Yalnız erkek çocuk anneleri

Arkadaşlar, konu hakkında bir başlık bulamadım. Açıldıysa tekrar için kusura bakmayın.

Ben 13 yaşına yeni girmiş bir erkek çocuk annesiyim.Yalnız bir anneyim. Ergenlik çağı ile ilgili birçok şey okuyorum. Gerek fiziksel gelişimleri gerekse psikolojik durumları hakkında neler yapmam gerektiğini, nasıl davranmam gerektiğini az çok bilsemde uzmanlarından öğrenmeye çalışıyorum. Malumunuz toplumumuzda erkek çocuklarının ergenlik sorunları ile babalar ilgilenir. Ama bu durumda herşey biz yalnız annelere düşüyor. mesela ben kasık bölgesindeki tüğlenmeyi ona büyümesinin bir gereği olarak anlattım. Oğlumun bu konuda paylaşımları çok doğal ve rahat. Bir de çocuğun dünyaya gelişini ona çok daha öncesinde anlayacağı dilde ve en doğru şekilde anlattığımdan bu konuda normal üstü bir merakı olmadı.Ama daha ötesi için daha ne yapacağıma karar veremedim.
Benim gibi yalnız annelerle bu konuda fikir alışverişi yapmak istedim.
Benim gibi ergenlik çağında erkek çocukları olan yalnız anneler var mı acaba?

yalnız olduğunuzu yazmışsınız.bu durum işi biraz zorlaştırıyor.peki yakın akrabalardan iyi anlaştığı merak ettiklerini sorabileceği ve doğru cvplar alabileceği biridemi yok.en azından daha kolay olurdu.anneyle birşeyleri paylaşmak zor olabiliyor erkek çocukları için.yada yaşına uygun okuyup cvplar bulabileceği eğitici bir kitap olabilir.sonra bir psikologla görüşüp nasıl davranmanız gerektiğini öğrenebilirsiniz.

canım benim, ben de 14 yaşında bir erkek çocuk annesiyim....

oğluma eğitim vermedim zaten zamane çocukları herşeyi biliyorlar....
evde internet var. senin oğlun da ordan herşeyi öğrenecektir
ben oğlumun pc sine gizlice baktığım da googla dan ergenlikle ilgili bir sürü site aramış
sen de oğlununa birşey diyemiyorsan googladan anlatmak isterdiğin siterele gir sayfayı açık bırak mutlaka okuyacaktır

benim verdiğim tek eğitim banyo yapması ve abdest alması gerektiğini dini bilgiler verirken çıttlattım.

İnan bana kendini üzmene hiç gerek yok. 12 yaşında bir oğlum var. Geçenlerde eşime "biraz konuşma zamanı geldi, bi yokla şunu" dedim.15 dakika sonra eşim yanıma allak bullak olmuş halde geldi. "Konuşacak birşey yok senden de benden de çok şey biliyor bu veled"dedi. Televizyon, fen dersleri (özellikle 6. sınıf) eksik kalanları da birbirlerinden öğreniyorlar. Eskidenmiş o çiçekler, böcekler vs. Aştı zamaneler hepsini:)

Canım benimde bir oğlum var 8 yaşında... ilerde ne gibi ergenlik sorunlarıyla karşılaşırım pek kestiremiyorum...Ama zamane çocukları teknolojide ilerledi herşeyi kendiler öğrenebiliyor. Benim oğlan şimdiden beni şaşırtacak sorular soruyor. Tam bir bilgisayar kurdu... bu çok fazla iyi olmuyor tabi.. Gecenlerde google baktım nerelere girilmiş diye..ve şok gecirdim evde harp koptu..düşünsenize google çıplak kız resimleri diye yazmış.. Çıldırdım napıcam ben bu oğlanla bilmiyorum.. Babada yok ki babalık yapsın:uhm:

janselii .!.:

Canım benimde bir oğlum var 8 yaşında... ilerde ne gibi ergenlik sorunlarıyla karşılaşırım pek kestiremiyorum...Ama zamane çocukları teknolojide ilerledi herşeyi kendiler öğrenebiliyor. Benim oğlan şimdiden beni şaşırtacak sorular soruyor. Tam bir bilgisayar kurdu... bu çok fazla iyi olmuyor tabi.. Gecenlerde google baktım nerelere girilmiş diye..ve şok gecirdim evde harp koptu..düşünsenize google çıplak kız resimleri diye yazmış.. Çıldırdım napıcam ben bu oğlanla bilmiyorum.. Babada yok ki babalık yapsın:uhm:

Genişletmek için tıkla...

Ne olur çok üstüne gitmeyin. Tepkiniz daha çok bu konularda yoğunlaşmasına yol açabilir. Bu tip merakları doğal karşıladığınızı hissetmezse, daha fazlasını yapacak ve saklanıp gizlenmeye daha çok özen gösterecektir.

Hem şöyle bir dünyaya göz atınca çok şükür oğullarımız normal ve ilgilenmeleri gerekenlerle ilgileniyor. Allah korusun aksi durumlarda çok daha üzülmezmiyiz??

Tedirginliğinizi anlıyorum. Eşinizi kaybettiniz mi boşandınızmı bilmiyorum ama sonuçta biz tek başına olan kadınlar, nedense gereğinden fazla yükü omuzlamaya kalkıyoruz galiba. Bi nevi kendimize yüklediğimiz psikolojik baskı sanırım. Oğlunuza aklına takılan herşeyi ona sorabileceğini belirtir bir ortam yarattığınız takdirde ve bu güveni verdiğiniz takdirde gerekli şeyleri sizle paylaşacaktır. bunun dışında sizin bir çabanız olmamalı diye düşünüyorum. Çünkü zamane çocukları herşeyi bizden çok daha erken yaşlarda öğreniyorlar. Düşünsenize bizim zamanımızın o kapalı ortamında bize annemiz babamız büyüklerimiz mi anlatmıştı herşeyi. Arkadaşlardan ordan burdan duyarak görerek öğrendik zamanla. Bu kadar geniş bilgi ağının olduğu bir çevrede bu anlamda bize çok da ihtiyaçları yok diye düşünüyorum. Ama dediğim gibi duyduğunuz tedirginliği ve yükümlülüğü anlıyorum. Ben bile şimdiden (oğlum 8 yaşında) bazı şeylerin kaygısı içindeyim. Ama kendi kendimi telkin etmeye çalışıyorum; Herşeyi akışına bırakmam gerektiği , kendimi kasmamam gerektiği , herşeyin zamanla normal ve güzel olacağına dair.. Onlardan önce kendimizi rahatlatmamız lazım sanırım :)

Yanıtlarınız için teker teker teşekkür ederim. Geçenlerde bir olay yaşadık güleyim mi ağlıyayım mı şaşırdım. Annemle aynı evde yaşıyoruz. Ve anneannesiyle tartışırken ona aynen şöyle demiş.
"Bizim kavga etmemiz çok normal çünkü ben ergenliğe giriyorum. anlaşamayacağımız çok konu olacak. bu konuda yapabilecek birşeyimiz yok"
Evet ergenlikle ilgili herşeyi nette öğreniyorlar. Ayrıca etramızda ne yazık ki erkek yok
Ama dışarıya yönelme, aileden uzaklaşma gibi konulartda sanırım hemfikir olduğumuz konu anlayış...
Lütfen deneyimlerimizi paylaşalım... Birbirimize faydamız olacağını düşünüyorum.
Sevgiler...

Sevgili editör arkadaşlarım, Konumun son noktası burası mıdır?
Her girişimde başka bir yere taşınmış oluyor:)))