Aşağıdaki videoyu izleyerek sitemizi ana ekranınıza web uygulaması olarak nasıl kuracağınızı öğrenebilirsiniz.
Not: Bu özellik bazı tarayıcılarda mevcut olmayabilir.
korkma 1 haftalıkken dr muayenede kaldırırken kafası gerı gerı gıttı . o kadarcıktan bısı olmaz senden daha dayanıklı oluyo bebkler bı rahat bırak kendını demıstı. ( nasıl dr a dogru uctuysam artık yanlıs tutuyo ya elınden alcam hay yarabbı )) ya kendın ugrasmazsan hıc bı zman ogrenemezın o senın bebısın zarar vermezsın korkma:) su an cok taze annesın ben zır zır agladım. ay ac kaldı ay agladı ay cişi koyulasmıs bakamıycam sandım ama annem gıdınce bırden bakabılır oldum yenı guncelleme geldı :)) rahat bırak sen de kendını zaten kaşık kadar bişi ınsanın elıne boynu da sırtı da sıgıyor:) once omzuna yasla kaldırınca ordan memeye gecır :)Merhaba, 15 gün önce sezeryanla doğum yaptım. Ailem farklı şehirde. Annem ve ablam yardıma geldiler, doğumdan önce 2 3 kalacaklarını söylüyorlardı ama 10 günden sonra suratlarını asmaya başladılar ve en sonunda 'işimiz gücümüz var senin çocuğuna mı bakıcaz' cümlesini duydum. Eşim de hep yurtdışında şehir dışında. Zaten hamileyken aramız bozuldu ve her şey mükemmel sanarken ayrılma aşamasına geldik.
Benim sorunum bebeğimi tutmada sıkıntı yaşıyorum. Korkuyorum bi yerine zarar vericem diye özellkle boynuna. O yüzden emzirirken hep başkası veriyor kucağıma. Tek başıma bakabilir miyim diye korkularım var tabi ama bir sürü insan çocuğunu desteksiz tek başına büyütüyor ben neden yapamıyım diyorum. En azından 1 - 2 aylık olana kadar yanımda olurlar sanıyordum ama şuan 15 günlük bebeğimle tek başıma kalmak üzereyim. Bakıcı fiyatları uçmuş durumda zaten. Ne yapmalıyım bilmiyorum. Bebek hemşireleri gelip eve birebir eğitim veriyormuş onu düşünüyorum. Bu konuda sadece ben mi sorun yaşadım bilmiyorum kendimi çok yalnız bırakılmış ve çaresiz hissediyorum.
teşekkür ederim herkese yorumları ve önerileri için. daha rahat davranmaya başladım. banyosu hariç her şeyini tek başıma yapıyorum. insan destek istiyor. tek başına olmak zor çünkü minicik bebekle. en azından eşim yanımda olabilseydi o bile çok büyük kolaylık getirecek bana. bebek bakmanın bu kadar zor olabileceğini tahmin etmezdim açıkçası. ben mi çok düşüyorum üzerine bilemiyorum tabi. beslemek için sürekli saat kuruyorum mesela. sarılık da geçirdiği için beslenme aralarını 2 3 saatten çok açmamaya çok önem veriyorum, uyanıp zorla uyandırıyorum bebeğimi. herkes böyle mi yapıyor ki?
benimki 23 günlük oldu. dün dr a gittik normale dönmüş sonunda kilo alımı. kendiliğinden uyanmasınj bekle, uyanmazsa gündüz 3, gece 4 saat bekle dedi ama ben dayanamayıp daha erken uyandırıyorum çocuğu. baya erken gibi geldi kendi uyanması için40ına kadar saat aralığına dikkat edin. Sonrasında kilo alımı normalde uyandırmanıza gerek yok diyor doktorlar
benimki 23 günlük oldu. dün dr a gittik normale dönmüş sonunda kilo alımı. kendiliğinden uyanmasınj bekle, uyanmazsa gündüz 3, gece 4 saat bekle dedi ama ben dayanamayıp daha erken uyandırıyorum çocuğu. baya erken gibi geldi kendi uyanması için
ayy ben de çok korkardım yenidoğan bebeği tutarken, bi yerine bi şey mi olur aman başını destekleyeyim aman şu aman bu diye.... Ta ki sağlık çalışanı olan bir yakınımın doğumuna gidene kadar. Doğumdan sonra ebe ve hemşire arkadaşları tebrik etmek için odaya geldiler, bebeği kucaklarında top çevirir gibi o elden o ele nerdeyse atıp tuttular. benim o sırada şok içinde baktığımı görünce, "hareketleri kontrollü yapmak önemli ama bebek sanıldığı kadar nazik değil. daracık delikten çıktı bu hepimizden dayanıklı " korkma o kadar demişlerdi. Sonra mantıklı geldi bana da, dikkat etmek tabiki önemli ama su köpüğü de değil nihayetinde çocuk bu.Merhaba, 15 gün önce sezeryanla doğum yaptım. Ailem farklı şehirde. Annem ve ablam yardıma geldiler, doğumdan önce 2 3 kalacaklarını söylüyorlardı ama 10 günden sonra suratlarını asmaya başladılar ve en sonunda 'işimiz gücümüz var senin çocuğuna mı bakıcaz' cümlesini duydum. Eşim de hep yurtdışında şehir dışında. Zaten hamileyken aramız bozuldu ve her şey mükemmel sanarken ayrılma aşamasına geldik.
Benim sorunum bebeğimi tutmada sıkıntı yaşıyorum. Korkuyorum bi yerine zarar vericem diye özellkle boynuna. O yüzden emzirirken hep başkası veriyor kucağıma. Tek başıma bakabilir miyim diye korkularım var tabi ama bir sürü insan çocuğunu desteksiz tek başına büyütüyor ben neden yapamıyım diyorum. En azından 1 - 2 aylık olana kadar yanımda olurlar sanıyordum ama şuan 15 günlük bebeğimle tek başıma kalmak üzereyim. Bakıcı fiyatları uçmuş durumda zaten. Ne yapmalıyım bilmiyorum. Bebek hemşireleri gelip eve birebir eğitim veriyormuş onu düşünüyorum. Bu konuda sadece ben mi sorun yaşadım bilmiyorum.
evet öyle. şuan iyice alıştım tutmaya zaten. tek başına da çocuk büyütülürmüş. kimseden bi şey beklememek gerekmişayy ben de çok korkardım yenidoğan bebeği tutarken, bi yerine bi şey mi olur aman başını destekleyeyim aman şu aman bu diye.... Ta ki sağlık çalışanı olan bir yakınımın doğumuna gidene kadar. Doğumdan sonra ebe ve hemşire arkadaşları tebrik etmek için odaya geldiler, bebeği kucaklarında top çevirir gibi o elden o ele nerdeyse atıp tuttular. benim o sırada şok içinde baktığımı görünce, "hareketleri kontrollü yapmak önemli ama bebek sanıldığı kadar nazik değil. daracık delikten çıktı bu hepimizden dayanıklı " korkma o kadar demişlerdi. Sonra mantıklı geldi bana da, dikkat etmek tabiki önemli ama su köpüğü de değil nihayetinde çocuk bu.
Kimseden bir şey beklememek lazım noktasına gelmene üzülmüş olsam da tutmaya alışmana çok sevindim umarım sağlıkla büyütürsün bebiişinievet öyle. şuan iyice alıştım tutmaya zaten. tek başına da çocuk büyütülürmüş. kimseden bi şey beklememek gerekmiş
teşekkür ederim güzel yorumunuz için. burda sıkıntımı paylaştım ve ne var bunda, herkes bakıyor, tutmakta bakmakta ne var gibi yorum yapanları anlayamıyorum...Canim benim Allahim sana kolaylik versin su gibi geçsin bu surec . Annelere de vicdan versin kendisi yaslanmayacak degil mi yazik gercekten düşmez kalkmaz bir Allah.
Suan daha lohusasin cok normal bu hislerin 2 aylık bebek annesiyim bende hepsi gecicek merak etme alisacaksin ve her seyi en iyi şekilde yapacaksın hic korkma.
teşekkür ederim güzel yorumunuz için. burda sıkıntımı paylaştım ve ne var bunda, herkes bakıyor, tutmakta bakmakta ne var gibi yorum yapanları anlayamıyorum...
öyle malesef. kayınvalidem de aynı şehirde, 2 yaşında bir torunu daha var ve en başından beri hep o baktı, 1 gün bile yanından ayrılmadı ve hala da hergün bakıyor. benim çocuğum 25 günlük oldu ve 3 4 gün görmeye geldi misafir gibi. arada arıyor ne yapıyosunuz diye, söylüyorum çok yorgunum yıprandım çok zorlanıyorum diyorum. yorum yapmıyor ve iyi o zaman bana ihtiyaç olursa ararsın diyip kapatıyor. dün ben onları söylerken telefonda, caddebostan sahilden keyifli fotoğraf atmış instagram story sine kadın. ben mi çok düşünüyorum da kendimi üzüyorum yoksa sinirlenmekte haklı mıyım bilmiyorum.
O yorumlara cok takilma, herkes ultra guclu dayanikli anadan dogma becerikli masallah. Herkesin mizaci sabri , yontemi becerisi farklidir. Ilk bebegin cok normal bende ilk 2 hafta annem veriyordu bebegimi emzirirken , biyerden biyere koyarken zorlaniyordum korkuyordum hayatimda yenidogan bebek hic tutmamistim cevremde de gormemistim zaten emzirmek buyuk meseleydi benim icin. gogus uclarim yara olmustu kan oturmustu tikanmisti aglayarak emziriyordum vs vs rabbime sukur hepsi gecti suan yururken bile emziriyorum tek elle is yapabiliyorum hepsi olacak telas etme korkularin cok normal Allahim yardimcin olsun .teşekkür ederim güzel yorumunuz için. burda sıkıntımı paylaştım ve ne var bunda, herkes bakıyor, tutmakta bakmakta ne var gibi yorum yapanları anlayamıyorum...
öyle malesef. kayınvalidem de aynı şehirde, 2 yaşında bir torunu daha var ve en başından beri hep o baktı, 1 gün bile yanından ayrılmadı ve hala da hergün bakıyor. benim çocuğum 25 günlük oldu ve 3 4 gün görmeye geldi misafir gibi. arada arıyor ne yapıyosunuz diye, söylüyorum çok yorgunum yıprandım çok zorlanıyorum diyorum. yorum yapmıyor ve iyi o zaman bana ihtiyaç olursa ararsın diyip kapatıyor. dün ben onları söylerken telefonda, caddebostan sahilden keyifli fotoğraf atmış instagram story sine kadın. ben mi çok düşünüyorum da kendimi üzüyorum yoksa sinirlenmekte haklı mıyım bilmiyorum.
benzer zamanları yaşamışsınız. inşallah geçer bu zamanlar ki evet geçecek her şey gibi. anneme gel dedim, hamilelikte de kalmıştı bisüre o yüzden kaldım ya sen gel bize dedi de bebeğin eşyalarıyla başka şehre gitmek çok büyük sorun. kayınvalidem de dediğim gibi görmeye bile sayılı geldi ve torunları arasında çok net ayrım yapıyor. bebeğime banyo yaptırırken zorla diz çöktürüp ayaklarını da zorlayarak yere bastırdı ve boğazına çok yakın tutarak yaptı bunları. bebeğim doğduğu andaki kadar çığlık çığlığa kalmıştı o banyo yaptırırken. sonra ablam geldi yaptırdı hiç sesi çıkmadı ve çok huzurluydu. yani kayınvalidem özellikle bu şekilde mi yaptı şüphelerim var, çağırmıyım bir şey istemiyim diye. bebeğime zarar verecek bir şey yapmasından çok korkuyorum ve günahını almak istemem ama bunu hissettim sanki malesef. bebeğim sarılıktan dolayı fototerapiye girdi mesela esmerleşti. kayınvalidem sarışın istiyordu ve bebeğimin kumral olduğu için 'kara kafa' dedi. çok alındım bozuldum. yani yardım istesem mi ondan emin olamıyorum. banyo yaptırırken ayaklarını zorla yere bastırmaya çalıştığında dayanamayıp müdahale ettim bu şekilde zararlı ama bebeğe diye. yok bi şey olmaz falan dedi. bebeğimin kafasına 3 kere tası çarptı saçma sapan hareketler yapıp. sürekli de suratını asıyor zaten, ingiltere kraliçesi sanıyor kendini resmen burnu öyle bir havada ki. sütüm akıyor göğsümden ama sütün yok ki süt gelmiyo ki dediği bile olmuştu sarılık olan bebeğimi zorla emzirdiğim 4. günde. emzirememiş, ağlamaya başlamıştım. ben bi şekilde bebeğime bakmaya ve doğal olarak çevremden destek almaya çabalarken bunlar hiç normal gelmiyor.O yorumlara cok takilma, herkes ultra guclu dayanikli anadan dogma becerikli masallah. Herkesin mizaci sabri , yontemi becerisi farklidir. Ilk bebegin cok normal bende ilk 2 hafta annem veriyordu bebegimi emzirirken , biyerden biyere koyarken zorlaniyordum korkuyordum hayatimda yenidogan bebek hic tutmamistim cevremde de gormemistim zaten emzirmek buyuk meseleydi benim icin. gogus uclarim yara olmustu kan oturmustu tikanmisti aglayarak emziriyordum vs vs rabbime sukur hepsi gecti suan yururken bile emziriyorum tek elle is yapabiliyorum hepsi olacak telas etme korkularin cok normal Allahim yardimcin olsun .
Ayrica kimseden yardim istemekten cekinme kayinvaliden annen ihtiyacin varsa diyolarsa eger ihtiyacin varsa soyle yardim edip etmemek onlara kalmis artik.
Canim kayinvaliden normal degil belli ki gercekten hic vicdan kalmamis..benzer zamanları yaşamışsınız. inşallah geçer bu zamanlar ki evet geçecek her şey gibi. anneme gel dedim, hamilelikte de kalmıştı bisüre o yüzden kaldım ya sen gel bize dedi de bebeğin eşyalarıyla başka şehre gitmek çok büyük sorun. kayınvalidem de dediğim gibi görmeye bile sayılı geldi ve torunları arasında çok net ayrım yapıyor. bebeğime banyo yaptırırken zorla diz çöktürüp ayaklarını da zorlayarak yere bastırdı ve boğazına çok yakın tutarak yaptı bunları. bebeğim doğduğu andaki kadar çığlık çığlığa kalmıştı o banyo yaptırırken. sonra ablam geldi yaptırdı hiç sesi çıkmadı ve çok huzurluydu. yani kayınvalidem özellikle bu şekilde mi yaptı şüphelerim var, çağırmıyım bir şey istemiyim diye. bebeğime zarar verecek bir şey yapmasından çok korkuyorum ve günahını almak istemem ama bunu hissettim sanki malesef. bebeğim sarılıktan dolayı fototerapiye girdi mesela esmerleşti. kayınvalidem sarışın istiyordu ve bebeğimin kumral olduğu için 'kara kafa' dedi. çok alındım bozuldum. yani yardım istesem mi ondan emin olamıyorum. banyo yaptırırken ayaklarını zorla yere bastırmaya çalıştığında dayanamayıp müdahale ettim bu şekilde zararlı ama bebeğe diye. yok bi şey olmaz falan dedi. bebeğimin kafasına 3 kere tası çarptı saçma sapan hareketler yapıp. sürekli de suratını asıyor zaten, ingiltere kraliçesi sanıyor kendini resmen burnu öyle bir havada ki. sütüm akıyor göğsümden ama sütün yok ki süt gelmiyo ki dediği bile olmuştu sarılık olan bebeğimi zorla emzirdiğim 4. günde. emzirememiş, ağlamaya başlamıştım. ben bi şekilde bebeğime bakmaya ve doğal olarak çevremden destek almaya çabalarken bunlar hiç normal gelmiyor.