Uyuyan adamdan nefret

Eminim şu an konu sahibi kan değerlerine baktırsa kocasından daha çok değeri eksik çıkar. Hepimizde sağlık sorunları var ama sadece anneye uyumak lüks o zamanlarda.
Depresyonumuzu erteliyoruz ya hu.
Çünkü o bebek bakıma muhtaç.

Ama adamlar bunalıyor, adamların uykusu var, adamların iş dışında sosyalleşmeye ihtiyacı var, adamlar spora gitmek istiyor, adamlar adamlar adamlar...
 
Üf bende nefret ederim sürekli uyuyan adamdan. Bide bu eş bana biraz kendi isteklerini gerçekleştirmek için yalandan gönül ama işi yapıyor gibi geldi. Spora gideyim çocuk bakarım gibi ama uyuyor bakmıyor.
Seni gezdireyim sonra ben arkadaşlarla çıkayım falan biraz öyle hissettirdi bana
 
Eşime karşı anlayışlı olmak ve olmamak arasında kararsızım, bazen hiçbir şey demiyorum bazen çıldırma noktasına geliyorum.
10 aylık bebeğim var. Eşim spora gitmek istiyordu, şöyle anlaşmıştık. Bebeğim 8-9 gibi uyuyor. Eşim 5te işten eve gelip 8de spora gidecekti bu arada bebeğimizle ilgilenecekti.
Ama eşim işten geldiği gibi kendini koltuğa attığı an uyuyor ben uyandırıyorum kalk diye sinir oluyorum. Sonra uyanıyor bir yere gitmek istersem götürüyor. Sonra da sporuna gidiyor. (Bir yere gittiğimizde içimdeki ses aman bana bir şey demesin götürdüm gezdirdim mantığı gibi kafamda ağır basıyor, tıpkı bebeğimiz yokken beni gezdirip eve getirdiğinde bi anda ben arkadaşlarla çıkıyorum demesi gibi, bana olan görevini yerine getiriyor yani)
Eşim akşamları ayrı oda da uyuyor.ilk ben artık beraber uyuyalım diye çağırdım ama zaten geceleri uyamıyorum, 11 gibi gelip uykumu dağıtıyor, uykum çok hafif. Bir ara 3 gün gerçekten sıfır uykuydu ben de dedim sen oraya geç birkaç gün uyuyum diye sonra yine yeri orası kaldı.
Kendisi kesintisiz uyuyor. Ben gece hala 5 kez kalkıyorum. Bebeği beşiğinden al emzir yatır. Akşam onu saniyesinde uyuyor görünce sinirlerim tavana zıplıyor ya ben o kadar uyumamışım ayakta duruyorum sana ne oluyor spordan yoruldu desem o da değil hep bi uyku hali var onda. Haftasonu bebeğimi 2 kez uyutuyorum bu da 2 kez uyuyor o uyuduğunda.
Son olayda dedi ki bi anlaşma yapalım ben gelince 1 saat uyuyum 1 saatte bebeği dışarı çıkarayım olur mu dedi. Ben önce güldüm koskoca 24 saat bebeğine 1 saat mi ayıracaksın falan. Neyse bu ertesi gün geldi planını uyguluyor gitti yattı beni 1 saat sonra kaldır diye. Bak seni affetmem dedim. Uyuyuverdi. Uyandıktan sonra ben sinir geçirdim bağırdım çağırdım sonra hadi beraber dışarı çıkalım bebeğimizi parka götürücem dedi sen git dedim güya bugün spora gitmeyecekmiş. Onu da ben kavga çıkarınca öyle söylüyor halbuki gidecekti. Kavga çıkarınca bana kes sesini dedi.
Neyse parktan geldiler sana dondurma aldım diyor yüzüne bakmadım. Bebeği uyutunca gel dedi gitmedim. Akşam hemen uyutup uyudum. Uyandığımda içeriden film sesi geliyordu kendisi istediği gibi takılıyor yani o bir saat uyuyacak ki akşam oturup keyif yapacak.
Sabah da hadi beni yolcu et dedi kalkmadım kalk hadi diye iyilikle konuştu yok dedim son kez söylüyorum bak bi daha bulamazsın dedi. Banane dedim kapıyı çarpıp gitti.
Bu arada ben böyle hep böyle karışmıyorum istediği gibi uyuyor, istediği gibi sporuna da gidiyor. Dün artık çok sinirlendim, o bekar gibi istediğini yaparken, benim bir yıldır günlük 4 saat uykuyla gezmek beni yordu. Ha bazen bebek hiç uyumuyodu çağırıyordum geliyordu ara sıra ilgilenmeye. Ama bunlar işte beni arada bırakıyor o yardım ediyor da ben mi kötü davranıyorum benim mi sinirlerim bozuk diyorum.
Tatil günü verin bebeği eşinize kendiniz keyif yapın
 
Eşiniz kaç senedir kilolu bebek doğunca mı aklına gelmiş spora gitmek. O çocuğu beraber yaptınız bakmak zorunda. Ayrı odada uyumasına asla izin vermeyin. Beraber akşamları yürüyüşe çıkın bebeği arabaya koyun.
 
X