• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Yalnızlık korkusu - Anksiyete

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.

bitter64

Popüler Üye
Kayıtlı Üye
26 Kasım 2015
1.916
546
123
Bir önceki konumda kendimi gayet iyi ifade ettim ama bence yanlış anlaşıldı diye düşünüyorum bana çok yüklenenler olmuştu kıskancsın fesatsın diye . Sonucta beni tanımayan sadece internette bir formda yazdıgım cümlelere göre degerlendiren her türlüüye var burada aslında hepsinin anlamasını beklemem de saçmaydı.

Sorun şu ki anksiyete belasıyla zaten uzun yıllardır ugrasmaktayım . Düzelmek için çabalıyorum ve yol kattettim. Ama doğal süreç zorlastırıyor bu durumu çünkü işsizim yazdan beri önce kendim ayrılıp ara vermek istemiştim bu duygusal sorunlar yüzünden ve mesailer yüzünden lakin şimdi calısmam lazım artık diyerek iş bakmaya basladım 1 aydır henüz bir şey yok. Her gün kendimi motive etmek baya zor bazen düşüp bazen kalkıyorum . Bunun yanında kaygılarımın en büyük sebebi yalnız kalmak bu korku bana nerden geldi bilmiyorum beynim bunu felaket gibi algılıyor. Şuan en yakın arkadasım sözlenecek biriyle tanıstı evlenme teklifi aldı. Onun adına bazen seviniyorum bazen kendimi üzgün cok mutsuz aglamaklı buluyorum. Sebebi ise şu artık o hayat arkadasını buldu herkes birer birer evleniyor sen böyle kalacaksın şanssızsın diyor içimdeki ses. Ne iş tutturabildin ne aşk bahtın yok diyor. Ve korku kaplıyor içimi . Bir cocukluk arkadasım daha nişanlanıyor kuzenim evli cocugu oldu yani cevrem böyle şuan ve bu beni üzüyor . Tabiki herkesin zamanı var kısmet işi ama üzülmekten alamıyorum kendimi . Benim karsıma neden düzgün biri cıkmıyor diyorum . Netten tanısıyorum ama ordan da güzel ilişki kuranlar var. Kurs desem suan maddi durum yok ismek de kadro yok. Bişey zaten zorladıkca olmuyor bence ben buna inanıyorum.

Kendimi bazen cok karanlıkta hissediyorum. Herkes bişeyler telasında mutlulugunu yasıyor tam yasımızda iken diyorum ki yasımız 27 oldu. Umudum azalıyor. İşe girince yapamayacagım gibi geliyor korkuyorum cünkü ilk defa 5-6 ay ara verdim bu kırılgan ruh halleri yüzünden yine o hale dönmek korkutuyor.

Çevrenin de saçma salak sözlerini daha cok duyar oldum akrabalar vs ee sende bişey yokmu sende kimseyi begenmiyorsun herhalde herkes evleniyor diye mi mutsuzsun .. vs vs .. evet öleyim yani neyini soruyorsunuz ki bıktım bu ruh hallerinden . Herseyde ben şanssız olmak zorunda mıyım gercekten diye düşünüyorum
 
Şanssızlık demeyelim de sınav diyelim. Boşver millet ne diyorsa desin, demek ki yuva kurmanın daha zamanı gelmemiş. Ona fazla takılma, kader kısmet bu işler elbette seni bulur.

Işsizlik çalışmasını seven biri için kötü ama demek ki rızkın o kadarmış orada, allah gümüş kapıyı kapatir altın kapıyı açar. Boş olduğun zamanlar kurslara git etkinliklere katıl. Aktif olmaya çalış insanlarla iç içe olmaya gayret göster. Düşüncelerden arınırsın biraz da olsa.
 
Şanssızlık demeyelim de sınav diyelim. Boşver millet ne diyorsa desin, demek ki yuva kurmanın daha zamanı gelmemiş. Ona fazla takılma, kader kısmet bu işler elbette seni bulur.

Işsizlik çalışmasını seven biri için kötü ama demek ki rızkın o kadarmış orada, allah gümüş kapıyı kapatir altın kapıyı açar. Boş olduğun zamanlar kurslara git etkinliklere katıl. Aktif olmaya çalış insanlarla iç içe olmaya gayret göster. Düşüncelerden arınırsın biraz da olsa.

Kurs etkinlik hepsi para işte... Demek ki zamanı gelmemiş diyorum ama herkese gelip bna gelmeyince moral bozucu oluyor.. yapacak da bişe yok tabi beklemekten başka
 
Evlilik kaderdir,hiç de olmayabilir.
Bunu kabullenince aşması daha kolay oluyor.
Yani herkes evleniyor,herkesin çocuğu var,ben ne olacam demek yerine evet ömrümün sonuna kadar yalnız kalabilirim,bunun dışında ben ne yapmalıyım diye düşünmeli bence.
Önce iyi kötü demeden bir iş bulmalı. Yani maddi olarak muhtaç olmamalı bence. Kendi kendine yetebilen insan mutludur. Çünkü ailen de olsa en ufak sütyen almak için bile para istemek bana göre büyük sıkıntı.
Önceliğin yalnızlığın değil maddiyatın olmalı bence.
 
Ara ara sizin durumunuza olan herkesin aklına takılan şeyler bunlar. Ama sürekli bu yüzden mutsuzsanız sıkıntı var demektir. Onu da ancks siz halledebilirsiniz. Öncelikle herkes evlenmek zorunda değil ve evlenmeyin dünyanın sonu olmuyor diye düşünün. Daha sonra bu işlerin kader kısmet olduğunu düşünün, ne zaman ne zaman diye düşünürseniz zaten çok dert edersiniz. Ben de 27 yaşına basacağım 3 ay sonra. Benimde önümde en az 3 4 sene kadar bir evlilik görünmüyor, çünkü garanti iyim ve her şey garanti altında olmadan evliliği düşünemiyorum. Belki de böyle düşündüğüm için hiç evlenemeueceğim. Artık kendimi o fikre de alıştırmaya çalışıyorum. İşim olsun da evlenmesem de olur diyorum. Çocuk çok çok sevmeme rağmen, herkesin çocuğu olcak diye bir şey yok dünyanın sonu da değil demeye başladım. Evlilikte çocuktur artık olursa olur olmazsa olmaz moduna girdim. Evet benimde yakın olan neredeyse tüm arkadaşlarım evlendi. Çocuklarının doğum günlerine gidiyorum, evlerine gidiyorum. İster istemez baz3n bunaldığımda etkileniyorum. Ama sonra dşyorum ki onların hayatı çok mu harika? Onlarda başka sıkıntılar çekiyorlar. Yani evlenmemek vs kıstas değil. Her zaman her koşulda mutlu olabilmekte var mutsuz olabilmekte. O yüzden tek kıstasım önce bir işimin olması sonra mutlu olmaya çalışmak. Evlenmeden de mutlu olunabilecrğine inanıyorum. 50 yaşında da evlenebilineceğine inanıyorum. Çocuğun olmicaksa, evlatlık almak gibi şanslarda var. Hiçbir şey Çözümsüz değil. Yeterki elinizdekilerle mutlu olmayı bilin
 
Moralini bozmamaya çalış inan ki yalnız değilsin ama moral önemli her şeyden.
Bir de Allah'a şükretmek lazım her zaman her şeyin umutla düzeleceğine inanmak lazım moral çok önemli.
 
Son düzenleme:
Herkes aynı yaşlarda sözlenecek evlenecek evlenen herkesde çocuk sahibi olacak ya da herkes evlenecek diye bir zorunluluk yok..Bu tür şeyler Kader lakin kaderin üstünde de bir kader vardır ..Yani ettiğiniz Dualar kaderiniz olarak size döner.
Ayrıca düşünce gücünü de asla hafife almayın. iyi iyiyi, kötü ise kötüyü çeker ..
Her halde pozitif olmak zor olabilir ama siz zaten negatif olan olayları birde kelimelerinizde negatifleştirmeyin hayatınızı da kendinize zehir etmeyin.. Her şey olacağına Varır ..bunun bilincinde olup evvela negatif düşüncelerinizden uzaklaşın arının ..Olmamasını istediğiniz şeyleri değil olmasını istediğiniz şeyleri düşünün ve dile getirin ..Hayatınızın ve ruh halinizin olumlu yönde değiştiğine şahit olacaksınız..(bilinçaltı gerçeği ve hayali ayıramaz ve sizi düşüncelerinize göre alt yapıda yönetir)
 
Hep bir şeylerin bizi motive etmesini bekleriz. Çevremizdekiler güzel sözler söylesinler bizi harekete geçirsinler, bir iş kapısı açılsın harekete geçelim, beyaz atlı prensimiz bizi bulsun harekete geçirsin v.s... Ama asıl motivasyon insanın kendi içinden gelir. O zaman önünde kapılar açılmaya başlar. Pesimist insanların çevresinde kimse barınmak istemez . Sen kendini motive etmediğin sürece biz ne desek boş yani. Sürünmeye devam edersin.
 
Evlilik çokta matah bir şey değil niye bunu takıyorsun ki. Evli olunca çok mutlu olacaksın diye bir kural yok kimisi için evlilikte sınav ve zorlu günler geçiyor insanlar. Hayatı akışına bırakmak gerekir kısmet zamanı gelince buluyor
 
Kurs etkinlik hepsi para işte... Demek ki zamanı gelmemiş diyorum ama herkese gelip bna gelmeyince moral bozucu oluyor.. yapacak da bişe yok tabi beklemekten başka
Halk eğitim yok mu? Ücretsiz kurs sunan🤔
 
Evlilik kaderdir,hiç de olmayabilir.
Bunu kabullenince aşması daha kolay oluyor.
Yani herkes evleniyor,herkesin çocuğu var,ben ne olacam demek yerine evet ömrümün sonuna kadar yalnız kalabilirim,bunun dışında ben ne yapmalıyım diye düşünmeli bence.
Önce iyi kötü demeden bir iş bulmalı. Yani maddi olarak muhtaç olmamalı bence. Kendi kendine yetebilen insan mutludur. Çünkü ailen de olsa en ufak sütyen almak için bile para istemek bana göre büyük sıkıntı.
Önceliğin yalnızlığın değil maddiyatın olmalı bence.

Maddi muhtacligim yok şükür kötü günler için birikim.yapmistim ailemden para almiyorm. Sadece işte şu herkes mutlu ve. Değilim algısını aşmaya çalışıyorum özünde yalnızlık korkumu diyeyim
 
Herkes aynı yaşlarda sözlenecek evlenecek evlenen herkesde çocuk sahibi olacak ya da herkes evlenecek diye bir zorunluluk yok..Bu tür şeyler Kader lakin kaderin üstünde de bir kader vardır ..Yani ettiğiniz Dualar kaderiniz olarak size döner.
Ayrıca düşünce gücünü de asla hafife almayın. iyi iyiyi, kötü ise kötüyü çeker ..
Her halde pozitif olmak zor olabilir ama siz zaten negatif olan olayları birde kelimelerinizde negatifleştirmeyin hayatınızı da kendinize zehir etmeyin.. Her şey olacağına Varır ..bunun bilincinde olup evvela negatif düşüncelerinizden uzaklaşın arının ..Olmamasını istediğiniz şeyleri değil olmasını istediğiniz şeyleri düşünün ve dile getirin ..Hayatınızın ve ruh halinizin olumlu yönde değiştiğine şahit olacaksınız..(bilinçaltı gerçeği ve hayali ayıramaz ve sizi düşüncelerinize göre alt yapıda yönetir)

Zaten bu kaygı depresiflik sorunu için telkin ikna metodu uyguluyorum bilincaltim değişsin diye. Sanırım bu konularla ilgili siniz. Bilinçaltı çok değişik bişey cidden. Bende genelde bardağın boş tarafını gören biriyim farkindayim
 
Sizi tanıyorum, her zaman aynı tarzda konu
lar açıyorsunuz.
Size tavsiyem - ki dikkate almıyorsunuz ama- uzuuunca bir tedavi terapi Seans birşey görmeniz. Zira bu kadar negatiflikle etrafınızdaki insanları da kendinizden uzaklaştırırsınız. Halk eğitim kursları, ücretsiz etkinlikler var. Bunlara katılabilirsiniz. Zor değil bence.
 
Ara ara sizin durumunuza olan herkesin aklına takılan şeyler bunlar. Ama sürekli bu yüzden mutsuzsanız sıkıntı var demektir. Onu da ancks siz halledebilirsiniz. Öncelikle herkes evlenmek zorunda değil ve evlenmeyin dünyanın sonu olmuyor diye düşünün. Daha sonra bu işlerin kader kısmet olduğunu düşünün, ne zaman ne zaman diye düşünürseniz zaten çok dert edersiniz. Ben de 27 yaşına basacağım 3 ay sonra. Benimde önümde en az 3 4 sene kadar bir evlilik görünmüyor, çünkü garanti iyim ve her şey garanti altında olmadan evliliği düşünemiyorum. Belki de böyle düşündüğüm için hiç evlenemeueceğim. Artık kendimi o fikre de alıştırmaya çalışıyorum. İşim olsun da evlenmesem de olur diyorum. Çocuk çok çok sevmeme rağmen, herkesin çocuğu olcak diye bir şey yok dünyanın sonu da değil demeye başladım. Evlilikte çocuktur artık olursa olur olmazsa olmaz moduna girdim. Evet benimde yakın olan neredeyse tüm arkadaşlarım evlendi. Çocuklarının doğum günlerine gidiyorum, evlerine gidiyorum. İster istemez baz3n bunaldığımda etkileniyorum. Ama sonra dşyorum ki onların hayatı çok mu harika? Onlarda başka sıkıntılar çekiyorlar. Yani evlenmemek vs kıstas değil. Her zaman her koşulda mutlu olabilmekte var mutsuz olabilmekte. O yüzden tek kıstasım önce bir işimin olması sonra mutlu olmaya çalışmak. Evlenmeden de mutlu olunabilecrğine inanıyorum. 50 yaşında da evlenebilineceğine inanıyorum. Çocuğun olmicaksa, evlatlık almak gibi şanslarda var. Hiçbir şey Çözümsüz değil. Yeterki elinizdekilerle mutlu olmayı bilin


Duygusal boşluk aslında benimki. Yalnız hissetmek filan. Cevremin okul bitince vs daralması ve en son lisedeki arkadasimla da bağımsızın kopması ile yoğunlaştı. Yeni insanlar tanınabilir ama güvenme.sorunm var binbir türlü insan var birde isinamiyorm herkese. Diğer konular da haklısınız kabullenmek lazım biseyleri ama zor iste
 
Bence en büyük sorun düşüncelerinizi değiştirmeye çalışmak, bastırmaya çalışmak; siz onlarla uğraştıkça daha da artıyor sizi ele geçiriyorlar. Düşünceleriniz bir sorun değil çoğu kadın-ben dahil- yaşıyor bu düşünceleri. Yaşamayan da vardır tabi. Ama burda bile günde kaç konu görüyoruz çoğunun içeriği bu. Düşüncelerinizi kabul edip onların varlığıyla da günlük işlerinizi yapmaya devam edin derim. Siz onlarla uğraşmayı bırakınca yoğunlukları azalacaktır.
 
Bence en büyük sorun düşüncelerinizi değiştirmeye çalışmak, bastırmaya çalışmak; siz onlarla uğraştıkça daha da artıyor sizi ele geçiriyorlar. Düşünceleriniz bir sorun değil çoğu kadın-ben dahil- yaşıyor bu düşünceleri. Yaşamayan da vardır tabi. Ama burda bile günde kaç konu görüyoruz çoğunun içeriği bu. Düşüncelerinizi kabul edip onların varlığıyla da günlük işlerinizi yapmaya devam edin derim. Siz onlarla uğraşmayı bırakınca yoğunlukları azalacaktır.

Çok haklısınız bunu bir başarabilsem . Lanet psikiyatri yaptı bunu algimi hepten bozdu çoğu insana yaptıkları bu zaten duygularla düşüncelerle savaştırmak geçmesi için ilaç dayamak. İlaca alışmışım şimdi doz azaltıp bırakınca duygularimdan korkar hale gelmişim resmen neden üzülüyorm birşeyler oluyor mutsuz oldum diye panik başlıyor günlük işleri yapasim gelmiyor herkese yaptıkları bu sektörün tuzağına düştü k bir kere çıkmaya çalışıyorum
 
Bir önceki konumda kendimi gayet iyi ifade ettim ama bence yanlış anlaşıldı diye düşünüyorum bana çok yüklenenler olmuştu kıskancsın fesatsın diye . Sonucta beni tanımayan sadece internette bir formda yazdıgım cümlelere göre degerlendiren her türlüüye var burada aslında hepsinin anlamasını beklemem de saçmaydı.

Sorun şu ki anksiyete belasıyla zaten uzun yıllardır ugrasmaktayım . Düzelmek için çabalıyorum ve yol kattettim. Ama doğal süreç zorlastırıyor bu durumu çünkü işsizim yazdan beri önce kendim ayrılıp ara vermek istemiştim bu duygusal sorunlar yüzünden ve mesailer yüzünden lakin şimdi calısmam lazım artık diyerek iş bakmaya basladım 1 aydır henüz bir şey yok. Her gün kendimi motive etmek baya zor bazen düşüp bazen kalkıyorum . Bunun yanında kaygılarımın en büyük sebebi yalnız kalmak bu korku bana nerden geldi bilmiyorum beynim bunu felaket gibi algılıyor. Şuan en yakın arkadasım sözlenecek biriyle tanıstı evlenme teklifi aldı. Onun adına bazen seviniyorum bazen kendimi üzgün cok mutsuz aglamaklı buluyorum. Sebebi ise şu artık o hayat arkadasını buldu herkes birer birer evleniyor sen böyle kalacaksın şanssızsın diyor içimdeki ses. Ne iş tutturabildin ne aşk bahtın yok diyor. Ve korku kaplıyor içimi . Bir cocukluk arkadasım daha nişanlanıyor kuzenim evli cocugu oldu yani cevrem böyle şuan ve bu beni üzüyor . Tabiki herkesin zamanı var kısmet işi ama üzülmekten alamıyorum kendimi . Benim karsıma neden düzgün biri cıkmıyor diyorum . Netten tanısıyorum ama ordan da güzel ilişki kuranlar var. Kurs desem suan maddi durum yok ismek de kadro yok. Bişey zaten zorladıkca olmuyor bence ben buna inanıyorum.

Kendimi bazen cok karanlıkta hissediyorum. Herkes bişeyler telasında mutlulugunu yasıyor tam yasımızda iken diyorum ki yasımız 27 oldu. Umudum azalıyor. İşe girince yapamayacagım gibi geliyor korkuyorum cünkü ilk defa 5-6 ay ara verdim bu kırılgan ruh halleri yüzünden yine o hale dönmek korkutuyor.

Çevrenin de saçma salak sözlerini daha cok duyar oldum akrabalar vs ee sende bişey yokmu sende kimseyi begenmiyorsun herhalde herkes evleniyor diye mi mutsuzsun .. vs vs .. evet öleyim yani neyini soruyorsunuz ki bıktım bu ruh hallerinden . Herseyde ben şanssız olmak zorunda mıyım gercekten diye düşünüyorum
Ayni duygu ve ruh halindeyim ben de
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Back