Daha önce açtığım konularda değinmiştim bu durumu aşmaya çalışıyorum ama olmadık yerde tak diye karşıma çıkıyor.Önce neden böyle olduğumu kısaca özetleyeyim;
Ailemde söz hakkı olmayan, konuştuğunda sende konuşuyomusun ya diye ezilen ailenin en küçük bireyiyim! Malesef bütün büyükleri tarafından ezilen..Sosyal bi yaşantımızda yok misafirler geldiğinde bana konuşma hakkı hiçbizaman gelmezdi..son yıllarda ne bi gezmeye gideriz nede sosyal bir çevremiz var.Dolayısıyla insan ilişkileri konusunda çok geriyim..Bi insan nasıl sorulur edilir..Nasıl özgüvenle sohbet edilir..konu konuyu açar..Nasıl yabancı biriyle tanışılır? bi gruba girilir..o kadar yabancıyımki bunlara..Nasıl aşacağımıda bilmiyorum.
Mesela babamın abimin yanında yabancı biriyle rahat konuşamıyorum çocukluktan gelen baskı halen devam ediyor..Sırf bu yüzden telefon görüşmesi yapacaksam gereksiz bi heyecan yaşıyorum..İş görüşmesine gideceksem erteliyorum..
Şuan asıl mevzuysa şu;Erkek arkadaşımın babannesi vefat etti üstelik ailemle tanışamaya gelecekleri dönemde..
ben daha önce annesiyle tanışmıştım (zorda olsa) dolayısıyla arayıp başsağlığı dilemem gerekiyor.
Daha önce herhangi bi telefon görüşmemiz olmadı.Ve ben nasıl konuşurum ne söylemeliyim?Merhaba nasılsınız başınız sağolsun faslından sonra telefonu kapatma evresine nasıl geçiş yaparım..bunları düşünüyorum..
Bana bu konuda kısa bir diyalog yada konuşmayı nasıl bitirmeye bağlayacağıma dair fikir verirmisiniz?
ben: merhaba ben matem nasılsınız ayşe teyze?
annesi: iyiyim kızım sen nasılsın
ben: bende iyiyim teşekkür ederim.Başınız sağolsun ...
annesi:sağol kızım Allah razı olsun.
burdan sonrası yok.
Yardımınızı bekliyorum..En önemliside bu sorunu temelden çözebilmem için ben ne yapmalıyım?
(Aradım arkadaşlar ve başta iyiydim ama sonra sesim titredi malesef..Kadın ilk açtığında ben matem tanıdınızmı? dedim hatta..aralarda gereksiz saçma sözler kullanmış olabilirim.Kadın teşekkür ederim aradığın için diyor durup düşünüp sonra rica ederim ne demek diyorum..Allahım ben neden böyleyim
((