3 haftadır boşandım. Fikirlerinize ihtiyacım var.

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Inanin kanım içime çekildi okudukça hep yaziyorum böyle konulara 9 yaşında bir kizim var gözüm bebegim incitmeden kırmadan büyüsün istiyoruz oyle de davraniyoruz amma beni en çok bu korkutuyor artik duruma bakar misin Allah aşkına egitimli bir insanin mosmor olana kadar dayak yemesi yetmeyip aile önünde yemesi hala daha da sorgulamasi bunu ne ike izah edebilir ben anlamadim
Konu sahibine hic yorum yapmak istemiyorum ağır şeyler yaziyorum bazen kendimi tutamiyorum akil tutulmasi mi yaşıyorlar hastalikli bir saplanti mi artik bilemiyorum umarim kendinin kiymetini bilmeyi bir gun ogrenir elin iti gelip sana degil vurmak ters bile bakamayacagini bunu hak etmediğini anlar.
Özgüvensizlik. Ayakları üstünde durmayı sadece meslek edinmek para kazanmak olarak algılıyor bazılarımız maalesef. Bu konuda nerede ayakları üzerinde duran kadın? Kendi hayatına sahip çıkamayan hala yediği dayakları hak ettiğine inanan bir kadın var karşımızda. Biri evet hak etmişsin dese koşa koşa gidecek eski kocaya sanki, onu bekliyor gibi. Üzülürse de üzülsün napalım, kendine bunları layık gören kadına diyecek pek bir şey yok.
 
Merhaba arkadaşlar. 26 yaşındayım. 15 ay evli kaldım. 3 hafta önce boşandım. Psikolojim çok gel gitli. 6 ay sevgili kaldık nişanlandık. 6 ay sonrada düğünümüz oldu. Sevgililiğimizin ilk 3-4 ayı çok iyiydi. Bana bir anda çok bağlandı. Hayalimde ki gibi bir eşsin dedi. Hemen nişanlanmak evlenmek istedi. Ben kadrolu öğretmenim ve çirkin sayılmam. Kadrolu diye belirtmemin sebebi eşimin bu konu üzerinde fazla durması. Atanmamış birini istemediğini sürekli belirtirdi. İlk tanıştığımızda benim onu istemeyeceğimi düşünmüş. Bende ilgi gösterince çok fazla üstüme düştü. Mükemmel bir şekilde ilgili alakalı davrandı. Ve bende bağlandım. İstediği tüm özellikler bende vardı çünkü. Atanmıştım ,geçmişim de ciddi kimse olmamıştı( geçmişe takılıyor) ve güzeldim. Kendini asla beğenmezdi hep yaşlı gösteriyorum derdi.Bu arada oda benim gibi öğretmen. Ben biraz kıskanç biriyim. Kıskandım en baştan beri. Okulunda çalıştığı dersanede bir çok kız vardı bende de kıskançlık oluştu. Bunun için sevgililik zamanlarında tartışmalarımız oldu. Baya bi üstüne gittim bunalttım onu. Sonra evlenince azaldı. Arkadaşlarını tanıdım geçti. Her şey talihsiz gelişti hayatımızda. Evliliğimin ilk 2 ayı vajinusmusla geçti. Aramız bu yüzden çok bozuldu. Beni çok seven adam yavaş yavaş beni sevmemeye başladı sanki. Sırf ilişkye girerken korkuyorum diye bana kız değilsin saklıyorsun diye iftiralar attı. Ben daha da korkmaya başladım. Ve aramızda ki gerginlik arttı ve şiddete başvurdu. İlk başta itme şeklinde zamanla tokat zamanla artık vücudumu mosmor yapana kadar dayaklar başladı. Vajinusmusu 2 ay sonra hallettik ama bu defa eli dayak alıştı bende bana yaptıklarını unutamadım diye daha fazla aramız bozulmaya devam etti. Ailesinin yanında tartıştık onların önünde bile dövdü. Beni zor aldılar elinden. Bahane olarakta sen sevgiliylen bana çok çektirdin ondan senden nefret ediyorum kinim bitmiyor diyordu. Her dayaktan sonra özür diledi affettim bu şekilde 7 ay geçti. Benim iyice psikolojim bozulmaya başladı. Benim ailem annem babam aşırı sakin insanlar evimizde dayak değil bağırma bile olmazdı. Eşim ise çok otoriter her şeyi kontrol altına almaya çalışan biri. İstediği gibi olmayan her şeye sinirlenir ve arkasından büyük tartışır ve beni döverdi. Ben hep kendimi suçladım o dönemde. Sevgiliyken üzerine gittim bana kinlendi dedim. Veya bende karşılık verdim bağırdım o yüzden dövdü dedim. Her dayaktan sonra kendimi suçladım çünkü bana bi sebep söyledi hep. En son dayanamadım haksızsamda haklıysamda dayağı kaldıramadım ve ailemin evine gittim. Kesin boşanacaktım. Avukata gittim hemen. Araya aile büyükleri girdi ikna ettiler ailemi 1 ay sonra evime geri döndüm. İlk bir ay bana çok iyi davrandı. Beni çok seviyor bensiz yapamaz gibi şeyler söyledi. Ama ben dayakları unutup ona eskisi gibi davranamadım hemen. Biraz böyle geçti. Sonra ben tam unuttum kendimi evliliğime adadım bu defa o eski haline döndü. Dayak yoktu ama bu defada sürekli aşağılama küçük görme evde yardım etmeme sürekli beni arkadaşlarının eşleriyle kıyaslama filan. Son zamanlarda eskiden olduğundan daha sinirli oldu. Beni dövemediği için evde ki eşyaları kırmaya başladı. Sürekli bana aileme küfür ediyor. Sinirlendiği şeylerde hep benimle ilgili şeyler. Bekarken babam araba almıştı evlenince getirmedim kardeşlerim vardı beraber kullanıyorduk onlara kaldı. Bunu kabul edemiyorum beni kandırdın arabam var dedin diyordu. Ailem tam nişanlandığımız zaman yeni ev alıp taşındılar. Bunu kabul edemiyormuş ailem bize maddi destekte bulunmamak içim ev bilerek almışlar. Bunlat yüzünden nefret etti ailemden. Üniversite kredi borcum için senin erkeklerle yediğim parayı ben ödemem söyle baban ödesin diye kıyametler kopardı. Her ay tüm maaşımı ona verdiğim halde kredi borcunu yüzüme vurdu. Daha bunun gibi bir çok şey. Ben evet sevgiliyken yeni evliyken tartışma çıkardım trip yaptım Naz yaptım. Ama son zamanlarda her şeyi bıraktım bir kenara. Evliliğime adamak istedim kendimi. Tüm paramı verdim nereye gidiyor bu para diye sormadım. Bana güzel bir sözü yok, ben özel günleri sevmem diyip asla kutlamaz, sürekli ailesini gereksiz yere korumaya geçer. Sürekli sen kimsin ki onlara seni kurban ederim gibi cümleler kurardı. Evde yemek yaparım annemler böyle yapar. Eve bir eşya alırız annemlerimkinden alalım. Böyle olunca ben bu defada ailesini kıskanmaya başladım. Yeğenlerine ailesine aşırı düşkündü. Benim yanımda onları öper sever çok iyi davranır ama benimle doğru düzgün konuşmazdı bile. Ailesinin köyde evi var. Geçen sene yazın 2 haftada bir gidip tüm haftasonu orda kaldık. Orada ailesinin yanında benimle tek kelime konuşmaz aynı odada bile uyumayız. Uyku zamanı alır yatağını gider bana iyi geveler bile demeden. Sürekli küs gibi sürekli tavırlı. Sürekli benimle evlendiğine pişman olduğunu dile getiriyordu. En sonda kumar oynadığını öğrendim. Tesadüfen öğrendim. 100 milyar kredi çekmiş 60 binini kaybetmiş. Birlikte araba almıştık. Arabanın yarıjsını altınlarımı vermiştim diğer yarısı içinde 75 bin kredi çekmiştik. Bunun üzerine başka bir bankadan da 100 milyar kumar için çekmiş. Ben artık dayanamadım. Hemen aynı gün gidip boşanma davası açtım. 1 hafta sonrada anlaşmalı şekilde boşandık. Ben dava açınca çok yazdı özür diledi ayaklarıma kapandı aileme bile yalvardı. Ama ben geri dönmedim boşandım. Ona anlaşmalı boşanmazsan kumarı ailene söylerim dedim. Birde maddi manevi hiçbir talepte bulunmadım diye hemen boşandım. İlk zamanlar çok iyiydim. Şimdi öfkem azalınca sanki aklıma hep güzel olan bir kaç anımız bir kaç günümüz geliyor. 2 3 ayda bir beni sevdiğini söylediği geliyor. Hala beynim ona hak vermeye çalışıyor. Sende haksızlık yaptın derken buluyorum hep kendime. Bu durumu yaşayan var mı? Geçiyor mu? Geri dönmem söz konusu bile değil ama sadece üzüyorum kendimi böyle. Benimde hatalarım vardı çünkü bende zamanında çok üzerine gittim. Ama toparlamak için uğraştım yapamadım.
Sevgili iken yaptığın nazlar tripler olmasa bu kez sana basit kadın muamelesi yapacaktı. Fiziksel, psikolojik ve ekonomik şiddet, aşağılama hakaretin bahanesi hiç bitmeyecekti. Nasıl bir sevgi açlığın var ki, bunca şeyden sonra 3 ayda bir seni seviyorum demesini özlüyorsun? Onu yarım kalan işin olarak görüyor olabilir misin? Bitmemiş projen...
 
M Mucde00 sizi çok iyi anlıyorm. Psikolojik baskının en büyük zararı kişinin kendini yargılaması ve doğru ile yanlısı ayırtedememe oluyor.
Ama emin olun geçecek...
Muhtemelen ona üzülüyorsunuz.
Ona acıyorsunuz.
Hala merhamet kırıntıları var içinizde...

Size sunu öneririm. İlişkiden çıkın ve lütfen dısarıdan bakın. Onun size yapıstırıdğı etiketleri bi kenara bırakın.
Adamın elinde kullacağı bir kaç şey varmıs kullanmış. Emin olun Baska adam olsaydı ona o davranışlarınız naz niyaz olurdu.
Böyle hasta adamları cidden nerden buluyoruz ben de bilmiyorum.


Kendinizi suçlayacağınız inan hiç bşr şey yok. O kdar sey yapmıs adam sizin ki devede kulak ve diyorum ya başka adama sizin davranışlarınız belki naz niyaz gbi gelecekti....

Ve geçiyor evet. Su an muhasebe içindesiniz.. Ama kendinizi bi kenara bırakın. Çünkü, hala onun size baktığı bakışaçısı ile bakıyorsunuz kendinize.. Onuj tanımlama ve etiketleri ile...

Siz o değilsiniz. Bu adamdan önceki kendinizi hatırlayın.. Eminim ne kadar mutlu ve neşeli idiniz. En ufak şeylerden bile mutlu oluyordunuz belki..

Kendinizi sevin artık. Kendinize dönün olumlu anlamda..
Hastalıklı bi adamdan ve ilişkiden kurtulmussunuz ileri de şükredeceksiniz.
 
Daha önce hiç sevgiliniz olmadı sanırım
15 yaşında ama beni seviyormuş diyen kızlar gibisiniz
Dayak hakaret küfür, yakında aldatma da gelirdi
Sizinki hayat değilmiş, evlilik hiç değilmiş
Kurtulduğunuz için zil takıp oynamak gerekirken
Adam sizin psikolojinizi mahvetmiş resmen
 
Merhaba arkadaşlar. 26 yaşındayım. 15 ay evli kaldım. 3 hafta önce boşandım. Psikolojim çok gel gitli. 6 ay sevgili kaldık nişanlandık. 6 ay sonrada düğünümüz oldu. Sevgililiğimizin ilk 3-4 ayı çok iyiydi. Bana bir anda çok bağlandı. Hayalimde ki gibi bir eşsin dedi. Hemen nişanlanmak evlenmek istedi. Ben kadrolu öğretmenim ve çirkin sayılmam. Kadrolu diye belirtmemin sebebi eşimin bu konu üzerinde fazla durması. Atanmamış birini istemediğini sürekli belirtirdi. İlk tanıştığımızda benim onu istemeyeceğimi düşünmüş. Bende ilgi gösterince çok fazla üstüme düştü. Mükemmel bir şekilde ilgili alakalı davrandı. Ve bende bağlandım. İstediği tüm özellikler bende vardı çünkü. Atanmıştım ,geçmişim de ciddi kimse olmamıştı( geçmişe takılıyor) ve güzeldim. Kendini asla beğenmezdi hep yaşlı gösteriyorum derdi.Bu arada oda benim gibi öğretmen. Ben biraz kıskanç biriyim. Kıskandım en baştan beri. Okulunda çalıştığı dersanede bir çok kız vardı bende de kıskançlık oluştu. Bunun için sevgililik zamanlarında tartışmalarımız oldu. Baya bi üstüne gittim bunalttım onu. Sonra evlenince azaldı. Arkadaşlarını tanıdım geçti. Her şey talihsiz gelişti hayatımızda. Evliliğimin ilk 2 ayı vajinusmusla geçti. Aramız bu yüzden çok bozuldu. Beni çok seven adam yavaş yavaş beni sevmemeye başladı sanki. Sırf ilişkye girerken korkuyorum diye bana kız değilsin saklıyorsun diye iftiralar attı. Ben daha da korkmaya başladım. Ve aramızda ki gerginlik arttı ve şiddete başvurdu. İlk başta itme şeklinde zamanla tokat zamanla artık vücudumu mosmor yapana kadar dayaklar başladı. Vajinusmusu 2 ay sonra hallettik ama bu defa eli dayak alıştı bende bana yaptıklarını unutamadım diye daha fazla aramız bozulmaya devam etti. Ailesinin yanında tartıştık onların önünde bile dövdü. Beni zor aldılar elinden. Bahane olarakta sen sevgiliylen bana çok çektirdin ondan senden nefret ediyorum kinim bitmiyor diyordu. Her dayaktan sonra özür diledi affettim bu şekilde 7 ay geçti. Benim iyice psikolojim bozulmaya başladı. Benim ailem annem babam aşırı sakin insanlar evimizde dayak değil bağırma bile olmazdı. Eşim ise çok otoriter her şeyi kontrol altına almaya çalışan biri. İstediği gibi olmayan her şeye sinirlenir ve arkasından büyük tartışır ve beni döverdi. Ben hep kendimi suçladım o dönemde. Sevgiliyken üzerine gittim bana kinlendi dedim. Veya bende karşılık verdim bağırdım o yüzden dövdü dedim. Her dayaktan sonra kendimi suçladım çünkü bana bi sebep söyledi hep. En son dayanamadım haksızsamda haklıysamda dayağı kaldıramadım ve ailemin evine gittim. Kesin boşanacaktım. Avukata gittim hemen. Araya aile büyükleri girdi ikna ettiler ailemi 1 ay sonra evime geri döndüm. İlk bir ay bana çok iyi davrandı. Beni çok seviyor bensiz yapamaz gibi şeyler söyledi. Ama ben dayakları unutup ona eskisi gibi davranamadım hemen. Biraz böyle geçti. Sonra ben tam unuttum kendimi evliliğime adadım bu defa o eski haline döndü. Dayak yoktu ama bu defada sürekli aşağılama küçük görme evde yardım etmeme sürekli beni arkadaşlarının eşleriyle kıyaslama filan. Son zamanlarda eskiden olduğundan daha sinirli oldu. Beni dövemediği için evde ki eşyaları kırmaya başladı. Sürekli bana aileme küfür ediyor. Sinirlendiği şeylerde hep benimle ilgili şeyler. Bekarken babam araba almıştı evlenince getirmedim kardeşlerim vardı beraber kullanıyorduk onlara kaldı. Bunu kabul edemiyorum beni kandırdın arabam var dedin diyordu. Ailem tam nişanlandığımız zaman yeni ev alıp taşındılar. Bunu kabul edemiyormuş ailem bize maddi destekte bulunmamak içim ev bilerek almışlar. Bunlat yüzünden nefret etti ailemden. Üniversite kredi borcum için senin erkeklerle yediğim parayı ben ödemem söyle baban ödesin diye kıyametler kopardı. Her ay tüm maaşımı ona verdiğim halde kredi borcunu yüzüme vurdu. Daha bunun gibi bir çok şey. Ben evet sevgiliyken yeni evliyken tartışma çıkardım trip yaptım Naz yaptım. Ama son zamanlarda her şeyi bıraktım bir kenara. Evliliğime adamak istedim kendimi. Tüm paramı verdim nereye gidiyor bu para diye sormadım. Bana güzel bir sözü yok, ben özel günleri sevmem diyip asla kutlamaz, sürekli ailesini gereksiz yere korumaya geçer. Sürekli sen kimsin ki onlara seni kurban ederim gibi cümleler kurardı. Evde yemek yaparım annemler böyle yapar. Eve bir eşya alırız annemlerimkinden alalım. Böyle olunca ben bu defada ailesini kıskanmaya başladım. Yeğenlerine ailesine aşırı düşkündü. Benim yanımda onları öper sever çok iyi davranır ama benimle doğru düzgün konuşmazdı bile. Ailesinin köyde evi var. Geçen sene yazın 2 haftada bir gidip tüm haftasonu orda kaldık. Orada ailesinin yanında benimle tek kelime konuşmaz aynı odada bile uyumayız. Uyku zamanı alır yatağını gider bana iyi geveler bile demeden. Sürekli küs gibi sürekli tavırlı. Sürekli benimle evlendiğine pişman olduğunu dile getiriyordu. En sonda kumar oynadığını öğrendim. Tesadüfen öğrendim. 100 milyar kredi çekmiş 60 binini kaybetmiş. Birlikte araba almıştık. Arabanın yarıjsını altınlarımı vermiştim diğer yarısı içinde 75 bin kredi çekmiştik. Bunun üzerine başka bir bankadan da 100 milyar kumar için çekmiş. Ben artık dayanamadım. Hemen aynı gün gidip boşanma davası açtım. 1 hafta sonrada anlaşmalı şekilde boşandık. Ben dava açınca çok yazdı özür diledi ayaklarıma kapandı aileme bile yalvardı. Ama ben geri dönmedim boşandım. Ona anlaşmalı boşanmazsan kumarı ailene söylerim dedim. Birde maddi manevi hiçbir talepte bulunmadım diye hemen boşandım. İlk zamanlar çok iyiydim. Şimdi öfkem azalınca sanki aklıma hep güzel olan bir kaç anımız bir kaç günümüz geliyor. 2 3 ayda bir beni sevdiğini söylediği geliyor. Hala beynim ona hak vermeye çalışıyor. Sende haksızlık yaptın derken buluyorum hep kendime. Bu durumu yaşayan var mı? Geçiyor mu? Geri dönmem söz konusu bile değil ama sadece üzüyorum kendimi böyle. Benimde hatalarım vardı çünkü bende zamanında çok üzerine gittim. Ama toparlamak için uğraştım yapamadım
Şiddet darp hakaret küfür bunlar ağır kusur..bir evlilikte bunlar yaşanıyorsa telafisi olmuyor zaten bir kere şans vermişsiniz değişmemiş kendinizde gormussunuz..yeni bosanmissiniz henüz ..karşı taraf ne kadar kotu olsada ister istemez insanin aklına geliyor arada geçirdiği güzel günleri bu normal ..duygusal olarakta yiprandiginiz için bir bosluktasiniz sadece şuan o yüzden boylesiniz..iki üç ay içinde herşey geçecek ve unutacaksıniz merak etmeyin
 
Bence böyle hastalıklı bir evlilikten kurtulup hatta bu evlilikte bir çocuk sahibi olmadan ve dahası sosyal medyada hashtag olmadan kurtulduğunuz için yatın kalkın dua edin, şükür namazı kılın, fakir fukara yedirin içirin. 3 ayda bir seni seviyorum diyen biri emin olun sizi sevmiyor bunu asla unutmayın. Anlattıklarınız da bardağın zerre dolu tarafı yok. Atlatmak zor olursa destek alın ama asla kendinizi üzmeyin zira böyle insanlar için değmez.
 
iyi gün göstermemiş ki sana bosanmana da üzülme böyle bir psikopatla ömür gecmez kendini kurtardigina sevin şükret çok bile dayanmissin bu pisliğe
 
Yarısından sonra bıraktım okumayı.
Öğretmensiniz bende far
Dayak, hakaret, aşağılama unutuldu da üç ayda bir seni seviyorum demesi mi geliyor aklınıza?
Ben her şeyin farkındayım. Psikolojik olarak çok sağlıklı değilim. Dün çok iyiysen bugün içime sıkıntılar giriyor. Beynim sanki oyun oynuyor bana. Onun yaptıkları gidiyor benim yaptığım şeyler geliyor aklıma sürekli.
 
Ben her şeyin farkındayım. Psikolojik olarak çok sağlıklı değilim. Dün çok iyiysen bugün içime sıkıntılar giriyor. Beynim sanki oyun oynuyor bana. Onun yaptıkları gidiyor benim yaptığım şeyler geliyor aklıma sürekli.
Psikolojik olarak sağlıklı değilseniz destek alın. Sizin yaptıklarınızın aklınıza gelmesi muhteşem ama sorun aslında hiç bir şey yapmamış olmanız.
 
Sizi sevmediğini, sizin maaşınızı sevdiginizi 2.cümlenizde ben anladım.

Seven adam kadrolu olmazsan evlenmem demez çünkü.

Benim anladığım her şeyi burdaki arkadaşlar da anladı. Ama siz halen acabalarla boğusuyorsunuz.

Bu forumda öğrendiğim bisey var. Öğretmenlerin çoğu aşırı sinik ve pasif tipler.

Çoğu evleneceği adami da doğru dürüst secemiyor.

Çok üzgünüm. Ben de öğretmenim. Fakat bu bir gerçek. Bizim ogretmenlerimizin çoğundan bi cacık olmaz.
Valla belki inanmazsın ama evlenmeden önce böyle değildim. Beni sindiren o oldu. Her şeyde beni suçladı ve hep o kadar mantıklı suçladı ki. Ben bile inanıp kendime kızdım bekledim. Şu an anlatamıyorum ama evliliğim süresince hipnoz edilmiş gibiydim. Her şeyin farkındaydım ama adım atacak metalin yoktu
 
Valla belki inanmazsın ama evlenmeden önce böyle değildim. Beni sindiren o oldu. Her şeyde beni suçladı ve hep o kadar mantıklı suçladı ki. Ben bile inanıp kendime kızdım bekledim. Şu an anlatamıyorum ama evliliğim süresince hipnoz edilmiş gibiydim. Her şeyin farkındaydım ama adım atacak metalin yoktu
Şuan kurtulmussunuz.
Bayrakları asma zamani.
 
Inanin kanım içime çekildi okudukça hep yaziyorum böyle konulara 9 yaşında bir kizim var gözüm bebegim incitmeden kırmadan büyüsün istiyoruz oyle de davraniyoruz amma beni en çok bu korkutuyor artik duruma bakar misin Allah aşkına egitimli bir insanin mosmor olana kadar dayak yemesi yetmeyip aile önünde yemesi hala daha da sorgulamasi bunu ne ike izah edebilir ben anlamadim
Konu sahibine hic yorum yapmak istemiyorum ağır şeyler yaziyorum bazen kendimi tutamiyorum akil tutulmasi mi yaşıyorlar hastalikli bir saplanti mi artik bilemiyorum umarim kendinin kiymetini bilmeyi bir gun ogrenir elin iti gelip sana degil vurmak ters bile bakamayacagini bunu hak etmediğini anlar.
Dışarıdan okuyunca ben bile yaşadıklarıma inanmıyorum. Başka biri yaşasa eğer vereceğim cevaplar sizinkiler gibi olurdu. Ama öyle bir süreç ki sanki hipnoz olmuş gibiydim. Aileme söylemek her istemişimdir onları üzmemek için vazgeçiyordum. Sürekli beni suçlayıp beni ikna ediyordu. Anlatınca saçma geliyor farkındayım ama Allah yaşatmasın çok kötü bir süreç
 
Siz yatıp kalkıp dua etmelisiniz. Ne demek benim de hatalarım vardı diye üzülmek böyle bir sorunlu adam için. Hangi hatanın karşılığı bunlar olabilir ? Meslektaşım yapmayın etmeyin ne olur dönün kendinize bakın. Kurtuldum diyin her sabah.

İnanın mesajın sonunda boşanma sürecinde yaşattığı sıkıntılardan bahsedeceksiniz sandım ve hemen boşanabildiğiniz için sizi tanımasam bile mutlu oldum.

Destek alın veya almayın bunu aşabilecek güçtesiniz. Umarım bundan sonra hayatınıza düzgün ahlaklı erdem sahibi insanlar girer.
Boşanma sürecinde sıkıntı çıkaramadı çünkü maddi olarak zarara uğrayan bendim. Bir an önce olsun diye anlaşmalı boşanmayı kabul etmezse ailesine kumarı söylerim diye tehdit ettim. Oda kabul etti. Çünkü çok çekiniyor ailesinden. Maddi olarakta hiçbir talepte bulunmadım
 
Mosmor olana kadar dayak yemek: (( ben o kısma takıldım. size bunu yaşatan birini nasıl sevebiliyorsunuz? Benimde kızım var Allahım sen koru böyle aşağılık adamlardan.
 
Merhaba arkadaşlar. 26 yaşındayım. 15 ay evli kaldım. 3 hafta önce boşandım. Psikolojim çok gel gitli. 6 ay sevgili kaldık nişanlandık. 6 ay sonrada düğünümüz oldu. Sevgililiğimizin ilk 3-4 ayı çok iyiydi. Bana bir anda çok bağlandı. Hayalimde ki gibi bir eşsin dedi. Hemen nişanlanmak evlenmek istedi. Ben kadrolu öğretmenim ve çirkin sayılmam. Kadrolu diye belirtmemin sebebi eşimin bu konu üzerinde fazla durması. Atanmamış birini istemediğini sürekli belirtirdi. İlk tanıştığımızda benim onu istemeyeceğimi düşünmüş. Bende ilgi gösterince çok fazla üstüme düştü. Mükemmel bir şekilde ilgili alakalı davrandı. Ve bende bağlandım. İstediği tüm özellikler bende vardı çünkü. Atanmıştım ,geçmişim de ciddi kimse olmamıştı( geçmişe takılıyor) ve güzeldim. Kendini asla beğenmezdi hep yaşlı gösteriyorum derdi.Bu arada oda benim gibi öğretmen. Ben biraz kıskanç biriyim. Kıskandım en baştan beri. Okulunda çalıştığı dersanede bir çok kız vardı bende de kıskançlık oluştu. Bunun için sevgililik zamanlarında tartışmalarımız oldu. Baya bi üstüne gittim bunalttım onu. Sonra evlenince azaldı. Arkadaşlarını tanıdım geçti. Her şey talihsiz gelişti hayatımızda. Evliliğimin ilk 2 ayı vajinusmusla geçti. Aramız bu yüzden çok bozuldu. Beni çok seven adam yavaş yavaş beni sevmemeye başladı sanki. Sırf ilişkye girerken korkuyorum diye bana kız değilsin saklıyorsun diye iftiralar attı. Ben daha da korkmaya başladım. Ve aramızda ki gerginlik arttı ve şiddete başvurdu. İlk başta itme şeklinde zamanla tokat zamanla artık vücudumu mosmor yapana kadar dayaklar başladı. Vajinusmusu 2 ay sonra hallettik ama bu defa eli dayak alıştı bende bana yaptıklarını unutamadım diye daha fazla aramız bozulmaya devam etti. Ailesinin yanında tartıştık onların önünde bile dövdü. Beni zor aldılar elinden. Bahane olarakta sen sevgiliylen bana çok çektirdin ondan senden nefret ediyorum kinim bitmiyor diyordu. Her dayaktan sonra özür diledi affettim bu şekilde 7 ay geçti. Benim iyice psikolojim bozulmaya başladı. Benim ailem annem babam aşırı sakin insanlar evimizde dayak değil bağırma bile olmazdı. Eşim ise çok otoriter her şeyi kontrol altına almaya çalışan biri. İstediği gibi olmayan her şeye sinirlenir ve arkasından büyük tartışır ve beni döverdi. Ben hep kendimi suçladım o dönemde. Sevgiliyken üzerine gittim bana kinlendi dedim. Veya bende karşılık verdim bağırdım o yüzden dövdü dedim. Her dayaktan sonra kendimi suçladım çünkü bana bi sebep söyledi hep. En son dayanamadım haksızsamda haklıysamda dayağı kaldıramadım ve ailemin evine gittim. Kesin boşanacaktım. Avukata gittim hemen. Araya aile büyükleri girdi ikna ettiler ailemi 1 ay sonra evime geri döndüm. İlk bir ay bana çok iyi davrandı. Beni çok seviyor bensiz yapamaz gibi şeyler söyledi. Ama ben dayakları unutup ona eskisi gibi davranamadım hemen. Biraz böyle geçti. Sonra ben tam unuttum kendimi evliliğime adadım bu defa o eski haline döndü. Dayak yoktu ama bu defada sürekli aşağılama küçük görme evde yardım etmeme sürekli beni arkadaşlarının eşleriyle kıyaslama filan. Son zamanlarda eskiden olduğundan daha sinirli oldu. Beni dövemediği için evde ki eşyaları kırmaya başladı. Sürekli bana aileme küfür ediyor. Sinirlendiği şeylerde hep benimle ilgili şeyler. Bekarken babam araba almıştı evlenince getirmedim kardeşlerim vardı beraber kullanıyorduk onlara kaldı. Bunu kabul edemiyorum beni kandırdın arabam var dedin diyordu. Ailem tam nişanlandığımız zaman yeni ev alıp taşındılar. Bunu kabul edemiyormuş ailem bize maddi destekte bulunmamak içim ev bilerek almışlar. Bunlat yüzünden nefret etti ailemden. Üniversite kredi borcum için senin erkeklerle yediğim parayı ben ödemem söyle baban ödesin diye kıyametler kopardı. Her ay tüm maaşımı ona verdiğim halde kredi borcunu yüzüme vurdu. Daha bunun gibi bir çok şey. Ben evet sevgiliyken yeni evliyken tartışma çıkardım trip yaptım Naz yaptım. Ama son zamanlarda her şeyi bıraktım bir kenara. Evliliğime adamak istedim kendimi. Tüm paramı verdim nereye gidiyor bu para diye sormadım. Bana güzel bir sözü yok, ben özel günleri sevmem diyip asla kutlamaz, sürekli ailesini gereksiz yere korumaya geçer. Sürekli sen kimsin ki onlara seni kurban ederim gibi cümleler kurardı. Evde yemek yaparım annemler böyle yapar. Eve bir eşya alırız annemlerimkinden alalım. Böyle olunca ben bu defada ailesini kıskanmaya başladım. Yeğenlerine ailesine aşırı düşkündü. Benim yanımda onları öper sever çok iyi davranır ama benimle doğru düzgün konuşmazdı bile. Ailesinin köyde evi var. Geçen sene yazın 2 haftada bir gidip tüm haftasonu orda kaldık. Orada ailesinin yanında benimle tek kelime konuşmaz aynı odada bile uyumayız. Uyku zamanı alır yatağını gider bana iyi geveler bile demeden. Sürekli küs gibi sürekli tavırlı. Sürekli benimle evlendiğine pişman olduğunu dile getiriyordu. En sonda kumar oynadığını öğrendim. Tesadüfen öğrendim. 100 milyar kredi çekmiş 60 binini kaybetmiş. Birlikte araba almıştık. Arabanın yarıjsını altınlarımı vermiştim diğer yarısı içinde 75 bin kredi çekmiştik. Bunun üzerine başka bir bankadan da 100 milyar kumar için çekmiş. Ben artık dayanamadım. Hemen aynı gün gidip boşanma davası açtım. 1 hafta sonrada anlaşmalı şekilde boşandık. Ben dava açınca çok yazdı özür diledi ayaklarıma kapandı aileme bile yalvardı. Ama ben geri dönmedim boşandım. Ona anlaşmalı boşanmazsan kumarı ailene söylerim dedim. Birde maddi manevi hiçbir talepte bulunmadım diye hemen boşandım. İlk zamanlar çok iyiydim. Şimdi öfkem azalınca sanki aklıma hep güzel olan bir kaç anımız bir kaç günümüz geliyor. 2 3 ayda bir beni sevdiğini söylediği geliyor. Hala beynim ona hak vermeye çalışıyor. Sende haksızlık yaptın derken buluyorum hep kendime. Bu durumu yaşayan var mı? Geçiyor mu? Geri dönmem söz konusu bile değil ama sadece üzüyorum kendimi böyle. Benimde hatalarım vardı çünkü bende zamanında çok üzerine gittim. Ama toparlamak için uğraştım yapamadım.
Boşanmaniz içimi ferahlatti.Ben de boşanma aşamasında biri olarak 1-2 kavgasız gün (,mutlu anı demiyorum) var onlar geliyordu aklıma,aynı düşünceler benim de aklımdan geçiyordu,doğru olmadığını bilsem de..Aklın oyunu bunlar zamanla gececek geçiyor.

Ayrıca anlaşmalı boşanmak bir nimet kıymetini bilin .
 
Barışmaya bahane arıyorsunuz. Tencere yuvarlanmış kapağını bulmuş.

Mesleğiniz acilen elinizden alınmalı, geleceğin çocuklarını böyle aciz insanlar yetiştirmemeli.
 
Korkunç bir adam ve siz affetmek istiyorsunuz. Son cümlelerinizde aksini belirtsenizde affetmek istiyorsunuz.
Sizin ona sağlayacağınız olanakları düşünüp öyle karar vermiş evliliğe.
Kumarın sonu yok, bataklık gibi...
Hala iyi şeyler varsa bile öldürün o iyi anları.
Özür dilemesinin sebebi o kredileri sizin maaşınızı hesap ederek çekmiş olması, kendi batarken sizide beraberinde götürmek, borç harçla elinizi kolunuzu bağlamak, finansörlüğe devam etmenizi sağlamak.
Bu evlilikte sizin kusurlarınızda olabilir ama büyük kusur adamda.
2. Kere bu adamla evlenirseniz kusurun en büyüğü sizin olur.
Tabiri caizse bile bile lades.
Yok siz yanlış anlaıdınız. Geri dönmek gibi bir ihtimal söz konusu dahi değil. Evimi bile dağıttım. Kendime ait her şeyi alıp çıktım. Buraya yazmamın sebebi bu durum normal mi? Yaşayan arkadaşlarımın önerileri neler. Zamanla geçer mi yoksa yardım mı almalıyım. Beynim her şeyi bilse de içim sıkılıyor bazen çok kötü oluyorum. Daha çok yeni belki de ondan. Çöm üzülüyorum ama eşimi kaybettiğim için değil çok hayal kurarak çok mutlu olacağımı düşünerek evlenmiştim. Beni sevdiğine inanmıştım ve bende gerçekten sevmiştim. Hayallerim yıkıldı sanki onlara üzülüyorum boşanmış olmaya üzülüyorum sadece
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
X