanı sildiğin gibi anneneni de sil o halde diyenler olacak. Bilmiyorum galiba tamamen kimsesiz kalmaktan korkuyorum da biraz. Çünkü bazen hastaneye kimsesi olmayan insanlar geliyor. Diğer hastaların etrafında bir ordu pervane olurken yapayalnız o sedyede uzanmak ameliyata giderken telefonunu dahi emanet edecek kimseyi bulamamak çok dikkat çekiyor ve çok üzücü görünüyor. Ben de burnumdan, kulağımdan falan sonraki aylar ameliyat olacağım. Mecburen onu çağıracağım. Kimin kime muhtaç olacağı da belli olmuyor. Tamamen yok sayarsam bir gün muhtaç olursam ne olacak diye düşünüyorum.


Şahitlik Yapınca Karşı Taraf Adresimi Öğrenebilir mi? Bu konuda da mesela çoğu kişi "Boş ver, kendini tehlikeye atma." dedi ama boş verirsem işim düştüğünde ne yapacağım? Bunun yanında boşanıp babasının aylığını alabilirse bu benim de kârıma olur. Gerçekten ne düşünmem gerektiğini şaşırdım artık.


Geçen hastaneden bir abla "Sen ne kadar güzelsin, ne kadar dikkat çekiyorsun. İnsanın böyle olması için kesinlikle hem çok gamsız olması hem de iyi bir genetiğinin olması şart." dedi. Aynen aynen genetik muhteşem hele gamsız olabilmek...


Bu aralar kafam dağılsın diye araba ilanlarına bakıyorum. Kredi çıkabileceğini de sorup öğrendim. Ama arabadan anlayan da kimseye sahip değilim. Gerçekten öyle bir insan bile yok. Yaşadığım ilde bir arkadaş bulamadım. Bazen bir erkek arkadaşım olsun diyorum. Evlenmek için değil en azından az kafam dağılsın sonra ayrılırız mantığı ile. O bile yok.

Sosyal yardım sorusunu sormak için açtığım bu konunun bu kadar uzayacağını hiç düşünmemiştim. İçimi döktükçe dökmüşüm.:KK43:
Diğer kokularını bilmiyorum ama bu kojuya istinaden;annenin senden destek beklemesi kötü birseymi anlamadım? Yani her insan ister yavrum meslek sahibi olsun dar günümde destek olsun bunun yanlış tarafını görmüyorum,kardeşlerin zaten küçükmüş onlardan beklentiye giremezsin yani çalışıp baksınlar diyemezsin,tek çalışan çocuk sen isen boşanan/boşanmak üzere olan anneme destek olabilirsin bence az veya çok yani,ve başkalarınin çocukları yardımcı oluyormuş diye anlatan yada soranlara senin hiç bir destegin olmadığı için şu bahaneyi söylerim diyen bir kadına kızma bence ,ayrıca son olarak kendi gerçek fikrim okadar sancilarla doğurup büyütmüş bir insanı nasıl böyle silmeyi düşünüyorsun açıkça para istese bile!! Yani şimdiki gençleri asla anlamıyorum,sürekli birde gaz veriyolarlar birbirlerine ben olsam şöyle yaparım,ben olsam silerim,ben olsam bilmem ne,yahu ayıptır yazıktır günahtır hiçmi hatır ,ana baba sevgisi saygısı yok kimsede anlamadim
 
Anneniz neyse sizde öylesiniz. Zerre farkınız yok. O size çıkar gözüyle bakıyorsa siz de ona o gözle bakıyorsunuz. Uzun uzun evladına harcama yapan ebeveynleri yazmışsınız. Aileniz öyle değil diye onları suçluyorsunuz ama anneniz size başka evlatları örnek verince bozuluyorsunuz. Allah aşkına, ne farkınız var? Ben sizin ruh halinizden de korktum. Bu karakterle arkadaş edinmeniz, aile kurmanız zor. Kursanız da uzun sürmez zaten.

Babamla görüşmüyorum. Bir kere bile bir gün işim düşer demedim. Direk hayatımdan çıkardım. Ama annemi çok seviyorum ve ona her ay para yollarım, bir kere bile o paraya acımadım. Sizin mantığınız bana çok garip geldi. Madem kötü bir anne, niye bir gün işim düşer diye yedekte tutuyorsunuz? Burada sorun para yollamak ya da yollamamak değil. Bu kadar kötülediğiniz kadınla işim düşer korkusu ile bağlarını sürdürmek
 
Son düzenleme:
Babanı sildiğin gibi anneneni de sil o halde diyenler olacak. Bilmiyorum galiba tamamen kimsesiz kalmaktan korkuyorum da biraz. Çünkü bazen hastaneye kimsesi olmayan insanlar geliyor. Diğer hastaların etrafında bir ordu pervane olurken yapayalnız o sedyede uzanmak ameliyata giderken telefonunu dahi emanet edecek kimseyi bulamamak çok dikkat çekiyor ve çok üzücü görünüyor. Ben de burnumdan, kulağımdan falan sonraki aylar ameliyat olacağım. Mecburen onu çağıracağım. Kimin kime muhtaç olacağı da belli olmuyor. Tamamen yok sayarsam bir gün muhtaç olursam ne olacak diye düşünüyorum.
Sizi annenizin büyüttüğü o kadar belli oluyor ki, onun aynasısınız. Zihniyet aynı.
 
Sizi annenizin büyüttüğü o kadar belli oluyor ki, onun aynasısınız. Zihniyet aynı.
niye öyle diyorsun ya mahın eski konularını okumuş muydun.annesi 50 yaşına dayanmış prenses.kızın hayatını ….. atmış, uğruna kızını milyon defa harcadığı kocası da kapıya koyunca şimdi evlat kontenjanından bir 30 sene yararlanmak istiyor.koca sonra evlat.bu kızın okuması,çalışması için köstek olan kadın şimdi kocasız kalınca anayım ben ana triplerine girip kızın kanını emmeye devam ediyor
 
niye öyle diyorsun ya mahın eski konularını okumuş muydun.annesi 50 yaşına dayanmış prenses.kızın hayatını ….. atmış, uğruna kızını milyon defa harcadığı kocası da kapıya koyunca şimdi evlat kontenjanından bir 30 sene yararlanmak istiyor.koca sonra evlat.bu kızın okuması,çalışması için köstek olan kadın şimdi kocasız kalınca anayım ben ana triplerine girip kızın kanını emmeye devam ediyor
E tamam, madem kötü onu da çıkarsın hayatından babası gibi. Ama ameliyat sonrası işi düşecek diye silip atamıyormuş. Çıkar ilişkisi için devam ettiriyor diyaloğunu. Annesinden farkı ne bunun?
 
E tamam, madem kötü onu da çıkarsın hayatından babası gibi. Ama ameliyat sonrası işi düşecek diye silip atamıyormuş. Çıkar ilişkisi için devam ettiriyor diyaloğunu. Annesinden farkı ne bunun?
doğru diyorsun o konuda ben de öyle düşünmüştüm fakat yorum yazmamıştım sevdiğim bir üye diye:) ya komple kendi hayatını kendi eline alıp herhangi bir durumda anneye muhtaç olmayacak yada geçmişi affetmeye çalışıp yeniden anne kız ilişkisi kurmayı deneyecek
 
Bence benim yeni kocası olmamı istiyor
Herkes ektiğini biçer. Beni bir kenara itip kocasına yaranmaya çalışırken böyle günler geleceğini bilmiyor muydu? Bu yaşa kendi kendime gelince mi kıymete bindim? Kadın vardır zayıftır ama çocuklarına kendini siper eder. Masaya yumruğunu vurmaya gücü yetmez ama en azından çocukları zarar görmesin diye bariyer olur. Gerekirse tuvalet temizler okutur çocuklarını. Benim ki süs biberi gibi durdu kenarda uğradığım tonla haksızlığı seyirci gibi izledi, benim için maddi ve manevi hiçbir şey yapmadı. Kaldı ki konuda ki örneklerde dahi bahsettim, çocuklarının önlerine dünyayı serip büyüten insanlar bile kazık kadar olan çocukları rahat etsin diye maddi manevi her şeylerini yine siper ediyorlar. Çünkü ebeveynlik budur zamanı geldiğinde sana baksın diye üremezsin. Hayvanlar bile bu amaçla üremiyor. Sürünmek istemiyorsa da tüm kadınlar gibi çalışabilir.
Sen bakma bazı yorumlara, seni tuhaf bulanlar , annenle aynı kafada , evde yan gelip yatarak, arka arkaya üç beş tane doğurup , açlıktan ölmediler diye harika ebeveyn olduğunu iddia edenler genelde...O çocuklar bin tane mahrumiyetin travmanın içinde büyüyüp, eskaza elleri ekmek tutunca da kene gibi maddi manevi yapisirlar böyle... Bence hiç yalnız kalmaktan korkma, ihtiyacın olduğunda yanında olacak insan illa bulunur...Ayrıca 16 yaşında bir ergen annesi olarak , çocugum bana ne yapmış ne demiş olursa olsun, beni yıllarca silmiş bile olsa -gel demesine bile gerek yok- zorda olduğunu ogrendigim anda uçarım yanına...Uçmayana da ana demem...Kendini hiçbirsey için zorlama artık, haketmiyorlar çunku, kopar at, kurtul derim.
 
Son düzenleme:
X