- Konu Sahibi hopemorex3
- #1
Selamlar,
19 yaşındayım, 4 Haziran'da burnumun kemerini aldırdım yani 1 saatlik bir estetik operasyon geçirdim, hastane Kadıköy'de özel bir hastaneydi, her şey gayet iyiydi hemşireler vs ilk gün narkozun etkisiyle nasıl geçtiğini bile hatırlayamıyorum. Ameliyat olduktan sonra eve geldim sürekli buz koydular, iki gün boyunca şişti sonra yavaş yavaş indi, üçüncü gün tamponlar alındı o zaman çok heyecanlıydım, tamponlarım normal gazlı bez olan tamponlardandı yani klasik, çıkarılırken 5 saniyelik bir acıya dayandım o kadar sonra tabii ki alçılı olduğu için bir şey diyemedim ama alçı çıkana kadar hem rahat nefes alamadım hem de berbat bir psikoloji içindeydim, keşke doktorlar bunu fark etse de hastalarla daha çok ilgilense en olmadı bu bunalım-pişmanlık ve psikolojik sorunların olabileceğinden bahsetseler hazırlıklı olsak biz de! Neyse akşamları gelen bi huzursuzluk bi ağlama hissi vardı onu da bir şekilde atlattım ve 8. güne geldim yaklaşık 1 saat önce alçım çıkarıldı nefesim tamamen kendine geldi tabii yine tıkanıklıklar olacak bir şey diyemem, şu an her şey iyi gibi lakin benim burnum çok küçük duruyor şu an yani tamam kemeri gitti falan ama ucu bildiğiniz yapmacık gibi yukarı bakıyor, ilk alçılıyken "ay allaam bu hep böyle şiş gibi domuz gibi mi durucak yaa" derken iki gün sonra bi baktım zerre alakası yok şişlikle baya küçücük yukarı kalkmış burun, arkadaşlarım ilk ay dolsun burnunun ucu oturacak olmadı 3 ay dolsun her şey yerine gelecek diyor, inanıyorum da. Babam da aynı doktora ameliyat oldu onda kemik vardı ve iş kazası düşmüştü. Sonra onun burnu baya havadaydı komikti şu an 1,5 yıl oldu ve gayet normal burun yani alakası yok estetikle. Şimdi kanlı canlı örnek karşımda durunca ben belki iyi olur diyerek moralimi yüksek tutmaya çalışıyorum. Başaramıyorum yine de amansız bi korku var sonraki hep böyle yukarı bakacak hep yapmacık olduğu anlaşılacak gibi.
Pazar günü de öss sınavım var, sınava girişte problem yaşayacağıma eminim tipim, kimliktekiyle uyuşmuyor doktorumdan rapor aldım ama şu an bant var ve sınav günü de olacak korkular, korkular, korkular. Düşündükçe daha çok kurup yazıyorum.
Bu şişlik ne zaman inecek ve kendine gelecek burun çok kötü hissediyorum, hissetmeyi de durduramıyorum!
Doktorum da fazla ilgilenmiyor tamam başarılı bir doktor kat kat hastalarının albümleri var göstermeden rahat edemiyor ama yine de tedirginim. Belli olmaz biz Türklerin işine.
19 yaşındayım, 4 Haziran'da burnumun kemerini aldırdım yani 1 saatlik bir estetik operasyon geçirdim, hastane Kadıköy'de özel bir hastaneydi, her şey gayet iyiydi hemşireler vs ilk gün narkozun etkisiyle nasıl geçtiğini bile hatırlayamıyorum. Ameliyat olduktan sonra eve geldim sürekli buz koydular, iki gün boyunca şişti sonra yavaş yavaş indi, üçüncü gün tamponlar alındı o zaman çok heyecanlıydım, tamponlarım normal gazlı bez olan tamponlardandı yani klasik, çıkarılırken 5 saniyelik bir acıya dayandım o kadar sonra tabii ki alçılı olduğu için bir şey diyemedim ama alçı çıkana kadar hem rahat nefes alamadım hem de berbat bir psikoloji içindeydim, keşke doktorlar bunu fark etse de hastalarla daha çok ilgilense en olmadı bu bunalım-pişmanlık ve psikolojik sorunların olabileceğinden bahsetseler hazırlıklı olsak biz de! Neyse akşamları gelen bi huzursuzluk bi ağlama hissi vardı onu da bir şekilde atlattım ve 8. güne geldim yaklaşık 1 saat önce alçım çıkarıldı nefesim tamamen kendine geldi tabii yine tıkanıklıklar olacak bir şey diyemem, şu an her şey iyi gibi lakin benim burnum çok küçük duruyor şu an yani tamam kemeri gitti falan ama ucu bildiğiniz yapmacık gibi yukarı bakıyor, ilk alçılıyken "ay allaam bu hep böyle şiş gibi domuz gibi mi durucak yaa" derken iki gün sonra bi baktım zerre alakası yok şişlikle baya küçücük yukarı kalkmış burun, arkadaşlarım ilk ay dolsun burnunun ucu oturacak olmadı 3 ay dolsun her şey yerine gelecek diyor, inanıyorum da. Babam da aynı doktora ameliyat oldu onda kemik vardı ve iş kazası düşmüştü. Sonra onun burnu baya havadaydı komikti şu an 1,5 yıl oldu ve gayet normal burun yani alakası yok estetikle. Şimdi kanlı canlı örnek karşımda durunca ben belki iyi olur diyerek moralimi yüksek tutmaya çalışıyorum. Başaramıyorum yine de amansız bi korku var sonraki hep böyle yukarı bakacak hep yapmacık olduğu anlaşılacak gibi.
Pazar günü de öss sınavım var, sınava girişte problem yaşayacağıma eminim tipim, kimliktekiyle uyuşmuyor doktorumdan rapor aldım ama şu an bant var ve sınav günü de olacak korkular, korkular, korkular. Düşündükçe daha çok kurup yazıyorum.
Bu şişlik ne zaman inecek ve kendine gelecek burun çok kötü hissediyorum, hissetmeyi de durduramıyorum!
Doktorum da fazla ilgilenmiyor tamam başarılı bir doktor kat kat hastalarının albümleri var göstermeden rahat edemiyor ama yine de tedirginim. Belli olmaz biz Türklerin işine.
