- Katılım
- 3 Mart 2015
- Mesajlar
- 3.256
- Emoji Skoru
- 6.865
- Puanlar
- 158
- Yaş
- 36
- Konu Sahibi Hostesin Kirmizi Fulari
-
- #81
Ben İngiltere'ye gittim. Türkiye'de yaşıyorum ama İngiliz vatandaşıyım (çifte vatandaş). Burada da doğum yapsam vatandaş olacakları ama ben öyle arzu etmedim.
Ailem İngiltere'de o yüzden ev sorunu olmadı, orada kaldım. 32. Haftada gittim uçağa almama sorunu olabilir diye 2 hamileliğimde de. Tek başıma gittim, tek başıma döndüm. Eşim İstanbulda bekledi aktarma olduğu için oradan birlikte yaşadığımız ile geçtik uçakla.
İngiltere'de sigortam olduğu için hala ücretsiz doğum yapabildim. Sizden çok yüksek ücretler alırlar ki, çocuklarınız zaten vatandaş olmaz. Süresiz oturum izniniz olmak zorunda (anne ve ya babanın). Orada doğum yapmak yeterli değil.
2 bebeğimi de 42. Haftada normal doğumla yaptım. 1. Suni sancı artı epidural. 2. Tamamen normal. 1. De çok bekledim hastanede, suni sancı fitili falan derken 3. Gün damardan verdiler.
Kızım (2 numara) kakasını yapmıştı artık, hemen fark ettim zaten sancılarım da başlamıştı. Hastane yoluna koyulmamla doğurmam arasında 1.5 saat falan vardı. Kontroller yapıldıktan yarım saat içinde doğurdum.
Hiç bir sağlık sorunu yaşamadım. Yırtıklar elbet oldu özellikle kızımda çünkü doğum kilosu fazlaydı. Dikişlerim oldu. Ben yine de gittim nüfus kayıt ve pasaport işlerini halettim annemle ve çocuklarla.
Hemen gelsin diye ta pasaport ofisine bile gittim
İlkinde annem sürekli yanımdaydı hastanede ama kızım doğarken oğluma bakıyordu o yüzden tam olamadı. Bebeklerim doğarken eşim olmadığı için üzüldüm tabi ki. Ona çok ihtiyaç duyduğum zamanlar da oldu. Annemle tartıştığım zamanlar da oldu. Evimi çok özlediğim zamanlar da oldu. Ama geldi geçti.
Ama yordu mu? Yordu ya.. yani ben çocuk isteyen biriyim ama sırf bu doğum olayları yüzünden biraz çekiniyorum. Sanırım insanın eşi yanında olmalı.
Düşününce kendimi çok güçlü görüyorum.. kolay değildi. Onun haricinde doğumlar güzeldi
Aklıma bir şey gelmedi. Sorarsanız söylerim. Sağlıkla alın kucağınıza
Ailem İngiltere'de o yüzden ev sorunu olmadı, orada kaldım. 32. Haftada gittim uçağa almama sorunu olabilir diye 2 hamileliğimde de. Tek başıma gittim, tek başıma döndüm. Eşim İstanbulda bekledi aktarma olduğu için oradan birlikte yaşadığımız ile geçtik uçakla.
İngiltere'de sigortam olduğu için hala ücretsiz doğum yapabildim. Sizden çok yüksek ücretler alırlar ki, çocuklarınız zaten vatandaş olmaz. Süresiz oturum izniniz olmak zorunda (anne ve ya babanın). Orada doğum yapmak yeterli değil.
2 bebeğimi de 42. Haftada normal doğumla yaptım. 1. Suni sancı artı epidural. 2. Tamamen normal. 1. De çok bekledim hastanede, suni sancı fitili falan derken 3. Gün damardan verdiler.
Kızım (2 numara) kakasını yapmıştı artık, hemen fark ettim zaten sancılarım da başlamıştı. Hastane yoluna koyulmamla doğurmam arasında 1.5 saat falan vardı. Kontroller yapıldıktan yarım saat içinde doğurdum.
Hiç bir sağlık sorunu yaşamadım. Yırtıklar elbet oldu özellikle kızımda çünkü doğum kilosu fazlaydı. Dikişlerim oldu. Ben yine de gittim nüfus kayıt ve pasaport işlerini halettim annemle ve çocuklarla.
Hemen gelsin diye ta pasaport ofisine bile gittim
İlkinde annem sürekli yanımdaydı hastanede ama kızım doğarken oğluma bakıyordu o yüzden tam olamadı. Bebeklerim doğarken eşim olmadığı için üzüldüm tabi ki. Ona çok ihtiyaç duyduğum zamanlar da oldu. Annemle tartıştığım zamanlar da oldu. Evimi çok özlediğim zamanlar da oldu. Ama geldi geçti.
Ama yordu mu? Yordu ya.. yani ben çocuk isteyen biriyim ama sırf bu doğum olayları yüzünden biraz çekiniyorum. Sanırım insanın eşi yanında olmalı.
Düşününce kendimi çok güçlü görüyorum.. kolay değildi. Onun haricinde doğumlar güzeldi
Aklıma bir şey gelmedi. Sorarsanız söylerim. Sağlıkla alın kucağınıza