Vaktiniz varsa okuyabilirseniz sevinirim. Birilerinin fikrine ihtiyacım var

notella

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
2 Temmuz 2010
54
67
( Yazdıktan sonra fark ettim biraz uzun olmuş ama tam olarak hissettiklerim böyle beynimin içinden geçen şeyler artık beni yoruyo, eğer vaktiniz varsa fikirlerinizi almak istiyorum.)

Erkek arkadaşımla üniversitedeyken tanıştım. 3 yılımız beraber geçti. Okurken de çalışıyodum ve mezun olduktan sonraki tüm planlarımı da yine aynı şehirde sevdiğim, seçtiğim ve yanımda olmasını istediğim insana göre planlamıştım. Bunu planlayabilmek için de iş anlamında küçük çapta bi çevre edinebilmek için de gerçekten emek göstermiştim.

Derken geçen yıl (o zamana kadar ailemizde grip vb hastalıklar dışında hiçbir hastalıkla karşılaşmadık) 1.dereceden çok değer verdiğim bi yakınımı bi gecede birdenbire kaybettim. Yeniden ailemin yanından yaşadığım şehre döndüm ve hem yaşadıklarımdan hem de ailemle aynı şeyleri yaşarken onların yanında olamamaktan ve onlarla acımı paylaşamamaktan dolayı bunalıma girdim. Hastalığın (kalple alakalı) genetik olabileceğini ve hepimizin test yaptırması gerektiğini söyledi doktor bi kaç ay içerisinde yine birimizde daha çıktı ve büyük bi ameliyat geçirmek zorunda kaldı. Bende bizimkilere elimden geldiğince destek oluyum, en azından giderim, alışverişlerini gider yaparım bi yere gitmek isterlerse götürürüm, haftasonları yalnız bırakmam yanlarında olurum düşüncesiyle ailemin yanına geldim çünkü gerçekten bitik durumdaydılar ve benim de onlara ihtiyacım vardı.

Ailemin yanına hazırlıksız dönmemek için bi kaç işe başvurdum ve kabul edilince tası tarağı toplayarak memleketime geldim. Erkek arkadaşım da ailemin yanına gitmem gerektiğini, birbirimize ihtiyacımız olabileceğini düşünerek buna karşı çıkmadı zaten. (ki iki şehir arası yaklaşık olarak 2 saat çok uzak da değil)

Bu 6 aylık süre içerisinde yeni yeni fark ediyoruz ki ikimizde ayrı kalmaktan o kadar kendimizi işlerimize vermişiz ki duygusal olarak eksiklik hissetmeye başlamışız. Belki ''gerçek seygiyse böyle olmaz'' diyenler olucak ama 3 yıl boyunca her gün gördüğün birinin eksikliğini en çok çalışmaktan yorulunca bıkınca tükenince daha çok arıyo insan. Yanında olamadıkça omzuna başını koyamadıkça daha da çok özlüyo özleminden de hırçınlaşıyo, ya da bende öyle oldu bilemiyorum..

Erkek arkadaşımla görüşebiliyoruz, görüşebiliyoruz ama 1 buçuk ayda 2 gün ancak. Ve ben buna nasıl bi çözüm bulabilirim bilemiyorum. Yada açıkcası nereye kadar böyle gider onu da bilemiyorum. Evlilik gibi şeyler düşünebilmek için onun okulunun bitmesi gerekiyor ve buna daha 2 yıl var. (yüksek lisans mevzuları) Ailem kendisini biliyo ama resmen tanışmadılar. Tanıştırıp rahat rahat görüşebilmeyi istiyorum ama bu sefer de kısmet olur da evlenirsek buna en az 2 yıl var bu süreçte ailesiyle ve ailemle daha üst bi seviyeye geçmenin doğru bişey olduğunu düşünmüyorum. Ki tanıştırdığımda rahat rahat görüşebilir miyim onu da bilmiyorum. Çünkü yakın çevremde uzun süreden beri nişanlı olan arkadaşlarım var ve ilişkilerine sürekli aileleri karışıyorlar işlerin bu şekilde daha da çorba olmasını istemiyorum.

Ama hem benim hem de onun duygusal olarak birbirimize ihtiyacı var her birbirini seven insan gibi. Belki keşke dönmeseydin diyenler olucak ama çok fazla da bi şansım yoktu o zaman için. Şimdi de en ufak şeyde birbirimize parlamaya başladık. Bugün telefonda şöyle bişey söyledi bana

'' beni sevdiğini biliyorum, beni özlediğini biliyorum, seni çok özlüyorum, ama hem kendimizi meşgul etmek için çok çalışmaktan hem yanyana olamamaktan tahammülümüzü kaybetmeye başladık. Çok seviyoruz ama çok da parçalıyoruz. 5 dakika iyiysek 6.dakika iyi olup olmayacağımızı bilemiyorum artık. Senden ayrılmak istemiyorum ama bu şekilde de ne kadar gider onu da bilemiyorum. ''

Ve en sonunda da şöyle bişey dedi '' Biliyorum benim gibi sende hissediyosun ama dile getiremiyosun. Eğer olur da ayrılırsak o zaman bile seni sevicem.''

Ne hissetmem gerekiyo ne yapmam gerekiyo onu da bilmiyorum.
Bu bi ayrılık konuşması mı onu da bilemiyorum.
Sürekli kendimi tartışırken yada tartıştıktan sonra pişman olurken, pişman olurken de özlerken buluyorum.
Duygu değişiminden o kadar yoruldum ki.. Buna nasıl bi çözüm üretebilirim ya da geç mi kaldı bilmiyorum.
 
Erkek arkadaşın harbi adammış açık açık konuşmuş başkası olsa aramaz sormaz ilgisiz davranır senin ayrılmanı beklerdi kendisi en azından açık açık ne hissettiğini söylemiş.. vala ya geldiğin yere geri dön ya da bu ilişkiyi bitirin bence güzel güzel ayrılın daha çok yıpranmadan.. zaten kaderde varsa yine bi araya gelirsiniz
 
Yarın normalde yanına gidicektim. Ama şu an çekiniyorum. Yani diyelim ki gittim peki sonra ne olucak. Böyle bi konuşma yapılmışken hiç gitmemek mi daha doğru yoksa kalbinin sesini dinlemek mi bilemiyorum.
 
ayrılmaya doğru gittiğinizi söylemiş açık açık
doğrusu dürüst gibi erkek arkadaşın
genelde elindekini bırakmadan yakın çevresinde ilişki arayışını devam ederler
yada çok öküzce veya ilgisizce davranıp kızın kendisinden ayrılmasını beklerler

inşallah ayrılmazsınız ama süre çok uzun ve bu kadar uzun mesafe ilişkisi yorabilir
 
Gözden ırak olan gönülden de ırak oluyormuş demek ki gerçekten.
Yapacak bir şey yok açık açık söylemiş.Zamana bırakın bakalım,ne olacak
 
Yarın normalde yanına gidicektim. Ama şu an çekiniyorum. Yani diyelim ki gittim peki sonra ne olucak. Böyle bi konuşma yapılmışken hiç gitmemek mi daha doğru yoksa kalbinin sesini dinlemek mi bilemiyorum.

Git tabiki yahu kavga etmeden yüzyüze konuşun sorunlarınızı geleceğiniz var mı yok mu ölçün tartın ona göre ya devam ya tamam diyin ucunda ölüm yok
 
Uzaklık sevgiye nasil engel olabilir ? Biri bana bunu aciklasin. Bi yerlerde eksik var bence bi şeyler eksik. Sevdiğinin uzaktada olsa hayatında olması mı yoksa uzak diye hayatindan tamamen cikmasi mi ? Bence her türlü hayatımda olmalı. Uzaklık bahane..
 
Toparlanmamiz lazım demis sevgiliniz..
inşallah en kisa zamanda ilikinizi duzeltirsinizm.
size küçük bir tavsiye.. seviyorsaniz asla ama asla ayrılık kelimesini ağzınıza almayın
 
2 saatlik uzaktayken neden ayda iki gün görüşüyor sunuz? Git yanına özledim de sarıl. Ergen gibi tlf la olacak is mi koskoca insanlarsiniz. Ayrıca üniversitedeyken erkek arkadaşım ayrılırsam seni hep severim dedikten on gün sonra ayrilmisti
 
Kısaca yıldım yılacam demiş
Birgün ayrılırsak diyorsa, ayrılığı göze almıştır
 
X