- 30 Nisan 2023
- 1.845
- 1.961
- 53
- 31
- Konu Sahibi Zeytin_zey
- #1
Kızlar bu sefer farklı bi başlık farklı bir soruyla gelmek istedim.
Tüp bebek sürecinde vazgeçip durduğunuz oldu mu? Yani ara verdiğiniz , ertelediğiniz ya da gerçekten tam anlamı ile vazgeçtiniz bir karardan bahsediyorum.
Transfer sonrası bekleme sürecindeyim , genelde insanlar pozitif düşün derler bu süreçte. Elbette güzel düşünelim ama benim karakterim gereği biraz daha planlamacı biriyim. Ama bazen bir noktada Sofia durmalı mısın dediğim oluyor.
burada çeşit çeşit süreç okuyoruz , kimsenin süreci ile kıyaslama yapmayacağım. Sadece son zamanlarda sanki içimde artık bırakmalı mısın sesi çok yükseliyor. Çünkü aralıksız hep bebek isteği ile hareket ettim ve aylardır hiç vazgeçmedim , bi sorun mu oldu ağladım ama yine yola devam ettim. Umutla güçle. Çünkü gerçekten tüm varlığımla hazırım anne olmaya.
Ama bazen sadece istemek ya da hazır olmak yetmeyebiliyor gibi geliyor, çünkü çevresel etkiler var.
Örnek veriyorum geçen ay transferim iptal olunca berbat hissetmiştim. Bu ay rapor alınca iş yerinden yana gerçekten sıkıntılar yaşadım.
Şimdi transfer sonucumu beklerken elbette güzel olmasını istiyorum , sadece olmazsa da bu hissettiğim yorulmak değil , gücüm çok sadece belki de doğru zaman şimdi değildir diyorum. Mevlanın bir sözü var “ en çok neyi istersen onunla sınanırsın “ diye , buna benzer bi cümleydi, belki de her şeyin bi zamanı vardır ve ben artık akışa bırakmalıyım.
peki vazgeçen ya da duran ara veren erteleyen olduysa , ne zaman bunu hissettiniz ?
Tüp bebek sürecinde vazgeçip durduğunuz oldu mu? Yani ara verdiğiniz , ertelediğiniz ya da gerçekten tam anlamı ile vazgeçtiniz bir karardan bahsediyorum.
Transfer sonrası bekleme sürecindeyim , genelde insanlar pozitif düşün derler bu süreçte. Elbette güzel düşünelim ama benim karakterim gereği biraz daha planlamacı biriyim. Ama bazen bir noktada Sofia durmalı mısın dediğim oluyor.
burada çeşit çeşit süreç okuyoruz , kimsenin süreci ile kıyaslama yapmayacağım. Sadece son zamanlarda sanki içimde artık bırakmalı mısın sesi çok yükseliyor. Çünkü aralıksız hep bebek isteği ile hareket ettim ve aylardır hiç vazgeçmedim , bi sorun mu oldu ağladım ama yine yola devam ettim. Umutla güçle. Çünkü gerçekten tüm varlığımla hazırım anne olmaya.
Ama bazen sadece istemek ya da hazır olmak yetmeyebiliyor gibi geliyor, çünkü çevresel etkiler var.
Örnek veriyorum geçen ay transferim iptal olunca berbat hissetmiştim. Bu ay rapor alınca iş yerinden yana gerçekten sıkıntılar yaşadım.
Şimdi transfer sonucumu beklerken elbette güzel olmasını istiyorum , sadece olmazsa da bu hissettiğim yorulmak değil , gücüm çok sadece belki de doğru zaman şimdi değildir diyorum. Mevlanın bir sözü var “ en çok neyi istersen onunla sınanırsın “ diye , buna benzer bi cümleydi, belki de her şeyin bi zamanı vardır ve ben artık akışa bırakmalıyım.
peki vazgeçen ya da duran ara veren erteleyen olduysa , ne zaman bunu hissettiniz ?
ben henuz ilk denemem ve transfer bekleme asamasindayim fakat belki yolun basinda olmama ragmen benzer hisleri paylasiyorum sizinle. Cunku ilk opu ve cikan embriyolar ilk deneme olmasina ragmen pek de umut vaad etmedi bizim icin. Herkesin son care illa oluyor dedigi tup bebek tedavisiyle bir cirpida her seyin yoluna girecegine oyle inanmisiz ki sanirim yasanan olumsuzluklar cok buyuk yikim getirdi esime ve bana. Bunun siniri nedir kac deneme kac negatifle artik pes etmek gerekir ki acaba dusuncesindeyim simdiden. Bir yandan da belki bencilce gelebilir kulaga fakat aldigimiz hormonlarin ileride yaslarimizda herhangi bir hastalik vs tetikleyebilecegine dair calismalar varken isin o kismi da dusunduruyor istemsizce.
