ilişkimdeki sıkıntıları birkaç ay önce yazmıştım. Durum ayrılmaya gidiyor demiştim... (ayda bir birliktelik, ama hergün düzenli porno izliyor, iletişime açık değil vs.) velhasılı ayrılığın kaçınılmaz olduğunu bikaç kere ima ettim ve bir kere de doğrudan dile getirdim... Her konuşmamızda çok sinirleniyor, hala bir sorun olmadığını iddia ediyor, ben seni ilk günkü gibi seviyorum filan diyor... ben de son kozumu oynadım, madem öyle artık bir çift terapisi alalım ve pornoyu bırak diye. Hiç bişey için söz veremem, deneyeceğiz ama çok kırıldım ve doldum diye de söyledim. Ve ilk kez kabul etti, geçen gün online bir terapistle görüştük, adam erkek arkadaşımı kırmamaya çalışarak haksızlıklarını tek tek belirtti ve bize de ödev verdi, cinsel birleşmeye odaklanmadan sadece ön sevişme yapacaksınız diye. Pornonun ilişkilerdeki cinsellği sadece organa girip çıkmaya indirgediğini, bu yüzden tat, dokunma, koku, uzunca öpüşme gibi duygu içeren kısmının köreldiğini de söyledi... daha birçok şey de söyledi herneyse. Manitayla görüşmeyi sonlandırır sonlandırmaz yine kavga ettik ve iki gündür ödevimizi yapmayı bırakın birbirimizin yüzüne bakmıyoruz, ben bi odada, o diğerinde sürekli iç çekiyoruz. (Ha bir de önceki gün bana pornolarını sildirmişti, bugün ise pc ye şifre koymuş, tey allam)
sanırım bir seans daha yaparız(ayrı ayrı görüşecekmiş bu sefer) ama ben artık çok yoruldum. Böyle şeyler yaşayıp, yetti artık diyebilen ve net bi şekilde ayrılabilen var mı? O cesareti bulamıyorum bir yanım ‘ne çok sevmiştin belki herşey kötü bir türk filmi- tesadüfler geçididir, belki düzelir’ derken bir yanım ‘kaç kurtul’ diyor. Çalışamıyorum, uyku düzenim berbat, günün herhangi bir anında gözlerim doluyor ya da sinirleniyorum. En kötü karar bile kararsızlıktan iyidir derler doğru sanırım, bu ne yapacağımı bilememe hali bende ben bırakmadı.
bana tecrübelerinizi aktarın, fikrinizi söyleyin lütfen.
