YIRTIK ÇORAPLA FOTOĞRAF

captain price .!.:

ilkokuldayken bi arkadaşımın evine gitmiştim. arkadaşlarımın ablasi ile benim ablam da yaşıttı. neden bilmiyorum ablamı da davet etmişlerdi ya da ablam beni almaya gelmişti de onu içeri mi çağırmışlardı ne... neyse. ablam gelmedi içeri. sonradan öğrendim ki çorabı yırtıkmış, o yüzden girmemiş.

fakirdik eskiden. yani çorap alamayacak kadar değil ama yırtık çorabı söylemeyecek kadar sanırım içten fakirdik.

aklıma bu geldi başlığı görünce.

Genişletmek için tıkla...

Yırtık çorapları hepimiz giydik yaa, aman ne olacak ayakkabıdan kim görecek derdik atmazdık eskiden. Şimdi müsrifiz daha çok, bir kışa 3 mont var dolaplarımızda.

Samsonn .!.:

Yırtık çorapları hepimiz giydik yaa, aman ne olacak ayakkabıdan kim görecek derdik atmazdık eskiden. Şimdi müsrifiz daha çok, bir kışa 3 mont var dolaplarımızda.

Genişletmek için tıkla...

evet ya. ama ablamın eski bir montunu giyerdim çirkin mi çirkin. üstelik lisede. o zaman zengin fakir ayrımı bu kadar net değildi ama işte kötü bir durum. şimdi inanır mısınız 2 montu birine verdim 3 montum var evde ve sadece kışlık olanlar bunlar.
botum vs yoktu ayakkabının içine poşet giyerdim çorap ıslanmasın diye, okula gidince poşeti çıkarırdım ama ayaklarım buz gibi. şimdi ayakkabılığa sığmıyorum.

ay çok üzücü ya şimdi düşününce yani evlenirken iki üç bavul dolusu eşya ayırdım kullanmadıklarımdan. eskiden nerdeee. dayım çocuklarının eski kıyafetlerini getirecek de yeni bişeyimiz olacak. peeeh.
hani yine zengin miyiz değiliz ama bişeyde içimiz kalmıyor, gidiyor alıyoruz. o zaman alamıyorduk, isteyemiyorduk.
hey gidi günler hey.

neyse konuyu sabote etmeyeyim. :)

AAA BÖYLE BİR REZİLLİK NASIL OLABİLİRR

captain price .!.:

evet ya. ama ablamın eski bir montunu giyerdim çirkin mi çirkin. üstelik lisede. o zaman zengin fakir ayrımı bu kadar net değildi ama işte kötü bir durum. şimdi inanır mısınız 2 montu birine verdim 3 montum var evde ve sadece kışlık olanlar bunlar.
botum vs yoktu ayakkabının içine poşet giyerdim çorap ıslanmasın diye, okula gidince poşeti çıkarırdım ama ayaklarım buz gibi. şimdi ayakkabılığa sığmıyorum.

ay çok üzücü ya şimdi düşününce yani evlenirken iki üç bavul dolusu eşya ayırdım kullanmadıklarımdan. eskiden nerdeee. dayım çocuklarının eski kıyafetlerini getirecek de yeni bişeyimiz olacak. peeeh.
hani yine zengin miyiz değiliz ama bişeyde içimiz kalmıyor, gidiyor alıyoruz. o zaman alamıyorduk, isteyemiyorduk.
hey gidi günler hey.

neyse konuyu sabote etmeyeyim. :)

Genişletmek için tıkla...

Çok şükür, bugünüze, bugünümüze :) Halden anlamak, unutmamak ve mümkünse israf etmemek lazım işte. Geçip gideceğiz buralardan, yanımızda götürebildiğimiz tek şey hayır duaları olacak.