Yıllardır kurtulamadığım majör depresyon

Lostmeew .!.:

Merhaba hanımlar neredeyse 1 yılı aşkın süredir majör depresyon tedavisi görüyorum son dört aydır ilaçların yeterli gelmediğini konuşma terapisine ihtiyacım olduğunu fark ettim fakat psikolog seans ücretleri çok pahalı en az 200 diyorlar ben de öğrenciyim psikologa gidenler vardır mutlaka aranızda bu ücret size de çok gelmiyor mu yani hem diyorlar ki herkes psikologa gitmeli hem de böyle bir fiyat biçmişler. Evden dışarı adımımı atamıyorum herkesi kendimden uzaklaştırıyorum güç bela dışarı çıkıyorum ama eski halimden eser yok gülmek konuşmak bile zorla sanki bambaşka biri oldum eskiden her dediğime gülerdi insanlar mizahi yönüm çok kuvvetliydi çok deli dolusun derlerdi şimdi eski arkadaşlarımla oturunca çok değişmişsin diyorlar geçen bir arkadaşım durduk yere günden güne çöküyorsun farkında mısın dedi belli etmemeye çalışırken bile o kadar çok belli ediyorum ki insanların beni böyle görmesini istemiyorum sanırım ihtiyacım olan tek şey şefkat birinin omzunda konuşarak uyuyakalmak ya da birine sımsıkı sarılmak ama bunu istediğim hiç kimse yok kimseye duygusal yakınlık hissedemiyorum olduğum hiçbir yere ait değilmişim gibi geliyor hep kas ağrılarım var sabah dayak yemiş gibi uyanıyorum kendimde değilim hiç okulu da bıraktım çünkü derslere gidemiyorum zor bela gitsem bile işkence gibi geliyor yeniden sınava hazırlanıyorum başka bir şehirde yeni bir başlangıç yapabilmek için her an boşlukta gibiyim sanki bir geleceğim yok hayat bitmiş benim için her şey son bulmuş asla kurtulamazmışım gibi geliyor eskiden çok sevdiğim biri vardı o geldi aklıma acaba onunla hala konuşuyor olsaydık ona karşı da bu kadar hissiz olur muydum diye düşündüm sanki kendime acıyor gibiyim bazen durduk yere ağlamaya başlıyorum ama onu da tam yapamıyorum o kadar çok özledim ki içinde yorgunluk acı olmadan bir şeyler hissedebilmeyi derin bir nefes almayı gülerken içimde bir şey sızlıyor nedenini bulamıyorum ne yapmalıyım nasıl geçer bu neden böyle olmuş olabilir bir fikri olan var mı?

Genişletmek için tıkla...

Nilsibel .!.:

David burns
Iyi hissetmek
Bu kitabi al. Umarim iyi olursun. Devlet hastanesinde mi psikologa gitsen?
Fiyatlar konusunda kesinlikle katiliyorum. Ben de psikoterapiye gidiyorum. Yeni basladim.

Genişletmek için tıkla...

Lostmeew .!.:

Merhaba hanımlar neredeyse 1 yılı aşkın süredir majör depresyon tedavisi görüyorum son dört aydır ilaçların yeterli gelmediğini konuşma terapisine ihtiyacım olduğunu fark ettim fakat psikolog seans ücretleri çok pahalı en az 200 diyorlar ben de öğrenciyim psikologa gidenler vardır mutlaka aranızda bu ücret size de çok gelmiyor mu yani hem diyorlar ki herkes psikologa gitmeli hem de böyle bir fiyat biçmişler. Evden dışarı adımımı atamıyorum herkesi kendimden uzaklaştırıyorum güç bela dışarı çıkıyorum ama eski halimden eser yok gülmek konuşmak bile zorla sanki bambaşka biri oldum eskiden her dediğime gülerdi insanlar mizahi yönüm çok kuvvetliydi çok deli dolusun derlerdi şimdi eski arkadaşlarımla oturunca çok değişmişsin diyorlar geçen bir arkadaşım durduk yere günden güne çöküyorsun farkında mısın dedi belli etmemeye çalışırken bile o kadar çok belli ediyorum ki insanların beni böyle görmesini istemiyorum sanırım ihtiyacım olan tek şey şefkat birinin omzunda konuşarak uyuyakalmak ya da birine sımsıkı sarılmak ama bunu istediğim hiç kimse yok kimseye duygusal yakınlık hissedemiyorum olduğum hiçbir yere ait değilmişim gibi geliyor hep kas ağrılarım var sabah dayak yemiş gibi uyanıyorum kendimde değilim hiç okulu da bıraktım çünkü derslere gidemiyorum zor bela gitsem bile işkence gibi geliyor yeniden sınava hazırlanıyorum başka bir şehirde yeni bir başlangıç yapabilmek için her an boşlukta gibiyim sanki bir geleceğim yok hayat bitmiş benim için her şey son bulmuş asla kurtulamazmışım gibi geliyor eskiden çok sevdiğim biri vardı o geldi aklıma acaba onunla hala konuşuyor olsaydık ona karşı da bu kadar hissiz olur muydum diye düşündüm sanki kendime acıyor gibiyim bazen durduk yere ağlamaya başlıyorum ama onu da tam yapamıyorum o kadar çok özledim ki içinde yorgunluk acı olmadan bir şeyler hissedebilmeyi derin bir nefes almayı gülerken içimde bir şey sızlıyor nedenini bulamıyorum ne yapmalıyım nasıl geçer bu neden böyle olmuş olabilir bir fikri olan var mı?

Genişletmek için tıkla...

dollface .!.:

aklıma gelmişken

büyük bir düz beyaz sayfalı defterim var. aklıma gelen herşeyi yazıyorum öfke sinir üzüntü vs.

sonra basit basit planlar yapıyorum günlük aynı deftere kutucuklar koyuyorum yapınca işaretliyorum.

kendim ne istiyorum bu hayattan nası biri olmak istiyorum oraya yazdım. sonra bu hedeflerim için neler yapabilirim onları yazdım. hedeflere ulaşmak için yapmam gerekenler (kurs spor net araştırması kitap okuma vs) onları da yazdım.

en son küçük planlara böldüm günlük 1 temizlik işi, x saat ders, y saat spor.

düşünüp zevk aldığım şeyleri yapma ödüllerim oluyor kendime zevksiz şeyleri bitirdikçe. eski arkadaşlarınıza ulaşıp onlarla çıkın.

ve insanların dediklerini takmayın. onlar konuşurlar. siz kendi ne hissettiğinize bakın. kilo almışsınızdır ne bileyim ama sporsuzluktandır bu bu kadar basit. gözüne krem sürmüyorsundur göz altların koyulaşmıştır vs bunlar öf çok kötüsün demek değil iradesizlikten kaynaklı şeyler.

en baba ilacı bile alsanız kendinizi zorlamalısınız

bir de fake it till you make it derler. kendiniz depresyonda olmasanız şu an ne yapardınız diye düşünüp onu yapın. canınızın istediğini değil. istemese de yapın.

ben dışarı çıkmaya üşeniyordum resmen bi sinemaya giriyorum filmin ortasında hissettiğim duygunun tarifi yok. iyi ki diyorum gelmişim. o hazzı tarif edemem.

kendinizi zorlayın. o zaman depresyon kırılacak.

Genişletmek için tıkla...

gelecekzaman66 .!.:

Yaş kaç ?

Genişletmek için tıkla...

dollface .!.:

aklıma gelmişken

büyük bir düz beyaz sayfalı defterim var. aklıma gelen herşeyi yazıyorum öfke sinir üzüntü vs.

sonra basit basit planlar yapıyorum günlük aynı deftere kutucuklar koyuyorum yapınca işaretliyorum.

kendim ne istiyorum bu hayattan nası biri olmak istiyorum oraya yazdım. sonra bu hedeflerim için neler yapabilirim onları yazdım. hedeflere ulaşmak için yapmam gerekenler (kurs spor net araştırması kitap okuma vs) onları da yazdım.

en son küçük planlara böldüm günlük 1 temizlik işi, x saat ders, y saat spor.

düşünüp zevk aldığım şeyleri yapma ödüllerim oluyor kendime zevksiz şeyleri bitirdikçe. eski arkadaşlarınıza ulaşıp onlarla çıkın.

ve insanların dediklerini takmayın. onlar konuşurlar. siz kendi ne hissettiğinize bakın. kilo almışsınızdır ne bileyim ama sporsuzluktandır bu bu kadar basit. gözüne krem sürmüyorsundur göz altların koyulaşmıştır vs bunlar öf çok kötüsün demek değil iradesizlikten kaynaklı şeyler.

en baba ilacı bile alsanız kendinizi zorlamalısınız

bir de fake it till you make it derler. kendiniz depresyonda olmasanız şu an ne yapardınız diye düşünüp onu yapın. canınızın istediğini değil. istemese de yapın.

ben dışarı çıkmaya üşeniyordum resmen bi sinemaya giriyorum filmin ortasında hissettiğim duygunun tarifi yok. iyi ki diyorum gelmişim. o hazzı tarif edemem.

kendinizi zorlayın. o zaman depresyon kırılacak.

Genişletmek için tıkla...

Jey N .!.:

Durumunuz için terapiden daha çok işe yarayacak birşey var yoga! Bende depresyonla yıllarca mucadele ettim ediyorum sizde ki durumun biraz daha ağırı geçti mi? Geçmez gibi geliyor ama bazen daha iyi hissediyorum. Kamp ya da köy hayatı hangisi daha ulaşabilirse su an icin onu deneyin. Sık sık kendinizi bir rdv ya şartlamış gibi bir plana şartlayıp çıkın. Mesela neyi asla kaçırmazsınız? Doktor randevusu? Onun gibi duvara bi planing yapın ve bir hafta sonra bugun için kendinize bir randevu verin. Ona da şimdiden hazırlanın. Ve o gün mutlaka o randevuya gidin.
Yoga fiziksel ve ruhsal terapi gercekten muthis ise yarıyor. Belki daha ucuz bile:) ilk adımları atın sonrasını kendiniz bulacaksınız.

Genişletmek için tıkla...

Lostmeew .!.:

Tavsiyeleriniz çok güzel ama bende bir çaresizlik hissi var ne yaparsam yapayım sonu bir yere varmayacakmış yaptığım her şey boşaymış gibi hissediyorum

Genişletmek için tıkla...