- 16 Ekim 2017
- 43
- 31
Merhaba arkadaşlar, ne yapsam bilemedim kedi sevicilerden çözüm bekliyorum :)
7 katlı bir apartmanın 6.ncı katında oturuyorum bir katta 4 daire var. 2 yıllık evliyim, evlendiğimden beri burada oturuyorum
Karşı komşum evinde kedi besleyen bir kadın, gerçi genç kızları var onlar besliyor ama ben de kedi delisi biri olduğum için bu durum benim gerçekten çok hoşuma gitti, hatta eşime, tanışırsak onlarla, ben kediyi ara sıra eve alırım şimdiden söyleyeyim diye anlaşma bile yapmıştım. Amma velakin olaylar hiç de istediğim gibi gitmedi. Kadınla bir türlü anlaşamadım, psikolojik sorunları olduğunu fark etmem yaklaşık iki yılımı aldı.
Ben zaten çalışan biri olduğum için sabah gidip akşam geliyorum. Sabaları eşini uğurlarken görüyordum, e haliyle selam verip günaydın diyorsunuz kocası günaydın derdi ama kadın asla cevap vermezdi, haliyle bende bir yerden sonra selamı kestim. Hatta çeyizimi ilk götürdüğümüz de kedi evden kaçıp bizim kapıya doğru koşmuştu tam eğilip kucağıma alacaktım ki kediyi eve sokmuştu. Kayınvalidem uyarmıştı aslında normal biri değil diye, yinede ön yargılı olmamak için yakınlık kurmaya çalıştım ama olmadı.
İki yıl boyunca tek diyaloğumuz ; benim günaydın deyip onun selam vermeyip kapıyı yüzüme çarpmasından öteye geçti maalesef çünkü karakolluk olduk bambaşka bir mevzudan ve haklıydık ki haklıda çıktık.
Neyse hayvan severlik mevzusuna gelirsek, Şimdi bu kadın evinde kedi besliyor dedim ya eyvallah gönülden tebrik ediyorum ama sitemizin bahçesinde birkaç tane kedi daha var ki sitemizin bahçesi gerçekten çok büyük ve güzeldir. Bu kadın dışarıdaki kedileri de besliyor ama nerede biliyor musunuz 6. Kattaki dairesinin kapısın da . Bunu da gönülden tebrik ediyorum ama o kedi karşı kapıda yemek yedikten sonra gelip benim kapımın önüne pisliyor
yediği yere pislemez kediler temiz hayvanlardır bilen bilir. Sonra dışarıdaki terliklerimiz de bir güzel tırmalıyor bu da yemekten sonra keyif olsa gerek Sürekli gelip o kattaki herkesin çöpünü karıştırıyor, torbalar yırtık çöpler her yerde.
Ben çantamda mümkün olduğunca kedi köpek mamaları taşırım, evime giren hiçbir canlıya mümkün olduğunca zarar vermeden dışarı çıkarmaya çalışırım, bekarlıkta iki yıl kedi besledim evimde sonra yine bekarken bir sürü yavru kedi, köpek beslerdik müstakil evimizin bahçesinde, hala çok istiyorum evimde kedim olsun ama eşim istemiyor ve bütün gün işteyim.
Neyse Bir ara konuşmaya çalıştım; Bak besliyorsun iyi güzel dedim ama burası apartman ya evinde besle ya da bahçede – hatta bahçede beraber klübe yapalım demek isterdim,diyemedim - Sürekli buraya pisliyorlar kötü koku oluyor dedim,panikledi önce, Ben kedi falan beslemiyorum diye inkar etti , bir kaç saniye sonra o hamile kedi hamile!! Sende hiç vicdan yok mu ben vicdan iman sahibiyim dedi beslerim tabi dedi, iyi de dedim ben sana besleme demiyorum ki usulü var yeri var ona göre yap diyorum dedim, senle uğraşamam ben dedi kapıyı suratıma kapattı kadın Korktu benden çünkü yukarıda da bahsettiğim karakol mevzusunda ki haklı çıkmıştık bizden bayağı papara yemişlerdi . Yönetime şikayet edebilirim, ama cidden vicdanım el vermiyor. Bazen kedinin sesini duyuyorum gelip kapısında miyavlıyor oda mamasını suyunu veriyor tatlı tatlı yiyor bende delikten izliyorum kıskanıyorum galiba :)
Kediyi, bahçe de mamaya alıştırsam diyorum , akşam 7 buçuk gibi eve geliyorum yemek falan derken vaktim kalmıyor ki o kapısında beslemeye devam ettikçe bahçeye alışması imkansız gibi.Çöpleri kovayla kapıya koyayım dedim artık, bu seferde kovayı deviriyor.
Çok uzun oldu özür dilerim ama açıklayıcı olsun istedim.
Çözüm bulamıyorum.
7 katlı bir apartmanın 6.ncı katında oturuyorum bir katta 4 daire var. 2 yıllık evliyim, evlendiğimden beri burada oturuyorum
Karşı komşum evinde kedi besleyen bir kadın, gerçi genç kızları var onlar besliyor ama ben de kedi delisi biri olduğum için bu durum benim gerçekten çok hoşuma gitti, hatta eşime, tanışırsak onlarla, ben kediyi ara sıra eve alırım şimdiden söyleyeyim diye anlaşma bile yapmıştım. Amma velakin olaylar hiç de istediğim gibi gitmedi. Kadınla bir türlü anlaşamadım, psikolojik sorunları olduğunu fark etmem yaklaşık iki yılımı aldı.
Ben zaten çalışan biri olduğum için sabah gidip akşam geliyorum. Sabaları eşini uğurlarken görüyordum, e haliyle selam verip günaydın diyorsunuz kocası günaydın derdi ama kadın asla cevap vermezdi, haliyle bende bir yerden sonra selamı kestim. Hatta çeyizimi ilk götürdüğümüz de kedi evden kaçıp bizim kapıya doğru koşmuştu tam eğilip kucağıma alacaktım ki kediyi eve sokmuştu. Kayınvalidem uyarmıştı aslında normal biri değil diye, yinede ön yargılı olmamak için yakınlık kurmaya çalıştım ama olmadı.
İki yıl boyunca tek diyaloğumuz ; benim günaydın deyip onun selam vermeyip kapıyı yüzüme çarpmasından öteye geçti maalesef çünkü karakolluk olduk bambaşka bir mevzudan ve haklıydık ki haklıda çıktık.
Neyse hayvan severlik mevzusuna gelirsek, Şimdi bu kadın evinde kedi besliyor dedim ya eyvallah gönülden tebrik ediyorum ama sitemizin bahçesinde birkaç tane kedi daha var ki sitemizin bahçesi gerçekten çok büyük ve güzeldir. Bu kadın dışarıdaki kedileri de besliyor ama nerede biliyor musunuz 6. Kattaki dairesinin kapısın da . Bunu da gönülden tebrik ediyorum ama o kedi karşı kapıda yemek yedikten sonra gelip benim kapımın önüne pisliyor
yediği yere pislemez kediler temiz hayvanlardır bilen bilir. Sonra dışarıdaki terliklerimiz de bir güzel tırmalıyor bu da yemekten sonra keyif olsa gerek Sürekli gelip o kattaki herkesin çöpünü karıştırıyor, torbalar yırtık çöpler her yerde.Ben çantamda mümkün olduğunca kedi köpek mamaları taşırım, evime giren hiçbir canlıya mümkün olduğunca zarar vermeden dışarı çıkarmaya çalışırım, bekarlıkta iki yıl kedi besledim evimde sonra yine bekarken bir sürü yavru kedi, köpek beslerdik müstakil evimizin bahçesinde, hala çok istiyorum evimde kedim olsun ama eşim istemiyor ve bütün gün işteyim.
Neyse Bir ara konuşmaya çalıştım; Bak besliyorsun iyi güzel dedim ama burası apartman ya evinde besle ya da bahçede – hatta bahçede beraber klübe yapalım demek isterdim,diyemedim - Sürekli buraya pisliyorlar kötü koku oluyor dedim,panikledi önce, Ben kedi falan beslemiyorum diye inkar etti , bir kaç saniye sonra o hamile kedi hamile!! Sende hiç vicdan yok mu ben vicdan iman sahibiyim dedi beslerim tabi dedi, iyi de dedim ben sana besleme demiyorum ki usulü var yeri var ona göre yap diyorum dedim, senle uğraşamam ben dedi kapıyı suratıma kapattı kadın
Korktu benden çünkü yukarıda da bahsettiğim karakol mevzusunda ki haklı çıkmıştık bizden bayağı papara yemişlerdi . Yönetime şikayet edebilirim, ama cidden vicdanım el vermiyor. Bazen kedinin sesini duyuyorum gelip kapısında miyavlıyor oda mamasını suyunu veriyor tatlı tatlı yiyor bende delikten izliyorum kıskanıyorum galiba :)Kediyi, bahçe de mamaya alıştırsam diyorum , akşam 7 buçuk gibi eve geliyorum yemek falan derken vaktim kalmıyor ki o kapısında beslemeye devam ettikçe bahçeye alışması imkansız gibi.Çöpleri kovayla kapıya koyayım dedim artık, bu seferde kovayı deviriyor.
Çok uzun oldu özür dilerim ama açıklayıcı olsun istedim.
Çözüm bulamıyorum.
