Merhabalar,
3 sene önce evlendim, her vajinismuslu gibi ben de bunun başıma geleceğini düşünmemiştim, aslında böyle bir hastalığın varlığından haberim bile yoktu. Başlangıçta korkum yoktu, fakat ilk denemede canım çok yanınca sonrakilerde de acıyacak diye yapamadım. Bu böyle aylarca devam etti. Tabii ki o aylarda hep burada yorumları okudum ama hiç cesaret edip de yazamadım. Çok da ağladım, kendimi harap ettim. Ama denemeyi bırakmadım. Eşim bu durumdan çok sıkılmıştı, beni üzmemeye çalışıyordu ama ben halinden tavrından anlıyorum. Doktora gitmeye karar verdim ve devlet hastanesine gittim. Şimdi vajinismus çekenler anlayacaktır o zamanlar "keşke fiziksel bi rahatsızlığım olsa ameliyat olsam da geçse" ya da "inşallah ilaçlıktır" diye düşünüyordum. Ama Doktor sağlıklı olduğumu ve terapistle görüşmem gerektiğini söyledi. Bu arada ileri düzey olmadığımı da söyledi çünkü muayene ederken hiç zorluk çıkarmamıştım. Bu görüşmeden sonra gelen cesaretle yine denerken biraz giriş oldu fakat devamını getiremedim çünkü ben üstteydim, hareket etmekten bacaklarım ağrımıştı. Çok afedersiniz birleşme tamamlanmamasına rağmen hamile kaldım. Bir de hamilelik araya girince süreç iyice uzadı. Sırf bu illet yüzünden sezeryan oldum. Bebeğim biraz büyüyünce eşimle denemelerde tekrar başladık ve sonuç yine hüsran yine hüsran. Bu arada buradaki spreyleri zeytinyağlarını hep denemiştik. Zeytinyağı sayesinde biraz birleşme sağlayabildik zaten. Daha önce dilatör almayı düşünmüştük ama ben parmak egzersizleri i yapabileceğimi düşünüp ertelemiştim ve araya hamilelik girmişti. Parmaklarda da hiç iki parmağa geçemedim hep canım yandı. Eşim artık çok sıkıldı ve son denememizde dilatör şeri sipariş ettik. Gizli kargo ile elimize ulaştı ve geçen hafta hemen hepsini denedim. 4.de daha yavaş ve dikkatli olmak üzere hepsi kolayca girdi. O gün eşimle deneme yapmadım. Iki gün sonra ise eşim deneme yapmak istediğiniz söyledi ama hiç umudu yoktu oysa ben kendimi daha cesur hissediyordum. Yine 4 aparatı da sırayla kullandım ve hazır olunca eşimin yanına gittim. O gece başardık. Zeytin yağı da kullandık tabi. Hala inanamıyorum. Hem de hiç ağrı, acı sızı yoktu. Sadece garip bir baskı ve tuvalet hissi. Eşim çok defa acıyorsa duralım dedi her hayır dediğimde de şaşırdı :) Herkes bu hastalığı yensin, cesaretinizi umudunuzu kaybetmeyin. Ben vajinismuslu halimle sezeryan doğum yaptım, bıçak altına yatmak daha korkutucu. Hayırlı sonuçlara ulaşırsınız umarım.
Sonuç olarak,
1)Her kadın yapıyor ben de yaparım diye düşünmeyi asla bırakmayın
2)Doktora görünüp fiziksel sorun olmadığını teyit ederseniz içiniz rahatlar
3)Dilatörleri mutlaka alın yönü bulmada aşırı yardımcı oldular ve oraya bir şey girebilir düşüncesini kabullendirdiler (eşim "bilseydim şu zama zingoları evlenir evlenmez alırdım" dedi ben de katılıyorum. Heba olan aylarıma yanarım :))
4)Denemekten vazgeçmeyin herkes yapıyor siz de yaparsınız.
3 sene önce evlendim, her vajinismuslu gibi ben de bunun başıma geleceğini düşünmemiştim, aslında böyle bir hastalığın varlığından haberim bile yoktu. Başlangıçta korkum yoktu, fakat ilk denemede canım çok yanınca sonrakilerde de acıyacak diye yapamadım. Bu böyle aylarca devam etti. Tabii ki o aylarda hep burada yorumları okudum ama hiç cesaret edip de yazamadım. Çok da ağladım, kendimi harap ettim. Ama denemeyi bırakmadım. Eşim bu durumdan çok sıkılmıştı, beni üzmemeye çalışıyordu ama ben halinden tavrından anlıyorum. Doktora gitmeye karar verdim ve devlet hastanesine gittim. Şimdi vajinismus çekenler anlayacaktır o zamanlar "keşke fiziksel bi rahatsızlığım olsa ameliyat olsam da geçse" ya da "inşallah ilaçlıktır" diye düşünüyordum. Ama Doktor sağlıklı olduğumu ve terapistle görüşmem gerektiğini söyledi. Bu arada ileri düzey olmadığımı da söyledi çünkü muayene ederken hiç zorluk çıkarmamıştım. Bu görüşmeden sonra gelen cesaretle yine denerken biraz giriş oldu fakat devamını getiremedim çünkü ben üstteydim, hareket etmekten bacaklarım ağrımıştı. Çok afedersiniz birleşme tamamlanmamasına rağmen hamile kaldım. Bir de hamilelik araya girince süreç iyice uzadı. Sırf bu illet yüzünden sezeryan oldum. Bebeğim biraz büyüyünce eşimle denemelerde tekrar başladık ve sonuç yine hüsran yine hüsran. Bu arada buradaki spreyleri zeytinyağlarını hep denemiştik. Zeytinyağı sayesinde biraz birleşme sağlayabildik zaten. Daha önce dilatör almayı düşünmüştük ama ben parmak egzersizleri i yapabileceğimi düşünüp ertelemiştim ve araya hamilelik girmişti. Parmaklarda da hiç iki parmağa geçemedim hep canım yandı. Eşim artık çok sıkıldı ve son denememizde dilatör şeri sipariş ettik. Gizli kargo ile elimize ulaştı ve geçen hafta hemen hepsini denedim. 4.de daha yavaş ve dikkatli olmak üzere hepsi kolayca girdi. O gün eşimle deneme yapmadım. Iki gün sonra ise eşim deneme yapmak istediğiniz söyledi ama hiç umudu yoktu oysa ben kendimi daha cesur hissediyordum. Yine 4 aparatı da sırayla kullandım ve hazır olunca eşimin yanına gittim. O gece başardık. Zeytin yağı da kullandık tabi. Hala inanamıyorum. Hem de hiç ağrı, acı sızı yoktu. Sadece garip bir baskı ve tuvalet hissi. Eşim çok defa acıyorsa duralım dedi her hayır dediğimde de şaşırdı :) Herkes bu hastalığı yensin, cesaretinizi umudunuzu kaybetmeyin. Ben vajinismuslu halimle sezeryan doğum yaptım, bıçak altına yatmak daha korkutucu. Hayırlı sonuçlara ulaşırsınız umarım.
Sonuç olarak,
1)Her kadın yapıyor ben de yaparım diye düşünmeyi asla bırakmayın
2)Doktora görünüp fiziksel sorun olmadığını teyit ederseniz içiniz rahatlar
3)Dilatörleri mutlaka alın yönü bulmada aşırı yardımcı oldular ve oraya bir şey girebilir düşüncesini kabullendirdiler (eşim "bilseydim şu zama zingoları evlenir evlenmez alırdım" dedi ben de katılıyorum. Heba olan aylarıma yanarım :))
4)Denemekten vazgeçmeyin herkes yapıyor siz de yaparsınız.
Son düzenleme:
Umarım bu durumu yaşayan herkes atlatır 
