yıldızların yalancısıyım

Yildizlarin Yalancisiyim...
Diyorlar ki, gokyuzundeki yildizlara baktiginizda gecmise bakiyorsunuz. O yildizlar
coktan sonmus, yok olmuslar. Milyonlarca isik yili uzakta olduklari icin, ayni zaman
diliminde olmadigimiz icin, bizim gokyuzumuze yansiyan goruntu aslinda 'gecmis'mis.
Yani gecemizi susleyen parlak yidizlar aslinda yoklarmis.

Tipki cocuklugumuzu, gencligimzi aydinlatan duslerimiz gibi, o yildizlar da aslinda
yoklar. Sadece bir isik huzmesi zamanin kapi araligindan sizmis gozlerimizin
sinirlarina. Gormek inanmaktir ya, inanmisiz biz de onlarin gercekligine. Yani
hayatlarimizin buyuk cogunlugu aslinda olmus, bitmis, yazilmis ama bilincimize
ulasamamis henuz. Biz kara kapli defterde yazilmis, noktasi konulmus kisisel
menkibemize bilmeden yururken, gozlerimiz yildizlarda olabileceklerin dusunu
kurmusuz naifce.

Tipki o yildizlar gibi aslinda coktan olmus birinin bana gokyuzunden, gecmisten
gulumseyen gozlerine aldanmisim. Aldanmisim da olur zannetmisim, yaparim
zannetmisim, kotaririm zannetmisim, o gozler icimde yasayan birine ait zannetmisim.
Aslinda olmayan bir goruntuyle kabarmis gonlum, sahlanmisim, kukremisim hayata.
Hayat olgun ve ironik bir gulumsemeyle seyretmis beni, ben akintiya ters kurek
cekerken. Kimse ama kimse gorememis benim goremedigimi. Kimse gozlerimin icine bakip
saplamamis gercegi yuregimin tam da ortasina.

Yanilmisim, yani mutlulugu zor, bircok formulun bileskesi zannetmisim. Yanilmisim
yildizlarin beynimi harmanlayan sarhoslugunda, duslerim bilmisim her parlayan o...