• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Yalnız kaldım psikolojim iyice bozuldu

deva-12

Üye
Kayıtlı Üye
Arkadaşlar kaygı bozukluğum vardı ve ailem fiziksel psikolojik şiddet uygylutordu herşeyi eleştiren hakaret eden insanlardı . onay ihtiyacımdan dolayı arkadaşlıklarımı hep ailem için bitirdim . Sonra beni bir işe soktular tüm paramı aldılar sosyalleşemedim de . Sonra evlendim . Eşim bana hasta muamelesi yaptı sorunlu muamelesi yaptı ilk aylar . Ki dertlerimi bilmesine rağmen . Tedavi oldum . Ama kendimi yalnız ve özdeğerim çok düşmüş hissediyorum . Bir iş yaparken sokakta yürürken hep insanlar hakkımda ne düşünüyor biri evime gelse ne düşünür felan hep böyle şeyler zihnime geliyor . Değersiz olduğumu hissediyorum . Eşimle aramız çok güzel başta sorun yaşadık ama sonra beni anladı . Fakat içimde çok eksiklikler var . Saçma sapan düşünceler geliyor zihnime bahsettiğim gibi …
 
Arkadaşlar kaygı bozukluğum vardı ve ailem fiziksel psikolojik şiddet uygylutordu herşeyi eleştiren hakaret eden insanlardı . onay ihtiyacımdan dolayı arkadaşlıklarımı hep ailem için bitirdim . Sonra beni bir işe soktular tüm paramı aldılar sosyalleşemedim de . Sonra evlendim . Eşim bana hasta muamelesi yaptı sorunlu muamelesi yaptı ilk aylar . Ki dertlerimi bilmesine rağmen . Tedavi oldum . Ama kendimi yalnız ve özdeğerim çok düşmüş hissediyorum . Bir iş yaparken sokakta yürürken hep insanlar hakkımda ne düşünüyor biri evime gelse ne düşünür felan hep böyle şeyler zihnime geliyor . Değersiz olduğumu hissediyorum . Eşimle aramız çok güzel başta sorun yaşadık ama sonra beni anladı . Fakat içimde çok eksiklikler var . Saçma sapan düşünceler geliyor zihnime bahsettiğim gibi …
İlk olarak nasılsın ile başlayacağım ve buradaysan birkaç cevap vereceğim
 
bnde 7 ay önce doğum yaptım. ikinciyi doğurdum. eşimib görevi nedeniyle bok hibi bir yerdeyim sosyal hayatım yok arkadasım yok. yalnızım ailem uzakta kimseden destek alamıyorum. hergün evin içindeyim. çocukşarım huysuzlar duröuyolar. sürekli evi temiz tutmaua çalısıyorum ama bn temsledikce kırletiyolsr. çamasır bitmiyor. hersey üzerime yığıldı. evimin temizliğiyle ilgili kaygı bozukluğu yasıyorum. pejmurde gibiyşm. kendime ayıracak vaktim kalmadı. aynalara bakmıyorum bakınca kndimi çok çirkin görüyorum. sinirliyşm. bu yüzden eşin bnden soğuyacak diyede kaygılanıyorum. akıl sağlığım kötüye gidiyo. bazen kalp spazmı gbi şeyler yaşıyorum. ölecekmişim gibi hissediyorum. kendimi değrrsiz hissediyorum. özellikle şu surlarda kızı kesen olay vardı ya o olaydan sonrada çocuklarımla ilgilinkaygı bozukluğu başladı. endişeliyim kafamda olmadık senaryolar kuruyorum. artık yalnzlıktan heralde evdede kendi kendime ürkmeye başladım arkmdan yanımdan bişe geçiyo gbi hissediyorum. yada birş kapıdan bana bakıyo yada duvardan böcek geçiyo gibş yanılsamalar yaşıyorum. ve en önmliside kimse bni anlamıyo. konu açacaktım bu başlığı hörünce kendime benzettim
 
bnde 7 ay önce doğum yaptım. ikinciyi doğurdum. eşimib görevi nedeniyle bok hibi bir yerdeyim sosyal hayatım yok arkadasım yok. yalnızım ailem uzakta kimseden destek alamıyorum. hergün evin içindeyim. çocukşarım huysuzlar duröuyolar. sürekli evi temiz tutmaua çalısıyorum ama bn temsledikce kırletiyolsr. çamasır bitmiyor. hersey üzerime yığıldı. evimin temizliğiyle ilgili kaygı bozukluğu yasıyorum. pejmurde gibiyşm. kendime ayıracak vaktim kalmadı. aynalara bakmıyorum bakınca kndimi çok çirkin görüyorum. sinirliyşm. bu yüzden eşin bnden soğuyacak diyede kaygılanıyorum. akıl sağlığım kötüye gidiyo. bazen kalp spazmı gbi şeyler yaşıyorum. ölecekmişim gibi hissediyorum. kendimi değrrsiz hissediyorum. özellikle şu surlarda kızı kesen olay vardı ya o olaydan sonrada çocuklarımla ilgilinkaygı bozukluğu başladı. endişeliyim kafamda olmadık senaryolar kuruyorum. artık yalnzlıktan heralde evdede kendi kendime ürkmeye başladım arkmdan yanımdan bişe geçiyo gbi hissediyorum. yada birş kapıdan bana bakıyo yada duvardan böcek geçiyo gibş yanılsamalar yaşıyorum. ve en önmliside kimse bni anlamıyo. konu açacaktım bu başlığı hörünce kendime benzettim
Kolaylik dilerim. Büyük çocuğunuz kaç yaşında?
Çocuklu ev hâli herkeste birbirine benziyor. Bircok kadin farkli evlerde aynı şeyleri yaşıyor. Sakin kalmaya çalışın.
Ev işleri bazen ertelenebiliyor, cok acil olmayanlar icin yormayın kendinizi. Boşluk bulup dinlenip bir bardak cay, kahve icmek ruh sağlığımıza iyi geliyor, moral düzeltebiliyor.
Çocuklar çok dağıtıp oynuyorsa, oyun bitince oyuncakları sizinle beraber toplamaya alistirabilirsiniz, çocuğunuz büyükse siz degil sadece kendi de toplayabilir, alistirmaya çalışın.
Hani bir öneri var ya, bütün oyuncakları ayni anda oynatmayabilirsiniz, fazla olanları kaldırıp saklayabilirsiniz, elindekilerden sıkıldığında verebilirsiniz, görmeyince o oyuncakları özlemiş de olur.

Akil ve ruh sağlığınız icin ilk etapta kendinizi olumlu düşüncelerle, güzel telkinlerle rahatlatmaya çalışın.
Telefonla da olsa konusabileceginiz arkadas, dost varsa biraz derdinizi, günlük hayatınızı anlatip kafa dagitmaya calisabilirsiniz.
Bulabiliyorsaniz doktora gidin, psikoloğa yönlendirsin veya özel psikolog ile görüşme yapabiliyorsaniz deneyin, evden cikamazsaniz, cocuklarin uyku saatine göre vb. online terapi, görüşme deneyin.
Bu işlerin hem biraz uzmanı hem hastası olarak durumunuza üzüldüm. Kendinizi daha iyi hissetmek icin bir seyler yapmak gerek. En basiti saç taramak, duşa girmek, makyaj yapmak bile olabilir. Devaminda başka seyler de bulunur.
Kimseyle iletisim kuramazsanız forumda yazın, cevaplayanlar olacaktir.
İyi günler dilerim 🌹
 
Arkadaşlar kaygı bozukluğum vardı ve ailem fiziksel psikolojik şiddet uygylutordu herşeyi eleştiren hakaret eden insanlardı . onay ihtiyacımdan dolayı arkadaşlıklarımı hep ailem için bitirdim . Sonra beni bir işe soktular tüm paramı aldılar sosyalleşemedim de . Sonra evlendim . Eşim bana hasta muamelesi yaptı sorunlu muamelesi yaptı ilk aylar . Ki dertlerimi bilmesine rağmen . Tedavi oldum . Ama kendimi yalnız ve özdeğerim çok düşmüş hissediyorum . Bir iş yaparken sokakta yürürken hep insanlar hakkımda ne düşünüyor biri evime gelse ne düşünür felan hep böyle şeyler zihnime geliyor . Değersiz olduğumu hissediyorum . Eşimle aramız çok güzel başta sorun yaşadık ama sonra beni anladı . Fakat içimde çok eksiklikler var . Saçma sapan düşünceler geliyor zihnime bahsettiğim gibi …
Şu anda nasılsınız?
Çoğumuzun aile gecmisinde olumsuz anılar oluyor, kimsenin ailesi dört dörtlük değil ama siz biraz fazla yaşamışsınız maalesef, geçmiş olsun. Çocukluğun yaralarını sarmak uzun sürebiliyor, üzülmeyin atlatabilirsiniz.
İnsan bi yerden sonra "banane" demeyi, "boşver" demeyi, sıkıntıları önemsememeyi öğreniyor, kimi erken kimi gec öğreniyor ama öğreniyor. İnanın rahatlayacaksınız.
Hakkinizda kim ne düşünürse düşünsün, önemli degil. Önemli olan sizin ne hissettiginiz, ne düşündüğünüz, ne istediginiz. Önceliğimiz kendimiz olmalı, "el alem ne der" diye diye anca kendimize zarar verdik çünkü.
Çalışmaya devam ediyor musunuz, iş yerinde bir cevreniz var mı? Evdeyseniz komsu, arkadas, akrabaniz var mı? Havadan sudan konusacaginiz birileri varsa görüşün, yapabileceğiniz aktivite varsa katılın, egzersiz-spor yapin, bulmaca çözün, kitap okuyun, film izleyin, zihninizi boş birakmamaya çalışın, kötü düşünceler gelip sizi sıkmasın böylece.
Siz degersiz degilsiniz, şu hayatta varsınız size yaşama hakkı verilmiş, en iyi şekilde gecirmeye çalışın. Unutmak, (istiyorsaniz) affetmek, ileriye bakmak zor olsa da yapmaya çalışacağız, siz de herkes gibi kiymetlisiniz, sizin de istekleriniz, fikirleriniz, hayalleriniz var. Yaşam enerjinizi yitirmeyin.
Can sıkıcı şeyler, zor hastalıklar herkes bir seyler yaşıyor mutlaka, ama iyi hissetmeyi, moralimizi düzeltmeyi becermek gerekiyor. Biz kendimizi iyilestirmezsek, kimse bizim kadar önemseyip çabalamaz kolay kolay.
İyi şeylere odaklanın, güzel düşünün güzel olsun.
 
Back
X