Merhaba sevgili kk üyeleri.. Nerden başlasam bilmiyorum, şu dünyada insanı en zorlayan şey kendiyle uğraşması herhalde, beynine söz geçirememesi.. Yaşadığım o kadar çok şey oldu ki .. Üstelik 19 yaşında olmama rağmen. Geçen yıl tam bugün depresyon tanısıyla antidepresan kullanmaya basladım.. Üniversiteye yeni başlamıştım.. İyi gibiydim evet düzeliyordum.. Ta ki yeni yıla kadar.. ocak ayında evden bile çıkamayacak hale geldiğimi kabullenememiştim bile.. Bakkala bile gidemiyordum. Zar zor doktora gittim ve dyanlış tedavi sonucu panik atağım olduğunu anlayamamışız!! ilacım değiştirildi(hayatımın hem en iyi hem de en berbat ilacı) yaklaşık 7ay p.a tedavisi gördükten sonra ağustos ayında eridiğimi fark etmemle ilacı bırakmam bir oldu.. 7 ayda 6 kilo verdim.. ki zaten zayıftım, iyice zayıfladım bununla beraber güvenim de zayıfladı.. Tedavimin başları boyunca finallerime gidemedim, bütün derslerden kaldım bir de onun sıkıntısı.. Aileme yük oldum bilmemne zaten bozuk olan psikolojim iyi ce berbatlaştı.. Mutsuz muyum simdi?Hayır mutsuz hissetmiyorum. Ama aynı şeyleri tekrar yaşamaktan o kadar korkuyorum ki.. Korkularım ataklara dönüşüyor işin en kötü yanı.. Tam iyileştim derken yine aynı noktaya dönmemek için kendimi sokağa atıyorum, bugün hastayım ve bugünde aynı sıkıntılar içimde.. annem olmasa napardım bilmiyorum.. panik atağın tekrarlama olasılığı var mıdır yaşayan bilen hikayesi olan benimle paylaşabilir mi, yalnız olmadığımı hisetmek istiyorum.. okuluma güzel bir başlangıç yapmak istiyorum.. hepimize çok geçmiş olsun, teşekkürler..
- Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Varlık içinde Yokluk Gibi ...
- Konu Sahibi Alkandros
- Başlangıç Tarihi
geçmiş olsun canım,cidden üzüldüm.panik ataklık bir durum yaşamadım bu konuda sana yardımcı olamayacağım
bence geçmişi geçmişte bırakmalısın,o olur mu bu olur mu diye kendini kasma.hergünü özel birgün olarak yaşa,sorunlarının üstüne üstüne git,asla kaçma.derslerine odaklan,ailenle sevdiklerinle vakit geçir.olumsuz düşünme,Allah acil şifa versin canım:)
bence geçmişi geçmişte bırakmalısın,o olur mu bu olur mu diye kendini kasma.hergünü özel birgün olarak yaşa,sorunlarının üstüne üstüne git,asla kaçma.derslerine odaklan,ailenle sevdiklerinle vakit geçir.olumsuz düşünme,Allah acil şifa versin canım:) Son düzenleme:
Teşekkür ederim haklısınız öyle yapmam gerekiyor ama bazen o gücü kendimde hiç bulamıyorum. ÖZellikle bazı günler o güvensizlik tavan yapıyor öyle ki daha dün gece okulu bırakmayı bile düşündüm.. Ama sorunların arkasına saklanmamam lazım.. Yenilmemem lazım.. Bu gücü kendimde bulamıyorum.. İlaçlardan da medet ummuyorum. Tedavi olduğunu sanıp insanın başa dönmesi kadar moral bozucu bişey yok çünkü..
Güvensizlik sorununu sadece sen yaşamıyorsun ki zaman zaman herkes yaşıyor,bende yaşıyorum,biranda karamsarlık çöküyor içime bir anım bir anımı tutmuyor yani bunlar olağan şeyler.okulunu bırakmak gibi bir hata asla yapma seni belkide bu buhrandan okulun kurtarır,derslerine çalışırsın okuldaki sosyal etkinliklere katılırsın kafanı dağıtırsın.ayrıca o karamsarlığa düştüğün anlarda bol bol dua et.Allah'a sığın.başka yapacak şeyde yok gibi bu evrede
okul hayatında başarılı olursan bütün sıkıntılarından kurtulucaksın emin ol panik atak kolay atlatılan ama zamanla nüksedebilen birdurum bunu yaşadıgım için biliyorum sana önerim seni mutsuz eden arkadaşların varsa yada çevrende butür insanlar varsa onlardan uzaklaşman ve sana iyi gelenlere odaklanman 2 sene yada 5 sene farketmiyor yine bu psikolojide olursan yine panik atak başlar beyinde başlayıp beyinde biten bir süreç olarak düşün sen güçlüsün aslında bunu farketmen lazım birçok şeye sahipsin
bana sıkıntı veren arkadaşlarım da vardı, evet. hepsini hayatımdan çıkardım zaten mutluysam kafamın onlarda kalmamasındandır. evet kesinlikle, p.a yı eskisi gibi dolu dolu yaşamıyorum.. bazen içime sıkıntı geliyo ve bu sıkıntıya dayanamadığım zaman belirtilerini yaşıyorum.. ve de okulum biraz uzak oldugu ıcın evime p.a geçirir gibi oluyorum, ama benim elimde haklısınız. bu işin en berbat kısmı kesinlikle ya bir daha olursa? diye düsünüp hastalığı çağırmak.. ama bu sefer yenicem onu, boyun eğmicem.. beni çok zorluyo beni alt etmeye calısıyo.. ama iyi giden ve düzelttiğim şeylere odaklıycam hayatımı.. umarım başarılı olurum.. çok teşekkür ederim beni dinlediğiniz ve sorunuma ortak olduğunuz için.. umarım siz de bir an önce iyileşirsiniz..
ben teşekkür ederim canım ortak bir sorunumuz bu ama bu hastalık hakkında yorum yapan herkeze sesleniyorum lütfen yaşamadıgımız birşey için net konuşmayın dogru degil çünkü insan yaaşaamdıgı şeyler için sadece mantık çerçevesinde yorum yapıyor ama yaşayanlar bilir nasıl travmatik oldugunu ve zorlugunu bu hastalıgın özgüvenle yada başka şeylerlede ilgisi olmadıgını gözlemledim en berbatıda dedigin gibi tekrar olurmu korkusu ama korktukça daha çok oluyor ve stresli bir anında seni ele geçiriyor o yüzden kendine sürekli ben saglıklıyım bu benım beynımın oyunu demen gerek o zaman görüceksin bunu hastalık olarak adlandırma ve denemeye başla zamanla kaybolucak sende şaşırıcaksın aslında bunca zaman yaşadıgın sadece kafanın içindeymiş sen güçlüsün ve güzel özelliklerine odaklan panigi hisstiggin an onu durdurmak elımızde unutma.
