selam kızlar
23 yaşındayim üniversite okuyorum.
Benim derdim kişiliğimle ilgili.Birileriyle tanisirken o kadar cok kasiliyorum ki salak salak gulumseyebiliyorum sadece.Cok çekingen ve utangacim .Insanların gözlerine bakamiyorum konusurken.Sesim kısılıyor kendiliginden filan.Bu tanimadigim insanlar icin gecerli ama.
Sinifta fakultede böyle degil mesela insanlarla konuşurum sakalasirim gulerim.İki tür davranışım arasinda ucurumlar var resmen.
Bu yüzden hep kendimle cebellesiyorum neden böyleyim neden insanlarla iletisimim iyi değil diye.Diger insanlara bakıyorum bir sürü arkadaşları var gayet rahatlar.Oysaki ben biri bana yaklasmadan asla yaklasamiyorum hep baskalarindan bekliyorum.Kalabalik bir ortamda da iletisim kuramayinca kendimi cok kötü hissediyorum tam bir ezik gibi.
Sizlere sorum böyle cekingen utangac olup da bunu aşabilenleriniz var mı aranızda tavsiyeleriniz neler??
23 yaşındayim üniversite okuyorum.
Benim derdim kişiliğimle ilgili.Birileriyle tanisirken o kadar cok kasiliyorum ki salak salak gulumseyebiliyorum sadece.Cok çekingen ve utangacim .Insanların gözlerine bakamiyorum konusurken.Sesim kısılıyor kendiliginden filan.Bu tanimadigim insanlar icin gecerli ama.
Sinifta fakultede böyle degil mesela insanlarla konuşurum sakalasirim gulerim.İki tür davranışım arasinda ucurumlar var resmen.
Bu yüzden hep kendimle cebellesiyorum neden böyleyim neden insanlarla iletisimim iyi değil diye.Diger insanlara bakıyorum bir sürü arkadaşları var gayet rahatlar.Oysaki ben biri bana yaklasmadan asla yaklasamiyorum hep baskalarindan bekliyorum.Kalabalik bir ortamda da iletisim kuramayinca kendimi cok kötü hissediyorum tam bir ezik gibi.
Sizlere sorum böyle cekingen utangac olup da bunu aşabilenleriniz var mı aranızda tavsiyeleriniz neler??
(
