Ah Allahım yardımcın olsun ınsallah ama insan tek kendisinin böyle düşünmediğini görünce bi nebze rahatlıyor ınsallah senınde benımde bu duygularımız gecer gıder bebeklerımızle bı bag kurarız
Ah Allahım yardımcın olsun ınsallah ama insan tek kendisinin böyle düşünmediğini görünce bi nebze rahatlıyor ınsallah senınde benımde bu duygularımız gecer gıder bebeklerımızle bı bag kurarızSizi o kadar iyi anlıyorum ki şu an 7 haftalık hamileyim ben de sürekli öyle mi olacak böyle mi olacak diye düşünmekten bebeğime konsantre olamadımtayinim çıktı başka bir şehre ev değiştiriyoruz bu düzensizlik ve telaşın içinde kaygılarım iyice tavan yaptı
Cani gönulden duamdır sizede nasip olsun ınsallh ve agız tadıyla gecırın herkesın hamılelıgı dusuncelerı kaygıları bır olmadıg ıcın ınsanoglu ne yazık kı yargılıyor nankör şükürsüz olarak bakıyor bu durumda vok üzüyorSizi yargılayanlara aldırış etmeyin, yargılamak kolay anlayış göstermek zordur. Ben henüz anne olamadım bir tüp bebek negatifim var. Bir yanım ya hiç olmazsa diyor, bir yanımda dünya gittikçe kötüye gidiyor acaba olmaması mı iyi diyor. Fıtratımız gereği git gel yaşamamız çok normal. Zor yollardan geçmişsiniz, yıllarca beklemişsiniz ve nasip olmuş. Tadını çıkarmaya çalışın :)
Insallah sızınde bır an once olsun hayırlı bı sekılde o kadar negatfe alıstım kı senelerce dedgınız gıbı ıcımde bı canlının olmasına aklım almıyor panıklıyor ınsan soka gırıyor tedavıyle olmasıda ayrı yıpratıcı ve yorucuHayırlı olsun önceliklebenim negatif denemelerim var sebepsiz infertilite. Çok istiyorum ama olsa o an belki ben de paniklerim ne yapacağım diye. Belli bir tedavi sonucu olduğu için insan ekstra endişeleniyor ben sizi çok iyi anlıyorum ama emin ol ki geçici kaygıların. İnsan içinde can taşıyacağına inanamıyor o kadar umutsuz durumlardan sonra. Bence bu yüzden tüm kaygıların. Ve geçici darısı bizlere; anın tadını çıkar şuan içinde canından bir can var
Tup bebek sürecindeyim ben de ilk bebeğim değil . Normal yollarla da gebe kaldım . Transfer sonrasi donemdeyim şimdi ve gebeliğim net değil ama canim tup bebek tedavisiyle bünyeye alınan hormon miktarı cidden çok yüksek . Su an o hormonlar beyninde halay çekiyor. Horon geçidi var resmen bu kadar dalgalanman çok doğal.. diyelim ki hormonlardan degil de sen aslında anneliğe hazir degilsin. Olabilir. Herkes yuzde yuz bu surece hazir olarak yasamiyor ki. Olabilir. Bir durum degisikligi yasiyorsun. Bekar bir genc kizken evli bir kadina donustun. Evli ve cocuk isteyen bir anne adayiydin artik hamile bir anne adayisin. Bizler sadece birini ve bir seyi kaybettigimizde yas tutmayiz. Bazen bir durum değişikliği yasadigimizda da eski halimizin yasını yasariz. Bu normaldir. Aglamak istiyorsan agla. Anksiyete artik modern zamanin rahatsızlığı hepimizde var nerdeyse bazimiz az bazimiz cok yogun yasariz. Ama anksiyetem var diyip duygularini gormezden gelme. Minicik bebegine zarar vermeyeceginden kurtaj dusunmeyecegini biliyoruz. Sadece neden boyle hissettigini anlamaya calisiyorsun onun da farkindayim. Korkuyorsan korkuyorsundur . Agliyorsan ağlıyorsundur. Merak etme zamanla bu yeni duruma da alisacaksin ve kabulleneceksin. Sonra gebeligin bitecek ve anne olacaksin. Anne olmak da bir degisim. Kimligin degisecek, hayati bebeginin gözlerinde goreceksin ama eski varligini ozleyeceksin ama yine de o gozlerden vazgecemeyeceksin. Yasam budur zaten. Bir seyler olur biter ve biz olan bitene eslik ederiz. Sakince eslik etmeye çalış. İzle ve keyfini yasa. Bebeğin kucagina saglikla gelsin.Herkese merhaba. 32 yaşındayım 6 senelik evliyim 4 senedir sebepsiz infetilite çocuğumuz olmadı 2 aşılama denedim sonrasında tüp bebek ve tuttu . Aşırı çocuk istedim bebek özlemim vardı dışarıda gördüğümde içim cız ediyordu bizim evimizdede bi ses bi nefes olsun çok istedim çok dua ettim normalde çocuk ruhluyum ve oynar onlarla çok iyi anlaşırım . Hastane süreci çok yordu iğneler olacak olmayacak mı tutacak tutmayacak mı hatta transferde bile çok mutlu olmustum içimde o minik insallah tutunsun dedim çok iyi beslendim dikkat ettim ttuğu günü duyunca şok oldum sevinçden adaklarımı yerime getirdim sonrasında ki günlerde şampuan kokuları parfüm kokuları tiksinç gelmeye başladı ağaçlar bile çok kötü koktu herşey evden tiksindim günlük yaptığım işlerden böyle depresyona girip kafamda hazır değilmiydim ben nasıl bakıcam zaten anksyete hastasıyım sevemicekmiyim gibi bi anda düşünceler girmeye başladı çok caresizim onu çok istedim böyle düşündüğüm için çok üzülüyorum herkes mutlu normalde e bebekden birsey almak ıcın can atan bir ınsandım hep ağlıyorum bana ne oldu böyle geçecek mi
Çok tesekkur ederım o kadar ama o kadar güzel ve açıklayıcı oldunuz ki gerçekten tam olarak bu bu yası kimileri lohusalıkta yaşıyor demek ki kimiside ben gibi hamileyken e hormonlarda devrede insan kendisini sorgulayıp anlamaya çalışıyor ben bir kendımi yoğun anksytli biri olarak bilirdim ama burda gerçekten yalnız olmadgmı farkettm ıyı kı yazmısım sızınde ınsallah hersey gonlunuze gore olurTup bebek sürecindeyim ben de ilk bebeğim değil . Normal yollarla da gebe kaldım . Transfer sonrasi donemdeyim şimdi ve gebeliğim net değil ama canim tup bebek tedavisiyle bünyeye alınan hormon miktarı cidden çok yüksek . Su an o hormonlar beyninde halay çekiyor. Horon geçidi var resmen bu kadar dalgalanman çok doğal.. diyelim ki hormonlardan degil de sen aslında anneliğe hazir degilsin. Olabilir. Herkes yuzde yuz bu surece hazir olarak yasamiyor ki. Olabilir. Bir durum degisikligi yasiyorsun. Bekar bir genc kizken evli bir kadina donustun. Evli ve cocuk isteyen bir anne adayiydin artik hamile bir anne adayisin. Bizler sadece birini ve bir seyi kaybettigimizde yas tutmayiz. Bazen bir durum değişikliği yasadigimizda da eski halimizin yasını yasariz. Bu normaldir. Aglamak istiyorsan agla. Anksiyete artik modern zamanin rahatsızlığı hepimizde var nerdeyse bazimiz az bazimiz cok yogun yasariz. Ama anksiyetem var diyip duygularini gormezden gelme. Minicik bebegine zarar vermeyeceginden kurtaj dusunmeyecegini biliyoruz. Sadece neden boyle hissettigini anlamaya calisiyorsun onun da farkindayim. Korkuyorsan korkuyorsundur . Agliyorsan ağlıyorsundur. Merak etme zamanla bu yeni duruma da alisacaksin ve kabulleneceksin. Sonra gebeligin bitecek ve anne olacaksin. Anne olmak da bir degisim. Kimligin degisecek, hayati bebeginin gözlerinde goreceksin ama eski varligini ozleyeceksin ama yine de o gozlerden vazgecemeyeceksin. Yasam budur zaten. Bir seyler olur biter ve biz olan bitene eslik ederiz. Sakince eslik etmeye çalış. İzle ve keyfini yasa. Bebeğin kucagina saglikla gelsin.
Çok yakın bir arkadaşım doğal yolla gebe kalmıştı ama o da sizin gibi evinden yemeklerden eşinden tiksinmeye başladı anksiyete nöbetleri geçiriyor evinde bir lokma yemek yiyemiyordu sık sık evime çağırıp yiyebildiği şeylerden yapmaya çalıyordum şu an 3 ya da 4 aylık oldu ve artık daha iyi sadece hala her şeyi yiyemiyor sizin durumunuzda düzelecek farklı ortamlarda zaman geçirin kendinizle yalnız kalmayın ve bolca kafa dağıtmaya çalışın Bende tedavi görüyorum dua edin benim içinHerkese merhaba. 32 yaşındayım 6 senelik evliyim 4 senedir sebepsiz infetilite çocuğumuz olmadı 2 aşılama denedim sonrasında tüp bebek ve tuttu . Aşırı çocuk istedim bebek özlemim vardı dışarıda gördüğümde içim cız ediyordu bizim evimizdede bi ses bi nefes olsun çok istedim çok dua ettim normalde çocuk ruhluyum ve oynar onlarla çok iyi anlaşırım . Hastane süreci çok yordu iğneler olacak olmayacak mı tutacak tutmayacak mı hatta transferde bile çok mutlu olmustum içimde o minik insallah tutunsun dedim çok iyi beslendim dikkat ettim ttuğu günü duyunca şok oldum sevinçden adaklarımı yerime getirdim sonrasında ki günlerde şampuan kokuları parfüm kokuları tiksinç gelmeye başladı ağaçlar bile çok kötü koktu herşey evden tiksindim günlük yaptığım işlerden böyle depresyona girip kafamda hazır değilmiydim ben nasıl bakıcam zaten anksyete hastasıyım sevemicekmiyim gibi bi anda düşünceler girmeye başladı çok caresizim onu çok istedim böyle düşündüğüm için çok üzülüyorum herkes mutlu normalde e bebekden birsey almak ıcın can atan bir ınsandım hep ağlıyorum bana ne oldu böyle geçecek mi
Çok yakın bir arkadaşım doğal yolla gebe kalmıştı ama o da sizin gibi evinden yemeklerden eşinden tiksinmeye başladı anksiyete nöbetleri geçiriyor evinde bir lokma yemek yiyemiyordu sık sık evime çağırıp yiyebildiği şeylerden yapmaya çalıyordum şu an 3 ya da 4 aylık oldu ve artık daha iyi sadece hala her şeyi yiyemiyor sizin durumunuzda düzelecek farklı ortamlarda zaman geçirin kendinizle yalnız kalmayın ve bolca kafa dağıtmaya çalışın Bende tedavi görüyorum dua edin benim için
Amin Bu günler geçecek ve her şey daha güzel olacakAllah güzel kalbınıze göre versın ınsaşlah ne güzel arkadasınızın yanında olmussunuz ınsallah benımde azalır ve gecer Allah tez vakıtte sızede nasip etsin cok cok ıyı bılırım cok yalvardım bende
Merhaba ben de sizin gibiyim sebepsiz yere olmuyor ve tüp bebek düşünüyorum inş ben de sizin gibi ilk denemede tuttururum.Kucağınıza aldığınızda kaygılarınız gidecektir.Bana da dua edin inş olur.Doktorunuz kimdi bu arada?Herkese merhaba. 32 yaşındayım 6 senelik evliyim 4 senedir sebepsiz infetilite çocuğumuz olmadı 2 aşılama denedim sonrasında tüp bebek ve tuttu . Aşırı çocuk istedim bebek özlemim vardı dışarıda gördüğümde içim cız ediyordu bizim evimizdede bi ses bi nefes olsun çok istedim çok dua ettim normalde çocuk ruhluyum ve oynar onlarla çok iyi anlaşırım . Hastane süreci çok yordu iğneler olacak olmayacak mı tutacak tutmayacak mı hatta transferde bile çok mutlu olmustum içimde o minik insallah tutunsun dedim çok iyi beslendim dikkat ettim ttuğu günü duyunca şok oldum sevinçden adaklarımı yerime getirdim sonrasında ki günlerde şampuan kokuları parfüm kokuları tiksinç gelmeye başladı ağaçlar bile çok kötü koktu herşey evden tiksindim günlük yaptığım işlerden böyle depresyona girip kafamda hazır değilmiydim ben nasıl bakıcam zaten anksyete hastasıyım sevemicekmiyim gibi bi anda düşünceler girmeye başladı çok caresizim onu çok istedim böyle düşündüğüm için çok üzülüyorum herkes mutlu normalde e bebekden birsey almak ıcın can atan bir ınsandım hep ağlıyorum bana ne oldu böyle geçecek mi
Ben çam sakura hastanesnde denedim 5 yumurta toplandı ve baska hıc bır yumurta dondurulamadı kalmadı yaşamadı sadece bu içimdeki ilerledi tuttu. Doktor adı burak yücelMerhaba ben de sizin gibiyim sebepsiz yere olmuyor ve tüp bebek düşünüyorum inş ben de sizin gibi ilk denemede tuttururum.Kucağınıza aldığınızda kaygılarınız gidecektir.Bana da dua edin inş olur.Doktorunuz kimdi bu arada?