- 5 Kasım 2022
- 407
- 159
- 29
-
- Konu Sahibi Kelebek 09
- #1
Merhabalar. Zamanında burada fazlasıyla kendime umut aradığım için şimdi istedim ki benim hikayemde birilerine umut olsun. Rabbim burayı ferahlamak için okuyan tüm kardeşlerime tez vakitte müjdesini versin.
29 yaşındayım. 5 yıllık evliyim. İlk 3 yıl çocuk düşünmedik daha sonra karar verdik ve hemen hamile kalacağımı düşünürken 5 ay kadar olmayınca doktora gittim. İyi bi doktordu bütün herşeye vaktı ve amh değerim 0.75 çıktı yani düşük yumurtalık rezervi şok olmuştum ama bununda rabbimin imtihanı olduğunu bildiğim için tevekkülle karşılamaya çalıştım. Daha sonra hemen eşime tahlil yaptırdık değerleri normaldi ama varikosel çıktı ve başladık doğal yoldan çaremizi aramaya.
Denemediğimiz şey kalmadı. İlaçlar takviyeler beslenme önerileri ama 2 yıla yakın nasip olmadı. O hayal kırıklıkları, insanların daha da yaralaması her ay yaşanan hayal kırıklığı hepsini yaşadım. En sonunda tüp bebeğe karar verdik. O süreci de hiç kötü düşünmedim. Keyifle geçirdim. 3 tane 5.gün embriyom oluştu. Transfer edildi o an bile o kadar özeldiki ama olmadı 10 gün sonra negatif sonucumuzu aldık. İlk an tabiki çok zordu içim yanıyor sandım ama rabbime sığındım elbet böylesi hayırlıydı.üzülüyordum ama olması gereken buydu dedim hemen kendimi toparladım ve ikinci transfer hazırlığına giriştik. Nisanda rahme çizik attırıp mayısta ikinci transfer için karar kıldık. Ve noldu biliyor musunuz? Ben şubat ayında doğal yoldan rabbimin mucizesine kavuştum. Klasik adet belirtileri vardı lekelenmem oluyor ama devamı gelmiyordu. Şüphelenip test yaptım çok çok belirsiz eşimin kabul etmediği bi çizgi gördüm. İnanmadı. Ertesi gün tekrar yaptım ve evet çizgi oradaydı. Sanki dünya durdu. Ertesi gün kan verdim ve beta 129 ile hamile olduğumu öğrendim. Tabi insan bu kadar şeyden sonra kolay hazmedemiyor o mutluluğu. Çok kaygılıydım beta artacak mı kese görünecek mi kalp atacak mı derken 13+2 ye geldik bugun
29 yaşındayım. 5 yıllık evliyim. İlk 3 yıl çocuk düşünmedik daha sonra karar verdik ve hemen hamile kalacağımı düşünürken 5 ay kadar olmayınca doktora gittim. İyi bi doktordu bütün herşeye vaktı ve amh değerim 0.75 çıktı yani düşük yumurtalık rezervi şok olmuştum ama bununda rabbimin imtihanı olduğunu bildiğim için tevekkülle karşılamaya çalıştım. Daha sonra hemen eşime tahlil yaptırdık değerleri normaldi ama varikosel çıktı ve başladık doğal yoldan çaremizi aramaya.
Denemediğimiz şey kalmadı. İlaçlar takviyeler beslenme önerileri ama 2 yıla yakın nasip olmadı. O hayal kırıklıkları, insanların daha da yaralaması her ay yaşanan hayal kırıklığı hepsini yaşadım. En sonunda tüp bebeğe karar verdik. O süreci de hiç kötü düşünmedim. Keyifle geçirdim. 3 tane 5.gün embriyom oluştu. Transfer edildi o an bile o kadar özeldiki ama olmadı 10 gün sonra negatif sonucumuzu aldık. İlk an tabiki çok zordu içim yanıyor sandım ama rabbime sığındım elbet böylesi hayırlıydı.üzülüyordum ama olması gereken buydu dedim hemen kendimi toparladım ve ikinci transfer hazırlığına giriştik. Nisanda rahme çizik attırıp mayısta ikinci transfer için karar kıldık. Ve noldu biliyor musunuz? Ben şubat ayında doğal yoldan rabbimin mucizesine kavuştum. Klasik adet belirtileri vardı lekelenmem oluyor ama devamı gelmiyordu. Şüphelenip test yaptım çok çok belirsiz eşimin kabul etmediği bi çizgi gördüm. İnanmadı. Ertesi gün tekrar yaptım ve evet çizgi oradaydı. Sanki dünya durdu. Ertesi gün kan verdim ve beta 129 ile hamile olduğumu öğrendim. Tabi insan bu kadar şeyden sonra kolay hazmedemiyor o mutluluğu. Çok kaygılıydım beta artacak mı kese görünecek mi kalp atacak mı derken 13+2 ye geldik bugun