canim.merhaba suan ne asamadasin bilmiuorum.ama sana belki faydam olur.biz evlendikten 8 ay sonra esimin azo olduguni ogrendim hic sperm yok ne oku ne diri.domtora gittik micro tese oldu sonus yine sifir,bir iki sene ara verdik tekrar doktor doktor gezdik,herkes ancak ameliyat tedavi falan ise yaramaz dedi olmaz cocugunuz dedi.en sonra inat ettim bir doktor buldum,dedi 6 ay igne tedavisi yapalim pek umudum yok ama insallah olur dedi.neyse biz basladik ignelere 6ay sonra gittik gene sifir.son bi 3ay daha devam dedik ve oleyyy sperm cikisi oldu.ve simdi esimde normal yolla sperm cikiyo cok sukur ameliyata gerek kalmadi.ve o olmqz denen dontorun gozune sokmak isterdim.simdi tup bebege hazirlanicaz ilk denemem olmadi malesef ama donmus spermimiz var.sende umudunu kaybetme benceGüncel......
Teşekkür ederim canım mesajın için. Biz ilk tedaviden birkaç ay sonra Celalettin Peru ile yazmıştık bir süre mail yoluyla. Ama ilk tedavi belimizi çok büktü. Tekrar tedaviye başlayamadık.İçimde kanayan bir yara bu durum maalesef. Bazen dışarıda bir çocuk görünce kalbime birşey batıyor, boğazım düğümleniyor gözlerim doluyor. Eşimin ailesinin de torunları olunca biz ikinci planda kaldık. Bu konuyu unuttular, umursamıyorlar hiç. Benim ailem hayatta değil yani maddiyata çok manevi destek olacak Hiç kimsemiz yok. Çok zor günler geçirdik, geçiriyoruz. Aynı acıyı yaşadığımız için birbirimizi anlarız. Ama yaşamayanlar hiç anlamıyorlar canım. İçimde hiç umut kalmadı. Bu dünyada bize anne baba olmak nasip değilmiş gibi hissediyorum. En büyük hayalim anne olmaktı bu hayatta. Bir gün bunları yaşayacağım aklımın ucundan bile geçmezdi. Ben isterdim ki bir kez olsun anneme sarılıp içimdeki herşeyi onunla paylaşayım. Annem hayatta olsa bu kadar dokunmadı bu durum. Burada yazılanları, olumsuz tedavi geçirenlerin, annelik duygusunu yıllarca tadamayanları okuyunca hemen doluyor gözlerim. Çok üzülüyorum ve bu illet yüzünden daha fazla insanın canı yanmasın diye dua ediyorum. Neyse ben çok uzun yazdım canım hakkını helal et olur mucanim.merhaba suan ne asamadasin bilmiuorum.ama sana belki faydam olur.biz evlendikten 8 ay sonra esimin azo olduguni ogrendim hic sperm yok ne oku ne diri.domtora gittik micro tese oldu sonus yine sifir,bir iki sene ara verdik tekrar doktor doktor gezdik,herkes ancak ameliyat tedavi falan ise yaramaz dedi olmaz cocugunuz dedi.en sonra inat ettim bir doktor buldum,dedi 6 ay igne tedavisi yapalim pek umudum yok ama insallah olur dedi.neyse biz basladik ignelere 6ay sonra gittik gene sifir.son bi 3ay daha devam dedik ve oleyyy sperm cikisi oldu.ve simdi esimde normal yolla sperm cikiyo cok sukur ameliyata gerek kalmadi.ve o olmqz denen dontorun gozune sokmak isterdim.simdi tup bebege hazirlanicaz ilk denemem olmadi malesef ama donmus spermimiz var.sende umudunu kaybetme bence
cnm bnm seni okadar iyi anliyorum ki bizde 5senedir ugrasiyoruz bitti istemiyorum artik dedigim zaman bile vazgecmedim,ve ayni snein gibi kimse benim kadar umursamadi bu durumu inan,hep aglayan ben oldum kayinvalidem an kizim olursa olur olmazsa bis ver deyip gecerdi.vazgecme asla vazgecme.maddi durum evet kotu bizdede oyle inan.birikyiriyorum sifirdan basliyorum.sende pes etme.melegin sana gelicek unutma.ne zaman istesen bana yaz yardim ederimTeşekkür ederim canım mesajın için. Biz ilk tedaviden birkaç ay sonra Celalettin Peru ile yazmıştık bir süre mail yoluyla. Ama ilk tedavi belimizi çok büktü. Tekrar tedaviye başlayamadık.İçimde kanayan bir yara bu durum maalesef. Bazen dışarıda bir çocuk görünce kalbime birşey batıyor, boğazım düğümleniyor gözlerim doluyor. Eşimin ailesinin de torunları olunca biz ikinci planda kaldık. Bu konuyu unuttular, umursamıyorlar hiç. Benim ailem hayatta değil yani maddiyata çok manevi destek olacak Hiç kimsemiz yok. Çok zor günler geçirdik, geçiriyoruz. Aynı acıyı yaşadığımız için birbirimizi anlarız. Ama yaşamayanlar hiç anlamıyorlar canım. İçimde hiç umut kalmadı. Bu dünyada bize anne baba olmak nasip değilmiş gibi hissediyorum. En büyük hayalim anne olmaktı bu hayatta. Bir gün bunları yaşayacağım aklımın ucundan bile geçmezdi. Ben isterdim ki bir kez olsun anneme sarılıp içimdeki herşeyi onunla paylaşayım. Annem hayatta olsa bu kadar dokunmadı bu durum. Burada yazılanları, olumsuz tedavi geçirenlerin, annelik duygusunu yıllarca tadamayanları okuyunca hemen doluyor gözlerim. Çok üzülüyorum ve bu illet yüzünden daha fazla insanın canı yanmasın diye dua ediyorum. Neyse ben çok uzun yazdım canım hakkını helal et olur mu
Desteğin için teşekkür ederim canım. Maddi durumumuz düzelince tekrar başlayacağız tedaviye. Olumsuzluklar üst üste gelince insanın umudu tükeniyor işte canım. Senin de hakkında hayırlısı olsun.cnm bnm seni okadar iyi anliyorum ki bizde 5senedir ugrasiyoruz bitti istemiyorum artik dedigim zaman bile vazgecmedim,ve ayni snein gibi kimse benim kadar umursamadi bu durumu inan,hep aglayan ben oldum kayinvalidem an kizim olursa olur olmazsa bis ver deyip gecerdi.vazgecme asla vazgecme.maddi durum evet kotu bizdede oyle inan.birikyiriyorum sifirdan basliyorum.sende pes etme.melegin sana gelicek unutma.ne zaman istesen bana yaz yardim ederim
Novart'a gitmedik hiç. Maddi durumumuz düzelince gidebiliriz, öneriniz için çok teşekkür ederim.Merhaba
Yazdıklarınızı okuyunca ben de yazmak istedim. Ankara da novaart a gittiniz mi. Bir akrabam o merkezde çocuk sahibi oldu.
senin esinin durumu benimkiyle ayni.igne tedavisi cok yaricak onada gorursun 9ay kullansin gorDesteğin için teşekkür ederim canım. Maddi durumumuz düzelince tekrar başlayacağız tedaviye. Olumsuzluklar üst üste gelince insanın umudu tükeniyor işte canım. Senin de hakkında hayırlısı olsun.
İnşallah en kısa zamanda alırsın meleğini kucağına canım
Novart'a gitmedik hiç. Maddi durumumuz düzelince gidebiliriz, öneriniz için çok teşekkür ederim.