yüregimdeki ates. Kor...

İlk yapman gereken, takip etmeyi birakmak. Ayriligi ister kabullen, ister kabullenme. Takip etmeyi birakirsan, telefonunu silersen, sosyal medya hesaplarini dondurup inzivaya cekilirsen ama hic kacamak yapmayacaksin, iste bunlari yaparsan bir yerden sonra o kisi farkli bir zamandan kalma gibi gelecek sana. Ayni mahallede otursan bile onu, farkli bir sehirde yasiyormus gibi hissedeceksin. Ama hic fire vermemelisin. Tam zamanli bir diyet gibi dusun. Sekere alerjin varmis da sekerli gidalardan uzak durman gerekiyormus gibi. Biliyorsun eger dikkat etmezsen sagligindan olursun. İrade beraberinde sabri, dayanma gucunu ve zamanla huzuru getiriyor. Orucunu o adam icin asla bozma.

Aklina gelecek , desecek seni, isyan etmek isteyeceksin ama asla nefsine teslim olmayacaksin cunku, o zaman sana hukmeder.

Kac yasindasin bilmiyorum ama once sunlara karar ver.

İlerde yalniz kalmak istemiyorsan, bu acidan siyrilmaya calisacaksin, insanlara sans vereceksin, yok ben yapamiyorum deyip korkup kacmayacaksin, kalp kirmadan ve uzatmadan gorustugun kisiler hakkinda karara varip yuvani kuracaksin.

Yok hayir, yuva kurmasam da olur, kimseyi istemiyorum diyorsan, yas giysileri icinde dolasmayacaksin. Elinden geldigi kadar hayatini yasamaya calisip, yalniz devam ettirecegin hayatindan olabildigince zevk alma yollari bulacaksin kendine.

İki secenege de baktiginda gormen lazim ki ortak nokta su: O adamin anisinin, senin hayatina mudahalesine izin vermeyeceksin, ozeti bu.

Ozluyorsun guzelim ama neyi ozluyorsun biliyor musun? İlk zamanlarin o heyecanini. Gelecek uzerine tatli dusleri. O ilk bakislari, flörtün ilk zamanlarini. O anlarin kokusu bile baska. Ama iste o tatli duygularim heyecani adam ve kadinda birbirine denk degil.

Mutsuz olmasini istemem diyorsun, bence de oyle. Mutsuz olsa ne olacak, eline ne gececek? Geri donse ne olacak? O ilk heyecan gibi olabilir mi? Zaman gecmis, yiten yitmis, aradigini bulamamis, ya da kiymetini gec anlamis, is isten gectikten sonra. Ha, belki ilk an tatmin olursun ama kafan karisir. Hayirlisi , iyi , guzel hayirlisi olsun hakkinda. Geri donunce daha cok aciya sebep olacaklarini dusunuyorum nedense. Belki bazilarinin geri donmesi iyidir ama sen kendine guvenmiyorsun. Sen kendini degistirip guclenmedikce, kendi degerinin farkina varmadikca, onun geri donmesinin yarari tartisilir.
 
Merhabalar.. Iki seneden fazla süren iliskim hayal kirikliklarim ve üzüntülerim üzerine bi konu bu. Zaman gecirmek biraz sevilmek adina baslayan bi iliskiydi benim adima. Ama konustugumuzun ikinci gunu bi yangin basladi yüregimde.. Asik oldum. Basit bi heyecan gecer dedim gecmedi.. Ona onu ne kadar sevdigimi belli etmek adina sürekli dile getirdim. Oda sevsin dedim. Bende sevdim dedi.. Ama sadece dedi. Hissetmedim. Iki bucuk sene böyle gecti. Hic ilerlemeyen bu iliski neticede bitmek zorunda kaldi..yaptigim gurursuz davranislari hic saymiyorum bile.. Sonuc olarak. Bittimi dedim evet bitti dedi. Ama ben dagildim. Toparlamiyorum. Sanirim saplanti oldu birazda. Bu sevgi ask gecmez diyorum siz nasil dusunuyorsunuz.. Bayanlar ricam alinti yapmadan yazin ve. Calisiyorum hepsini tek tel okuycam ins.. Tesekkur ederim. Herkeze iyi gunler diliyorum..
aynı kordan bende de var..
Allah yardımcımız olsun..
 
İlk yapman gereken, takip etmeyi birakmak. Ayriligi ister kabullen, ister kabullenme. Takip etmeyi birakirsan, telefonunu silersen, sosyal medya hesaplarini dondurup inzivaya cekilirsen ama hic kacamak yapmayacaksin, iste bunlari yaparsan bir yerden sonra o kisi farkli bir zamandan kalma gibi gelecek sana. Ayni mahallede otursan bile onu, farkli bir sehirde yasiyormus gibi hissedeceksin. Ama hic fire vermemelisin. Tam zamanli bir diyet gibi dusun. Sekere alerjin varmis da sekerli gidalardan uzak durman gerekiyormus gibi. Biliyorsun eger dikkat etmezsen sagligindan olursun. İrade beraberinde sabri, dayanma gucunu ve zamanla huzuru getiriyor. Orucunu o adam icin asla bozma.

Aklina gelecek , desecek seni, isyan etmek isteyeceksin ama asla nefsine teslim olmayacaksin cunku, o zaman sana hukmeder.

Kac yasindasin bilmiyorum ama once sunlara karar ver.

İlerde yalniz kalmak istemiyorsan, bu acidan siyrilmaya calisacaksin, insanlara sans vereceksin, yok ben yapamiyorum deyip korkup kacmayacaksin, kalp kirmadan ve uzatmadan gorustugun kisiler hakkinda karara varip yuvani kuracaksin.

Yok hayir, yuva kurmasam da olur, kimseyi istemiyorum diyorsan, yas giysileri icinde dolasmayacaksin. Elinden geldigi kadar hayatini yasamaya calisip, yalniz devam ettirecegin hayatindan olabildigince zevk alma yollari bulacaksin kendine.

İki secenege de baktiginda gormen lazim ki ortak nokta su: O adamin anisinin, senin hayatina mudahalesine izin vermeyeceksin, ozeti bu.

Ozluyorsun guzelim ama neyi ozluyorsun biliyor musun? İlk zamanlarin o heyecanini. Gelecek uzerine tatli dusleri. O ilk bakislari, flörtün ilk zamanlarini. O anlarin kokusu bile baska. Ama iste o tatli duygularim heyecani adam ve kadinda birbirine denk degil.

Mutsuz olmasini istemem diyorsun, bence de oyle. Mutsuz olsa ne olacak, eline ne gececek? Geri donse ne olacak? O ilk heyecan gibi olabilir mi? Zaman gecmis, yiten yitmis, aradigini bulamamis, ya da kiymetini gec anlamis, is isten gectikten sonra. Ha, belki ilk an tatmin olursun ama kafan karisir. Hayirlisi , iyi , guzel hayirlisi olsun hakkinda. Geri donunce daha cok aciya sebep olacaklarini dusunuyorum nedense. Belki bazilarinin geri donmesi iyidir ama sen kendine guvenmiyorsun. Sen kendini degistirip guclenmedikce, kendi degerinin farkina varmadikca, onun geri donmesinin yarari tartisilir.

Agziniza saglik.. Ne güzel yazmissiniz... Evet özledigim bana ilk defa tattirdigi duygular.. Ilk onda tattim.. Yüregimin atmasini. Belkide beni sevmedigi icindi bu tutku. Bekledim bekledim bekledim.. Ama sevemedi...
 
Dedim bi insan kendisini seven bu kadar seven birine kayitsiz kalamaz sever. Ama olmadi. Iki bucuk sene.. Hep sevilmek icin tuttu kenarda beni. Isi bitince bi kalemde sildi..
 
Amin. Cümlemizin.. Karanlik bi kuyuya girip hic cikmamak istiyorum..
sadece dua et arkadaşım
beni en çok rahatlatan şey bu..
dua ediyorum kavuşmak istiyorum ama olmadı kavuşamadım mı hiç değilse içimi rahatlat acı çekmeyeyim diyorum
boşver yazma ona bir daha kendi içinde yaşa acını
zaten kaderinse gelir sana değilse yaşadıkların güzel anı kalır..
resim yapabilirsin duygularını ifade eden..
ya da yazılar yazabilirsin ona bir deftere...
beni bunlar rahatlatıyor o yüzden sana da bunları önerdim:)
 
sadece dua et arkadaşım
beni en çok rahatlatan şey bu..
dua ediyorum kavuşmak istiyorum ama olmadı kavuşamadım mı hiç değilse içimi rahatlat acı çekmeyeyim diyorum
boşver yazma ona bir daha kendi içinde yaşa acını
zaten kaderinse gelir sana değilse yaşadıkların güzel anı kalır..
resim yapabilirsin duygularını ifade eden..
ya da yazılar yazabilirsin ona bir deftere...
beni bunlar rahatlatıyor o yüzden sana da bunları önerdim:)

Evet olabilir aslinda. Güzel fikir... Siz neden ayrildiniz özel degilse
 
Tamda bugün yorum yapabiliceğim bir yazı olmuş bu.Resmen denk geldi.Şimdiki ilişkimden önce, 14-20 yaşlarım dahil toplamda 7 yılımı bir kişi için harcadım.Aslında hala harcadım demek gelmiyor içimden.Çok acı cektim çok üzüldüm çok ağladım.Hiç unutmuyorum bi gün kavga ettiğimizde tahmini 18-19 yaşındaydım,canım öyle bi yandıkı Allahımmmm sana anlatamam el ayak parmak uçlarımdan bi sızlama girdi,dedimki heralde inme inicek.İnsan hiç saç diplerine kadar acı çeker mi ya? Çektim.O an hemen koltuğa uzandım ellerimi yana açtım,vücudumdaki karıncalanma sızlama hissi geçsin diye hareketsiz 3buçuk saat yattım tavanı seyrettim.Allahım bir insan kalbinin şeklini,nerde olduğunu tam olarak anlarmı.Öyle bi alev aldı ki,doktormuşum gibi neşteri vurup açabilicek kadar nerde olduğunu gösterdi bana kalbim.7 yıl boyunca çok ayrıl barış bi ilişkiydi.Ayrılınca öyle bi tutuşurduki vucudum sessiz ağlayamazdımda sesli sesli ağlar annem babam odaya gelincede uyuyomuş gibi yapardım :) yani kabus gördüğüm için ağlıyomuşum :))) Ne yastık durdururdu ne yorgan sessiz sessiz ağlayamazdım resmen içimin alevinden.Hiç bişey anlatamaz o hisleri.. İşteeeee,o dönemlerden birinde kendisine vermek için bir mektup yazmışım,ama vermemişim.Tam 5 sayfa bir mektup.Katlayıp kitabın arasına koymuşum.Onca ev taşıdık,bugün annem temizlik yaparken mektubunu buldum diye seslendi.Anlamadım ne mektubu dedim.Bilmem gel bak dedi,Allahım okuyorum yarıya geldim aşk acısı çekiyorum belli ama anlamadım ne zaman yazmışım neden yazmışım kime yazmışım :))))) sonra ilerledikçe aa baktım isminide geçirmişim.Yıllaaarrr sonra.Sanırım 16 yaşlarında yazdığım bir mektuptu.Şu an 23 yaşındayım. 2buçuk 3yıldır başka biri var hayatımda.O mektubu bulmak,yeniden o 5 sayfayı okumak ne yaşadığımı olayları yeniden hatırlamak beni çok ''mutlu'' etti.Çok hoşuma gitti ne kadar güzel bi anı bu böyle diye.Mektupta olduğundan söz ettiğim çoğu olayıda hatırlayamadım üstelik :))) 3 yıl oldu hayatımdan gideli,şimdi hangi şehirde yaşadığını bilmek dışında hakkında başka hiç birşey bilmiyorum.Acıdan üzüntüden uyuşarak o koltuğa kendimi dar atan ben,bugün o mektubu okurken annemle bir yandan gülüştük.Vaaay bee diye :) Ne kadar ''sevmişim'' dedim çünkü ne kadar sevdiğimi geçmişten bilsemde,o duyguların hiç birini hissedemiyorum.O zamanlar küçük olduğumu düşünerek farklı olucağına inanma,ben 20 yaşındaydım o benden gittiği zaman. 12 Ocak 2012 de ayrılık mesajı attı.Ben o zamanda canımın nasıl yandığını,nefes almak için camı nasıl zor açıp kafamı dışarı çıkarttığımı,gecelerce nasıl ağlayıp 24 saat sigara içtiğimi de unutmadım.O zaman başladım sigaraya,şimdi sana yemin ederim ki ondan bana geriye tek kalan sigara içme alışkanlığı.AKKKKLIMA BİLE GELMİYOR.Allah yukarıda.O yüzden hiiiiçççç canını sıkma.İyiki zaman geçiyor,çok iyi bi ilaç :))) Yaşandı test edildi onaylandı :) Sevgilerr.
 
Tamda bugün yorum yapabiliceğim bir yazı olmuş bu.Resmen denk geldi.Şimdiki ilişkimden önce, 14-20 yaşlarım dahil toplamda 7 yılımı bir kişi için harcadım.Aslında hala harcadım demek gelmiyor içimden.Çok acı cektim çok üzüldüm çok ağladım.Hiç unutmuyorum bi gün kavga ettiğimizde tahmini 18-19 yaşındaydım,canım öyle bi yandıkı Allahımmmm sana anlatamam el ayak parmak uçlarımdan bi sızlama girdi,dedimki heralde inme inicek.İnsan hiç saç diplerine kadar acı çeker mi ya? Çektim.O an hemen koltuğa uzandım ellerimi yana açtım,vücudumdaki karıncalanma sızlama hissi geçsin diye hareketsiz 3buçuk saat yattım tavanı seyrettim.Allahım bir insan kalbinin şeklini,nerde olduğunu tam olarak anlarmı.Öyle bi alev aldı ki,doktormuşum gibi neşteri vurup açabilicek kadar nerde olduğunu gösterdi bana kalbim.7 yıl boyunca çok ayrıl barış bi ilişkiydi.Ayrılınca öyle bi tutuşurduki vucudum sessiz ağlayamazdımda sesli sesli ağlar annem babam odaya gelincede uyuyomuş gibi yapardım :) yani kabus gördüğüm için ağlıyomuşum :))) Ne yastık durdururdu ne yorgan sessiz sessiz ağlayamazdım resmen içimin alevinden.Hiç bişey anlatamaz o hisleri.. İşteeeee,o dönemlerden birinde kendisine vermek için bir mektup yazmışım,ama vermemişim.Tam 5 sayfa bir mektup.Katlayıp kitabın arasına koymuşum.Onca ev taşıdık,bugün annem temizlik yaparken mektubunu buldum diye seslendi.Anlamadım ne mektubu dedim.Bilmem gel bak dedi,Allahım okuyorum yarıya geldim aşk acısı çekiyorum belli ama anlamadım ne zaman yazmışım neden yazmışım kime yazmışım :))))) sonra ilerledikçe aa baktım isminide geçirmişim.Yıllaaarrr sonra.Sanırım 16 yaşlarında yazdığım bir mektuptu.Şu an 23 yaşındayım. 2buçuk 3yıldır başka biri var hayatımda.O mektubu bulmak,yeniden o 5 sayfayı okumak ne yaşadığımı olayları yeniden hatırlamak beni çok ''mutlu'' etti.Çok hoşuma gitti ne kadar güzel bi anı bu böyle diye.Mektupta olduğundan söz ettiğim çoğu olayıda hatırlayamadım üstelik :))) 3 yıl oldu hayatımdan gideli,şimdi hangi şehirde yaşadığını bilmek dışında hakkında başka hiç birşey bilmiyorum.Acıdan üzüntüden uyuşarak o koltuğa kendimi dar atan ben,bugün o mektubu okurken annemle bir yandan gülüştük.Vaaay bee diye :) Ne kadar ''sevmişim'' dedim çünkü ne kadar sevdiğimi geçmişten bilsemde,o duyguların hiç birini hissedemiyorum.O zamanlar küçük olduğumu düşünerek farklı olucağına inanma,ben 20 yaşındaydım o benden gittiği zaman. 12 Ocak 2012 de ayrılık mesajı attı.Ben o zamanda canımın nasıl yandığını,nefes almak için camı nasıl zor açıp kafamı dışarı çıkarttığımı,gecelerce nasıl ağlayıp 24 saat sigara içtiğimi de unutmadım.O zaman başladım sigaraya,şimdi sana yemin ederim ki ondan bana geriye tek kalan sigara içme alışkanlığı.AKKKKLIMA BİLE GELMİYOR.Allah yukarıda.O yüzden hiiiiçççç canını sıkma.İyiki zaman geçiyor,çok iyi bi ilaç :))) Yaşandı test edildi onaylandı :) Sevgilerr.


Uzun zamandir gülümsememistim :)) tskr ederim gercekten.. Geciyo demek..
 
Her ayrilik bir tas yasatir. Bu yas donemi de gececek. Bu hissttiklerin bitecek. Sadece sevildigini hisstnedigin icin kacan kovalanir misali adama daha cok baglanmissin o kactikca. Bunun da etkisi var. Oysa adam senin pesinden kossaydi sen kacacaktin. Adamin sevgusini hissetmemenin agirligi bu. Merak etme bir gun seni cok sevecek biri jarsina cikacak. Bu acina da gulerek bir ani gibi hatirlamakla kalacaksin o zaman.
 
Boyle tam olarak sevildigini hissedemeyince insanda asktan ote saplanti takinti elde etme hirsi sevilme hirsi haline geliyor
Zamanla geçer.onun dunyadaki en mukemmel insan olmadigi gercegini bir inandirin once kendinize mumkunse..
 
Geçiyor söke söke geçiyor hem de.. Benim de bu gece 00:30 da 1 ay olacak. Ayrılığın safagi.. :KK70: ilk 1 hafta perisandim, hastanelik bile oldum.. Aşırı zayifladim.Başka biri için terkedildim . Aldatildim.. Üstelik haberini aliyorum. Kızı da getirdi. Birbirimizle karşılaşma ihtimalimiz çok yüksek. Mesela bugun eve gelirken gördüm onu.Hemen arkasını döndü görünce. İçim acıdı. Ama bakmadım hiç.Biz onla artık düşman bile degiliz.. Bol dua et.Gerçekten çok iyi geliyor.İlk günkü gibi değilim çok şükür.. Zaman geçtikçe alisiyorsun.. Su an kabullenmek zor geliyor. Kabulleneceksin.Herşey de vardır bir hayır.. Bu da bizim sinavimiz. Allah aileyle ,can sagliyla sinamasin.. Allaha birak gerisine karışma.. Allah yanlarına bırakmaz insallah.. Sevgiyle kal..
 
bende terkedıldım ustelık sucum olmadıgı halde tek kelime bıle etmeden.. tam 1 hafta oldu uzuluyorum ama zamanla atlatacagıma ınanıyorum cunku bende allaha sıgındım ve ona sıkayet ettım onu.. zaten allah ısteseydı suan onla olurdum degılmı demekki nasıpımde yokmus.. bol esma oku cnm .. gercekten rahatlatıor.
 
Baktım tüm aşk acısı çekenler buraya gelmiş bende geleyim dedim :) Bende 10 gün önce terk edildim. Başta sanırım olayı kabullenemediğim için ya da geri döner diye düşündüğüm için böyle üzgün değildim. Sanırım yeni yeni dank ediyor bana. Başka sorunlarımda vardı ailevi. Hepsi bir araya gelince kayış koptu bende. Şu 3 gündür ağladığım kadar daha önce ağlamış mıydım bilmiyorum. Üstelik 5 aylık bir şeydi. Ben ne ara kapıldım böyle, ne ara bağlandım farkında bile değilim. Oturup güzel zamanları hatırlayıp ağlama krizlerine giriyorum. Sonra kendi kendime diyorum seni üzdüğü zamanları hatırla, seni nasıl açıklama bile yapmadan terk ettiğini hatırla bu ilişkinin bittiğine sevinmen gereken yerde oturmuş ağlıyorsun diye. Sonra sakinleşiyorum bir bakıyorum aradan bir kaç saat geçtikten sonra yine durup dururken gözleri dolan ağlamamak için kendini zor tutan bir ben oluvermişim. Bence üzüntünü doya doya yaşa. Ağlayabildiğin kadar ağla içinden bir şeyler zamanla azalmaya başlayacak illa ki. Zaman her şeyin ilacı demişler. Bir bakmışsın bizde bizi çok sevip, değer veren birini bulmuşuz da gelip burada konu açıp düğün yeri falan araştırmaya başlamışız :)
 
X