- Konu Sahibi zeynepnuran
- #1
Doğumumun üzerinden baya zaman geçti kızım 1 ağustosta dünyaya gelmişti, bugün 29 günlük. Geçte olsa zorlu hikayemizi yazmak istedim.
Normal doğum yapma zamanım 22 ağustos olarak görünüyordu. 31 temmuz günü haftalık kontrole gitmiştim. Ayaklarım, bacaklarım ve yüzüm son birkaç gün içinde normalin üzerinde feci bir şekilde şişmişti. Daha önceleride şişlikler vardı ama bu kadar fazla değildi doktor normal olduğunu söylemişti. Doktorum kontrolümde ayaklarımı bu şekilde görünce idrar tahlili ve nst istedi. İdrar tahlilimin sonucunda pozitif proteğin çıktı. Yani gebelik zehirlenmesi. Ani tansiyon yükselmesi durumunda kötü sonuçlara yol açabiliyormuş. Seni bu şekilde eve gönderemeyiz 1 gece kontrol altında tutmamız lazım, duruma göre doğum planlayabiliriz dedi. Hastaneye tek gitmiştim. Hemen eşimi ve annemi aradım. Annemlere şehir dışındaydılar birkaç gün sonra geleceklerdi, doğumu henüz beklemediğimiz için onlarda bu durumda tedirgin oldular. Doktor bir yakınımı aradım yatmam gereklimi böyle bir durumda özel hastanenin maddi çıkar için yaptığı bir şeymi beni hemen sezeryan yapmak içinmi yapıyorlar acaba diye düşündüm. Ve gerçekten tehlikeli olduğunu öğendik. Ani bir tansiyon yükselmesinde bebek ölebilir, anne beyin kanaması geçirebilirmiş. Son haftada mide bulantısı ve kusmam oluyordu buda zehirlenmenin belirtileriymiş zaten. Bu kısımları biraz ayrıntılı yazıyorum ki aynı durumda olan arkadaşlar varsa önemsenmesi gerekiyor. Hastanede yatışım yapıldı o gece sürekli idrar tahlilleri tekrarlandı saat başı tansiyonum ölçüldü. Tansiyonum normal seyretti Allah tan ama idrar tahlilindeki pozitif proteğin sayısı artmış. Sabah doktorum geldi ve seni doğuma almamız gerekiyor bu durumda dedi. Benim için doğum fikri çok ani olmuştu normal doğum yapmak istediğim için hep evde sancım gelecek biraz sancı çekicem 10 dakikada bir sancım gelmeye başlayınca hastaneye gidicem fikrine çok alıştırmışım kendimi.. İlk çatı muayenesini doktorum yaptı, daha doğrusu pek yapamadı düşündüğümden çok daha zor oldu. Sana normal doğum için 24 saatlik bir süre verebiliriz suni sancı verip başlatalım istersen dedi, kabul ettim ve doğumhaneye indik. Suni sancı takıldı , lağman vs. derken ebe tekrar çatı muayenesi için geldi. ben yine zorlandım yaptırmakta. İçimden ben bu muayeneyi bile yaptırmakta zorlanıyorum, bu bebeği normal bir şekilde doğurmam çok zor dedim. Aynı ortamda doğum sancısı çekenler vardı onları o şekilde görmekte tabi beni olumsuz etkiledi. Eşimi çağırttım bir kaçkez görüştüm o normal doğum yapmamdan yanaydı beni ikna etmeye çalışıyordu. Doğum sancısı çekenler bağırırken "keşke sezeryan olsaydım dedikçe" bende henüz karar vermemişken normal doğumdan vazgeçtim ve suni sancıyı çıkarttım. Annemin yanımda olamaması beni çok kötü etkiledi o aşamada sürekli telefonda konuştum, kızkardeşim ve erkek kardeşim geldiler ama anne çok farklı, o da yanımda olamadığı için çok üzüldü ve gittiğine pişman oldu.
Bu arada beni sezeryana hazırladılar. Sedyede ameliyathaneye doğru giderken eşim ve kardeşlerim yanımdaydılar. Bende kendimi tutamıyor ağlıyordum. Herşey çok ani gelişmişti. Eşimin ve kızkardeşiminde kendini zor tuttuğunu ve güçlü olmaya çalıştığını görüyordum. Ameliyathanede dizlerim o kadar titriyorduki, titremesini engelleyemiyordum.
Neyseki kızım sağlıklı bir şekilde 2700 kg ve 47 cm boyunda dünyaya geldi.Odaya yarı baygın şekilde geldiğimde bebeğimi getirmişler. Bebeğimin yüzünü bana çevirmelerini istemişim ve ona bakıp bakıp ağlamışım.
O günün gecesi tüm ziyaretçiler dağıldıktan sonra bende bir sancı başladı. Birkaç dakikada bir gelen ve sanırım doğum sancısı gibi çok şiddetli bir sancı. O sancılar geldiği esnada kendimden geçip ağrıdan bayılacak gibi oluyordum. Bir yandanda çok şiddetli bir kanama başladı. 10 dk içinde 3 tane hasta altı bezinden içine kan birikmiş şekilde değiştirdiler. Hemşireler korkmaya başladı, o sırada benzim atıp kan kaybından dudaklarım beyazlaylamış.Hemen nöbetçi doktor geldi, hemşirelere biraz bağırdı ne bekliyorsunuz neden daha önce haber vermediniz diye Yanımda yengem kalıyordu o gece eşimi eve göndermiştim 2 gündür çok yorulduğu için. Eşime haber vermişler o sırada benide doğumhaneye aldılar tekrar. O sancılar hala devam ediyor, o sancıları çektikten sonra normal doğum yapanları kahraman gibi görmeye başladım. Doktor çok telaşlandı. Her iki kolumada ayrı ayrı serum takıldı bir yandan tansiyonumu ölçüyorlar. Doktorda metal bir malzemeyle rahimde biriken bütün kanı boşalttı adeta fışkırır gibi tekrar kanamam oldu. Eşimden iki ünite taze kan bulmalarını istemişler. Gecenin o saatinde eşim bütün tanıdıklarını aramış. Neyseki kan bulunmuş. Bu kısım benim için doğum kısmından daha zorlu geçti.
Allah a şükürler olsunki kızım sağlıklı bir şekilde şuan yanımda mışıl mışıl uyuyor. Ve böyle bir melek için tüm sıkıntılara değiyor. Allah hepimizin bebeklerini bize bağışlasın. Ve annelik özlemini çeken arkadaşlarımıza bu duyguyu yaşatsın..
Normal doğum yapma zamanım 22 ağustos olarak görünüyordu. 31 temmuz günü haftalık kontrole gitmiştim. Ayaklarım, bacaklarım ve yüzüm son birkaç gün içinde normalin üzerinde feci bir şekilde şişmişti. Daha önceleride şişlikler vardı ama bu kadar fazla değildi doktor normal olduğunu söylemişti. Doktorum kontrolümde ayaklarımı bu şekilde görünce idrar tahlili ve nst istedi. İdrar tahlilimin sonucunda pozitif proteğin çıktı. Yani gebelik zehirlenmesi. Ani tansiyon yükselmesi durumunda kötü sonuçlara yol açabiliyormuş. Seni bu şekilde eve gönderemeyiz 1 gece kontrol altında tutmamız lazım, duruma göre doğum planlayabiliriz dedi. Hastaneye tek gitmiştim. Hemen eşimi ve annemi aradım. Annemlere şehir dışındaydılar birkaç gün sonra geleceklerdi, doğumu henüz beklemediğimiz için onlarda bu durumda tedirgin oldular. Doktor bir yakınımı aradım yatmam gereklimi böyle bir durumda özel hastanenin maddi çıkar için yaptığı bir şeymi beni hemen sezeryan yapmak içinmi yapıyorlar acaba diye düşündüm. Ve gerçekten tehlikeli olduğunu öğendik. Ani bir tansiyon yükselmesinde bebek ölebilir, anne beyin kanaması geçirebilirmiş. Son haftada mide bulantısı ve kusmam oluyordu buda zehirlenmenin belirtileriymiş zaten. Bu kısımları biraz ayrıntılı yazıyorum ki aynı durumda olan arkadaşlar varsa önemsenmesi gerekiyor. Hastanede yatışım yapıldı o gece sürekli idrar tahlilleri tekrarlandı saat başı tansiyonum ölçüldü. Tansiyonum normal seyretti Allah tan ama idrar tahlilindeki pozitif proteğin sayısı artmış. Sabah doktorum geldi ve seni doğuma almamız gerekiyor bu durumda dedi. Benim için doğum fikri çok ani olmuştu normal doğum yapmak istediğim için hep evde sancım gelecek biraz sancı çekicem 10 dakikada bir sancım gelmeye başlayınca hastaneye gidicem fikrine çok alıştırmışım kendimi.. İlk çatı muayenesini doktorum yaptı, daha doğrusu pek yapamadı düşündüğümden çok daha zor oldu. Sana normal doğum için 24 saatlik bir süre verebiliriz suni sancı verip başlatalım istersen dedi, kabul ettim ve doğumhaneye indik. Suni sancı takıldı , lağman vs. derken ebe tekrar çatı muayenesi için geldi. ben yine zorlandım yaptırmakta. İçimden ben bu muayeneyi bile yaptırmakta zorlanıyorum, bu bebeği normal bir şekilde doğurmam çok zor dedim. Aynı ortamda doğum sancısı çekenler vardı onları o şekilde görmekte tabi beni olumsuz etkiledi. Eşimi çağırttım bir kaçkez görüştüm o normal doğum yapmamdan yanaydı beni ikna etmeye çalışıyordu. Doğum sancısı çekenler bağırırken "keşke sezeryan olsaydım dedikçe" bende henüz karar vermemişken normal doğumdan vazgeçtim ve suni sancıyı çıkarttım. Annemin yanımda olamaması beni çok kötü etkiledi o aşamada sürekli telefonda konuştum, kızkardeşim ve erkek kardeşim geldiler ama anne çok farklı, o da yanımda olamadığı için çok üzüldü ve gittiğine pişman oldu.
Bu arada beni sezeryana hazırladılar. Sedyede ameliyathaneye doğru giderken eşim ve kardeşlerim yanımdaydılar. Bende kendimi tutamıyor ağlıyordum. Herşey çok ani gelişmişti. Eşimin ve kızkardeşiminde kendini zor tuttuğunu ve güçlü olmaya çalıştığını görüyordum. Ameliyathanede dizlerim o kadar titriyorduki, titremesini engelleyemiyordum.
Neyseki kızım sağlıklı bir şekilde 2700 kg ve 47 cm boyunda dünyaya geldi.Odaya yarı baygın şekilde geldiğimde bebeğimi getirmişler. Bebeğimin yüzünü bana çevirmelerini istemişim ve ona bakıp bakıp ağlamışım.
O günün gecesi tüm ziyaretçiler dağıldıktan sonra bende bir sancı başladı. Birkaç dakikada bir gelen ve sanırım doğum sancısı gibi çok şiddetli bir sancı. O sancılar geldiği esnada kendimden geçip ağrıdan bayılacak gibi oluyordum. Bir yandanda çok şiddetli bir kanama başladı. 10 dk içinde 3 tane hasta altı bezinden içine kan birikmiş şekilde değiştirdiler. Hemşireler korkmaya başladı, o sırada benzim atıp kan kaybından dudaklarım beyazlaylamış.Hemen nöbetçi doktor geldi, hemşirelere biraz bağırdı ne bekliyorsunuz neden daha önce haber vermediniz diye Yanımda yengem kalıyordu o gece eşimi eve göndermiştim 2 gündür çok yorulduğu için. Eşime haber vermişler o sırada benide doğumhaneye aldılar tekrar. O sancılar hala devam ediyor, o sancıları çektikten sonra normal doğum yapanları kahraman gibi görmeye başladım. Doktor çok telaşlandı. Her iki kolumada ayrı ayrı serum takıldı bir yandan tansiyonumu ölçüyorlar. Doktorda metal bir malzemeyle rahimde biriken bütün kanı boşalttı adeta fışkırır gibi tekrar kanamam oldu. Eşimden iki ünite taze kan bulmalarını istemişler. Gecenin o saatinde eşim bütün tanıdıklarını aramış. Neyseki kan bulunmuş. Bu kısım benim için doğum kısmından daha zorlu geçti.
Allah a şükürler olsunki kızım sağlıklı bir şekilde şuan yanımda mışıl mışıl uyuyor. Ve böyle bir melek için tüm sıkıntılara değiyor. Allah hepimizin bebeklerini bize bağışlasın. Ve annelik özlemini çeken arkadaşlarımıza bu duyguyu yaşatsın..