Zor günler beni bekliyor

hoogle .!.:

Nasıl başlayacagımı bilmiyorum. Eşimi cok seviyorum. 5 senelik flörtten sonra 10 senelik evliliği olan 34 yasındayım ve 8 yaşında erkek cocuk annesiyim. Dün gece eşimle onu cok sevmeme rağmen ayrılık hakkında konustuk. Yakında bir süre ayrı yasamaya baslayacagız öncelikle. Eşimin hiçbir kötü alışkanlığı ve davranışı yok. Hayatın getirdikleri yasadığı stres ve (ona göre) benim umursamaz olusum onu büyük mutsuzluğa itti. Boyun fıtıgı bas agrısı kulak cınlaması ve hayattan zevk alamama. Bunlarıda benimle artık mutlu olmamasına bağlıyor. Düşman değiliz ama kendisinin iyi bir baba ve iyi bir eş olmadığını düşünüyor. Benimde şimdilik gecici bir mutluluk yaşadıgımı ve ileride bunu fark edeceğimi daha da mutsuz olacagımı söylüyor. Aile terapisine başladık ama benim cok cabaladığım halde hala her yaptıgımın ona battıgını söyledi akşam. Onu sevdiğimi ve sevdiğim için onu bırakacagımı söyledim. Fakat içim cok acıyor. Onsuz bir hayat düşünemiyorum. Ne annem ne babam var.Cocugumuz olduktan sonra işten ayrıldım. Bir suredir iş arıyorum elbet bulacağım ama hayata nereden nasıl başlayacagımı bilmiyorum. Off kafam cok karışık, severken ayrlmak istemiyorum ama 1 yıldır verdıgım savasn sonuna geldim sanırım. Cok iyi bir anne oldugumu ve oğlumuzun ondan cok benim eserim oldugunu soyluyor ama artık bana karsı birsey hissetmiyormus. Bu kadar zamandır baska kadın olmadıgını da konustuk cunku sorun tamamen psikolojık.Lanet olsun onu hala seviyorum .

Genişletmek için tıkla...

hoogle .!.:

Nasıl başlayacagımı bilmiyorum. Eşimi cok seviyorum. 5 senelik flörtten sonra 10 senelik evliliği olan 34 yasındayım ve 8 yaşında erkek cocuk annesiyim. Dün gece eşimle onu cok sevmeme rağmen ayrılık hakkında konustuk. Yakında bir süre ayrı yasamaya baslayacagız öncelikle. Eşimin hiçbir kötü alışkanlığı ve davranışı yok. Hayatın getirdikleri yasadığı stres ve (ona göre) benim umursamaz olusum onu büyük mutsuzluğa itti. Boyun fıtıgı bas agrısı kulak cınlaması ve hayattan zevk alamama. Bunlarıda benimle artık mutlu olmamasına bağlıyor. Düşman değiliz ama kendisinin iyi bir baba ve iyi bir eş olmadığını düşünüyor. Benimde şimdilik gecici bir mutluluk yaşadıgımı ve ileride bunu fark edeceğimi daha da mutsuz olacagımı söylüyor. Aile terapisine başladık ama benim cok cabaladığım halde hala her yaptıgımın ona battıgını söyledi akşam. Onu sevdiğimi ve sevdiğim için onu bırakacagımı söyledim. Fakat içim cok acıyor. Onsuz bir hayat düşünemiyorum. Ne annem ne babam var.Cocugumuz olduktan sonra işten ayrıldım. Bir suredir iş arıyorum elbet bulacağım ama hayata nereden nasıl başlayacagımı bilmiyorum. Off kafam cok karışık, severken ayrlmak istemiyorum ama 1 yıldır verdıgım savasn sonuna geldim sanırım. Cok iyi bir anne oldugumu ve oğlumuzun ondan cok benim eserim oldugunu soyluyor ama artık bana karsı birsey hissetmiyormus. Bu kadar zamandır baska kadın olmadıgını da konustuk cunku sorun tamamen psikolojık.Lanet olsun onu hala seviyorum .

Genişletmek için tıkla...

tomvejerry .!.:

Yasadiklariniz icin cok uzuldum.

Bir seyi cok merak ettim.
Esinizin kendi anne ve babasi ayri mi? Bir baba figuruyle mi buyumus? Nasil bi aileden geliyor?

Genişletmek için tıkla...

hoogle .!.:

Nasıl başlayacagımı bilmiyorum. Eşimi cok seviyorum. 5 senelik flörtten sonra 10 senelik evliliği olan 34 yasındayım ve 8 yaşında erkek cocuk annesiyim. Dün gece eşimle onu cok sevmeme rağmen ayrılık hakkında konustuk. Yakında bir süre ayrı yasamaya baslayacagız öncelikle. Eşimin hiçbir kötü alışkanlığı ve davranışı yok. Hayatın getirdikleri yasadığı stres ve (ona göre) benim umursamaz olusum onu büyük mutsuzluğa itti. Boyun fıtıgı bas agrısı kulak cınlaması ve hayattan zevk alamama. Bunlarıda benimle artık mutlu olmamasına bağlıyor. Düşman değiliz ama kendisinin iyi bir baba ve iyi bir eş olmadığını düşünüyor. Benimde şimdilik gecici bir mutluluk yaşadıgımı ve ileride bunu fark edeceğimi daha da mutsuz olacagımı söylüyor. Aile terapisine başladık ama benim cok cabaladığım halde hala her yaptıgımın ona battıgını söyledi akşam. Onu sevdiğimi ve sevdiğim için onu bırakacagımı söyledim. Fakat içim cok acıyor. Onsuz bir hayat düşünemiyorum. Ne annem ne babam var.Cocugumuz olduktan sonra işten ayrıldım. Bir suredir iş arıyorum elbet bulacağım ama hayata nereden nasıl başlayacagımı bilmiyorum. Off kafam cok karışık, severken ayrlmak istemiyorum ama 1 yıldır verdıgım savasn sonuna geldim sanırım. Cok iyi bir anne oldugumu ve oğlumuzun ondan cok benim eserim oldugunu soyluyor ama artık bana karsı birsey hissetmiyormus. Bu kadar zamandır baska kadın olmadıgını da konustuk cunku sorun tamamen psikolojık.Lanet olsun onu hala seviyorum .

Genişletmek için tıkla...