• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Uzun Hikaye

Sizin ve eşinizin hayatını “ailem kardeşlerim” diyip ölüp biten varını yoğunu yediren erkeklere ders diye okutmak lazım. Kaynınız ailesiyle, karısıyla çocukları ile huzurluyken, sizi onlar için mutsuzluğa mahkum etmiş inşallah şimdi akıllanmıştır da iş işten geçti artık..
😞😞😞
 
Herkese merhaba.22 yıllık evliyim.Üniversitede biri, biri de hazırlanan iki çocuğum var.Hikayem o kadar uzun ki.Eşimle görücü usulü evlendik.Ben çok küçüktüm ve çok toydum saftım.Yetiştiğim ailede kötülük nedir görmemiştim.Eşim benden 12 yaş büyüktü.Düşünün yaşını bile istemeye geldikleri akşam öğrendim.Ben zannediyordum ki annem babam beğenince ben de beğenmeliyim.Üniversiteden mezun oldum daha işe başlamadan evlendim.3 ay sonra hamile kaldım.Aslında ben istemiyordum ama eşim o zaman 35 yaşındaydı onu kırmak istemedim.Ne acelesi var diye laf edenler oldu.İkinci çocuğum kaza ile oldu.İlk başlarda kimseye söylemedik.Utanıyordum çünkü4.ayımdı.Bir gün Ankara’da yolda kayınvalidemle yürürken söyledik ilk kez.Bana hıH maşallah dedi.kızar gibi azarlar gibi.Beni hiç sevmediler.Evlendim paralarımı,düğün salonuna ve kuaföre vermek için aldılar.Eltim doğdu bileziklerimin iki tanesini ona doğum hediyesi olarak taktılar.Eşim evlenmeden 6 yıl çalışmış yüklüce maaşı varmış.Biz evlendikten sonra kayınvalidemler ev aldılar.2000 yılında 1 milyar bankadan kredi çektik onu ödedik.Mutfak dolaplarını yaptırdık dolarım vardı onları verdim .Hepsi gitti.Kooperatifin taksidi ödeyemezdik eksi bakiyelere girerdik.Diyorum ya çok saftım.Güzeldim ailem iyi insanlardı.Kayınvalidemler çok kışkırttılar beni her konuda.Eşimle sürekli kavga ettik.Barıştık.Sürekli hır gürle geçti ömrümüz.Bir gün 2005 te telefon çaldı adınıza bir banka kredisi var bugün ödemezseniz evinize haciz gelecek diye. Ben şok.Eşim abisi için kredi çekmiş o da ödememiş.Neyse sonra ödedi.Yıl oldu 2008. Kooperatifle bir ev aldık.yıllarca ödedik.tam borcu bitti tapusunu aldık 1 hafta sonra bizden abisi evi ipotekle gösterip kredi çekmek istediğini söyledi.Ben eşime ben istemiyorum dedim ama o merak etme bana güven.bir şey olmaz dedi.razı olmasam da bişey demedim.2010 yılında bi öğrendik ki abisi kredileri ödememiş ve evimiz elimizden gidiyor.Öğrendiğimiz akşam kayınvalidemlerde toplandık tabi ben perişan.Kızıyorum çok üzgünüm.Ben nasıl bize söylemezsin diyerek kaynıma kızarken kayınvalidem sana doğruyu söylemek zorunda mı dedi😞eşimde o kadar insanın içinde bi Tokat attı bana.biliyorum hiç kabul edilecek şeyler değil.ama çocuklar😞😞biz bankadan kredi çektik kayınvalidem evini sattı sağdan soldan borç aldı kapattı borçlarını.Bu arada bir bankacıyla görüşüp bizim evi bir başka arkadaşlarına yine ipotek gösterip kredi çektirmiş kaynım.Bunu da sonradan öğrendik ve bir şok daha.Eşim baktı olacak gibi değil tayin istedi ve biz başka bir şehre taşındık.İlk kez aile olmuştuk.Mutluyduk bu arada kaynımın borcunu 5 yıl bankaya ödedik.Her taksit bir aylık devlet memuru maaşı kadardı.O kadar çok bizi söyleyip durdular ki eşim o güzelim işinden bir hiç uğruna ayrıldıBir anda bir kızgınlık eseriDiyorum ya çok uzun hikaye benimki.Öyle rüya gibi geçmedi.😞

Bu arada memlekete her gidişimizde bir sürü olaylar oluyor.Gittiğimize bin kere pişman oluyordum.Çocuklar büyüdü şimdi.Ve ben halen kirada oturuyorum .Eşimin maaşı çoktu eskiden.Herkes bizi söyler dururdu.Maaşı çok ikramiyesi var diye.Yıllarca kayınvalidelere kaynıma yardım ettik durduk.Şimdi bile aylık 1000 lira bakıcı parası gönderiyoruz kayınvalidem için.Onda değilim hasta kadın tabii ki evlat olarak elimiz yetmiyorsa gücümüz yetsin.Zaten onda değilim ama yıllarca o kadar sömürüldük ki şimdi ev fiyatlarına bakıyorum artık asla alamam.Var olan evimizde çok cüzi miktarla bir yakınımız kirada oturuyor onlara da çıkın biz evi satmak istiyoruz diyemiyoruz.Öyle ölü fiyatına bize kira gönderiyorlar😞oysa ben de bir evim olmasını o kadar çok istedim ki.Belki de ben de yıllar sonda bir eve başımı sokup sonra hemen öleceğim.Şunu anladım 44 yaşımda.Hatır gönül iÇin kendini heba etmemelisin.Geçen zamanı geri getiremiyorsun çünkü ve yaptığın hiçbir şey geri gelmiyor.Bu saatten sonra çocuklar büyümüş üniversite dediğin iki çocuk dünyanın parası.Ona mı para yetiştireyim para biriktirip gıdım gıdım ev mi alayım ki ayda 2000 -3000 para biriktirip ev de alınmaz artık.
Benim içim koca bir derya.Ne yazacaklarım ne anlatacaklarım biter.
Gece gece yazasım tuttu.Kusura bakmayın nolur😞
Tüm suç eşinizde asla sınır koymamış ailesine ve mesleğinden bile vazgeçmiş, üzülmeyin inşallah başka yerlerden yüzünüz güler 🙂
 
Çok haklısınız şimdi o evi satsam en az300 bin eder.yine bankadan biraz kredi çeksem alırım ama çık diyemiyoruz çünkü yaşlılar.ihtiyaçları var.yaşlı olunca gönüllerini kırmak istemiyorsun genç olsa kaldırır dersin
İçindeki kiracılar ile satın.... Bazıları yatırım için bu sekilde alım yapıyor. Bu şartı koşun emlakçıya o halleder. Boş boş orada ölü kiraya durmasından iyidir. Alıcısı bu şekilde çıkana kadr da bayagı zaman geçer zaten....
 
Herkese merhaba.22 yıllık evliyim.Üniversitede biri, biri de hazırlanan iki çocuğum var.Hikayem o kadar uzun ki.Eşimle görücü usulü evlendik.Ben çok küçüktüm ve çok toydum saftım.Yetiştiğim ailede kötülük nedir görmemiştim.Eşim benden 12 yaş büyüktü.Düşünün yaşını bile istemeye geldikleri akşam öğrendim.Ben zannediyordum ki annem babam beğenince ben de beğenmeliyim.Üniversiteden mezun oldum daha işe başlamadan evlendim.3 ay sonra hamile kaldım.Aslında ben istemiyordum ama eşim o zaman 35 yaşındaydı onu kırmak istemedim.Ne acelesi var diye laf edenler oldu.İkinci çocuğum kaza ile oldu.İlk başlarda kimseye söylemedik.Utanıyordum çünkü4.ayımdı.Bir gün Ankara’da yolda kayınvalidemle yürürken söyledik ilk kez.Bana hıH maşallah dedi.kızar gibi azarlar gibi.Beni hiç sevmediler.Evlendim paralarımı,düğün salonuna ve kuaföre vermek için aldılar.Eltim doğdu bileziklerimin iki tanesini ona doğum hediyesi olarak taktılar.Eşim evlenmeden 6 yıl çalışmış yüklüce maaşı varmış.Biz evlendikten sonra kayınvalidemler ev aldılar.2000 yılında 1 milyar bankadan kredi çektik onu ödedik.Mutfak dolaplarını yaptırdık dolarım vardı onları verdim .Hepsi gitti.Kooperatifin taksidi ödeyemezdik eksi bakiyelere girerdik.Diyorum ya çok saftım.Güzeldim ailem iyi insanlardı.Kayınvalidemler çok kışkırttılar beni her konuda.Eşimle sürekli kavga ettik.Barıştık.Sürekli hır gürle geçti ömrümüz.Bir gün 2005 te telefon çaldı adınıza bir banka kredisi var bugün ödemezseniz evinize haciz gelecek diye. Ben şok.Eşim abisi için kredi çekmiş o da ödememiş.Neyse sonra ödedi.Yıl oldu 2008. Kooperatifle bir ev aldık.yıllarca ödedik.tam borcu bitti tapusunu aldık 1 hafta sonra bizden abisi evi ipotekle gösterip kredi çekmek istediğini söyledi.Ben eşime ben istemiyorum dedim ama o merak etme bana güven.bir şey olmaz dedi.razı olmasam da bişey demedim.2010 yılında bi öğrendik ki abisi kredileri ödememiş ve evimiz elimizden gidiyor.Öğrendiğimiz akşam kayınvalidemlerde toplandık tabi ben perişan.Kızıyorum çok üzgünüm.Ben nasıl bize söylemezsin diyerek kaynıma kızarken kayınvalidem sana doğruyu söylemek zorunda mı dedi😞eşimde o kadar insanın içinde bi Tokat attı bana.biliyorum hiç kabul edilecek şeyler değil.ama çocuklar😞😞biz bankadan kredi çektik kayınvalidem evini sattı sağdan soldan borç aldı kapattı borçlarını.Bu arada bir bankacıyla görüşüp bizim evi bir başka arkadaşlarına yine ipotek gösterip kredi çektirmiş kaynım.Bunu da sonradan öğrendik ve bir şok daha.Eşim baktı olacak gibi değil tayin istedi ve biz başka bir şehre taşındık.İlk kez aile olmuştuk.Mutluyduk bu arada kaynımın borcunu 5 yıl bankaya ödedik.Her taksit bir aylık devlet memuru maaşı kadardı.O kadar çok bizi söyleyip durdular ki eşim o güzelim işinden bir hiç uğruna ayrıldıBir anda bir kızgınlık eseriDiyorum ya çok uzun hikaye benimki.Öyle rüya gibi geçmedi.😞

Bu arada memlekete her gidişimizde bir sürü olaylar oluyor.Gittiğimize bin kere pişman oluyordum.Çocuklar büyüdü şimdi.Ve ben halen kirada oturuyorum .Eşimin maaşı çoktu eskiden.Herkes bizi söyler dururdu.Maaşı çok ikramiyesi var diye.Yıllarca kayınvalidelere kaynıma yardım ettik durduk.Şimdi bile aylık 1000 lira bakıcı parası gönderiyoruz kayınvalidem için.Onda değilim hasta kadın tabii ki evlat olarak elimiz yetmiyorsa gücümüz yetsin.Zaten onda değilim ama yıllarca o kadar sömürüldük ki şimdi ev fiyatlarına bakıyorum artık asla alamam.Var olan evimizde çok cüzi miktarla bir yakınımız kirada oturuyor onlara da çıkın biz evi satmak istiyoruz diyemiyoruz.Öyle ölü fiyatına bize kira gönderiyorlar😞oysa ben de bir evim olmasını o kadar çok istedim ki.Belki de ben de yıllar sonda bir eve başımı sokup sonra hemen öleceğim.Şunu anladım 44 yaşımda.Hatır gönül iÇin kendini heba etmemelisin.Geçen zamanı geri getiremiyorsun çünkü ve yaptığın hiçbir şey geri gelmiyor.Bu saatten sonra çocuklar büyümüş üniversite dediğin iki çocuk dünyanın parası.Ona mı para yetiştireyim para biriktirip gıdım gıdım ev mi alayım ki ayda 2000 -3000 para biriktirip ev de alınmaz artık.
Benim içim koca bir derya.Ne yazacaklarım ne anlatacaklarım biter.
Gece gece yazasım tuttu.Kusura bakmayın nolur😞
Yani tek sorun ev alamamız mı ?
Evsiz oluşunuz mu ?
Yapmayın Allah aşkına son paragrafınızı :KK57: bu şekilde okudum.
Sizin en büyük başlı başına sorununuz EŞİNİZ.
 
Evet kocanız sizi cidden çok seviyormuş. Genelde seven erkekler eşlerinin emeğini ve evinin rızkını başkalarına yedirerek, sizin mehir bileziklerinizi kardeşinin eşine takarak , ailesinin gözünün önünde tokat atarak gösteriyor sevgisini. Siz o tokatı yediğinizde gidip o adamdam bir güzel boşansaydınız en azından maaşı yüksek olduğu ve kusurlu olduğu için bir dünya iştirak nafakası ve tazminatla boşanır , milletin borcunı ödemediğiniz içinde en güzel evde evlatlarınızla oturuyor olurdunuz. Kimseye kızmayın siz ne yapmışsanız kendinize yapmışsınız, eskiler derler ya sen eşek olduktan sonra semer vuran çok olur diye. Eminim evinize üç otuz paraya çöreklenenlerde gene eşinizin ailesindendir ve eşiniz yanaşmıyordur çıkarmaya. Eşinizin herkese merhameti var ama bir size ve evlatlarınıza yok, çocuklarınızın geleceğini sizin emeğinizi bir güzel yedirmiş ailesine maşallah. Allah tüm kadınları eşiniz gibi seven erkeklerden korusun.

Arkadaş haklı. Kocanız sizi ve çocuklarını sevseydi, sürekli kardeşine yedirmezdi. Çocukları için, karısı için yatırım yapardı. Belki 2-3 ev parasını ailesine değil size yedirirdi.
Evet kocanız sizi seviyor çünkü sizi istediği gibi ezebilmiş. Siz biraz dişli olsaydınız, o tokatı yemezdiniz ama kapının önüne koyulurdunuz.
 
Arkadaş haklı. Kocanız sizi ve çocuklarını sevseydi, sürekli kardeşine yedirmezdi. Çocukları için, karısı için yatırım yapardı. Belki 2-3 ev parasını ailesine değil size yedirirdi.
Evet kocanız sizi seviyor çünkü sizi istediği gibi ezebilmiş. Siz biraz dişli olsaydınız, o tokatı yemezdiniz ama kapının önüne koyulurdunuz.
İşin en acı tarafıda eğer konu sahibinin bilgileri doğru ise kendisi memur yani eşinin ailesine yedirdiği para sadece kendi emeği değil.
 
Back