19 yaşındayım.fatih üniversitesinde öğrenciyim.Bu yaşıma kadar aşık olmadım aşk nedir bilmez dim aşık olanlarla aşk acısı çekenlerle dalga geçerdim salak misiniz bir erkek için Ağlanır mi derdim herkese.Neyse işte bu sene üniversiteyi kazandım.Cok mutluydum.2 Kasımda birini gördüm ve onu görür görmez başımdan kaynar sular dökülmüş gibi oldum.O duyguyu anlatamam ilk görüşte aşk dedikleri oydu işte.Aşık oldum ilk defa.yemeden içmeden kesildim sırf onu görebilmek için derslere girmedim sonra 4 dersten büte kaldım.Butün gün onu dusunuyodum sırf onu görebilmek için dersim olmasa bile okula geliyodum onunla ortak arkadaşlarımız vardı ona onu sevdiğimi söyledim oda ona söylemiş.Bir günyemekhanede otururken karşıma geldi bana söylemek istediğin bişey var mı dedi tabi benim elim ayağım buz kesildi konusamiyordum heyecandan her neyse anlattım işte söyledim herseyi oda deneyelim dedi ama seni üzmekten korkuyorum dedi bende uzeceksen sen uz gelecekse acı senden gelsin dedim böyle başladık 1 ay boyunca 19 senelik hayatımın en ama en güzel günlerini yaşadım hayallerimi yaşıyordum onunla mutluluktan ucuyordum resmen hayatımın zirvesindeydim sonra 1 ay sonra o lanet olası 18 ocak 2016da beni kafeye çağırdı buluşalım diye bende gittim tabi nasıl mutluyum onu göreceğim için mutlu mutlu gittim kafeye ceren ben yapamıyorum bişey hissedemiyorum sen çok çok daha iyilerine layıksın falan dedi ben tabi yıkıldım onun karşısında yutkunmaktan başka bişey yapamadım.İlk defa kalbim ağrıdı o gün.Giderken kendine gerçekten iyi bak dedi.Benim dünyam yıkıldı.Kalbim hayallerim paramparca oldu ağlamaktan gözlerimin altı morardi şişti sigaraya başladım.günlerce uykusuz kaldım,geceleri haykirdim ağladım Allaha yalvardim geri dönsün diye bugün okula 11 nisan.Okulda karşılaşıyoruz geçen gün göz göze geldik bana bir yabancı gibi baktı haykırarak ağladım o günde.unutamuyorum arkadaşlar allah rızası için bana ne yapmam gerektiğini söyleyin.ölmek istiyorum nefes almak anlamsız geliyor bana benim hayatta hiç yüzüm gülmedi annemi döven bir babayla büyüdüm ben ne ailemden ne kalbimden hiç bir yönden yüzüm gülmedi mutluluk haram bana.Artık ümidim yok.Umudum tükendi,bittim mahvoldum.Yaşamak anlamsız kendimden nefret ediyorum bana bir şey söyleyin yalvaririm