- 12 Temmuz 2006
- 643
- 9
- 48
Sana yazıyorum bu mektubu ey çocuk !...
Sen öz vatanının bombalar altında kanadığını izlerken, ölüm korkusu çekerken, silah seslerinden dalamazken derin uykulara ben sana mektup yazıyorum…
Kelimelerim yetmiyor,gözyaşlarımı zorluyorum akmıyorlar.Yüreğimin dehlizlerinde derin bir acı, yanardağlar lavlarını aktarıyor kalbime.
Herkese kırgın bir çehreyle suskun dolaşıyorum etrafta…
Niçin sustuğuma kimse anlam veremiyor.Niye sustuğumu anlamıyorlar.
Biliyorum bana dargınsın, biliyorum senin için bir şey yapamıyorum.Elimden dua etmekten başka bir şey gelmiyor.
Korkuyorum !...
Öksüz kalmandan, yetim kalmandan,kollarını, bacağını,yüreğini bir yerlerde kanlar içinde unutmandan korkuyorum. Seni gönlü yaralı bir güvercin gibi orta yerde bırakmalarından korkuyorum.
Merhameti yoktur ki serseri kurşunun, acımaz ki sana …
Cemre niyetine yere sererler narin bedenini,yağmurlar yağar üşürsün,ağlarsın kimse tutmaz küçük ellerini.
Hangi şefkatli kol sarar seni,kim merhamet gözyaşları kondurur gözyaşlarına aşina yanaklarına.?
Ya aradığında kimseyi bulamazsan? Ya herkes kaderine terk ederse ?
İşte o zaman bana hesap sorar mısın?azap meleği gözlerini gözlerime dkip “ sende beni yalnız bıraktın “ der misin ?
Savaşa devam, savaşmaya devam.
Zulme HAYIR ey çocuk!... Zulme HAYIR
Öldürülüşüne seyirci kalmak kahr ediyor beni.
Entellerin, politikacıların,koltuk meraklılarının,midesine, hevalarına adananların sözlerine kulak tıkıyorum.Tek senin acı dolu sesin yükseliyor gökyüzüne, sade senin sesini işitiyor kulaklarım.
Kırgınım ey çocuk !...
En az senin kadar sitemliyim.
Zihnimde kol geziyor düşüncelerim.Beynime bıçaklar saplanıyor.Kanlı yayınlardan haberleri dinlemekten kaçıyorum.Ya yüzünü görürsem, ya küçük çehreni tanırsam, ya ana şefkatinden mahrum yüreğinin toprağın hüzünlü boyuna uzandığına şahitlik edersem ?
Ölme sakın öle ey çocuk !...
Korkarsan beni çağır, vurulmak üzereyken kurşuna seslen ona benim adresimi ver.
Yere düşüpte kalkamazsan bana uzat ellerini, kaybettiğin her yakının için bana bir daha , b,r daha sarıl…Kimse duymazsa seni rüzgarın kulağına fısılda bana yolla tüm sözlerini ben duyarım. Bana akıt tüm gözyaşlarını sana yük olmasın ben taşırım.
Çağırdığında gelemezsem, düştüğünde kaldıramazsam, bunların hiç birini yapmaya yetmezse gücüm…
Bil ki senin yanındayım ve seninle beraber ağlıyor olacağım….
Sen öz vatanının bombalar altında kanadığını izlerken, ölüm korkusu çekerken, silah seslerinden dalamazken derin uykulara ben sana mektup yazıyorum…
Kelimelerim yetmiyor,gözyaşlarımı zorluyorum akmıyorlar.Yüreğimin dehlizlerinde derin bir acı, yanardağlar lavlarını aktarıyor kalbime.
Herkese kırgın bir çehreyle suskun dolaşıyorum etrafta…
Niçin sustuğuma kimse anlam veremiyor.Niye sustuğumu anlamıyorlar.
Biliyorum bana dargınsın, biliyorum senin için bir şey yapamıyorum.Elimden dua etmekten başka bir şey gelmiyor.
Korkuyorum !...
Öksüz kalmandan, yetim kalmandan,kollarını, bacağını,yüreğini bir yerlerde kanlar içinde unutmandan korkuyorum. Seni gönlü yaralı bir güvercin gibi orta yerde bırakmalarından korkuyorum.
Merhameti yoktur ki serseri kurşunun, acımaz ki sana …
Cemre niyetine yere sererler narin bedenini,yağmurlar yağar üşürsün,ağlarsın kimse tutmaz küçük ellerini.
Hangi şefkatli kol sarar seni,kim merhamet gözyaşları kondurur gözyaşlarına aşina yanaklarına.?
Ya aradığında kimseyi bulamazsan? Ya herkes kaderine terk ederse ?
İşte o zaman bana hesap sorar mısın?azap meleği gözlerini gözlerime dkip “ sende beni yalnız bıraktın “ der misin ?
Savaşa devam, savaşmaya devam.
Zulme HAYIR ey çocuk!... Zulme HAYIR
Öldürülüşüne seyirci kalmak kahr ediyor beni.
Entellerin, politikacıların,koltuk meraklılarının,midesine, hevalarına adananların sözlerine kulak tıkıyorum.Tek senin acı dolu sesin yükseliyor gökyüzüne, sade senin sesini işitiyor kulaklarım.
Kırgınım ey çocuk !...
En az senin kadar sitemliyim.
Zihnimde kol geziyor düşüncelerim.Beynime bıçaklar saplanıyor.Kanlı yayınlardan haberleri dinlemekten kaçıyorum.Ya yüzünü görürsem, ya küçük çehreni tanırsam, ya ana şefkatinden mahrum yüreğinin toprağın hüzünlü boyuna uzandığına şahitlik edersem ?
Ölme sakın öle ey çocuk !...
Korkarsan beni çağır, vurulmak üzereyken kurşuna seslen ona benim adresimi ver.
Yere düşüpte kalkamazsan bana uzat ellerini, kaybettiğin her yakının için bana bir daha , b,r daha sarıl…Kimse duymazsa seni rüzgarın kulağına fısılda bana yolla tüm sözlerini ben duyarım. Bana akıt tüm gözyaşlarını sana yük olmasın ben taşırım.
Çağırdığında gelemezsem, düştüğünde kaldıramazsam, bunların hiç birini yapmaya yetmezse gücüm…
Bil ki senin yanındayım ve seninle beraber ağlıyor olacağım….