Ve ben senden sonra hiç ağlamadım…
Henüz on yaşında adam oldum ben..
Gidişin benim bitişimdi..
Gidişin bisikletime son kez binişimdi..
Tarih 17 ekim 1989
Seni son kez görüp dokunduğum
Son kez yüzüne gözyaşımı kondurduğum gündür..
Ardından koca bir yalnızlık kucakladı beni
Bir daha kimselere vermemecesine..
Seninle gömdüm oyuncaklarımı,bilyelerimi
Umutlarımı,hayallerimi
dönmem dediğim yeminlerimi…
ve ben bir daha hiç ağlamadım..
kaskatı kesilmişti yüreğim,bedenim
senden kalanlara sahip çıkmaktı görevim..
kendimden vazgeçmekti senin gidişin…
on üç yaşında damat,
on altı yaşında baba oldum ben…
defalarca beni yanına alman için dua ettim
beceremedim..
ya dualarım tutmuyordu,
ya babam beni yanına almak istemiyordu..
yoruldum diyordum yoruldum
hatta bazen bu beden bu ayaklara ağır geliyor taşımıyordu
bu yürek bu bedene sığmıyordu…
adamsın,babasın,abisin dediler
kaderimi onlar çizdiler..
yinede ben senden sonra hiç ağlamadım..
güçlü ve onurlu yaşamayı senden öğrendim ben
ansızın gideceğini söyliyemeden
kayıp gittin ellerimden..
varmıydı beni yarı yolda bırakmak?
Bir daha baba sözünü duyamamak..
Seni benden alanlar
Ardında cansız bedenler bıraktılar
Benim kaderimi yazdılar..
Yoksa onlar hiç mi baba olmadılar?
Yinede ben senden sonra hiç ağlamadım..
Ardında doğmamış bir bebeği
Yüzlerce öğrenci ni
Evlatlarını ve yirmi sekiz yaşında
dünyalar güzeli karını
Bir daha görememek zaten ölmekti..
Şehitler ölmez diyorlar…
Doğruda söylüyorlar
o kahpe teröristler
öldüğünü sanıyorlar..
Senin fıratını yalnız bırakmayacağını
Benden vazgeçmeyeceğini bilmiyorlar..
Bir yerlerden beni görüp duyduğunu biliyorum
Canımın acısını canında hissettiğinide…
her neredeysen bir ses ver
artık dayanamıyorum…
yeniden senin küçük oğlun olmak istiyorum
duyuyormusun baba?
Bıraktığın boşluğa alışamıyorum..
Terliğin,yastığın,kitapların
Baş köşemde duruyor,
Görmezden gelemiyorum..
seni,oyuncaklarımı ve yarım kalan
çocukluğumu geri istiyorum..
hani sana hiç ağlamadım demiştim ya
her canım yandığında
dimdik durdum da
bir tek sana
Yalnız senden arda kalanlara ağladım baba..
bu şiir,babasını teröre kurban eden nişanlıma armağanım olsun..
Çilem Gamze Ertürk
Henüz on yaşında adam oldum ben..
Gidişin benim bitişimdi..
Gidişin bisikletime son kez binişimdi..
Tarih 17 ekim 1989
Seni son kez görüp dokunduğum
Son kez yüzüne gözyaşımı kondurduğum gündür..
Ardından koca bir yalnızlık kucakladı beni
Bir daha kimselere vermemecesine..
Seninle gömdüm oyuncaklarımı,bilyelerimi
Umutlarımı,hayallerimi
dönmem dediğim yeminlerimi…
ve ben bir daha hiç ağlamadım..
kaskatı kesilmişti yüreğim,bedenim
senden kalanlara sahip çıkmaktı görevim..
kendimden vazgeçmekti senin gidişin…
on üç yaşında damat,
on altı yaşında baba oldum ben…
defalarca beni yanına alman için dua ettim
beceremedim..
ya dualarım tutmuyordu,
ya babam beni yanına almak istemiyordu..
yoruldum diyordum yoruldum
hatta bazen bu beden bu ayaklara ağır geliyor taşımıyordu
bu yürek bu bedene sığmıyordu…
adamsın,babasın,abisin dediler
kaderimi onlar çizdiler..
yinede ben senden sonra hiç ağlamadım..
güçlü ve onurlu yaşamayı senden öğrendim ben
ansızın gideceğini söyliyemeden
kayıp gittin ellerimden..
varmıydı beni yarı yolda bırakmak?
Bir daha baba sözünü duyamamak..
Seni benden alanlar
Ardında cansız bedenler bıraktılar
Benim kaderimi yazdılar..
Yoksa onlar hiç mi baba olmadılar?
Yinede ben senden sonra hiç ağlamadım..
Ardında doğmamış bir bebeği
Yüzlerce öğrenci ni
Evlatlarını ve yirmi sekiz yaşında
dünyalar güzeli karını
Bir daha görememek zaten ölmekti..
Şehitler ölmez diyorlar…
Doğruda söylüyorlar
o kahpe teröristler
öldüğünü sanıyorlar..
Senin fıratını yalnız bırakmayacağını
Benden vazgeçmeyeceğini bilmiyorlar..
Bir yerlerden beni görüp duyduğunu biliyorum
Canımın acısını canında hissettiğinide…
her neredeysen bir ses ver
artık dayanamıyorum…
yeniden senin küçük oğlun olmak istiyorum
duyuyormusun baba?
Bıraktığın boşluğa alışamıyorum..
Terliğin,yastığın,kitapların
Baş köşemde duruyor,
Görmezden gelemiyorum..
seni,oyuncaklarımı ve yarım kalan
çocukluğumu geri istiyorum..
hani sana hiç ağlamadım demiştim ya
her canım yandığında
dimdik durdum da
bir tek sana
Yalnız senden arda kalanlara ağladım baba..
bu şiir,babasını teröre kurban eden nişanlıma armağanım olsun..
Çilem Gamze Ertürk
