- 3 Şubat 2018
- 37
- 20
- 28
- Konu Sahibi O bir anne 1
- #1
Oy oy ne gezdim suralar da bi bilseniz. Anne olamamak heralde dünyanın en zor imtihanlarından birisi. Elimde olsa dunyalari yıkardım anne olmak için. Neyse geçelim hikayeme. Geçen sene mayıs ayinda kendimi medicana da buldum aysun hanıma gitmeye karar verdim ya Allah bismillah diyerek girdim içeri fakat arkadalar aysun hanımın seminere gittiğini 15 gün sonra geleceklerini söylediler tüm hevesim kaçmasına rağmen pes etmedim 15 gün sorna tekrar gittim aysun hanım ordaydı fakat randevusuz kabul etmiyordu tekrar randevu aldım bi terslik vardı ben ısrar ettikçe olmuyordu sonra randevu tarihimiz geldi basladi tüp bebek tedavimiz ben o kadar hevesliydim ki anne olmaya iğneler basladi , önce çok korktum çocuk gibi meğer hiç korkulcak bisey yokmuş iki günde bir kan tahlilleri ultrason bide benim damarlarım çok ince damarlarım hep patladı kollarım oldu mos mor çatlama iğnesini de oldum geldi yumurta toplama işlemi genel anestezi altında olduğu için hiç bisey hissetmedim fakat ne bileyim bi canım yanacak korkusu onuda çektirdiğim rahim filmine bağlıyorum. Oda şükür sıkıntısız bir şekilde bitti 12 tane yumurta toplamışlar 6 si tutmuş 6 si ölmüş. Sonra doktorum aysun hanım bi sıkıntı olduğunu söyledi o anki kalp çarpıntımi anlatamam rahmim su toplamış iğneler yüzünden ilaç kullanmam gerekmiş yoksa transfer olursa ve hamile kalırsam çocuk beni zehirleyip ölebilirmişiz 1 ay ilaç kullandıktan sonra gün verdi aysun hanım cuma günü dedik şaka gibi transfer olacaktı olacaktı tamam da tutacakmiydi gün geldi çattı 12 de yatisim yapıldı biz odaya çıkarken asansör bekliyoruz bi çığlık bi bağrış bi kadın bayıldı merak ya gittim bakmaya noldu diye sordugum da bayan arkadaşın teki 4. Deneseymiş oda tutmuş sevinçten kriz geçirdi dedi. Gözlerim doldu o an ki duygularımı anlatamam o kadın için o kadar mutlu oldum ki ben de onunla birlikte ağladım sevinçten sonra yatisim yapıldı annemle eşimde geldi yanımda odada bayram havası var sanki herkez o kadar ümitli ki. Hemşireler geldi beni almaya gidiyoruz artik transfere annemin gözlerimin içine bakıp inşallah seni böyle doğuma uğurlarız yavrum demesi assagida ki kadının o güzel haberi bi morelle girdik transfere oda çok güzel geçti çiş sancısı disinda 11 gün sonra o güzel haberi alacaktık tabi o 11 gün geçerse 2 3 gün dinlendikten sonra çıktım dışarı kendimi hiç zorlamadım eşimde sağolsun ev işi yemek derdiyle ugrastirmadi beni hiç kapımın önünde ki parktan uzağa gitmedim hiv ama kendimi de eve kapatmadım ben ailemin yakınında oturuyorum halalar yengeler kuzenler falan onlarda hep kafamı dağıttı yani. Transferden 8 gun sonra bi akşam kuzenimle parkta otururken söyle bir muhabbetimiz oldu. Kuzenim elini karnıma koyarak napiyo bakalım yeğenim dedi ben de napsın şafak sayıyo falan diye takildim sonra güldük inşallah diyerek. Içime bi ukte düştü tahlil aldım dayanamadım yaptım eşimde içeride oturuyo tahlili yaptıktan sonra bakamadım çıktım banyodan negatifi görmeye mecalim gerçekten yoktu. Bildiğim tüm duaları okuyarak girdim banyoya. birde ne göreyim çift çizgi hemde kocaman kocaman elimde test kendimden geçmiş bir şekilde esimin yanına salona gittim. O an daha ayakta duramadım dizlerimin bağı çözüldü dizlerimin üstüne düştüm eşim noluyo diye bagiriyo adam başımda. Hamileyim dedim inanmıyo adam hemen gidip kan testi yaptırdım değerlerim 136 cikti evet gerçekten tospigime hamileydim şükürler olsun çok güzel bir hamileliğim geçti 9 ay sonra da aldım yavrumu kucağıma şimdi 2 aylık hatta şuan ağlıyo acıktı size demem o ki sakin ama sakın isyan etmeyin benim neden çocuğum olmuyo diye sorgulamayın, cunki bi şekilde sinaniyoruz ve imtihan ediliyoruz rabbime sığının ve istemesini bilin. Inşallah olur demekle olmuyor gerçekten gece namazları kilin teşbih çekin. Rabbime ağlaya ağlaya yalvarın. Rabbim hiç bir duayı geri çevirmez inşallah Allahım da sizin kucaklarinizi doldursun inşallah hayırlı akşamlar