Canım Oğlumu Kaybettim...

Gunces. Ben takilmadim karşilikli konusuyoruz. Ben burda anormal birsey goremedim. Benim sonrasinda konuştugum kişi konu sahibi degil ki ona bir bakin önce. Ben ilk once yanlis anladim yanlis tepki verdim sonra hemen düzelttim.. Özurumu ve baş sagligimi diledim. Sonra başka arkadaş geldi acı yariştirmaya basladi.
Rabbim size bol sabırlar versin cennette kavuştursun 🤲
 
Bizim köpeğimiz vardı bahçe ekeriz üzüm asmalari var bizim ve komşuların kuşlar üzümleri yemeye gelirler karga güvercin serce arada tüfek atarlar gelmesinler zarar vermesinler diye

Neyse uzaktan komşu oGlu ateşlemiş silahta o anın kuvvetiyle yere doğru eğilmiş ucu ve bizim köpeğe denk gelmiş

Bende bahçedeydim köpeğimin acı sesini duydum fırladım silahı aldım vurdum bir kaç sefer komşu oğluna elimdem zor aldılar ama köpegim ölmüştü

Kıyameti kopardım kaç gün kendime gelemedim
Beraber bahçeye giderdik bahçe çok büyük beklerdi beni bahçe sularken onuda islatirdim nasıl sevinir oyunlar yapardı

Onu hatırladım 😪😪😪
Sizin de başınız sağ olsun. Bizim gene sığınacak bir yerimiz var, eceliyle son buldu. Sizin durumunuz çok travmatik olmuş, çok üzüldüm. Ne şekilde olursa olsun, acı aynı acı. Birinde yaşından dolayı çok zorlandığını görüyorsunuz, diğerinde hayattan koparılışını. 😔
 
Gunces. Ben takilmadim karşilikli konusuyoruz. Ben burda anormal birsey goremedim. Benim sonrasinda konuştugum kişi konu sahibi degil ki ona bir bakin önce. Ben ilk once yanlis anladim yanlis tepki verdim sonra hemen düzelttim.. Özurumu ve baş sagligimi diledim. Sonra başka arkadaş geldi acı yariştirmaya basladi.

Ben alinti gormedim, o zaman ben yanlis anladim kusura bakmayin. Gozardi edilen icerigi goster yaziyor altta belki de gozardi ettigim icin alintilar bende gorunmemis olabilir. Kusura bakmayin.
 
basiniz sagolsun😔. 21 gun once bende kayip yasadim acisi geciyor diyemem:KK43: her an aklimda kalp acisi zor gececek sanirim
Sizin de başınız sağ olsun. Köpeğimiz vardı, ama kaybettiğimde 6 yaşındaydım. Çok farkında değildim açıkçası. Bu sefer kolay olmayacağını hissedebiliyorum. Ama anılarımıza tutunacağız. Size de çok sabır diliyorum. 🙏
 
Hala acı yarıştırdı diyor hala.
Kadın 17 senelik patili yavrusunu kaybetmiş buraya gelmiş "merakımdan soruyorum buraya yazabiliyor musunuz" diyor. Herkesin acıyla savasması farklıdır diyorum "evlat bir şeye benzemez" diyor. "Ha insan evladı ha hayvan evladı ne farkeder fark yok" diyorum. "Soruyorum anne misiniz" diyo. Anlamak icin insanoglu annesi mi olmak sart ya????
Cami minaresine cıkıp bagırmadıgı kaldı benim acım benim acım diye hala acı yarıştırdı diyor. Akıl, fikir, zikir.
 
Evet eger kendiniz çocuk dogurmuş olsaydiniz bir kedi evladiyla kendi evladinizi bir tutamazdnz. Hatta dunyada kimseyle bir tutamasnz. Iyi günler
Ha acı yariştimaya gelince. Valla konu evlat olunca anne baba eş kardeş onlarin acisindan daha acı oldugunu dusunuyorum.
Siz anlayamazsınız insanın kendi doğurduğu evladın acısıyla sahiplendiği kedinin acısı aynıdır
 
Fark ediyor gercekten dediginz seye inaniyormsnz.

Ben Buna katiliyorum. Sadece dogurmak lazim degil. Ztn konumuzda bu degilki. Hiç bir anne kendi çocuguyla bir hayvan yavrusu orda dursun. Kendinden bile vazgeçicekken.

Sbelalkan. Alinti yapamiyor. Burdan yaziyorum. Evladinizi kaybettinizmi. Bu nasil düşüncedir ya. Ben evladimla annemi bile bir tutamam. Kedi yavrusu ne ya. Hayir küçümsemiyorm acisini ama evladinla ayni dedigine sasiriyorum.

Ztn evladinizi kaybettiyseniz siz bu yazilari yazmazdnz. Inşallah da yaşamazsnz. 🤲
 
Sbelalkan. Alinti yapamiyor. Burdan yaziyorum. Evladinizi kaybettinizmi. Bu nasil düşüncedir ya. Ben evladimla annemi bile bir tutamam. Kedi yavrusu ne ya. Hayir küçümsemiyorm acisini ama evladinla ayni dedigine sasiriyorum.
Sevgili Oliviaa Oliviaa
Başta bir yanlış anlaşılma oldu sizin tarafınızdan, ki telafi de ettiniz. Hiçbir önyargı ya da öfkeyle yazmıyorum, öncelikle bunu paylaşmak isterim.
Çok zor bir şey yaşamışsınız, gerçekten çok üzgünüm. Size çok sabır diliyorum bütün samimiyetimle.
Acınızla yazıyorsunuz, anlayabiliyorum. Ama, "kedi yavrusu ne ya" söyleminiz biraz incitici oluyor.
Ben anne değilim, o yüzden ne hissettiğinizi anlayamam, tahmin edebilirim sadece ne kadar zor olduğunu. Annem, sizin gibi düşünüyor, kendi canından olan evladı ile patili evladını kıyaslayamayacağını söylüyor. Patili evladı olmayan bir arkadaşım ise, onun anneliği ile benim anneliğim arasında hiçbir fark olmadığını düşünüyor.
Annelik üzerinden yorum yapamam, ama patili oğlumu pek çok insandan çok daha ayrı bir yerde tuttuğumu çok rahat söyleyebilirim. Çünkü, insan - hayvan ayrımı olmuyor benim gibi düşünen insanlarda. Kurduğumuz bağın kuvveti ile ilgili bir durum bu aslında. Benim, kedim hastayken de gözümün yaşı dinmiyordu artık kaybetmişken de dinmiyor. Belki size ya da bir başkasına abartılı gelebilir ama kurduğum bağ, yaşanmışlıklar ve psikolojik yapım bu şekilde yaşatıyor sürecimi bana.
Anne değilim dediğim gibi, ama gene de bir fikrim var. Bu konunun mutlak bir doğrusu yok bence. Göreceli olduğuna inanıyorum. Kimi insan için aynıdır, kimi insan için kıyas kabul etmez bile. Kim ne hissediyorsa, doğru olan da odur bence.
Bunu da konuyu uzatmak için söylemeyeceğim, sadece içimde kalmasını istemiyorum, dün yazmamıştım. Gerçekten çektiğiniz acıyı elimden geldiği kadar hissedebiliyorum. Kötü bir niyetle yazmadığınızı da biliyorum. Ama dün dediniz ya, oğlunuzu bugün kaybettiniz ve gerçekten hemen buraya mı yazıyorsunuz diye. İnsan olan evladımı kaybedip, gene hemen yazabilirdim ben ya da bir başkası. Ya da evladını kaybedip kendini yollara da vurabilir insan. Durmadan ağlayabilir, hiçbir şey yokmuş gibi gülebilir. Hepimizin acıyı yaşama şekli farklı. Herkese iyi gelen de farklı, kaçış yolu da farklı. Gülen üzülmüyor, yazan çok da etkilenmemiş vs değil. Ya da en uzun yas tutan, en çok ağlayan en büyük acıyı yaşayan da değil. İç dünyasında kim ne yaşıyor bilemeyiz de, ölçemeyiz de. Herkesin yöntemi farklı deyip, mutlak doğru fikrinden uzaklaşırsak daha kolay anlarız birbirimizi.
Sİzi üzecek bir şey yazmamak için kelimelerimi çok dikkatli seçmeye çalıştım, yine de istemeden kıracak bir şey söylediysem af ola. Sadece sizin pencerinizden görünene karşılık, kendi penceremi de ben anlatmak istedim.
Canı yanan herkese sabır diliyorum. 🙏❤️
 
Fark ediyor gercekten dediginz seye inaniyormsnz.

Ben Buna katiliyorum. Sadece dogurmak lazim degil. Ztn konumuzda bu degilki. Hiç bir anne kendi çocuguyla bir hayvan yavrusu orda dursun. Kendinden bile vazgeçicekken.

Sbelalkan. Alinti yapamiyor. Burdan yaziyorum. Evladinizi kaybettinizmi. Bu nasil düşüncedir ya. Ben evladimla annemi bile bir tutamam. Kedi yavrusu ne ya. Hayir küçümsemiyorm acisini ama evladinla ayni dedigine sasiriyorum.

Ztn evladinizi kaybettiyseniz siz bu yazilari yazmazdnz. Inşallah da yaşamazsnz. 🤲
Evladımı kaybetmedim kaybetmedim çünkü çocuğum yok. Evinde uzun yıllar can beslemeyenler pek anlamaz inanın bana gözünüz bakıp büyüttüğünüz kedinin acısıyla insanın canından kanından kaybettiği evladın acısıyla aynı. Ayrıca bu insan hayvandan üstündür düşüncesini bırakalım
 
Sbelalkan. Insan hayvandan ustundur demedim. Niye konuyu baska yere cekiyorsn. Benim dedigim. Benim evladim dogurdugum çocugum. Evimde besledigim kediden üstündür. Hatta anne babamdan esimden kendimden bile. Benim için ustunudr. Eger çocugun olsaydi boyle konusmazdin zaten. Insallah da bu aciyi yasamazsn. Hayvan sevgisi farkldir evlat sevgisi farklidir. Sizide anlayabiliyorm. Anne olsaydnz sizde beni anlardnz. Insallah bir gun anne olup o duyguyu tadip dogruymuš dersnz. Sevgiler
 
Çok acı bir durum daha önce yaşadığım için biliyorum 😭😭😭😭çocuğu sanan arkadaş içinse evet hayvanlarda çocuğumuz gibi oluyor oda bu ailenin bir bireyi sonuçta..gözlerim doldu 😭😭😭
 
Çok acı bir durum daha önce yaşadığım için biliyorum 😭😭😭😭çocuğu sanan arkadaş içinse evet hayvanlarda çocuğumuz gibi oluyor oda bu ailenin bir bireyi sonuçta..gözlerim doldu 😭😭😭
Sizi hatırlıyorum, üzerinden epey zaman geçti ama unutmadım. Bir sokak köpeğinin güvenliğini dert edinip, takipçisi olmuş o güzel insansınız siz. ❤️
 
Sevgili Oliviaa Oliviaa
Başta bir yanlış anlaşılma oldu sizin tarafınızdan, ki telafi de ettiniz. Hiçbir önyargı ya da öfkeyle yazmıyorum, öncelikle bunu paylaşmak isterim.
Çok zor bir şey yaşamışsınız, gerçekten çok üzgünüm. Size çok sabır diliyorum bütün samimiyetimle.
Acınızla yazıyorsunuz, anlayabiliyorum. Ama, "kedi yavrusu ne ya" söyleminiz biraz incitici oluyor.
Ben anne değilim, o yüzden ne hissettiğinizi anlayamam, tahmin edebilirim sadece ne kadar zor olduğunu. Annem, sizin gibi düşünüyor, kendi canından olan evladı ile patili evladını kıyaslayamayacağını söylüyor. Patili evladı olmayan bir arkadaşım ise, onun anneliği ile benim anneliğim arasında hiçbir fark olmadığını düşünüyor.
Annelik üzerinden yorum yapamam, ama patili oğlumu pek çok insandan çok daha ayrı bir yerde tuttuğumu çok rahat söyleyebilirim. Çünkü, insan - hayvan ayrımı olmuyor benim gibi düşünen insanlarda. Kurduğumuz bağın kuvveti ile ilgili bir durum bu aslında. Benim, kedim hastayken de gözümün yaşı dinmiyordu artık kaybetmişken de dinmiyor. Belki size ya da bir başkasına abartılı gelebilir ama kurduğum bağ, yaşanmışlıklar ve psikolojik yapım bu şekilde yaşatıyor sürecimi bana.
Anne değilim dediğim gibi, ama gene de bir fikrim var. Bu konunun mutlak bir doğrusu yok bence. Göreceli olduğuna inanıyorum. Kimi insan için aynıdır, kimi insan için kıyas kabul etmez bile. Kim ne hissediyorsa, doğru olan da odur bence.
Bunu da konuyu uzatmak için söylemeyeceğim, sadece içimde kalmasını istemiyorum, dün yazmamıştım. Gerçekten çektiğiniz acıyı elimden geldiği kadar hissedebiliyorum. Kötü bir niyetle yazmadığınızı da biliyorum. Ama dün dediniz ya, oğlunuzu bugün kaybettiniz ve gerçekten hemen buraya mı yazıyorsunuz diye. İnsan olan evladımı kaybedip, gene hemen yazabilirdim ben ya da bir başkası. Ya da evladını kaybedip kendini yollara da vurabilir insan. Durmadan ağlayabilir, hiçbir şey yokmuş gibi gülebilir. Hepimizin acıyı yaşama şekli farklı. Herkese iyi gelen de farklı, kaçış yolu da farklı. Gülen üzülmüyor, yazan çok da etkilenmemiş vs değil. Ya da en uzun yas tutan, en çok ağlayan en büyük acıyı yaşayan da değil. İç dünyasında kim ne yaşıyor bilemeyiz de, ölçemeyiz de. Herkesin yöntemi farklı deyip, mutlak doğru fikrinden uzaklaşırsak daha kolay anlarız birbirimizi.
Sİzi üzecek bir şey yazmamak için kelimelerimi çok dikkatli seçmeye çalıştım, yine de istemeden kıracak bir şey söylediysem af ola. Sadece sizin pencerinizden görünene karşılık, kendi penceremi de ben anlatmak istedim.
Canı yanan herkese sabır diliyorum. 🙏❤️

Soyle soyleyim ben asla kedi yavrsuu diye kucumsemiyorum. Benm demek istedigim. Dunyada hiç bir canli ister havyan evladi ister insan evladi ister annem babam. Esim kardesim. Hepsinden daha aci Ben asla acilarini küçümsemiyorm ne haddime yillarca emek vermisler yanlarindaymis çok sevmisler tabiki üzülursun. Benim demek istedigim. Kendi evladin bir başka. Öyle bir bag olsuyorki anne olamayan anlayamaz bunu.



Bu konuya gelince tabiki herkesin tepki verme uzulme sekli farklidir. Hani Ben 17 yasindaki oglunu kaybetti saninca buraya sakince yazisina sasirdim. Hani dusunsene 17 yasindaki oglunu evladini kaybediyrsn. O annenin buraya yazmaya hali olmazki benm sasirdigim ve yazidgim bu. Hani yazmasida bir sey degil ama sakin bir sekilde yazmis ona sasirdim. Sonra hemn anladim özürümü ve baş sagligimi diledim.
Hayir kirmadiniz asla. Sadece karsilikli konusuyorz
 
X