Hubannn
Ne bileyim tedavi esnasında ya sağlığım bozulursa diye korkuyorum, ya tedavi işe yaramazsa diye korkuyorum. Korkumun bir kısmını da tam açıklayamıyorum, bir gerginlik ve tedirginlik var üstümde. Bir de bu tüp bebek tedavisi son çareymiş gibi geliyor, hani olmazsa kendim çocuk doğuramayacağım gerçeğini kabullenmem gerekecek. Bunu kabul etmeye hazır değilim henüz. Biliyorum bu kadar karamsar olmamak lazım ama atamıyorum üstümden bu ruh halini bir türlü. Üstelik etrafımda böyle şeyler yaşayan kimse de yok, kimseyle dertleşemiyorum. Yaşamayan anlamıyor bunu çünkü. Sadece eşim var sağolsun bana destek olan bu konuda, o da iyi ki var.
Sen de moralini yüksek tutmaya çalış, ben bütün güzel düşüncelerim ve dualarım seninle tedavinin iyi geçmesi için. Sana buradan bir sürü pozitif enerji gönderiyorum :)
Umarım cumartesi günü senin için bebekli hayata geçişin ilk adımı olur!