- 24 Temmuz 2015
- 2.898
- 2.661
merhaba ben 8 senelik evliyim 5 senesi vajinismusla geçti ve çok şükür yendim kendi cesaretimle .bebeğimizin olmasını istiyorduk bi süre bekledik olmayınca doktora gitmeye karar verdik ama ben hala hastalığı tam yenmemiştim kaç doktor değiştirdim o çataldan kalkıp kaçtım anlatamam :) sonunda doktorumu buldum muaynemi oldum prolaktin yüksekliği vardı ama engel değildi hamile kalmama birde hsg çekelim dedi çok zordu benim için ama aşırı bebek isteğimden katlanmıştım herşeye ..
hsg sonrası 3 ay bekledik olmadı geçen yıl mayıs ayında aşılama tedavisine karar verdik yine nasib olmadı 1 sene böyle geçti ben artık ümidimi kesmiştim bırakmıştım doktora gitmeyi birikim yapıp tüp bebek yaparız diyordum ki aşılama sonrası 3.ayda güzel haberi aldım hemde çok çaresiz hissettiğim bir anda çok şükür Rabbime ..eşimle nasıl sarıldık ağladık mutluluktan bir mucizeydi bizim için 15 gün gecikme ile evde test yapmıştım yoktur diyordum çünkü.. adetimin gelmesini bekliyordum eşim bi test yapalım dedi tamam dedim ama ben bakamadım tabi eşim bekliyordu testin başında ben arkam dönük yok demi biliyordum zaten diye konuşuyordum eşimde aşkım silik bi kırmızı var gittikçe koyulaşıyo diyordu ben inanmıyorum tabi ilk çizgidir o diyordum :)) döndüm baktımki baya koyulaşmış 2.çizgi pozitif
ilk belirtimde yiyeceklerden tiksinme olmuştu ama hamile değilimdir diye başka şeylere bağlıyordum onuda meğer bebişimdenmiş
38. haftaya kadar sorunsuz geldik çok şükür doktoruma vajinismus geçmişimi ve fisür sorunumu anlattım sezeryana karar verdik çok kasıyordum çünkü kendimi muayne bile çok zordu benim için 38+6da mayıs ayında spinal belden uyuşturmalı sezeryan oldum ..
önce normal odada kıyafetlerimi çıkardım önlük giydirdi hemşire ve serum taktı o bitince başka yatak getirdiler yattım ve ameliyathaneye götürdüler annemle eşim vardı yanımda hakkınızı helal edin dedim giderken ama çok ta rahat hissediyordum kendimi ki ameliyathaneye girdik belden iğne yapıldı (hiç hissetmedim onuda) sonra bacaklarımda bi uyuşukluk hissettim gittikçe artıyordu bastı beni bi heyecan korku sürekli sorular soruyordum kalkmaya çalışıyordum hiç bir ağrı bişeyde hissetmiyorum önüm kapalı bişey görmüyorum ellerim bağlı masaya. ama kendi kendime çok heyecan panik yaptım yanımdaki doktorlar hemşirelerde çok iyiydi sürekli konuştular benimle rahatlatmaya çalıştılar süreci anlattılar ama nafile en son bebeğimin sesini duydum başka bişey hatırlamıyorum uyutmuşlar sanırım beni bebeğimi göstermişler onu bile hatırlamıyorum
ilk ayağa kalkmak zorladı sadece biraz başım çok döndü ve canım acıyordu sonra gezindim arada hiç yatmadım diyebilirim hastanede 1 gün kaldım annem eşimde yanımdaydı sürekli ama bebeğimle kendim ilgilendim genelde kucağımda da gezdirdim eğilip kalkarken zorluyordu biraz ama ilaçlarla iğneyle hafifliyordu ağrılarım kolay değil tabi bir can getiriyosun dünyaya :)onun kokusu sevgisi hiç bir şey hissettirmiyo zaten kucağınıza aldığınızda kendinizi bırakıp onun derdi için çabalıyosunuz
eve geldik çamaşır bile astım evimin işlerini yaptım yavaş yavaş, herkes kızıyordu yat zorlama kendini diye ama bu sayede çabuk toparlandım bence 5 gün sonra tamamen geçmişti ağrılarım. dünya tatlısı bi oğlum var şimdi şükürler olsun
çok uzun oldu kusura bakmayın vajinismuslu arkadaşlarımada umut olurum belki diye baştan anlatmak istedim ..
isteyen herkese nasib etsin inşallah Allah'ım.. sevgiyle kalın
hsg sonrası 3 ay bekledik olmadı geçen yıl mayıs ayında aşılama tedavisine karar verdik yine nasib olmadı 1 sene böyle geçti ben artık ümidimi kesmiştim bırakmıştım doktora gitmeyi birikim yapıp tüp bebek yaparız diyordum ki aşılama sonrası 3.ayda güzel haberi aldım hemde çok çaresiz hissettiğim bir anda çok şükür Rabbime ..eşimle nasıl sarıldık ağladık mutluluktan bir mucizeydi bizim için 15 gün gecikme ile evde test yapmıştım yoktur diyordum çünkü.. adetimin gelmesini bekliyordum eşim bi test yapalım dedi tamam dedim ama ben bakamadım tabi eşim bekliyordu testin başında ben arkam dönük yok demi biliyordum zaten diye konuşuyordum eşimde aşkım silik bi kırmızı var gittikçe koyulaşıyo diyordu ben inanmıyorum tabi ilk çizgidir o diyordum :)) döndüm baktımki baya koyulaşmış 2.çizgi pozitif
ilk belirtimde yiyeceklerden tiksinme olmuştu ama hamile değilimdir diye başka şeylere bağlıyordum onuda meğer bebişimdenmiş
38. haftaya kadar sorunsuz geldik çok şükür doktoruma vajinismus geçmişimi ve fisür sorunumu anlattım sezeryana karar verdik çok kasıyordum çünkü kendimi muayne bile çok zordu benim için 38+6da mayıs ayında spinal belden uyuşturmalı sezeryan oldum ..
önce normal odada kıyafetlerimi çıkardım önlük giydirdi hemşire ve serum taktı o bitince başka yatak getirdiler yattım ve ameliyathaneye götürdüler annemle eşim vardı yanımda hakkınızı helal edin dedim giderken ama çok ta rahat hissediyordum kendimi ki ameliyathaneye girdik belden iğne yapıldı (hiç hissetmedim onuda) sonra bacaklarımda bi uyuşukluk hissettim gittikçe artıyordu bastı beni bi heyecan korku sürekli sorular soruyordum kalkmaya çalışıyordum hiç bir ağrı bişeyde hissetmiyorum önüm kapalı bişey görmüyorum ellerim bağlı masaya. ama kendi kendime çok heyecan panik yaptım yanımdaki doktorlar hemşirelerde çok iyiydi sürekli konuştular benimle rahatlatmaya çalıştılar süreci anlattılar ama nafile en son bebeğimin sesini duydum başka bişey hatırlamıyorum uyutmuşlar sanırım beni bebeğimi göstermişler onu bile hatırlamıyorum
ilk ayağa kalkmak zorladı sadece biraz başım çok döndü ve canım acıyordu sonra gezindim arada hiç yatmadım diyebilirim hastanede 1 gün kaldım annem eşimde yanımdaydı sürekli ama bebeğimle kendim ilgilendim genelde kucağımda da gezdirdim eğilip kalkarken zorluyordu biraz ama ilaçlarla iğneyle hafifliyordu ağrılarım kolay değil tabi bir can getiriyosun dünyaya :)onun kokusu sevgisi hiç bir şey hissettirmiyo zaten kucağınıza aldığınızda kendinizi bırakıp onun derdi için çabalıyosunuz
eve geldik çamaşır bile astım evimin işlerini yaptım yavaş yavaş, herkes kızıyordu yat zorlama kendini diye ama bu sayede çabuk toparlandım bence 5 gün sonra tamamen geçmişti ağrılarım. dünya tatlısı bi oğlum var şimdi şükürler olsun
çok uzun oldu kusura bakmayın vajinismuslu arkadaşlarımada umut olurum belki diye baştan anlatmak istedim ..
isteyen herkese nasib etsin inşallah Allah'ım.. sevgiyle kalın