- 3 Şubat 2010
- 11.305
- 5.506
- 448
Aşağıdaki videoyu izleyerek sitemizi ana ekranınıza web uygulaması olarak nasıl kuracağınızı öğrenebilirsiniz.
Not: Bu özellik bazı tarayıcılarda mevcut olmayabilir.
Son 1 haftadır Çanakkale'deydim gezdim dağ bayır bu kaçıncı gezişim bilmiyorum. Hep anlatılıyor her anlatılanı dinliyorum, her gün farklı birşey öğreniyorum keşke o ...... oraya götürüp o yaşanmışları dinlete bilsem ....
Ben Çanakkale'ye gitmeye cesaret edemiyorum..Çok istiyorum ama cesaretim yok..
Gidersem orada oturur ağlarım..Tutamam hiç kendimi...
Gözlerim doldu şunları yazarken..
Anlı şanlı bayragımızı indiren o.çocuğu/çocukları için denecek çok şey var.
Tüm ülke bayraklarına bakıyorum şöyle bir kendi bayrağım diye demiyorum ama çok asil duruyor..
Öyle güzel... Can kurban
Kontesim Dumlupınar Şehitliğine gittiğimiz günü hatırladım yazdıklarını okuyunca... Şehitliğe adım attığım an tüylerim diken diken olmuştu... O yerdeki mezar taşlarında şehirler, isimler ve yaşlar yazıyordu... Sırayla ellerimi açıp dua okuyarak gözüm yerde, özellikle şehir isimlerine(ki kuzeyden güneye doğudan batıya her şehir vardı) ve yaşlara bakarak yürüyordum... Beni bir ağlama tuttu öyle böyle değil. Özellikle o 11 yaşındaki 9 yaşındaki çocuk şehitlerin isimlerini okuyunca....Orada kaldığım süre boyunca durmadan ağladım... Aradan zaman geçti face.de Dumlupınar şehitliğinde resim çektiren birkaç tanıdığım kişiyi gördüm, gayet neşeli poz vermişler.. Çok şaşırmıştım. Demek ki herkes aynı duyguyu uyandırmıyor... Bazılarına gezme olsun yeter nereye gittiğinin hiç önemi yok