10 ay önce biriyle tanıştım. Yurtdışında yaşıyordu. Türkiye'deyken tanıştık iş sebebiyle. Orada yalnız yaşadığını söylemişti. Sevmiştim. Alışmıştım. 7 ay güzel geçti nazik biriydi.Sadece çok az konuşuyordu. Sonra şüpheli davranmaya başladı mesajlaşma programlarını silip silip tekrar kurdu vs. O arada yakınlarının sosyal medya hesaplarından evli olduğunu öğrendim.sevmiştim içim acıyodu. Görmemeye hazırdım yine de. "Beni bırakma Türkiye'ye geleceğim herşeyi konuşacağız dedi." Ne düşündüğünü bilmiyodum ama benim düşüncem son bir kez görmek hem de beni ne kadar zor bir durumda bıraktığını yüzüne söyleyebilmekti. 20 gun sonra geldi.Tutuktu, haline baktım o ciddi konuda konuşabilecek gibi değil. Hiç bişey sormadım. 1 saat kesik kesik konudan konuya geçerek alakasız şeyler anlattı. Giderken "hoşçakal, yolun da çok iyi yolculuklar" dedim tek kelime etmedi yüzünü astı."ben sana yazarım" dedi. Eve gelince ben ona yazdım. "Ben seninle mutlu oldum ama yokluğuna hazırım yeter ki kötü anılar kalmasın üstesinden gelirim" dedim. Okudu bişey yazmadı. Ertesi gün "beni susarak mi ugurlayacaksın" yazdım. Okudu 2 saat ses yok. Ben de " demekki senin için güzel değilmiş sadece eğlence aramışsın beni soru işaretleriyle bıraktın" dedim kıyamet koptu. Tartıştık her sözüme azarlayarak cevap verdi. Zaten evliydi o kadar tartışacak bi konu yoktu tek istediğim insanca ayrılmakti.Beni kandırdığı için özür dileyip acımı dindirerek göndermesini beklerken sanki ben onu kandırmışım gibi burnundan kıl aldırmayan birine dönüştü. Kalbimi kırıyosun yapma zaten sensiz kaldım bir de dert bırakma diye yalvardım. Sanki taş, okuyo ses yok bütün hesaplarıni olağandışı aktif kullanmaya başladı o gün. Paylaşım yapıyo arkadaş ekliyo bana susuyo. Hiç söylemediğim sözler söyledim adamlıktan girdim nankörlükten çıktım. Beni engelledi.Çıldırdım kalbim bi tarafa onurum kırılmıştı hiç sebepsiz kabalığa muhatap olmuştum. Hazmedemedim önce kardeşine üstü kapalı mesaj attım bana ulaşsin diye. 2 gün ses yok. Sonra şansını fazla zorlamasın dedim yine 2 gün ses yok. En son eşine "resmi işlem var TR deyken halletsin bana ulaşsın lütfen" diye mesaj attım. 5 dk sonra engelleri kaldırdi. "Tahrik etmeden dinle, Sen evli olduğunu sakladın sana hakaret ettim mi etmedim. Sen bana böyle davranamazsın davranışların aşağılayıcı buna hakkın yok benim oğlumun annesi böyle ilişkilere alışık adi bi kadın değil dedim. "Değil öyle dusunduysem günahım senin olsun. Ama o tarz konuşmayı sana yakıştıramadım gözümden düştün" dedi."Ceza misin nesin beni sen çıldırttın" dedim." Eğer bir daha çevremden birine mesaj atarsan seni rezil ederim insan içine çıkamazsın" dedi. Olay bu. 2 aydır kendime gelemiyorum. Kandırıldığıma mi üzüleyim, severken ayrılmak zorunda kaldığıma mi, terbiyemi bozduğuma delice hareketler yaptığıma mi,öyle çirkin bir tehditle karşılaştığıma mi. Mantığımla övünürken kendimi düşürdüğüm duruma mı. Nötrleşmek, herşeyi unutmak istiyorum. Ama nasıl?
Son düzenleme: