Moral depolamaya çok ihtiyacım var kızlar. Bundan 10 yıl önce şimdiki halimden 70 kilo fazlam vardı. Azim ettim yemedim saatlerce Spor yaptim ve verdim kilolarımı.
Sonra iki çocuk oldu. Her çocukla 30 kilo alıp geri verdim. Toplam 3 Yılda emzirme olunca benim Vücud tam bir 60 Yaşındaki Kadın Vücudu halini almıştı.
Hayalim hep 70 kiloya düsüp vücudumu gerdirmek ve silikon taktirmakti. Bu hayalimi gectigimiz pazartesi gerceklestirdim şükürler olsun. Yarısını lokal Anestesi ile geçirdiğim 8 Saatlik Ameliyat oldum. Lipomatik, karın-göğüs-kol ve bacak germe, silikon takma ile vücudumdan tam 4 Kilo aldilar.
Ama Ameliyat sonrasinin bukadar zor olacagini asla tahmin etmedim. Veya düşünmekten kacindim bile bile. Bilseydim de yapardim yine zaten, o ayrı.
3 gün yerimden kalkamadim kolum bacaklarim karnim gögsüm, her yer dikiş. Müthiş bir acı. 2 gün yarım saatte bir kustum. Tam neredeyse iyileşmiştimki, bacak aramdaki dikiş açıldı dün. Iltihap kaptigindan korkuyorum cünki cok agriyor. Bacagimda kocaman bir delik olmasi cabasi. Aşırı ödem içerisindeyim ellerim ayaklarim patlayacak gibi.
Cocuklarimi Kucağıma alamiyorum. Tek tesellim yine aynaya bakip morluklar ve ödemlere ragmen mutlu olabilmek. Yinede şuan gücümün tükendigini hissediyorum. Eger bana moral depolayacak sözcükleriniz varsa ne olursunuz alayim kizlar.