Sankı erkekler hep verdikleri sözde duruyor.Eşinle konuşamdan, söyleyemem anlamaz diye hemen peşin hükümlü davranıyorsunuz. Bir teklif edin bakalım? Eşiniz de kamu çalışanı mı? Onun da gitmesi kolaysa teklif edilebilir neden olmasın? Eşinizin memleketinde yaşıyorsunuz büyük ihtimalle. Onlarınki aile de bizimki değil mi? Bir kez kabul edince insan bir daha asla taşınamaz mı? Asıl bencillik bu. İnsanlar ülke değiştiriyor yıllar sonra. Bu kadar imkansız olmamalı. Siz eşinizle konuşun. Anamı babamı bırakamam derse ona göre değerlendirirsiniz.
Bakıcı ile destek versen ? Eşin ne iş yapıyor da bu kadar katı?Arkadaslar herkese sevgı ve saygılarımı sunuyorum. Ben ailemden çok uzak bir ilde evli ve kamuda çalışan bır bayanım.çocuğum yok. Buraya yerleşelı 10 yıl oldu. Burada daimi kalmak için gelmemiştım ılerde ıkna olur belkı düşüncesıyle bu yola gırmiş bulunduk.. Eşim ıyi bır ınsan. Erkek kardeşimle yaşayan anne ve babam 70 li yaşdalar. Sağlık problemlerı oluyor. Babamın da ciddi bır hastalığı var heran ne olur bılmıyorum ama hayatını kendısı ıdare edıyor şimdilik. Erkek kardeşim yetersız kalıyor. Onların artık bana ıhtıyaçları olduğunu düşünüyorum. Yaşlılık çok zor. Onları buraya çağırsam yerleştırsem hayatta gelip yaşamazlar tutunamazlar. Ben ise kafama gore çıkıp yanlarına gıdemıyorum. Eşim de benım memleketıme gelıp hayatta yaşamaz zaten başından da istememişti ama hala düşüncesi değişmedi maalesef. Ayrılsam onu yüzustu nasıl bırakacam onada dini ve vıcdani boyutta bakıyorum. ama artık aklım ailemde. Çok huzursuzum kafam rahat değil. Burada duramıyorum artık. evlılıkden kopuğum. Yarın bırgün herşey daha da geç olduğunda vıcdan azabı da çekmek ıstemıyorum. Artık onların yakınında olmak ıstıyorum ama eşime bu konuyu açmıyorum açamıyorum çunku benı anlamıcak anlamıyor. 3 aylık ucretsız izin hakkımı kullansam benım için geçici. Ya da herşeyi goze alıp tayınımı mı alayım bılemıyorum ona da cesaretım yok.ne yapacağımı bılemıyorum. Değerli fıkırlerınızı almak ıstıyorum tşkler
Yani ben de anlamıyorum. Ailesinden kopamamış deniyor, aynı şey erkek için de geçerli değil mi? Adam hiç ayrılmamış ailesinden, yanlarında oturuyor. Neden bu fedakarlık hep kadınlardan bekleniyor ki.Sankı erkekler hep verdikleri sözde duruyor.
Ya da onun basına gelse o sankı tayın ıstemıcek.
Ikısı de memursa nıye tayın olmasın?
Başta kabul ettı diye sankı ölüm fermanı imzalamış.
Herkes oradakı baksın diyor birine tüm sorumluluk verince konu sahibi evlatlıktan düşüyor mu?
Kesinlikle.Yani ben de anlamıyorum. Ailesinden kopamamış deniyor, aynı şey erkek için de geçerli değil mi? Adam hiç ayrılmamış ailesinden, yanlarında oturuyor. Neden bu fedakarlık hep kadınlardan bekleniyor ki.
Ailenize çok baglisiniz evliliğinizi bunun için yikmayin üstelik zaten bir kardeşiniz varmış yanlarinda bakıcı tutabilirsiniz kendiniz de daha sık gidersiniz yada son çare yanınıza almayı teklif edinAslında eşimle sorunum yok ilk yıllarda bu kadar değildım. ama uzaklık ve uzaklığa bağlı yolculuklarım, benım burada yalnızlığım, şehrın yabancılığı ve ınsanlarına alışamam vs ayrıca ailemın sağlığıyla ılgılı ıstedığım zamanda ulaşamıyor olmam ve elım bağlı olmam benı yordu psıkolojık olarak. Çok yoruldum. Evde ve dışarıda aşırı tahammulsuzleştım . Ailem aklımda olunca evlılığe de artık odaklanamıyorum.
tşk ederım Allah razı olsun vakıt ayırdığınz için.Ailenize çok baglisiniz evliliğinizi bunun için yikmayin üstelik zaten bir kardeşiniz varmış yanlarinda bakıcı tutabilirsiniz kendiniz de daha sık gidersiniz yada son çare yanınıza almayı teklif edin
Eşimde kamudaSankı erkekler hep verdikleri sözde duruyor.
Ya da onun basına gelse o sankı tayın ıstemıcek.
Ikısı de memursa nıye tayın olmasın?
Başta kabul ettı diye sankı ölüm fermanı imzalamış.
Herkes oradakı baksın diyor birine tüm sorumluluk verince konu sahibi evlatlıktan düşüyor mu?
Bır dönem de o gelsın kalsın sızın memleketteEşimde kamuda
tşk ederım Allah razı olsun vakıt ayırdığınz için. Ben evet butun düzenimi istemesem de onun için bırakıp geldım. Düzene şehre ayak uydurmaya çalıştım. Ama var olan kendi aile düzenini çevresını bırakmıyor. Aslında o da hıssetmış ve bılıyordu benım ıstemeden de olsa fedakarlık yaptığımı.Herkes kadına yüklenmiş ama hayır ben burada bencil olan tek kişi görüyorum kocası. Kendi ailesinin yanında kendi memleketinde. Karısının anne babası için üzülmesini filan umursamayan bir koca ! Kadın şehrini terk etmiş fedakarlık yapmış eş memleketinde yaşamış şimdi de o fedakarlık yapsın evlilik hep bana tek bana olmaz.
Ikı dunya bır araya gelır de o hayatta gelmezBır dönem de o gelsın kalsın sızın memlekette
Evlılıgınız bu olaylar harıcınde nasıl?Ikı dunya bır araya gelır de o hayatta gelmezben burda daha mutluyum demiştı. Aslın da o da bılıyor artık burada mutlu olmadığımı
Çok tşk ederım benı anladığınz için. Onceden bu kadar değildım ama artık yaşlandılar. Onlar benım anam babam. Eşim ıyı bir ınsan ama oyle fedakarlık yapcak gozu kara bırı değil.Yardımcı tutup günlük haber alsanız görüntülü filan konuşup en azından aklınız kalmaz onlarda , izin günleriniz de sık ziyaret ederseniz . Yaşlı insanlar aklınız kalması çok doğal uzakta olduğunuz için her an bir şey olacak korkunuz var
bu şekilde ev de iş de rahat edemezsiniz aklınız hep onlar da
Çok ıyı.Evlılıgınız bu olaylar harıcınde nasıl?
O zaman ücretsiz ızın alın çocuk da yokmuş bıt müddet aılenızın yanında kalın.Çok ıyı.
Öncelikle evlilikten neden kopuksunuz ? Eşinizle aranızda sorun mu var? Eşiniz ilişkinin başından beri ailenin olduğu şehirde bulunmak istememiş. Güvenilir birisi yok mu ailene yardım edecek? Aklın ailende kalıyor ama eşinden boşanırsan bu sefer vicdan azabı çekebilirsin diye düşünüyorum.Arkadaslar herkese sevgı ve saygılarımı sunuyorum. Ben ailemden çok uzak bir ilde evli ve kamuda çalışan bır bayanım.çocuğum yok. Buraya yerleşelı 10 yıl oldu. Burada daimi kalmak için gelmemiştım ılerde ıkna olur belkı düşüncesıyle bu yola gırmiş bulunduk.. Eşim ıyi bır ınsan. Erkek kardeşimle yaşayan anne ve babam 70 li yaşdalar. Sağlık problemlerı oluyor. Babamın da ciddi bır hastalığı var heran ne olur bılmıyorum ama hayatını kendısı ıdare edıyor şimdilik. Erkek kardeşim yetersız kalıyor. Onların artık bana ıhtıyaçları olduğunu düşünüyorum. Yaşlılık çok zor. Onları buraya çağırsam yerleştırsem hayatta gelip yaşamazlar tutunamazlar. Ben ise kafama gore çıkıp yanlarına gıdemıyorum. Eşim de benım memleketıme gelıp hayatta yaşamaz zaten başından da istememişti ama hala düşüncesi değişmedi maalesef. Ayrılsam onu yüzustu nasıl bırakacam onada dini ve vıcdani boyutta bakıyorum. ama artık aklım ailemde. Çok huzursuzum kafam rahat değil. Burada duramıyorum artık. evlılıkden kopuğum. Yarın bırgün herşey daha da geç olduğunda vıcdan azabı da çekmek ıstemıyorum. Artık onların yakınında olmak ıstıyorum ama eşime bu konuyu açmıyorum açamıyorum çunku benı anlamıcak anlamıyor. 3 aylık ucretsız izin hakkımı kullansam benım için geçici. Ya da herşeyi goze alıp tayınımı mı alayım bılemıyorum ona da cesaretım yok.ne yapacağımı bılemıyorum. Değerli fıkırlerınızı almak ıstıyorum tşkler
Çok ıyı.
Hangi yorumunuz doğru olan bence ona da bir karar verin derim. Böyle bir çok iyi evlilik tanımı yoktşk ederım Allah razı olsun vakıt ayırdığınz için. Zaten yazımda belırtmıştım. İçsel olarak evliliği yürütemıyorum. Ikı taraf da sakiniz, ama psıkolojık ben çok ama çok yoruldum dağıldım. Aşırı tahammulsuz oldum. sorumluluklarımı yerıne getıremıyorum.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?