- 23 Mart 2011
- 2.582
- 4.362
Sitede bir çok Zekai Tahir de yapılmış doğum hikayesi okudum. Bende kendi yaşadıklarımı eklemek istiyorum. Biraz uzun olacak ama..
10 yıl önce kızımı dünyaya getirdim Zekai Tahir de. 7 aylık hamile iken doktorum bana sen sezeryan olursun bunuda benden başkası söylemez sana ama bak gör sonunda sezeryan olacaksın dedi. Dediği gibi kimse sezeryan demedi bir daha. 40.haftamı doldurduğum gün kontrole gittim çok tatlı bir bayan doktor yaptı muayenemi ve yatış kağıdımı yazdı hemşire hanım hastayı alın lütfen diye de seslendi. Böylece sezeryan için yatışım verildi ama imzayı atacak diğer doktor itiraz etti
-niye sezeryan?
Kendi aralarında anlaşıp imzayı attılar. Çağrılan hemşire koluma girip benimle birlikte yukarı çıktık. Bende hem korku hem endişe hem mutluluk hepsi karışık. Yukarı doğum katına çıktı kabine girmemi üzerimi değiştirmemi istediler denileni yaptım. Girişte ki orta yaşlı bir hemşire damar yolumu açacağını söyledi ancak aksilik bu ya damarım patladı yada çatladı öyle bisey . Hemşire bitanem tekrar canını yakmak istemiyorum birlikte odaya gidelim serum akarsa tekrara gerek yok ama aksi durumda koldan açacağım damar yolu dedi ben korkudan duymuyorum ki... Kafami sallıyorum sadece herşeye. Sancı odasına girdik çünkü sezeryan odasında yer yoktu aman Allah im oda ne her yerde bağıran çığlık atan kadınlar. Hemşire kolumdan açmak zorunda kaldı damar yolunu ve bana dönerek
-yüzün bembeyaz olmuş korkudan,korkmana gerek yok bitanem sen sezeryan olacaksın hem bunlara bakma bir çoğu da abartıyor
Ve başımı okşayıp gitti o kadar iyi gelmişti ki bana o hemşire.
Sanci odasına gelirsek u şeklinde sıralanmış sedyeler ve karşısında iri yarı bir doktor masa da oturuyor arada kalkıp bazılarını açıklık kontrolü yapıyor. Sol tarafımda yatan bayan sessizce mırıldanıp dua ediyordu ki doktor gelip muayene edip acele hemen başladı doğum dedi. Sol tarafımda ki bayan ise sanki sanci çekiyor değilde etleri yolunuyor gibi bağırıyor üstünü başını açıp zıplıyor ve doktora bağırıp duruyordu nolur bi bakın hala başlamadı mı? Doktor hayır seninki erken henüz diyor bazen de gelip kadın çok bağırdığı için muayene ediyordu.
Diğer bir bayan ise sedyeden inmiş çömelir vaziyette oturdu doktor ;
Kızım kalk yatağına
Diye birkaç kez uyardı ama baktı olmuyor gidip kucaklayıp kendisi yatırdı.
Birazdan bayan bir doktor gelip bana alt muayene yapıp sana kim dedi sezeryan diye söylendi ve suni sancıyı takip gitti. Tek gördüğüm kötü muamele bu doktordu hal ve tavırlarını anlatıp tekrar sinirlenmek üzülmek istemiyorum. Beni daha sonra sezeryan odasına aldılar bizim ile ilgilenen , bizi ameliyathaneye taşıyan erkek bir doktor yada hemşirdi bilemiyorum biri vardı çok ama çok iyi biri idi. 8 de yattığım hastanede hala amaliyat olamamıştım ki hemşir nöbet değişimi yaptı yeni gelene bizleri gösterip ne yapması gerektiğini anlatırken ben dayanamayıp ağladım
Beni bırakıp gidiyor musunuz?
Diye. Bana baktı ve daha sonra diğer bayana dönüp lütfen bu hastamı ilk sırada alın çok çekti çünkü dedi .
Dediği gibi de saat 17.00 ye doğru alındım amaliyata. Amaliyatta beni hazırlayan daha sonra anestezi yardımcısı olduğu bilgisine ulaştığım erkek bir personel o kadar güzel ilgilendi ki . Amaliyat esnasında uyanırsam hissedersiniz değil mi dedim dönüp bana biz bunun için okuduk diye gülümsedi. Az sonra içeriye dolan doktor ve amaliyat personeli heyecanımı katlayıp korku tavan olunca anestezi uzmanı iğneyi vurmadan dönüp ona
Çok korkuyorum dedim
Bana dönüp korkmana gerek yok uyuyup uyanacak hiç bişey anlamayacaksın sonra bakacaksın bebeğin yanında.
Amaliyat sonrası yoğun bakım odasında ayılırken de önce karnımda ağrılar ile ayıldım karnım ağrıyor dedim hemşire tamam canım geçecek dedi,üşüyorum dedim kalktı battaniye örttü üzerime daha sonra tam karnımın ağrısı geçmişken yapılan baskı ile çiğlik attığımı hatırlıyorum. Daha sonra da odaya getirildim. Sabah gelen temizlikçi bayana ne olur hakkınızı helal edin yatak çok batmış dedim çünkü hep kan olmuştu önemli değil canim olacak tabii gorevimiz bizim diye gülümsedi. Birde erkek temizlikçi vardı ki şarkı söyleyip ağlayan çocukları susturmakta usta idi.
Velhasil benim gördüğüm yada karşılaştığım muamele böyle idi. Şimdi diğerlerinin yazısını okuyunca korkmuyor da değilim bende onlar gibi kötüler ile karsilasirsam diye ama ben o gün hiç kötü muamele eden personele rastlamadim sadece ilk çatı muayenemi yapıp suni sanci veren doktor hariç.
Rabbim herkese kolay doğumlar versin,hep iyiler ile karşılaştırsın inş.
10 yıl önce kızımı dünyaya getirdim Zekai Tahir de. 7 aylık hamile iken doktorum bana sen sezeryan olursun bunuda benden başkası söylemez sana ama bak gör sonunda sezeryan olacaksın dedi. Dediği gibi kimse sezeryan demedi bir daha. 40.haftamı doldurduğum gün kontrole gittim çok tatlı bir bayan doktor yaptı muayenemi ve yatış kağıdımı yazdı hemşire hanım hastayı alın lütfen diye de seslendi. Böylece sezeryan için yatışım verildi ama imzayı atacak diğer doktor itiraz etti
-niye sezeryan?
Kendi aralarında anlaşıp imzayı attılar. Çağrılan hemşire koluma girip benimle birlikte yukarı çıktık. Bende hem korku hem endişe hem mutluluk hepsi karışık. Yukarı doğum katına çıktı kabine girmemi üzerimi değiştirmemi istediler denileni yaptım. Girişte ki orta yaşlı bir hemşire damar yolumu açacağını söyledi ancak aksilik bu ya damarım patladı yada çatladı öyle bisey . Hemşire bitanem tekrar canını yakmak istemiyorum birlikte odaya gidelim serum akarsa tekrara gerek yok ama aksi durumda koldan açacağım damar yolu dedi ben korkudan duymuyorum ki... Kafami sallıyorum sadece herşeye. Sancı odasına girdik çünkü sezeryan odasında yer yoktu aman Allah im oda ne her yerde bağıran çığlık atan kadınlar. Hemşire kolumdan açmak zorunda kaldı damar yolunu ve bana dönerek
-yüzün bembeyaz olmuş korkudan,korkmana gerek yok bitanem sen sezeryan olacaksın hem bunlara bakma bir çoğu da abartıyor
Ve başımı okşayıp gitti o kadar iyi gelmişti ki bana o hemşire.
Sanci odasına gelirsek u şeklinde sıralanmış sedyeler ve karşısında iri yarı bir doktor masa da oturuyor arada kalkıp bazılarını açıklık kontrolü yapıyor. Sol tarafımda yatan bayan sessizce mırıldanıp dua ediyordu ki doktor gelip muayene edip acele hemen başladı doğum dedi. Sol tarafımda ki bayan ise sanki sanci çekiyor değilde etleri yolunuyor gibi bağırıyor üstünü başını açıp zıplıyor ve doktora bağırıp duruyordu nolur bi bakın hala başlamadı mı? Doktor hayır seninki erken henüz diyor bazen de gelip kadın çok bağırdığı için muayene ediyordu.
Diğer bir bayan ise sedyeden inmiş çömelir vaziyette oturdu doktor ;
Kızım kalk yatağına
Diye birkaç kez uyardı ama baktı olmuyor gidip kucaklayıp kendisi yatırdı.
Birazdan bayan bir doktor gelip bana alt muayene yapıp sana kim dedi sezeryan diye söylendi ve suni sancıyı takip gitti. Tek gördüğüm kötü muamele bu doktordu hal ve tavırlarını anlatıp tekrar sinirlenmek üzülmek istemiyorum. Beni daha sonra sezeryan odasına aldılar bizim ile ilgilenen , bizi ameliyathaneye taşıyan erkek bir doktor yada hemşirdi bilemiyorum biri vardı çok ama çok iyi biri idi. 8 de yattığım hastanede hala amaliyat olamamıştım ki hemşir nöbet değişimi yaptı yeni gelene bizleri gösterip ne yapması gerektiğini anlatırken ben dayanamayıp ağladım
Beni bırakıp gidiyor musunuz?
Diye. Bana baktı ve daha sonra diğer bayana dönüp lütfen bu hastamı ilk sırada alın çok çekti çünkü dedi .
Dediği gibi de saat 17.00 ye doğru alındım amaliyata. Amaliyatta beni hazırlayan daha sonra anestezi yardımcısı olduğu bilgisine ulaştığım erkek bir personel o kadar güzel ilgilendi ki . Amaliyat esnasında uyanırsam hissedersiniz değil mi dedim dönüp bana biz bunun için okuduk diye gülümsedi. Az sonra içeriye dolan doktor ve amaliyat personeli heyecanımı katlayıp korku tavan olunca anestezi uzmanı iğneyi vurmadan dönüp ona
Çok korkuyorum dedim
Bana dönüp korkmana gerek yok uyuyup uyanacak hiç bişey anlamayacaksın sonra bakacaksın bebeğin yanında.
Amaliyat sonrası yoğun bakım odasında ayılırken de önce karnımda ağrılar ile ayıldım karnım ağrıyor dedim hemşire tamam canım geçecek dedi,üşüyorum dedim kalktı battaniye örttü üzerime daha sonra tam karnımın ağrısı geçmişken yapılan baskı ile çiğlik attığımı hatırlıyorum. Daha sonra da odaya getirildim. Sabah gelen temizlikçi bayana ne olur hakkınızı helal edin yatak çok batmış dedim çünkü hep kan olmuştu önemli değil canim olacak tabii gorevimiz bizim diye gülümsedi. Birde erkek temizlikçi vardı ki şarkı söyleyip ağlayan çocukları susturmakta usta idi.
Velhasil benim gördüğüm yada karşılaştığım muamele böyle idi. Şimdi diğerlerinin yazısını okuyunca korkmuyor da değilim bende onlar gibi kötüler ile karsilasirsam diye ama ben o gün hiç kötü muamele eden personele rastlamadim sadece ilk çatı muayenemi yapıp suni sanci veren doktor hariç.
Rabbim herkese kolay doğumlar versin,hep iyiler ile karşılaştırsın inş.