yardımcı olurmusunuz bana lütfen :(

poliyana

Popüler Üye
Kayıtlı Üye
30 Temmuz 2013
1.299
124
123
Bartın
Depresyon belirtileri

- Yorgunluk, bitkinlik,enerji kaybı,hey uzanma yatma isteği.Çok cabuk yorulma.

- Motivasyon kaybı, isteksizlik, dışarıdan bakıldığında “tembellik” gibi algılanabilecek bir “rahatlık”.Bir şey yapmak insana zor gelir. Her şey depresyonlu insanın gözünde büyür.

- Uyku Bozukluğu: Uykuya dalmakta, sürdürmekte zorluk.Erken uyanmalar, kabuslu rüyalar.Dinlenmeden uyanmalar,yataktan kalkmak istememeler…

- Aşırı alınganlık ve duygusallık,çabuk ağlama.

- Sabırsızlık, tahammülsüzlük, çabuk sinirlenme,öfkelenme, kırıcı olma…

- İntihar düşünceleri,yaşamı değersiz bulma, çok tehlikeli araç kullanıp kaza yaparak ölme istekleri.Sağa sola sataşarak kavga çıkarma eğilimi… denedim ama olmadı böyle aptalca bişey yaptım için pişmanım

- Zihnini bir konuya takma,takıntı ve saplantıların ortaya çıkması.. eskiden hiç takıntım yoktu şimdi ise tonla var dayanamıyorum bu takıntılarıma

- Kendine olan güvenin kaybolması, değersizlik ve işe yaramama düşünceleri.

- Geçmeyen baş ağrıları, mide barsak sistemi şikayetleri,değişik vücud ağrıları, yanmalar, ateş basmaları.Bazen bayılma ve kasılma nöbetleri.Kalp ağrıları, nefes darlıkları boğulma hissi.
bazen nefes alamıyormşum gibi geliyor boğuluyorum

- Evden,işten her şeyden uzaklaşma istekleri.Bir ıssız yere gidip “kafayı dinleme” düşünceleri…

- İçe kapanma, kimseyle konuşmak istememe..
benim için en önemliside bu sanırım kimseyle diyalok kurmak istemiyorum evden dışarı dahi dışarı çıkmıyorum bayram tatili 9 gün ve evdeydim misafirler geldinde odama kapanıp uyuyodum saatlerce...

- Öğrenciyse, derslerde ciddi başarısızlık, odasından çıkmama, sorumluluklarını yerine getirmeme.

-Aşırı unutkanlık, dikkat ve konsantrasyon güçlükleri ve aşırı unutkanlık ne konuştumu ne yaptımı hatırayamıyorum bana ne dediklerini bile kendi anılarımı bile hatırlayamıyorum kısa zamanlı

- Ruhsal acı ve sıkıntı hissi.Sürekli daralma bunalma, bir yere sığamama hali

- Anlaşılmadığı, sevilmediği, istenmediği hisleri

- sevilmeme düşünceleri.

- Hiçbir şeyden memnun olmama, her şeyi eleştirme…

- Sürekli mutsuzluk, karamsarlık ve umutsuzluk hali.

- Sevdiklerini ve sahip oldukların kaybetme endişeleri ve korkular
-Depresyon belirtilerinden biri de: Ya aşırı dine yönelme ya da dinden ve ibadetlerden soğumadır.

biraz uzun oldu evet ama kızlar ben önceden depresyon nedir bilmezdim psikiyatriye gitme düşüncesi geldi aklıma ver araştırırken bunları buldum ve hepsi bende var
ve en önemlisi önceden ben böyle değildim canlı neşeli sosyal güler yüzlü bir insandım bazı yaşam koşullarım yüzünden böyle oldum ve kurtulmak istiyorum bu halimden ama doktora gidip gitmemekte tereddüt ediyorum gitsem ne yapıcam gibi bi çok düşünce korku var korkuyorum gitmeli miyim ?
 
Doktora gidiceksin.. doktora sana depresiyon hapi vericek.
Ama depresiyon hapini onermem...
Bende depresiyondaydim 24 saat uyurdum 1 2 sene surdu..
Sonra ise kendime geldim..

Kendi yolunu kendinde bulabilirsin..zaten farkina varmisin depresiyonda oldugunu..
Eglenceli seyler yap.. okuyorsan okulda arkadaslarinla gez toz..calisiyorsanda kendi kazandigin paranla guzel seyler yap al..

Psycholooga git yinede gercekten olmuyorsa ..
 
Kaç yaşındasın ? Hayatın belli dönemlerinde depresyon artık o kadar olağan bir durum ki.
Arkadaşlarınla vakit geçirmeye çalış, kendine bir hobi edin, spor yap, kitap oku.
Kendine başka uğraşlar bulduğunda da düzelirsin.
Biraz zaman geçiyor ama emin ol bu durum kalıcı değil
 
bunların bazıları bende de var farkında olmadan depresyona mı girdim naptım
 

evet geç oldu ve farkına vardım bende değişiklikler oldunu önceden bir anlam veremiyordum bu hallerime önemsemiyordum ama bu hallede devam edemem kendime zarar veriyorum ağlama nöbetleri uykusuzluk eve kapanma yanlızlık en önemliside kendim baş edemiyorum en çokta takıntılarım beni bıktırdı keşke dediklerini yapabilsem eğlenebilsem ama olmuyor kimseyle konuşmak istemiyorum ruhen o kadar çok yorgum ki
ilaç tedavisi çok uzun sürer mi yada ilaçsızda tedavi uygulayamaz mı bana tatlım
 

18 yaşındayım ama öyle hayatımın belli dönemleri gibi geçip gidicek gibi gelmiyor şimdi diceksin daha yaşın küçük herşeyi büyütüyorsun diye ama öyle değil eskiden olsa dediklerini yapardım arkadaşlarla gezip tozardım ama şimdi ne bir çevrem var nede eski mutlu halim bu dönüştüm halim beni gün geçtikçe içine çekiyor kimseyle konuşmak isemiyorum evden dışarı hele odamdan dışarı bile çıkmak istemiyorum ruhum o kadar yorgun ki sinir sistemim ruhum çökmüş durumda en çok bu takıntılarım böyle olmak istemezdim budenli çökmek aama toprlanmem gerek
 



Seni depresiyona surukliyen sey ne ? Once onu cozmelisin.. depresiyon genelde, yapmak istedigin seylerin yoluna gitmemesi.
hayat okadar kisa ki.. depresiyona girmekle gecirme hayatini.. guzel bak etrafa.. senden degerli hic bsy yok.. kendini onemse..
Depresiyon cok zor bsy cok pis birsey..
Ben depresiyon yuzunden okulu biraktim
Pismanim evet.. bak yasim 23.. cok sey kaybettm depresiyon yuzunden. daha hayatin basindasin.. bunun evliligi var coluk cocugu var kocanin kahrini cekmesi var ohooo sen smdiden mi girdin :)) kendine gel bir an once
 

kaynağını bilmiyorum bi çok etken var aslında annem ve babamın ayrılması baabamın yaptıkları etrafa rezil oluşumuz konuşulanlar babamın benim yaşımdaki insanlarla bir arada olması annemin bana karşı hakaretleri iftiraları söylediği kelimeler ağrıma gidiyor ortada bişey yokken tek istedğim aslında huzur sevgi şuan yazamadığım bir çok şey daha da oldu tabii gördüm yaşadım
biliyorum hayatın başında olduğumun kendimi okdar çok savunmasız hissediyorumki bi yandanda kızıyorum kendime niye bu kadar zayıfım diye çok birikmiş şeyler var içimde çıkamıyorum işin içinden hepsini silip atmak istiyorum
yapmam gereken şeyler var evet ama bu hüzün engel oluyor bana
 
canım geçmiş olsun.
ne kadar süredir böylesin
okuyo musun çalışıyor musun kaç yaşındasın çevren var mı bunlar çok önemli önce bunlardan bahset.
bende depresyon hastasıyım ama intihara kalkışmadım Allah korusun. ama sen bunu denemişsin bide.
 
buraya yazrken bile ağlamdan edemiyorum ki dahada yazamadıklarım var zor çok zor insanın kendiyle yüzleşmesi umarım doktorun yanındada koy vermem kendimi tek korkumda bu zaten
 

intahar evet keşke kalkışmasaydım pişmanım hep önüme geliyor nedense hastanelede bile ama bu taciz edilme yüzünden olmuştu sokak ortasında kalabıkta hiçbişey yapamamıştım ilk defa yaşamıştım böyle bişeyi şok olmuştum üstelik yaşlı başlı bir insan tarafından ilkin yok ya böyle olmamıştır desemde olanları anneme anlatmıştım oda beni biraz körüklemişti artık seni kimseistemez falna filan gibi şeyler söylemişti rahtlatmak yerine bende sağlıklı düşünemiyordum tabi sevdiğmde vardı ya o bu yüzden giderse deyip hiç düşünmeden böyle bişey yaptım pişmanım ama bu kadar zayıf olduma buraya yazmak bile zor tabi bir kaç ay geçti bu olaydan neyse
okuyorum daha doğrusu üniye hazırlanyorum çevrem önceden vardı ama yavaş yavaş herkesle ilişkimi kestim konuşasım gelmiyor ...
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…