- 23 Ağustos 2015
- 1
- 0
- 1
- 27
- Konu Sahibi selamnaberr
-
- #1
Merhaba, sitede yazılanları okur takip ederdim artık çıkış yolu bulamayınca bende buraya yazıp bir nebze de olsa yardımınızın dokunabileceğini düşünerekten yazıyorum.17 yaşıma yeni girdim aşağı yukarı 1,5 yıl önce hayatım boyunca unutamayacağım bana tramva yaşatan bir olay yaşadım.Babam(öz) normalde benimle hiç ilgilenmez,karşılıklı oturup bir kez olsun muhabbet etmezdik.Son zamanlarda bana yakınlaşmaya başladı,tabi bu durum benim hoşuma gidiyordu ilk kez babam bana sevgisini belli ediyordu.Bu yakınlığın sebebini anlamam fazla sürmedi,böyle birşeyi dillendirmek o kadar berbat hissettiriyor ki bana taciz etmeye başladı.Başlarda yanlışlıkla dokunmuştur babam benim öyle şey olmaz yok canım diye avuturdum kendimi.Aradan zaman geçtikce artık bilerek yaptığını gösterircesine davranışlar sergiledi.7 ay boyunca bu böyle devam etti, kimseye tek kelime anlatamadım çünkü çoğunuz bilir çevre akraba baskısı üzerinde olan bi ailenin içinde büyüdüm.Bana defalarca sözler verdi tehditler etti,sana bir daha dokunmayacağım annene sakın söyleme yoksa kendimi öldürürüm.Tek başıma bu derdin altından kalkamayacak kadar küçük sayılırdım.Sonunda dayanamayıp bir kağıda herşeyi yazıp evi terk ettim.Amcam,halam ve daha birçok kişi arayıp peşime düştü.Artık dayanamayıp amcamın telefonunu açtım.Amcamı çok severim,güvenirim gerçek bir baba gibi davranır hep kendi çocuklarından ayırt etmez beni.Ağlıyordu kıyamayıp yerimi söyledim geldi aldı beni.Konuştuk artık babanla aynı evde yaşamayacaksın yengenle diğer evimizde kalırsın dedi.İnandım güvendim tamam dedim.Eve döndüğümde annem üstüme saldırdı sen babana nasıl böyle iftira atarsın adam her istediğini alıyor her dediğini yapıyor orospusun demeye başladı.Hiçbişey söyleyemedim, oysa benim bunca ay babamın yaptıklarına katlanma sebebim annem duyarsa çok üzülür zaten hasta iyice kötüleşir diye düşünmemdi.Arkamda durur korur kollar sahip çıkar bana zannetmiştim,sadece hayal olarak kaldı.Ha biraz annemden bahsedeyim umursamaz,ilgisiz,sinir hastası bir kadındır.Her neyse aradan 1 hafta geçti babam o mektubu yakmış,başka bir evde kalıyordu geri döndü.Amcam babanın elini öp dedi ses etmedim gittim öptüm ve babamın söylediği şey kanımı dondurdu 'ben sana kızmadım kızım merak etme'.Sanki herşey hayal ürünüymüş muamelesi yaparcasına tavır takınınca onu orda öldürecek kadar gözüm döndü.Amcam halam babaannem ve yengem olayın gerçek olduğunu biliyorlar ama beni susturdular.Annem öğrenirse evi terk edermiş,elalem duyarsa buralardan taşınıp gitmek zorunda kalırmışız kimsenin yüzüne bakamazmışız ve daha bir ton laf.Sanki yaşadıklarım çok normalmiş gibi herkes hayatına devam etmeye başladı.Olayı bilen 1-2 arkadaşımı arayıp yalan olduğunu benim deli olduğumu söylediler,polis duyarsa da babama iftira attım istediğim şeyi almadığı için onu cezalandırmak istedim diyecekmişim yok ebeninki artık.O günden sonra ne babamla ayrı evde yaşadım ne de annem bana inandı.Anlayacağınız herşey kaldığı yerden devam ediyor.Ben babama karşı çok sessiz biriyim,bağırır kızar vurur tek laf edemem.Bu yaşanan şeylerden sonra bile hala sessizliğimi koruyorum.Beni çok fazla ezmeye başladı,artık dayanamayacak dereceye geldim.17 yaşımdayım bu güne kadar bir kez olsun tek başıma veya arkadaşlarımla dışarı çıkmışlığım yoktur.Yaz tatili boyunca evin içindeyim,çıkarken de ya babaannemle ya da yengemle.Onun haricinde okul ev arasında geçiyor ömrüm.Giydiğim,yaptığım herşeye karışıyor.Evdeki herkes ona tapar gibi ses çıkartamıyolar bana yaptığı eziyete.Taciz olayına gelirsek çok sağlam bi tanıdık hoca var,ama öyle büyücü muskacı tarzında değil namazlı dualı.Babama cinler musallat olduğu için bana bunları yaptığını söyledi.Sebebi her ne olursa olsun ailemin bana sahip çıkması gerekiyordu.Ve şuan hala boşluk bulduğunda boynumu kulağımı okşamaya devam etmeye çalışıyor.Kalkıp gidiyorum yine çağırıyor,ve gitmezsem çok fena şekilde döveceğini bildiğim için gidiyorum mecburen.Ve ben artık gerçekten dayanamıyorum,bunca zaman dua ettim Allah bir dert veriyorsa illa ki dermanını da verir dedim,yanına kalmaz bu sabrımın mükafatını alırım diye düşündüm.Aynı şekilde öyle düşünüyorum ama artık gidecek kapım bulucak çarem kalmadı rica ediyorum en ufak düşünceniz varsa yazın şimdiden çok teşekkür ederim