Aile evinde bunalmak

Flower__

Popüler Üye
Kayıtlı Üye
27 Temmuz 2016
1.952
1.729
Selam arkadaşlar. 25 yaşındayım ailemle yaşıyorum. Genel olarak aramız iyi ama bazen sabrımın taştığı da oluyor. Kendime ait bireysel hayat kurabilecek kadar yüksek kazancım yok. KPSS'ye hazırlanıyorum bu yıl atanabilmek için. Atanabilirsem güzel olucak ama son 3 yılım malesef bu şekilde geçti bu durum beni üzüyor ...

Ailemle aram iyi sayılır ama bir sorun olunca soğudum mu soğuyorum çok net. Babam araba alacak mesela bana.Araba modellerini attı geçen hafta.
Ama dün banyoda saç tellerim kalmış diye tartıştık. Duştan sonra unutmuşum o gün ( normalde dikkat ediyorum fazlasıyla). Büyütülecek bir sorun değilken böyle gereksiz şeylerden sorun çıkarması benim baya mesafe koymama neden oldu. Araba alsa da istemem yani arada sevgi muhabbet olmadıkça maddiyat beni mutlu etmez.

Bu şekilde olunca da evlenmek istiyorum ama buna uygun doğru kişiyle de karşılaşamadım. Çevremde evlenenler olunca onlar adına sevinip mutlu oluyorum kendim içinse biraz üzülmeye başladım bu aralar. Ama evlenmek için de evlenilmez. Malesef çoğu kişi sırf evlenmek uğruna yanlış tercihler yapabiliyor. Bunu yapmamak için acele etmiyorum ama bazen de fazlasıyla sıkıyor bu durum beni. Aynı zamanda 2. üniversitemde 3. sınıfa geçicem seneye. Yani bir şeyler yapıyorum ama isteklerime ulaşamıyorum gibi. Normalde olumlu düşünen,hayata umutla bakan bir insanım. Bu yönüm kaybolup gidecek diye korkuyorum. Ne tavsiye edersiniz ?
 
Son düzenleme:
Bence siz sınav stresinden veya 2. Üniversiteye rağmen henüz hedeflediğiniz yere ulaşamamış olmaktan dolayı bunalmış ve ufacık şeyi büyütüyorsunuz. Hangi aile evinde öyle tartışmalar olmuyor ki? Ailenizle aranız iyiyken aile evinde olmanın tadını çıkarın, ileride mutlu bi evliliğiniz olsa bile insan çok özlüyor.
 
Bence siz sınav stresinden veya 2. Üniversiteye rağmen henüz hedeflediğiniz yere ulaşamamış olmaktan dolayı bunalmış ve ufacık şeyi büyütüyorsunuz. Hangi aile evinde öyle tartışmalar olmuyor ki? Ailenizle aranız iyiyken aile evinde olmanın tadını çıkarın, ileride mutlu bi evliliğiniz olsa bile insan çok özlüyor.
Evet içselleştiriyor olabilirim bazı şeyleri. Çünkü sıkıldım baya. 2. üniversiteyi bitirmedim henüz bu arada
 
Selam arkadaşlar. 25 yaşındayım ailemle yaşıyorum. Genel olarak aramız iyi ama bazen sabrımın taştığı da oluyor. Kendime ait bireysel hayat kurabilecek kadar yüksek kazancım yok. KPSS'ye hazırlanıyorum bu yıl atanabilmek için. Atanabilirsem güzel olucak ama son 3 yılım malesef bu şekilde geçti bu durum beni üzüyor ...

Ailemle aram iyi sayılır ama bir sorun olunca soğudum mu soğuyorum çok net. Babam araba alacak mesela bana.Araba modellerini attı geçen hafta.
Ama dün banyoda saç tellerim kalmış diye tartıştık. Duştan sonra unutmuşum normalde dikkat ediyorum. Büyütülecek bir sorun değilken böyle gereksiz şeylerden sorun çıkarması benim baya mesafe koymama neden oldu. Araba alsa da istemem yani arada sevgi muhabbet olmadıkça maddiyat beni mutlu etmez.

Bu şekilde olunca da evlenmek istiyorum ama buna uygun doğru kişiyle de karşılaşamadım. Çevremde evlenenler olunca onlar adına sevinip mutlu oluyorum kendim içinse biraz üzülmeye başladım bu aralar. Ama evlenmek için de evlenilmez. Malesef çoğu kişi sırf evlenmek uğruna yanlış tercihler yapabiliyor. Bunu yapmamak için acele etmiyorum ama bazen de fazlasıyla sıkıyor bu durum beni. Aynı zamanda 2. üniversitemde 3. sınıfa geçicem seneye. Yani bir şeyler yapıyorum ama isteklerime ulaşamıyorum gibi. Normalde olumlu düşünen,hayata umutla bakan bir insanım. Bu yönüm kaybolup gidecek diye korkuyorum. Ne tavsiye edersiniz ?

Aynı evi kimle paylaşırsan paylaş, o evdeki insanlara saygı duyman gerekir. İnsan yeri geliyor 3 yaşındaki çocuğu bile uyarıyor. Napsın çocuk bile böyle triplere mi girsin? Adam seni uyarmış " aaa tamam şimdi hallediyorum" diye banyoyu fırçala çık işte.

Arabayı da aldırma o zaman kendin çalışıp para biriktir. Biraz hayata karış.
 
Aynı evi kimle paylaşırsan paylaş, o evdeki insanlara saygı duyman gerekir. İnsan yeri geliyor 3 yaşındaki çocuğu bile uyarıyor. Napsın çocuk bile böyle triplere mi girsin? Adam seni uyarmış " aaa tamam şimdi hallediyorum" diye banyoyu fırçala çık işte.

Arabayı da aldırma o zaman kendin çalışıp para biriktir. Biraz hayata karış.
Anneme söylemiş annem kızmış bunun için beni neden çağırıyorsun diye. Sonradan farkettim ben durumu. Bana söylese ben de sizin dediğiniz gibi derdim büyük ihtimalle. Ama sonrasında annem trip yaptı diye konunun uzaması anlamsız. Konunun detayını anlatmadım ama asıl sorun iletişimsizlik
 
Anneme söylemiş annem kızmış bunun için beni neden çağırıyorsun diye. Sonradan farkettim ben durumu. Bana söylese ben de sizin dediğiniz gibi derdim büyük ihtimalle. Ama sonrasında annem trip yaptı diye konunun uzaması anlamsız. Konunun detayını anlatmadım ama asıl sorun iletişimsizlik

Ee tamam direkt seni uyarmamış, dolaylı yoldan uyarmış. Ne var bunda? Kapına dayanıp bas bağırdılar mı? Abartmışsın.
 
Selam arkadaşlar. 25 yaşındayım ailemle yaşıyorum. Genel olarak aramız iyi ama bazen sabrımın taştığı da oluyor. Kendime ait bireysel hayat kurabilecek kadar yüksek kazancım yok. KPSS'ye hazırlanıyorum bu yıl atanabilmek için. Atanabilirsem güzel olucak ama son 3 yılım malesef bu şekilde geçti bu durum beni üzüyor ...

Ailemle aram iyi sayılır ama bir sorun olunca soğudum mu soğuyorum çok net. Babam araba alacak mesela bana.Araba modellerini attı geçen hafta.
Ama dün banyoda saç tellerim kalmış diye tartıştık. Duştan sonra unutmuşum normalde dikkat ediyorum. Büyütülecek bir sorun değilken böyle gereksiz şeylerden sorun çıkarması benim baya mesafe koymama neden oldu. Araba alsa da istemem yani arada sevgi muhabbet olmadıkça maddiyat beni mutlu etmez.

Bu şekilde olunca da evlenmek istiyorum ama buna uygun doğru kişiyle de karşılaşamadım. Çevremde evlenenler olunca onlar adına sevinip mutlu oluyorum kendim içinse biraz üzülmeye başladım bu aralar. Ama evlenmek için de evlenilmez. Malesef çoğu kişi sırf evlenmek uğruna yanlış tercihler yapabiliyor. Bunu yapmamak için acele etmiyorum ama bazen de fazlasıyla sıkıyor bu durum beni. Aynı zamanda 2. üniversitemde 3. sınıfa geçicem seneye. Yani bir şeyler yapıyorum ama isteklerime ulaşamıyorum gibi. Normalde olumlu düşünen,hayata umutla bakan bir insanım. Bu yönüm kaybolup gidecek diye korkuyorum. Ne tavsiye edersiniz ?
Depresyonda olabilirsin o yüzden her şey gözüne batıyo olabilir yanlarındayken ailelerimizden bunalıyoruz ama biraz uzak kalınca kıymetlerini anlıyoruz umudunu yitirme kuzenim 6 senenin sonunda atandı bu süreçte destek almak sana iyi gelebilir
 
Selam arkadaşlar. 25 yaşındayım ailemle yaşıyorum. Genel olarak aramız iyi ama bazen sabrımın taştığı da oluyor. Kendime ait bireysel hayat kurabilecek kadar yüksek kazancım yok. KPSS'ye hazırlanıyorum bu yıl atanabilmek için. Atanabilirsem güzel olucak ama son 3 yılım malesef bu şekilde geçti bu durum beni üzüyor ...

Ailemle aram iyi sayılır ama bir sorun olunca soğudum mu soğuyorum çok net. Babam araba alacak mesela bana.Araba modellerini attı geçen hafta.
Ama dün banyoda saç tellerim kalmış diye tartıştık. Duştan sonra unutmuşum normalde dikkat ediyorum. Büyütülecek bir sorun değilken böyle gereksiz şeylerden sorun çıkarması benim baya mesafe koymama neden oldu. Araba alsa da istemem yani arada sevgi muhabbet olmadıkça maddiyat beni mutlu etmez.

Bu şekilde olunca da evlenmek istiyorum ama buna uygun doğru kişiyle de karşılaşamadım. Çevremde evlenenler olunca onlar adına sevinip mutlu oluyorum kendim içinse biraz üzülmeye başladım bu aralar. Ama evlenmek için de evlenilmez. Malesef çoğu kişi sırf evlenmek uğruna yanlış tercihler yapabiliyor. Bunu yapmamak için acele etmiyorum ama bazen de fazlasıyla sıkıyor bu durum beni. Aynı zamanda 2. üniversitemde 3. sınıfa geçicem seneye. Yani bir şeyler yapıyorum ama isteklerime ulaşamıyorum gibi. Normalde olumlu düşünen,hayata umutla bakan bir insanım. Bu yönüm kaybolup gidecek diye korkuyorum. Ne tavsiye edersiniz ?
Hayatta konfor alanınız değişsin ki ilerleyebilesiniz :) olur öyle şeyler
Kpss olmazsa özel sektörde deneyin şansınızı

Evlilik hususuna gelince baba ile didiştin diye gidip de evlenme sakın :) o saç muhabbetini koca da yapabilir yani
 
Depresyonda olabilirsin o yüzden her şey gözüne batıyo olabilir yanlarındayken ailelerimizden bunalıyoruz ama biraz uzak kalınca kıymetlerini anlıyoruz umudunu yitirme kuzenim 6 senenin sonunda atandı bu süreçte destek almak sana iyi gelebilir
Depresyon kadar ileri seviye değil ama bazı şeylerden bunaldığım kesin. Evet umutsuzluğa düşmek şu aşamada yanlış olur
 
Hayatta konfor alanınız değişsin ki ilerleyebilesiniz :) olur öyle şeyler
Kpss olmazsa özel sektörde deneyin şansınızı

Evlilik hususuna gelince baba ile didiştin diye gidip de evlenme sakın :) o saç muhabbetini koca da yapabilir yani
pireye kızıp yorgan yakmak 😂 Biraz dolmuşum galiba o ara ondan fazla alınmış olabilirim
 
Ya ise girip ayri eve cikacaksiniz ya da evleneceksiniz. Ordan kurtulmak icin bu iki secenek var. Ama aileyle yasamak da bunaltici olsa bile guzel yanlari da var. Su an evliyim ve bekarken nefret ettigim aile evini cok ozluyorum
 
Evlenseniz kocanız rahatsız olmayacak mı banyoda unutulan saçtan? Bu kadar basit şeylerde de anne babanın söz söyleme hakkı olsun ama artık. Bende bekarken kızardım annemin babamın beni azarladıkları şeylerde benim de tembellik veya umursamazlık yaptığımı evlenip sorumluluk sahibi olunca anladım. Belli bir yaştan sonra azarlanmayı kaldırmak zor evet ama elinizi taşın altına sokup bir sorumluluk almalısınız o halde
 
Selam arkadaşlar. 25 yaşındayım ailemle yaşıyorum. Genel olarak aramız iyi ama bazen sabrımın taştığı da oluyor. Kendime ait bireysel hayat kurabilecek kadar yüksek kazancım yok. KPSS'ye hazırlanıyorum bu yıl atanabilmek için. Atanabilirsem güzel olucak ama son 3 yılım malesef bu şekilde geçti bu durum beni üzüyor ...

Ailemle aram iyi sayılır ama bir sorun olunca soğudum mu soğuyorum çok net. Babam araba alacak mesela bana.Araba modellerini attı geçen hafta.
Ama dün banyoda saç tellerim kalmış diye tartıştık. Duştan sonra unutmuşum o gün ( normalde dikkat ediyorum fazlasıyla). Büyütülecek bir sorun değilken böyle gereksiz şeylerden sorun çıkarması benim baya mesafe koymama neden oldu. Araba alsa da istemem yani arada sevgi muhabbet olmadıkça maddiyat beni mutlu etmez.

Bu şekilde olunca da evlenmek istiyorum ama buna uygun doğru kişiyle de karşılaşamadım. Çevremde evlenenler olunca onlar adına sevinip mutlu oluyorum kendim içinse biraz üzülmeye başladım bu aralar. Ama evlenmek için de evlenilmez. Malesef çoğu kişi sırf evlenmek uğruna yanlış tercihler yapabiliyor. Bunu yapmamak için acele etmiyorum ama bazen de fazlasıyla sıkıyor bu durum beni. Aynı zamanda 2. üniversitemde 3. sınıfa geçicem seneye. Yani bir şeyler yapıyorum ama isteklerime ulaşamıyorum gibi. Normalde olumlu düşünen,hayata umutla bakan bir insanım. Bu yönüm kaybolup gidecek diye korkuyorum. Ne tavsiye edersiniz ?
Abartıyorsunuz baya
 
Kimle yaşarsan yaşa o saçları toplamak zorundasın üzgünüm.

Ya da tek başına eve çıkıp, kira ve faturaları ödeyip,mutfak ve bilimum masrafları karşılayıp,yemek ve genel ev işleriyle birlikte saçla kaplanmış banyonla yaşayabilirsin.Seçim senin.
Okuduğunuzdan bunu anlamanız ilginç ... Unuttuğumu yazmışım farkettiyseniz orada "unutmak"
 
Gerçekten insanlar size 3 yıl sesini çıkarmıyor
Size belli ki destek oluyorlar
Bir saç için laf etmeye hakları yok mu
Ben de banyoda kimsenin saçını görmek istemem midem kalkar
Laf etmeleri tamam ama beni rahatsız eden sorunun ertesi güne uzanması. Olmuş bitmiş şey yani. Uzatılmasının bir anlamı yok ki. Unuttuğum şey için ne yapabilirim insanlık hali. Normalde dikkat ediyorum
 
Bu kadar alındınız madem arabanızda baba parası ile almayın . Banyoda ben bile unuttuğumda nasıl unuttum diyorum . Kendi sacimi görünce ben tiksiniyrum. Bırakında söylensinler bide unutmazssiniz .
 
X